Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ

Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Untitled, 2010 Φωτ.: David Lynch
0

Ο Ντέιβιντ Λιντς υπήρξε ο δημιουργός των πρωτοποριακών και έντονα εφευρετικών ταινιών Eraserhead (1977), The Elephant Man (1980), Blue Velvet (1986), Lost Highway (1997), Mulholland Drive (2001) και Inland Empire (2006), καθώς και της τηλεοπτικής σειράς Twin Peaks (1990-91) και Twin Peaks: The Return (2017).

Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πενσιλβάνια (PAFA). H καριέρα του διήρκεσε περισσότερο από πέντε δεκαετίες και περιλαμβάνει ένα εκτενές σώμα έργων ζωγραφικής, σχέδιο, φωτογραφία, χαρακτική, εγκαταστάσεις, μουσική και κινηματογράφο. Ενώ σπούδαζε στην PAFA στα τέλη της δεκαετίας του '60, είχε την έμπνευση να δημιουργήσει την πρώτη του «κινούμενη ζωγραφική», έναν γλυπτικό πίνακα κάτω από μια κινούμενη προβολή με τίτλο Six men getting sick (1967).

Αυτό το πολυμεσικό έργο σηματοδότησε την πρώτη του απόπειρα στον τομέα του βίντεο και του κινηματογράφου. Από εκείνη την εποχή το έργο του έχει ασχοληθεί με το σώμα και βιομηχανικά τοπία σε διάφορους βαθμούς αποσύνθεσης, περιγράφοντας μια βαθύτερη ανθρώπινη εμπειρία που ξεπερνά αλλά και διαπραγματεύεται το καθημερινό.

«Οι ιδέες καθοδηγούν το καράβι, για μένα είναι σαν δώρα, πολύτιμα πράγματα, ευλογίες. Μερικές είναι για τον κινηματογράφο, τις ερωτεύομαι και με πάνε προς τα εκεί. Με τον ίδιο τρόπο, έρχεται κάποια ιδέα και με ωθεί να ζωγραφίσω. Άρα όλα έχουν να κάνουν με τις ιδέες. Επιθυμώ τις ιδέες, αλλά ποτέ δεν ξέρω πότε θα εμφανιστούν».

Συχνά απεικονίζει αυτές τις σκηνές με μια γλώσσα σουρεαλισμού και μυστηρίου, το έργο του ισορροπεί στην πωρώδη διαχωριστική γραμμή μεταξύ του σώματος και του κόσμου που κατοικεί.

Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
Η τέχνη του Λιντς συχνά αφορά στιγμές διαταραχής σε καθημερινά, οικεία περιβάλλοντα. Φωτ.: David Lynch

Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Λιντς υπήρξε αντικείμενο μεγάλων ατομικών εκθέσεων στο Fondation Cartier στο Παρίσι, στο Bonnefantenmuseum στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας, στην Queensland Art Gallery στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, στο Garage Center for Contemporary Culture στη Μόσχα – η πιο πρόσφατη ήταν μια αναδρομική στο HOME του Μάντσεστερ (2019). Παράλληλα, η τέχνη του εκτίθεται σε μεγάλα μουσεία και συλλογές σε ολόκληρο τον κόσμο.

H τέχνη του Λιντς συχνά αφορά στιγμές διαταραχής σε καθημερινά, οικεία περιβάλλοντα. Γεμάτο ανατρεπτικές, απειλητικές και αινιγματικές εικόνες, το έργο του αντλεί από τη γλώσσα του σουρεαλισμού και της art brut.

Οι ημιαφηρημένες ζωγραφιές του, οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν επίπεδες συνθέσεις και παραμορφώσεις της προοπτικής, φέρνουν σε διάλογο φανταστικές μορφές και μέσα. Στον πυρήνα του έργου του υπάρχει μια διάχυτη ανησυχία που μιλά για τις σκοτεινές πραγματικότητες της σύγχρονης αμερικανικής ζωής.

Στην ατομική του έκθεση στην Pace στη Νέα Υόρκη με τίτλο «Big bongo night» έδειξε γλυπτά, ζωγραφιές και ένα έργο σε χαρτί – όλα έριχναν φως στις εκπληκτικές αφηγηματικές του ικανότητες. Τα γλυπτά από μεικτά μέσα που κυριάρχησαν ήταν φτιαγμένα με διάφορους συνδυασμούς χάλυβα, ξύλου, ρητίνης, πλεξιγκλάς και γύψου και προέρχονταν από τις πρώιμες ζωγραφιές του καλλιτέχνη και τις πειραματικές του δουλειές με τις προβολές και τις κινούμενες εικόνες. Ανάλογα με τη σύνθεση των υλικών τους, αυτές οι δομές κυμαίνονται από γραμμικές και γεωμετρικές έως βιομορφικές.

Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Binder Works #1 and #2 (1970-2006) Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Binder Works #1 and #2 (1970-2006) Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Binder Works #1 and #2 (1970-2006) Φωτ.: David Lynch

Όταν το Fondation Cartier το 2007 αφιέρωσε τους χώρους του στην τέχνη του, ο Λιντς δημιούργησε ξεχωριστά περιβάλλοντα που συνοδεύονταν από διαπεραστικούς ήχους, όλα σχεδιασμένα από τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Επρόκειτο για την αναπαράσταση σε φυσικό μέγεθος ενός καθιστικού με μεγάλης κλίμακας κουρτίνες, δομές στις οποίες ήταν αναρτημένοι οι πίνακές του και μια μικρή κινηματογραφική αίθουσα εμπνευσμένη από την ταινία του Eraserhead.

Η έκθεση ήταν μια μοναδική ευκαιρία να αλληλεπιδράσει ο θεατής με μια νέα πλευρά του οράματος του Λιντς σε ένα περιβάλλον αποκλειστικά δημιουργημένο από τον ίδιο. Οι πίνακες, οι φωτογραφίες και τα σχέδιά του ανασυνέθεταν τις παιδικές του εμπειρίες, τις εφηβικές του φαντασιώσεις και τις ενήλικες ενασχολήσεις του. Το επαναλαμβανόμενο θέμα του σπιτιού με το σκοτεινό και τρομακτικό πάτωμα κάτω από τις σανίδες του οποίου πάντα κρυβόταν η αίσθηση κάποιας απειλής αναπαρίσταται σε σκοτεινούς πίνακες γεμάτους κρυπτικά μηνύματα.

Η εξωφρενική αίσθηση χιούμορ του Λιντς, ωστόσο, είναι παρούσα σε όλα του τα έργα, απηχώντας το εντυπωσιακό κωμικό ανάγλυφο που εντοπίζεται σε όλο το κινηματογραφικό του έργο. Η φωτογραφία του καταγράφει επίσης διάφορες διαθέσεις και ατμόσφαιρες, από αισθησιακές και ονειρικές έως ζοφερές και ανησυχητικές.

Μιλώντας σε μια συνέντευξη για την τέχνη του, περιγράφει ένα ταξίδι που έκανε στην Ευρώπη για να συναντήσει τον Όσκαρ Κοκόσκα και να σπουδάσει κοντά του. Προφανώς, τα έντονα, στοιχειωμένα, εξαιρετικά στυλιζαρισμένα έργα του είχαν εντυπωσιάσει τον νεαρό σπουδαστή της Σχολής Καλών Τεχνών της Βοστώνης, αλλά όταν έφτασε στο Σάλτσμπουργκ είδε ότι δεν υπήρχε καμία σχολή, το μέρος του φάνηκε «πολύ καθαρό» και έμεινε μόνο δεκαπέντε ημέρες.

Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Untitled, 2007-09 Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Do you want to know what I really think?, 2003 Φωτ.: David Lynch

Η αρχική του έμπνευση, η μεγαλύτερη όπως λέει, ήταν η πόλη της Φιλαδέλφειας. «Τότε ήταν μια απίστευτη πόλη, γεμάτη φόβο, παραφροσύνη, διαφθορά, σήψη, βία και πολλές αναταραχές. Αλλά μου άρεσε η αρχιτεκτονική και η αίσθηση ενός εργοστασιακού κόσμου, με τις καπνοδόχους βιομηχανιών και κτιρίων να συνοδεύουν αυτό το τοπίο. Μου αρέσει και η ανθρώπινη μορφή όμως. Δεν ξέρω… Έλεγα πρόσφατα πως ακόμα προσπαθώ να εντοπίσω αυτό το αίσθημα. Συνεχίζω να ζωγραφίζω για να το βρω».

Μιλώντας για τα χρόνια στη Φιλαδέλφεια που συνέπεσαν με μερικές από τις πιο σκοτεινές μέρες της δεκαετίας του '60, ο Λιντς λέει ότι, αντί να βλέπει την ευρύτερη εικόνα, προτιμούσε έναν μικρότερο κόσμο. «Νιώθω ότι στον μικρό κόσμο υπάρχουν όσα και στον μεγάλο. Πρόκειται μόνο για άτομα, λεπτομέρειες και υφές. Με ενδιέφερε να προσπαθήσω να διεισδύσω σε αυτόν τον μικρό κόσμο».

