Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας

Μια νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά Facebook Twitter
Despina Charitonidi, Still In Time VI.
0

Σε ένα διώροφο διατηρητέο κτίριο σε μια σχετικά αφανή γειτονιά της Αθήνας, επί της οδού Αγίας Λαύρας, στην Κηπούπολη Κυπριάδου, η έκθεση με τίτλο «Ο αέρας είναι ανεπαίσθητος, κι όμως κινείται / The Air Is Subtle, Yet It Moves», εγκαινιάζει έναν νέο χώρο τέχνης, το AMA House.

Σε αυτό τον χώρο και σ’ ένα οικοδόμημα των αρχών του 20ού αιώνα, το AMA House, ένας ανεξάρτητος καλλιτεχνικός οργανισμός αφιερωμένος στην προώθηση της σύγχρονης τέχνης μέσω ενός δυναμικού εκθεσιακού προγράμματος, καλλιτεχνικών residencies και αναθέσεων έργων, ξεκινά μια νέα περίοδο προγραμματισμού. Εκεί, θα συνεχίσει να διοργανώνει εκθέσεις, performances και εκπαιδευτικές δράσεις, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή τόσο του ειδικού όσο και του ευρύτερου κοινού. Παραμένοντας αφοσιωμένο στην καλλιέργεια κριτικής σκέψης και στην ενίσχυση της καλλιτεχνικής παραγωγής, το AMA House εμπλουτίζει σταθερά τη σύγχρονη πολιτιστική ζωή, εστιάζοντας στη δύναμη της συνεργασίας και της ανοιχτής ανταλλαγής ιδεών.

Η έκθεση «The Air Is Subtle, Yet It Moves» που εγκαινιάζεται στις 25 Απριλίου πραγματοποιείται μέσα σε έναν χώρο συγκινησιακά φορτισμένο, όπου οι αποικιοκρατικές οικονομίες, η τεχνολογική αυτοματοποίηση και οι αλγοριθμικές αφαιρέσεις ρυθμίζουν σώματα, τοπία και υποκειμενικότητες με τρόπους ταυτόχρονα υλικούς και αδιάληπτους. Οι ιστορίες αυτού του χώρου κυκλοφορούν στον αέρα, διαπερνούν τις υποδομές, αντηχούν σε αρχιτεκτονικές που διαμορφώνουν την εμπειρία του. 

Στον πυρήνα της, η έκθεση οργανώνεται γύρω από σχήματα σύμπλεξης και αντιπαράθεσης: τους επαναληπτικούς βρόχους της ιστορίας, τις καταστροφικές αναβιώσεις της αποικιοκρατίας, τους μηχανισμούς που αδιάκοπα προγραμματίζουν και επαναπρογραμματίζουν σώματα και υποδομές.

Η περιοχή όπου λαμβάνει χώρα η έκθεση ξετυλίγεται ως παλίμψηστο αποικιακών φαντασιώσεων και φιλοδοξιών μετάφρασής τους∙ μια «κηπούπολη» όπου το οργανωμένο πράσινο και οι γεωμετρημένες ρυμοτομίες αποτυπώνουν την επιθυμία εξορθολογισμένης αναδιαμόρφωσης του τοπίου. Τα ιδεώδη του σχεδιασμού ρίχνουν φως στην επιμένουσα τάση εξευγενισμού, τις οικουμενικές υποσχέσεις προόδου, αλλά και την επιθυμία επικάλυψης των ετερόκλητων ιστορικών στρωμάτων. Στη σύγχρονη Αθήνα, με τον πολεοδομικό σχεδιασμό σε διαρκή διαπραγμάτευση, η σχέση με έναν οργανωμένο χώρο που δίνει έμφαση στο πράσινο προκαλεί μια αίσθηση θαλπωρής και ενεργοποιεί συναισθήματα νοσταλγίας. 

