Οι «κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» (και πώς να τις αποφύγετε!)

«Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» (και πώς να τις αποφύγετε!) Facebook Twitter
Dimitris Antonitsis, "Family Matters", Case Study 1b, 1998, courtesy of the artist and Ileana Tounta gallery
0

«Πιτσιρίκος, στην προεφηβεία, με θυμάμαι να φοράω το κραγιόν και τα ρούχα της μητέρας μου. Ξεκίνησα να ανακαλύπτω ενσυνείδητα την ομοφυλόφιλη σεξουαλική ταυτότητά μου στα 13. Υπήρξα παθητικός μέχρι τα 19. Τότε ο πρώτος μεγάλος δεσμός μου μού έβγαλε το ενεργοπαθητικό μου κομμάτι. Αργότερα έκανα κάποιες φορές σεξ και με γυναίκες... Με θυμάμαι να λέω γύρω στα 25 μου ότι βρίσκω τη ζωή των τρανς ατόμων θλιβερή μέσα σε μία υπερσυντηρητική κοινωνία όπως ήταν ακόμα τη δεκαετία του ’90 η ελληνική – ακόμα είναι συντηρητική, παρά τα τεκταινόμενα…

Αλλά βρήκα το κουράγιο να εξερευνήσω τα θηλυκά στοιχεία της προσωπικότητάς μου. Non binary πριν από τη δημιουργία του όρου (γελάει). Αγόρασα τις πρώτες μου κόκκινες γόβες πριν από σχεδόν 20 χρόνια, όταν μου το ζήτησε ένας γκόμενος. Έχω παίξει σε συνευρέσεις BDSM. Έχω βρεθεί με non binary άτομα, ενεργητικά και παθητικά. Έχω υπάρξει σε πενταετή σχέση ως cis ενεργητικός άντρας. Έξω κυκλοφορώ ως cis άντρας, κάποιοι όμως με έχουν γνωρίσει και με το γυναικείο μου όνομα, Τζουλιάννα… Και τελευταία έχω σκεφτεί ότι ίσως τελικά να είμαι λεσβία…

Καταλογίζουμε μεν, και όχι άδικα, στο κυρίαρχο ετεροκανονικό αφήγημα προκαταλήψεις και διακρίσεις, τι συμβαίνει όμως όταν η ίδια η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δημιουργεί κανονικότητες και στεγανά μέσα στους κόλπους της;

Μ’ αρέσει το σεξ και μ’ αρέσει να εξερευνώ τις ορμές μου... Δεν είμαι ακτιβιστής και δεν τα πάω καλά με την ξύλινη πολιτική ορθότητα. Αλλά πιστεύω ότι οι “διαφορετικοί” πρέπει να έχουν την εξυπνάδα και την ευαισθησία να αποδέχονται την όποια διαφορετικότητα».

«Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» (και πώς να τις αποφύγετε!) Facebook Twitter
Maria Cyber, "London", 1991, courtesy of the artist

Φίλος του επιμελητή της έκθεσης «Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» Φοίβου Σακαλή, ο «κύριος Τζουλιάννα» δεν είναι καλλιτέχνης, είναι όμως ένα καθ’ όλα υπαρκτό πρόσωπο, η πλήρης αφήγηση του οποίου περιλαμβάνεται στο κείμενο που συνοδεύει την έκθεση ακριβώς διότι δίνει ένα στίγμα της σύγχρονης σεξουαλικότητας – μια απελευθερωμένη σεξουαλικότητα που δεν δεσμεύεται από «απόλυτους» ερωτικούς προσανατολισμούς, ρόλους και βιολογικά φύλα, που μπορεί να είναι ανοικτή, συμπεριληπτική, απροσδόκητη αλλά που παρά ταύτα δεν γίνεται πάντοτε αποδεκτή ως τέτοια ακόμα και σε χώρους που αυτό θα φάνταζε αυτονόητο, όπως συμβαίνει με ένα όχι ευκαταφρόνητο κομμάτι της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.      