Μιλώντας για τη ζωγραφική του, εξηγεί: «Οι ιδέες καθοδηγούν το καράβι. Οι ιδέες για μένα είναι σαν δώρα, πολύτιμα πράγματα, ευλογίες. Μερικές είναι για τον κινηματογράφο, τις ερωτεύομαι και με πάνε προς τα εκεί. Με τον ίδιο τρόπο, έρχεται κάποια ιδέα και με ωθεί να ζωγραφίσω. Άρα όλα έχουν να κάνουν με τις ιδέες. Επιθυμώ τις ιδέες, αλλά ποτέ δεν ξέρω πότε θα εμφανιστούν. 

Έχω, επίσης, την αίσθηση ότι όσο περισσότερα κάνει κάποιος, τόσο περισσότερο ρέουν οι ιδέες. Το πρόβλημα είναι ότι όταν δουλεύεις σε μια ταινία, το κάνεις σχεδόν 24/7. Έτσι, αν μου έρθει μια ιδέα για ζωγραφική, δεν έχω χρόνο να την υλοποιήσω και μέχρι να τελειώσει η ταινία αυτή η ιδέα έχει δώσει πλέον τη θέση της σε άλλες. Έτσι, όσες μου έρχονται κατά τη διάρκεια μιας ταινίας  δεν ζωγραφίζονται ποτέ κι αυτό είναι κατά κάποιον τρόπο λυπηρό».

«Κατά κάποιον τρόπο, η εικόνα γίνεται ολοένα φθηνότερη, έτσι ο κόσμος έχει γεμίσει με εκατομμύρια εικόνες. Όμως ένας πίνακας είναι κάτι μοναδικό. Αυτό που βλέπεις μπροστά σου δεν έχει γίνει σε υπολογιστή και είναι κάτι ξεχωριστό. Με τον ίδιο τρόπο μια λιθογραφία είναι επίσης πολύ διαφορετική από μια εικόνα που εκτυπώνεται από έναν υπολογιστή. Έτσι, αυτά τα πράγματα, στο μυαλό μου, είναι ακόμη πιο πολύτιμα σήμερα απ' ό,τι παλιότερα.

Ξέρετε, τα πράγματα πάνε κατά κύματα, και νομίζω ότι ο κινηματογράφος δεν θα πεθάνει ποτέ, ούτε η ζωγραφική, ούτε η λιθογραφία, ούτε και η φωτογραφία. Τα μέσα ήρθαν για να μείνουν και έχουν μεγάλο βάθος. Θα έρθουν ιδέες για να τα πάνε παραπέρα, αλλά παραμένουν φανταστικά. Τρελαίνεσαι όταν σκέφτεσαι πόσο πολλά έχεις να ανακαλύψεις και να κάνεις».

Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Untitled, 2007-09 Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Hands Up, Cowboy!, 2020, mixed media painting on wood, 41 3/4" × 37 11/16" × 4 7/8" (106 cm × 95.7 cm × 12.4 cm) © David Lynch. Photo by Robert Wedemeyer, Los Angeles Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, House and Garden, 2014 Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Untitled, 2020, mixed media painting on wood, 41 11/16" × 38 7/8" × 3 5/8" (105.9 cm × 98.7 cm × 9.2 cm) © David Lynch. Photo by Robert Wedemeyer, Los Angeles Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Untitled, 2007-09 Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Woman with small dead bird, 2018, mixed media painting, 58 9/16" × 52 3/4" × 5 9/16" (148.7 cm × 134 cm × 14.1 cm) © David Lynch. Photo by Robert Wedemeyer, Los Angeles Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Sun is gone, 2014 Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, White Table Top Lamp, 2022, cold-rolled steel, plaster, resin, 13-3/4" × 6" × 6" (34.9 cm × 15.2 cm × 15.2 cm) © David Lynch Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Blue Kiss with Tree, 2020, mixed media on canvas, 28 11/16" 34 3/4" × 3 3/4" (72.9 cm × 88.3 cm × 9.5 cm) © David Lynch. Photo by Robert Wedemeyer, Los Angeles Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, The Library of Mysteries, 2011 Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, Gauze Lamp, 2002-2003, cold-rolled steel, plaster, gauze, resin, 50" × 14" × 12" (127 cm × 35.6 cm × 30.5 cm) © David Lynch, photo by Robert Wedemeyer, Los Angeles Φωτ.: David Lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Η ζωγραφική του –όπως και οι ταινίες του– δεν θα πεθάνει ποτέ Facebook Twitter
David Lynch, The Library of Mysteries, 2011 Φωτ.: David Lynch
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν το μήνα οι λέξεις «Μουσείο» και «Γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