Πάνος Γιαννικόπουλος
O Πάνος Γιαννικόπουλος

«Η έκθεση όμως επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει τέτοιου είδους μονοσήμαντες αφηγήσεις. Το ερώτημα ενός κοσμοπολίτικου μέλλοντος αιωρείται αμήχανα σε μια πόλη που κατακλύζεται από τον τουρισμό και ταυτόχρονα αποσυντίθεται, ενώ γειτονιές κάποτε ζωντανές από καλλιτεχνική ενέργεια διεκδικούνται ξανά από νέες παρεμβάσεις, χωρίς να είναι σαφές αν αυτές αμφισβητούν ή αναπαράγουν τις συνθήκες που καλούνται να μετασχηματίσουν», λέει ο επιμελητής της έκθεσης Πάνος Γιαννικόπουλος.

Από την κηπούπολη στον αστικό σχεδιασμό

Η κηπούπολη πρότεινε μια σύζευξη οργανωμένης φύσης και ανθρώπινης κατοίκησης, ενσαρκώνοντας την πίστη σε ουτοπικές αναδιαμορφώσεις του αστικού ιστού. Η έκθεση επιμένει στην ιδέα της σύζευξης σε κριτικό αναστοχασμό απέναντι σε διαδικασίες κατάτμησης και επιβολής οριοθέτησης, καθώς και απέναντι στον διαχωρισμό του περιβάλλοντος και της κατοίκησής του, της μνήμης και της διαχείρισης του μέλλοντος, του κέντρου και της περιφέρειας. Ο χώρος δράσης καθιστά τις ήδη υπάρχουσες εντάσεις προς αυτή την κατεύθυνση απτές και ορατές, το σχεδιασμένο περιβάλλον διασταυρώνεται με μνημονικά ίχνη και τον σύγχρονο πολεοδομικό ιστό αλλά και το μη ανθρωπογενές περιβάλλον, πυροδοτώντας μια αναδιεκδίκηση του χώρου. 

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Το AMA House είναι ένα διώροφο διατηρητέο κτίριο σε μια σχετικά αφανή γειτονιά της Αθήνας, επί της οδού Αγίας Λαύρας, στην Κηπούπολη Κυπριάδου.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Άποψη του AMA House.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Η εικαστικός Εύα Παπαμαργαρίτη και η ιδρύτρια του ΑΜΑ House Άννα Μαρία Λουδάρου.

Οι εντάσεις που προσεγγίζει η έκθεση εκτείνονται και στη γενεαλογία του ονόματος της περιοχής. Η Κηπούπολη Κυπριάδου φέρει το όνομα του γεωπόνου και μηχανικού που την ίδρυσε, ενώ παράλληλα φέρνει στο προσκήνιο και τις προγονικές μεταναστεύσεις στην Αίγυπτο και το Σουδάν. Από το κυνήγι και το βαμβάκι ως τις τράπεζες και την αεροπλοΐα, η τεχνολογική και οικονομική επέκταση φαίνεται να αρθρώνεται γύρω από διαδικασίες εξόρυξης, αλλά και περίπλοκες και κάποιες φορές αντικρουόμενες πορείες. Από τον σχεδιασμό ενός πρώιμου αυτόματου πιλότου στις σύγχρονες μορφές αυτοματοποίησης και αλγοριθμικής διακυβέρνησης, από τον κήπο στον νέο συντελεστή δόμησης. 

Το ίδιο το κτίριο όπου στεγάζεται η έκθεση φέρει επάνω του τα ίχνη διαδοχικών κατοχών. Καταλήφθηκε από τον βρετανικό στρατό κατά την τελευταία φάση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τον Εμφύλιο, μετατράπηκε σε στρατιωτικό επιτελείο, οι τοίχοι του φέρουν μνήμες επιτήρησης, διοίκησης και σύγκρουσης αλλά και συμβίωσης και επανάκτησης. Στην έκθεση «Ο αέρας είναι ανεπαίσθητος, κι όμως κινείται», αυτά τα ίχνη ενεργοποιούνται∙ λειτουργούν ως δομικά στοιχεία που επηρεάζουν τη μορφή της παρουσίασης.

