Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Χωρίς τίτλο, τέμπερα και μελάνι σε χαρτί, 1973.

Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας

0

«Περιτριγυρισμένος από δέκα τουλάχιστον νέους και νέες που καθόντουσαν όπου μπορούσαν, στη μοναδική καρέκλα, στο κρεβάτι του ή κατάχαμα, ο Αλέξης καθότανε και στο φως μιας σπαστής λάμπας σχεδίαζε σα να 'ταν εντελώς μόνος. Ακουμπούσε την πένα πάνω σε ένα τυχαίο σημείο της κόλλας και, τσίκι-τσίκι, όπως έλεγε, γέμιζε την κόλλα με παράξενα σχήματα καμωμένα, θα 'λεγε κανείς, από σταγόνες αίμα...».

Αυτό το μικρό απόσπασμα του Κώστα Ταχτσή από πρόλογο έκθεσης του 1971 του Αλέξη Ακριθάκη, όπου ξαναθυμάται στιγμιότυπα της κοινής τους ζωής, εμπεριέχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ατίθασης εποχής, λίγο πριν από τη χούντα και το φευγιό του ζωγράφου στο Βερολίνο.

Ο Αλέξης Ακριθάκης (1939-1994), ένα από τα πιο ελεύθερα πνεύματα της μεταπολεμικής Αθήνας και από τα πλέον ασυγκράτητα αγόρια της πλατείας Κολωνακίου των δεκαετιών '50-'60, γύρισε νωρίς την πλάτη του στον καθωσπρεπισμό των αστών και επέλεξε να ζήσει και να δημιουργήσει με έναν πολύ προσωπικό και αντισυμβατικό τρόπο.

Κάπου εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του '60, έγινε συνειδητά-ασυνείδητα μέλος του κύκλου χαρισματικών νέων λογοτεχνών του (υπερρεαλιστικού) λογοτεχνικού περιοδικού «Πάλι», του οποίου, κατά κάποιον τρόπο, ηγούνταν ο Νάνος Βαλαωρίτης, αν και έλειπε σχεδόν μονίμως στο εξωτερικό.

Την εποχή που ο Αλέξης Ακριθάκης είχε εθιστεί στα ναρκωτικά, η σχέση του με την κόρη του, η επικοινωνία τους και η παιδική φαντασία αποτελούσαν τη μοναδική του διέξοδο από την πορεία θανάτου.

Ως μέλος αυτής της επίλεκτης παρέας, δίπλα στον Γιώργο Μακρή, στον Ταχτσή, στον Δενέγρη, στον Γονατά, στον Πουλικάκο, στην Αραβαντινού και άλλους, την ώρα που εκείνοι διάβαζαν κείμενα και ποίηση, εκείνος, αφοσιωμένος στο μπλοκ του, με απίστευτη υπομονή και προσήλωση ‒«να τρίζει το χαρτί, σαν σιωπηλός αντίλαλος της ποίηση» όπως λέει ο ιστορικός τέχνης Ντένης Ζαχαρόπουλος‒ έδινε πνοή σε σχέδια και εικόνες μιας νέας ζωγραφικής, την ελληνική τέχνη στην πιο εμπνευσμένη της εκδοχή.

Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Ο Αλέξης Ακριθάκης με την κόρη του Χλόη.

Η σχέση του Ακριθάκη με τους λογοτέχνες, τον γραπτό λόγο και τη γλώσσα αποτελεί κάτι ξεχωριστό στα ελληνικά πράγματα, που συνεχίστηκε και αργότερα στη Γερμανία, όπου έζησε και εργάστηκε με τη σύντροφό του Φώφη και την κόρη τους Χλόη.

Στο έργο του η αφήγηση δεν είναι ποτέ αποκλειστικά λόγος ή εικόνα αλλά κάτι ανάμεσα. Ένα απροσδιόριστο όριο μεταξύ γραφής και ζωγραφικής που συμπυκνώνει μιαν άλλη ποιητική διάσταση, μια πρωτοτυπία και μια νεωτερικότητα ακόμα και στις πρώτες του καλλιτεχνικές απόπειρες.

