Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας

Μια νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά Facebook Twitter
Despina Charitonidi, Still In Time VI.
0

Σε ένα διώροφο διατηρητέο κτίριο σε μια σχετικά αφανή γειτονιά της Αθήνας, επί της οδού Αγίας Λαύρας, στην Κηπούπολη Κυπριάδου, η έκθεση με τίτλο «Ο αέρας είναι ανεπαίσθητος, κι όμως κινείται / The Air Is Subtle, Yet It Moves», εγκαινιάζει έναν νέο χώρο τέχνης, το AMA House.

Σε αυτό τον χώρο και σ’ ένα οικοδόμημα των αρχών του 20ού αιώνα, το AMA House, ένας ανεξάρτητος καλλιτεχνικός οργανισμός αφιερωμένος στην προώθηση της σύγχρονης τέχνης μέσω ενός δυναμικού εκθεσιακού προγράμματος, καλλιτεχνικών residencies και αναθέσεων έργων, ξεκινά μια νέα περίοδο προγραμματισμού. Εκεί, θα συνεχίσει να διοργανώνει εκθέσεις, performances και εκπαιδευτικές δράσεις, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή τόσο του ειδικού όσο και του ευρύτερου κοινού. Παραμένοντας αφοσιωμένο στην καλλιέργεια κριτικής σκέψης και στην ενίσχυση της καλλιτεχνικής παραγωγής, το AMA House εμπλουτίζει σταθερά τη σύγχρονη πολιτιστική ζωή, εστιάζοντας στη δύναμη της συνεργασίας και της ανοιχτής ανταλλαγής ιδεών.

Η έκθεση «The Air Is Subtle, Yet It Moves» που εγκαινιάζεται στις 25 Απριλίου πραγματοποιείται μέσα σε έναν χώρο συγκινησιακά φορτισμένο, όπου οι αποικιοκρατικές οικονομίες, η τεχνολογική αυτοματοποίηση και οι αλγοριθμικές αφαιρέσεις ρυθμίζουν σώματα, τοπία και υποκειμενικότητες με τρόπους ταυτόχρονα υλικούς και αδιάληπτους. Οι ιστορίες αυτού του χώρου κυκλοφορούν στον αέρα, διαπερνούν τις υποδομές, αντηχούν σε αρχιτεκτονικές που διαμορφώνουν την εμπειρία του. 

Στον πυρήνα της, η έκθεση οργανώνεται γύρω από σχήματα σύμπλεξης και αντιπαράθεσης: τους επαναληπτικούς βρόχους της ιστορίας, τις καταστροφικές αναβιώσεις της αποικιοκρατίας, τους μηχανισμούς που αδιάκοπα προγραμματίζουν και επαναπρογραμματίζουν σώματα και υποδομές.

Η περιοχή όπου λαμβάνει χώρα η έκθεση ξετυλίγεται ως παλίμψηστο αποικιακών φαντασιώσεων και φιλοδοξιών μετάφρασής τους∙ μια «κηπούπολη» όπου το οργανωμένο πράσινο και οι γεωμετρημένες ρυμοτομίες αποτυπώνουν την επιθυμία εξορθολογισμένης αναδιαμόρφωσης του τοπίου. Τα ιδεώδη του σχεδιασμού ρίχνουν φως στην επιμένουσα τάση εξευγενισμού, τις οικουμενικές υποσχέσεις προόδου, αλλά και την επιθυμία επικάλυψης των ετερόκλητων ιστορικών στρωμάτων. Στη σύγχρονη Αθήνα, με τον πολεοδομικό σχεδιασμό σε διαρκή διαπραγμάτευση, η σχέση με έναν οργανωμένο χώρο που δίνει έμφαση στο πράσινο προκαλεί μια αίσθηση θαλπωρής και ενεργοποιεί συναισθήματα νοσταλγίας. 

Πάνος Γιαννικόπουλος
O Πάνος Γιαννικόπουλος

«Η έκθεση όμως επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει τέτοιου είδους μονοσήμαντες αφηγήσεις. Το ερώτημα ενός κοσμοπολίτικου μέλλοντος αιωρείται αμήχανα σε μια πόλη που κατακλύζεται από τον τουρισμό και ταυτόχρονα αποσυντίθεται, ενώ γειτονιές κάποτε ζωντανές από καλλιτεχνική ενέργεια διεκδικούνται ξανά από νέες παρεμβάσεις, χωρίς να είναι σαφές αν αυτές αμφισβητούν ή αναπαράγουν τις συνθήκες που καλούνται να μετασχηματίσουν», λέει ο επιμελητής της έκθεσης Πάνος Γιαννικόπουλος.