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Adham Faramawy. The air is subtle, various and sweet.

Μέσα σε αυτό το πεδίο έντασης, οι συμμετέχοντες/ουσες καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες διερευνούν τα ασταθή όρια μεταξύ ανθρώπινου και μη ανθρώπινου, παρουσίας και εξαφάνισης, επιφάνειας και ρήξης. Μορφές αναδύονται, γλυπτικές χειρονομίες στέκονται ανάμεσα στον επιτονισμό του μύθου και την απαξίωσή του, ούτε πλήρως υλικά ούτε εντελώς φασματικά. Η αισθητική της κατανάλωσης αποδομείται, αποκαλύπτοντας την καπιταλιστική επιθυμία ως παράδοξο: φετιχοποίηση αλλά και εξάντληση, υπερέκθεση αλλά και κενότητα νοήματος. Το σώμα μετατρέπεται σε πεδίο διεκδίκησης, εκτεθειμένο μέσα από στρώσεις αφαίρεσης, κατάτμησης ή αιώρησης. Συναισθηματικά φορτισμένα στοιχεία μεταμορφώνονται υποδεικνύοντας συνθήκες πίεσης, ευθραυστότητας αλλά και κίνησης, μεταστροφής. Χώροι αναστοχασμού, ανάκλασης αλλά και ανάκλησης δεδομένων θέσεων αμφισβητούν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε, υπενθυμίζοντάς μας ότι η όραση δεν είναι ποτέ ουδέτερη. Το σώμα γίνεται χώρος αμφισβήτησης, καλυμμένο και αποκαλυπτόμενο μέσα από χειρονομίες αφαίρεσης, υπερβολής ή επιτέλεσης. 

Στον πυρήνα της, η έκθεση «Ο αέρας είναι ανεπαίσθητος, κι όμως κινείται» οργανώνεται γύρω από σχήματα σύμπλεξης και αντιπαράθεσης: τους επαναληπτικούς βρόχους της ιστορίας, τις καταστροφικές αναβιώσεις της αποικιοκρατίας, τους μηχανισμούς που αδιάκοπα προγραμματίζουν και επαναπρογραμματίζουν σώματα και υποδομές. Από τις δομές που κατοικούμε, στα συστήματα που διαμορφώνουν την αντίληψή μας, μέχρι τις εικόνες που μας συγκινούν. Χρονικότητες δονούνται κάτω από τα συσσωρευμένα βάρη παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, καταφθάνοντας σπονδυλωτά σαν αντίλαλος· σαν ένα τρεμόπαιγμα, μια ατμοσφαιρική μετατόπιση που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια.

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Rallou Panagiotou, Bridge II.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Jean Marie Appriou , New Mermaid.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Maria Georgoula, scan.

Στην έκθεση παίρνουν μέρος οι καλλιτέχνες/ιδες Rebecca Ackroyd, Jean-Marie Appriou, Adham Faramawy, Harm Gerdes, Jacopo Mazzetti, Jack McConville, Yves Scherer, Μαρία Γεωργούλα, Ραλλού Παναγιώτου, Εύα Παπαμαργαρίτη, Νάνα Σαχίνη, Δέσποινα Χαριτωνίδη.