Καταλογίζουμε μεν, και όχι άδικα, στο κυρίαρχο ετεροκανονικό αφήγημα προκαταλήψεις και διακρίσεις, τι συμβαίνει όμως όταν η ίδια η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δημιουργεί κανονικότητες και στεγανά μέσα στους κόλπους της;

«Με το να καταφεύγουμε στους ίδιους μηχανισμούς και συλλογιστικές που χαρακτηρίζουν την κατεστημένη ετεροκανονικότητα, καταλήγουμε να δημιουργούμε με τη σειρά μας ομοκανονικότητες», επισημαίνει ο Φοίβος Σακαλής. Στόχος άλλωστε αυτής της έκθεσης είναι ακριβώς να φωτίσει τη μη αποδοχή από ένα μεγάλο κομμάτι της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, και ειδικά από εκείνο που νιώθει πιο αποδεκτό, τόσο των διαφόρων ταυτοτήτων φύλου όσο και των ποικίλων σεξουαλικών επιθυμιών και πρακτικών των πολλών διαφορετικών υποσυνόλων της. Πώς πολεμάς την εσωτερική προκατάληψη, πώς αντιμάχεσαι τη δημιουργία νέων «κατεστημένων»;

«Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές αποκλίσεις στην αντίληψη του εαυτού, της ταυτότητας, του προσανατολισμού», συνεχίζει. «Οι περισσότερο γνωστές ομάδες είναι οι cis άντρες και γυναίκες οι οποίοι/ες διατηρούν την ταυτότητα του φύλου τους, δηλαδή οι γκέι και οι λεσβίες, και ελκύονται από το ίδιο φύλο και τα “ετεροφυλόφιλα” χαρακτηριστικά του. Μια άλλη ομάδα είναι τα non binary άτομα, τα οποία ενστερνίζονται στοιχεία τόσο της αντρικής όσο και της γυναικείας ταυτότητας.

«Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» (και πώς να τις αποφύγετε!) Facebook Twitter
Leonardo Pucci, "Bangkok 10:05pm", 2019

Υπάρχουν επίσης οι παρενδυτικοί άντρες ή cross dressers, οι butch λεσβίες, οι οποίες υιοθετούν ανδρικά χαρακτηριστικά, χωρίς όμως να εγκαταλείπουν τη γυναικεία υπόστασή τους και τέλος, μέσα σ’ αυτή την πολύ γενικευμένη παράθεση, υπάρχουν τα τρανς άτομα… Κανείς δεν δεσμεύεται σε έναν μόνο ρόλο ή μία μοναδική ταυτότητα φύλου, η ζωή είναι για να επανεφευρίσκεις διαρκώς τον εαυτό σου».

Όσο σύμφωνο κι αν με βρίσκει η τελευταία αυτή πρόταση, αληθεύει ότι στα γκέι apps, στις παρέες και στα forum της κοινότητας στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς «διατυπώνονται συστηματικά όλο και περισσότερα “όχι”: στους τοπ ή στους μπότομ, στους τριχωτούς ή στους ξυρισμένους μετροσέξουαλ, στους γυμνασμένους ή στους καμπυλόγραμμους, στους χοντρούς ή στους αδύνατους, σ’ αυτούς που τους αρέσει το ήρεμο σεξ ή στους “βιτσιόζους”, με τα “όχι” να είναι κανόνας απέναντι στους θηλυπρεπείς, στους cross dressers, στις τρανς γυναίκες, στους οροθετικούς –και ας μην είναι μεταδοτικοί με τις σύγχρονες θεραπείες–, στους Ασιάτες (τους Λατίνους και τους μαύρους επίσης σε χώρες όπου οι κοινότητες αυτές είναι πολυπληθείς)», επισημαίνει ο συνομιλητής μου, συμπληρώνοντας ότι τα «όχι» –που είναι σαφώς περισσότερα αναφορικά με ό,τι ξεφεύγει από τα κυρίαρχα πρότυπα– απευθύνονται επίσης συχνά στους χρήστες ουσιών, πολλές φορές και στους «ξενέρωτους», στους ηλικιωμένους αλλά ενίοτε και στους πολύ νέους, τους escort, τους πολυσυντροφικούς και πάει λέγοντας.