Από την κηπούπολη στον αστικό σχεδιασμό

Η κηπούπολη πρότεινε μια σύζευξη οργανωμένης φύσης και ανθρώπινης κατοίκησης, ενσαρκώνοντας την πίστη σε ουτοπικές αναδιαμορφώσεις του αστικού ιστού. Η έκθεση επιμένει στην ιδέα της σύζευξης σε κριτικό αναστοχασμό απέναντι σε διαδικασίες κατάτμησης και επιβολής οριοθέτησης, καθώς και απέναντι στον διαχωρισμό του περιβάλλοντος και της κατοίκησής του, της μνήμης και της διαχείρισης του μέλλοντος, του κέντρου και της περιφέρειας. Ο χώρος δράσης καθιστά τις ήδη υπάρχουσες εντάσεις προς αυτή την κατεύθυνση απτές και ορατές, το σχεδιασμένο περιβάλλον διασταυρώνεται με μνημονικά ίχνη και τον σύγχρονο πολεοδομικό ιστό αλλά και το μη ανθρωπογενές περιβάλλον, πυροδοτώντας μια αναδιεκδίκηση του χώρου. 

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Το AMA House είναι ένα διώροφο διατηρητέο κτίριο σε μια σχετικά αφανή γειτονιά της Αθήνας, επί της οδού Αγίας Λαύρας, στην Κηπούπολη Κυπριάδου.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Άποψη του AMA House.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Η εικαστικός Εύα Παπαμαργαρίτη και η ιδρύτρια του ΑΜΑ House Άννα Μαρία Λουδάρου.

Οι εντάσεις που προσεγγίζει η έκθεση εκτείνονται και στη γενεαλογία του ονόματος της περιοχής. Η Κηπούπολη Κυπριάδου φέρει το όνομα του γεωπόνου και μηχανικού που την ίδρυσε, ενώ παράλληλα φέρνει στο προσκήνιο και τις προγονικές μεταναστεύσεις στην Αίγυπτο και το Σουδάν. Από το κυνήγι και το βαμβάκι ως τις τράπεζες και την αεροπλοΐα, η τεχνολογική και οικονομική επέκταση φαίνεται να αρθρώνεται γύρω από διαδικασίες εξόρυξης, αλλά και περίπλοκες και κάποιες φορές αντικρουόμενες πορείες. Από τον σχεδιασμό ενός πρώιμου αυτόματου πιλότου στις σύγχρονες μορφές αυτοματοποίησης και αλγοριθμικής διακυβέρνησης, από τον κήπο στον νέο συντελεστή δόμησης. 

Το ίδιο το κτίριο όπου στεγάζεται η έκθεση φέρει επάνω του τα ίχνη διαδοχικών κατοχών. Καταλήφθηκε από τον βρετανικό στρατό κατά την τελευταία φάση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τον Εμφύλιο, μετατράπηκε σε στρατιωτικό επιτελείο, οι τοίχοι του φέρουν μνήμες επιτήρησης, διοίκησης και σύγκρουσης αλλά και συμβίωσης και επανάκτησης. Στην έκθεση «Ο αέρας είναι ανεπαίσθητος, κι όμως κινείται», αυτά τα ίχνη ενεργοποιούνται∙ λειτουργούν ως δομικά στοιχεία που επηρεάζουν τη μορφή της παρουσίασης.

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Adham Faramawy. The air is subtle, various and sweet.