Η ουσιαστική σχέση του όμως με τον λόγο ξεκίνησε με την κόρη του Χλόη, εκεί γύρω στο 1971. Εκείνος ζωγράφιζε κι εκείνη του περιέγραφε τι έβλεπε. Ένα παιχνίδι μεταξύ τους που έγινε ιστορίες και χαρούμενα σχέδια τα οποία κοσμούσαν το παιδικό της δωμάτιο και αργότερα το δωμάτιο των δικών της παιδιών.

Ήταν η εποχή που ο Αλέξης Ακριθάκης είχε εθιστεί στα ναρκωτικά, οπότε η σχέση του μαζί της, η επικοινωνία τους και η παιδική φαντασία αποτελούσαν τη μοναδική του διέξοδο από την πορεία θανάτου. Όπως όταν «απασφαλίζεις μια βόμβα, η σχέση του με την κόρη του έγινε το αντίδοτο του θανάτου» εξηγεί ο Ζαχαρόπουλος.

Η Χλόη Ακριθάκη, από την άλλη, θυμάται: «Ως παιδί δεν κατάλαβα ποτέ οτιδήποτε είχε να κάνει με ναρκωτικά. Ο πατέρας μου ήταν ο πιο γλυκός άνθρωπος, μαζί περνούσαμε πολύ καλά!».

Πράγματι, ο Ακριθάκης τα «πάθη» του τα κρατούσε για τον εαυτό του, για άλλες ώρες από εκείνες που αφιέρωνε στην οικογένειά του.

Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Η δόξα των γραμμάτων, χρωματιστά μολύβια σε χαρτί, 1971


Αυτές οι ιστορίες με τις οποίες μεγάλωσε η Χλόη, άλλοτε αυτόνομα έργα κι άλλοτε σχέδια σε τετράδια, αποτελούν ένα μόνο μέρος της έκθεσης «Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη» που ξεκινάει στο Κέντρο Τεχνών στο Πάρκο Ελευθερίας, εγκαινιάζοντας ως προπομπός τις εκδηλώσεις του «Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου».


Η έκθεση αποτελείται από περίπου 200 (κάποια εντελώς άγνωστα) εκθέματα, εκ των οποίων τα 80 είναι βιβλία στα οποία συμπεριλαμβάνονται σημειωματάρια, εικονογραφήσεις βιβλίων λογοτεχνών, όπως αυτά του Ταχτσή («Τα ρέστα»), του Μακρή, του Γονατά, του Πετρόπουλου («Ιωάννου Αποκάλυψη», «Το παράθυρο στην Ελλάδα», «Το μπαλκόνι στην Ελλάδα»), artist's books, όπως «Ο κροκόδειλος» (που για τον Ακριθάκη συμβόλιζε τον συμβιβασμένο άνθρωπο) και «Ο τοξάκιας», προσωπικές σημειώσεις με απόψεις, αποφθέγματα και σχόλια κάθε λογής (τα ιδιαιτέρως προσωπικά «λογοκρίθηκαν», ώστε να μπορέσει η έκθεση να δεχτεί και σχολεία), κατάλογοι γκαλερί του Ιόλα και της Ζουμπουλάκη (ανάμεσα τους και ένας κατάλογος του οποίου τα 30 πρώτα αντίτυπα με σκληρό εξώφυλλο περιέχουν και αυθεντικά σχέδια), ένα βιβλιαράκι της τεχνικής εταιρείας ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ («Το φράγμα του Πολύφυτου») και φυσικά οι 20 ιστορίες που σκαρφίστηκε για τη Χλόη.