«Αλλά και στον χώρο των λεσβιών, απ’ ό,τι διαβάζω στο βιβλίο της Μαρίας Κατσικαδάκου-Cyber “Μια λεσβιακή ζωή”, υπάρχουν έριδες τόσο ανάμεσα σε λεσβίες και (cis straight) φεμινίστριες όσο και μέσα στη λεσβιακή κοινότητα: για το αν τα dildos, για παράδειγμα, είναι αποδεκτά ή θεωρούνται Δούρειος Ίππος της πατριαρχίας ή για το κατά πόσο οι τρανς γυναίκες γίνονται δεκτές στις διασκεδάσεις τους κι όλα αυτά ενώ η ορατότητα των λεσβιών στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμα στα τάρταρα».

«Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» (και πώς να τις αποφύγετε!) Facebook Twitter
Spyros Rennt, "Menergy heads (edit)", 2018, courtesy of the artist

Είναι νομίζω ξεκάθαρο πως το ζήτημα εδώ δεν είναι ότι στο όνομα κάποιων πολιτικά ορθών ευαισθησιών «απαγορεύουμε» στο τάδε ή το δείνα άτομο να εκφράσει τα προσωπικά του γούστα που είναι απολύτως σεβαστά, αλλά το πώς μπορεί να γίνει αυτό αποφεύγοντας να διατυπώσουμε δυνάμει προσβλητικές, μειωτικές, ακόμα και ρατσιστικές εκφράσεις – ήδη κάποια forum και ψηφιακές εφαρμογές γνωριμιών προσέχουν περισσότερο τις κατηγοριοποιήσεις τους, ενώ ανάλογοι προβληματισμοί έχουν διατυπωθεί και για αντίστοιχα που απευθύνονται σε ετεροφυλόφιλους.

Και είναι καλοδεχούμενοι αυτοί οι προβληματισμοί, ειδικά αν ανήκεις σε μια κοινότητα που προβάλλει το δικαίωμα στη διαφορά γιατί αλίμονο αν ο κόσμος που ονειρευόμαστε είναι ένα αντεστραμμένο κακέκτυπο εκείνου που μας καταπιέζει!  

Τα έργα τέχνης (ζωγραφικές συνθέσεις, κολάζ, φωτογραφίες, ταινίες) που παρουσιάζονται στην γκαλερί Crux, σε μια έκθεση που γίνεται με την υποστήριξη της Θετικής Φωνής, φωτίζουν τους πολλούς διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι απολαμβάνουν το σεξ ή αντιλαμβάνονται την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους.

«Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» (και πώς να τις αποφύγετε!) Facebook Twitter
Eva Stefani, "Kiss", filmstill courtesy of the artist

Σύμφωνα με τον Φοίβο Σακαλή, η έκθεση «Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα» αναδεικνύει χωρίς να προτείνει, αποδεχόμενη τις διαφορετικότητες ως κάτι εντελώς φυσιολογικό: «Είτε αναφερόμαστε σε ομοφυλόφιλους, είτε σε ετεροφυλόφιλους και στις σεξουαλικές τους πρακτικές, και εφόσον συζητούμε για συναινούντες ενήλικες, η έννοια της “διαστροφής” –και της εμπάθειας που αυτή επιφέρει, αν όχι του μίσους– θα έπρεπε να εξαλειφθεί, καθώς ζούμε σ’ έναν κόσμο οκτώ δισεκατομμυρίων διαφορετικών εγώ. Και δεν υπάρχει επιστροφή, η αποδοχή της διαφορετικότητας είναι μονόδρομος. Αν εμείς δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας, σκεφτείτε πόσο χάλια προγραμματισμό θα κάνουμε στα ρομπότ, το νέο είδος που παράγουμε για να συγκατοικήσουμε!».

«Κανονικότητες στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα»
Γκαλερί Crux, Σέκερη 4 Κολωνάκι
Διάρκεια: 15/12-20/1
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Δημήτρης Αντωνίτσης, Denys Shantar, Μαρία Cyber, Poka-Yio, Δημήτρης Φραγκάκης, Ηλίας Παπαηλιάκης, Spyros Rennt, Εύα Στεφανή, Άγγελος Παπαδημητρίου, Νίκος Παπαδόπουλος, Ελένη Χριστοδούλου, Σταύρος Παπαγιάννης, Διονύσης Καβαλλιεράτος και Παναγιώτης Ευαγγελίδης.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