Οι Rebecca Ackroyd, Jean-Marie Appriou, Adham Faramawy, Harm Gerdes δείχνουν για πρώτη φορά δουλειά τους στην Αθήνα. Η Rebecca Ackroyd παρουσιάζει τη δουλειά της στην Αθήνα μετά το «Mirror Stage Collateral Event of the 60th International Art Exhibition – La Biennale di Venezia», προσεγγίζοντας τη γλυπτική με παιγνιώδη τρόπο, αποδομώντας τις διαδικασίες ως την ουσία τους, μέσα από μια πολυδιάστατη γλώσσα δημιουργίας που εξετάζει τις σχέσεις ανάμεσα στο σχέδιο, την αφαίρεση και την παραστατικότητα. Γλυπτά μεγαλύτερα από το φυσικό μέγεθος, φτιαγμένα αδρά από σύρμα κοτετσιού και γύψινους επιδέσμους, ορθώνονται επιβλητικά απέναντι στον θεατή, αναδεικνύοντας την ακατέργαστη ποιότητά τους. 

Ο Jean-Marie Appriou παίρνει τον έλεγχο των γλυπτικών υλικών –αλουμίνιο, μπρούντζο, γυαλί, πηλό, κερί– για να οραματιστεί φανταστικούς κόσμους που κατοικούνται από ανθρώπινες, ζωικές και φυτικές μορφές. Τα συχνά επιβλητικά έργα του διατηρούν μια οικεία σχέση με τον θεατή, σαν να θέλουν να επικοινωνήσουν καλύτερα την παραδοξότητά τους. Βαθιά ονειρικό, το υλικό σύμπαν του Appriou διαπνέεται από τελετουργικές ανησυχίες. Η μετάβαση μεταξύ των στοιχείων –από το υδάτινο στο εναέριο, από το υπόγειο στο ορατό– είναι από τα κεντρικά θέματα του έργου του καλλιτέχνη. 

Ο Yves Scherer στην πρακτική του εξερευνά την έννοια της ταυτότητας μέσα από γλυπτά, lenticular εκτυπώσεις και εγκαταστάσεις που συνδυάζουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, συλλογικές αναμνήσεις και φανταστικές αφηγήσεις, θολώνοντας έτσι τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ψηφιακή σφαίρα και εικονική διάσταση. Μέσα από τη ζωγραφική του, ο Scherer επικεντρώνεται στη δύναμη που κρύβουν οι φαινομενικά ασήμαντες στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας και στον βαθύ αντίκτυπο που μπορεί να έχουν στη ζωή μας. 

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Eva Papamargariti, lethargic mutiny.

Ο Adham Faramawy εξερευνά μέσα από την πρακτική του ερωτήματα γύρω από το τι σημαίνει να είσαι «ντόπιος» ή «ξένος», καθώς αξιοποιεί τις queer οικολογίες για να αμφισβητήσει την έννοια του «φυσικού» σε σχέση με περιθωριοποιημένες κοινότητες. Εργάζεται σε ένα ευρύ φάσμα μέσων, κινούμενη εικόνα, γλυπτική εγκατάσταση, φωτογραφία, ζωγραφική και επιτοίχιες παρεμβάσεις, δημιουργώντας μια πολυεπίπεδη και ιδιαίτερα ποιητική αφήγηση που συνδέει τον μύθο, την ιστορία και το παρόν. Αποφεύγοντας το διδακτικό ύφος, τα έργα του ξεδιπλώνονται σταδιακά για να φωτίσουν ζητήματα όπως η μετανάστευση, η αποικιακή κληρονομιά και οι οικολογικές μεταβολές.

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ


 

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Εικαστικά / Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Αφρικανική τέχνη, κριτική στην αποικιοκρατία, έργα για τα δικαιώματα των ζώων και εμπνευσμένα από διαστημικά ταξίδια, νέοι καλλιτέχνες και αναδρομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί της Αθήνας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Εικαστικά / «Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Στην υποβλητική της έκθεση στο ΕΜΣΤ, η εικαστικός Τζάνις Ράφα αναδημιουργεί ένα φανταστικό περιβάλλον άδειων στάβλων για να μιλήσει για τη σχέση του ανθρώπινου και του ζωικού κόσμου, ενώ μας προκαλεί να σκεφτούμε τις έννοιες της φροντίδας και της αγάπης, αλλά και την ανάγκη μας για κυριαρχία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