Όλα τα αυθεντικά σχέδια παρουσιάζονται σε αντιπαράθεση με τις ανατυπώσεις τους, ενώ στους τοίχους θα κρέμονται περί τα 50 έργα, κολάζ με λογοτεχνικά κείμενα, π.χ. ένα με ποίηση του Τάσου Δενέγκρη, αλλά και με δικούς του στοχασμούς, σχέδια από το 1965 (εξαίρεση αποτελεί ένα σπάνιο του 1955 από σχολικό περιοδικό) μέχρι το 1994, οπότε και πέθανε.

Ενδιαφέρον έχει και μια σειρά πορτρέτων τροφίμων του Δρομοκαΐτειου, όπου ο καλλιτέχνης μπαινόβγαινε τον καιρό που ελευθερώθηκε από τις ουσίες, αλλά ταλανιζόταν από το αλκοόλ, με τις αναμενόμενες συνέπειες.

Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Le Bateau, τέμπερα και μελάνι σε χαρτί, 1973.


Αν για τους περισσότερους ο Ακριθάκης είναι τα λάδια που έκανε για τον Ιόλα, τα «τσίκι τσίκι», οι ξύλινες κατασκευές, οι βαλίτσες, τα βέλη, τα πουλιά, οι καρδιές, τα λούνα παρκ και τα αεροπλανάκια, αυτή η έκθεση θα ανοίξει ένα νέο σύμπαν. Μια πλευρά, μια διαφορετική, όχι απαραίτητα άγνωστη δραστηριότητα του αντισυμβατικού αυτού καλλιτέχνη με την τόσο προσωπική εικαστική γλώσσα.

Ένας κώδικας –μάλιστα είχε εμπνευστεί το δικό του «αλφάβητο», που μοιραζόταν με την κόρη του‒ καυτηριασμού του ηθικού και πνευματικού ξεπεσμού της κοινωνίας, της σοβαροφάνειας, της κολακείας, της εξουσίας ακόμα και των δικών του παθών.

Γιατί κάπου κρυμμένη μέσα σε όλη αυτήν τη χαρά της ζωής, μέσα στο γλέντι που νομίζεις ότι έχει αποτυπωθεί στα έργα του, κρύβεται και η κόλαση, ο ζόφος.

Όπως λέει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος: «Ο Αλέξης είχε τη δύναμη να είναι μέχρι το τέλος ένα μεγάλο παιδί. Και η κόλαση είναι με τα μάτια ενός μεγάλου παιδιού. Ο Ταχτσής, σε κείμενό του το '71, είπε για εκείνον ότι έψαχνε να βρει μεγάλους που 'ναι κι αυτοί παιδιά και ότι μόνο τότε άνοιγε τη βαλίτσα και τους έδειχνε το παράξενο παιχνίδι. Για όλους τους άλλους η βαλίτσα έμενε κλειστή».

Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Σελίδα από τετράδιο, 1986.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Τα τέσσερα σημεία, τετράδιο σχεδίων χρωματισμένο, 1973.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Ιστορία αγάπης, τετράδιο σχεδίων, 1973.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Δεκαέξι ιστορίες με τόξα, τετράδιο σχεδίων χρωματισμένο, 1974.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Δεκαπέντε ιστορίες, τέμπερα και μελάνι σε χαρτί, 1973.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Σελίδα από τετράδιο, 1984.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Σελίδες από σημειωματάριο
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Σελίδα από τετράδιο, 1986.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Σελίδα από τετράδιο, 1979.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Σελίδα από τετράδιο, 1979.
Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη σε μια έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας Facebook Twitter
Σελίδα από τετράδιο, 1986.

Info:

Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη

15 Μαρτίου-3 Ιουνίου στο Κέντρο Τεχνών στο Πάρκο Ελευθερίας

Επιμέλεια έκθεσης: Ντένης Ζαχαρόπουλος, με τη σημαντική συμβολή της κόρης του Αλ. Ακριθάκη, Χλόης Geitmann-Ακριθάκη και σε συνεργασία με την Πολιτιστική Εταιρεία Σαρωνικού «Πολύτροπον».

Οργάνωση: Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