Μέσα σε αυτό το πεδίο έντασης, οι συμμετέχοντες/ουσες καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες διερευνούν τα ασταθή όρια μεταξύ ανθρώπινου και μη ανθρώπινου, παρουσίας και εξαφάνισης, επιφάνειας και ρήξης. Μορφές αναδύονται, γλυπτικές χειρονομίες στέκονται ανάμεσα στον επιτονισμό του μύθου και την απαξίωσή του, ούτε πλήρως υλικά ούτε εντελώς φασματικά. Η αισθητική της κατανάλωσης αποδομείται, αποκαλύπτοντας την καπιταλιστική επιθυμία ως παράδοξο: φετιχοποίηση αλλά και εξάντληση, υπερέκθεση αλλά και κενότητα νοήματος. Το σώμα μετατρέπεται σε πεδίο διεκδίκησης, εκτεθειμένο μέσα από στρώσεις αφαίρεσης, κατάτμησης ή αιώρησης. Συναισθηματικά φορτισμένα στοιχεία μεταμορφώνονται υποδεικνύοντας συνθήκες πίεσης, ευθραυστότητας αλλά και κίνησης, μεταστροφής. Χώροι αναστοχασμού, ανάκλασης αλλά και ανάκλησης δεδομένων θέσεων αμφισβητούν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε, υπενθυμίζοντάς μας ότι η όραση δεν είναι ποτέ ουδέτερη. Το σώμα γίνεται χώρος αμφισβήτησης, καλυμμένο και αποκαλυπτόμενο μέσα από χειρονομίες αφαίρεσης, υπερβολής ή επιτέλεσης. 

Στον πυρήνα της, η έκθεση «Ο αέρας είναι ανεπαίσθητος, κι όμως κινείται» οργανώνεται γύρω από σχήματα σύμπλεξης και αντιπαράθεσης: τους επαναληπτικούς βρόχους της ιστορίας, τις καταστροφικές αναβιώσεις της αποικιοκρατίας, τους μηχανισμούς που αδιάκοπα προγραμματίζουν και επαναπρογραμματίζουν σώματα και υποδομές. Από τις δομές που κατοικούμε, στα συστήματα που διαμορφώνουν την αντίληψή μας, μέχρι τις εικόνες που μας συγκινούν. Χρονικότητες δονούνται κάτω από τα συσσωρευμένα βάρη παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, καταφθάνοντας σπονδυλωτά σαν αντίλαλος· σαν ένα τρεμόπαιγμα, μια ατμοσφαιρική μετατόπιση που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια.

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Rallou Panagiotou, Bridge II.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Jean Marie Appriou , New Mermaid.
Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Maria Georgoula, scan.

Στην έκθεση παίρνουν μέρος οι καλλιτέχνες/ιδες Rebecca Ackroyd, Jean-Marie Appriou, Adham Faramawy, Harm Gerdes, Jacopo Mazzetti, Jack McConville, Yves Scherer, Μαρία Γεωργούλα, Ραλλού Παναγιώτου, Εύα Παπαμαργαρίτη, Νάνα Σαχίνη, Δέσποινα Χαριτωνίδη.

Οι Rebecca Ackroyd, Jean-Marie Appriou, Adham Faramawy, Harm Gerdes δείχνουν για πρώτη φορά δουλειά τους στην Αθήνα. Η Rebecca Ackroyd παρουσιάζει τη δουλειά της στην Αθήνα μετά το «Mirror Stage Collateral Event of the 60th International Art Exhibition – La Biennale di Venezia», προσεγγίζοντας τη γλυπτική με παιγνιώδη τρόπο, αποδομώντας τις διαδικασίες ως την ουσία τους, μέσα από μια πολυδιάστατη γλώσσα δημιουργίας που εξετάζει τις σχέσεις ανάμεσα στο σχέδιο, την αφαίρεση και την παραστατικότητα. Γλυπτά μεγαλύτερα από το φυσικό μέγεθος, φτιαγμένα αδρά από σύρμα κοτετσιού και γύψινους επιδέσμους, ορθώνονται επιβλητικά απέναντι στον θεατή, αναδεικνύοντας την ακατέργαστη ποιότητά τους. 

Ο Jean-Marie Appriou παίρνει τον έλεγχο των γλυπτικών υλικών –αλουμίνιο, μπρούντζο, γυαλί, πηλό, κερί– για να οραματιστεί φανταστικούς κόσμους που κατοικούνται από ανθρώπινες, ζωικές και φυτικές μορφές. Τα συχνά επιβλητικά έργα του διατηρούν μια οικεία σχέση με τον θεατή, σαν να θέλουν να επικοινωνήσουν καλύτερα την παραδοξότητά τους. Βαθιά ονειρικό, το υλικό σύμπαν του Appriou διαπνέεται από τελετουργικές ανησυχίες. Η μετάβαση μεταξύ των στοιχείων –από το υδάτινο στο εναέριο, από το υπόγειο στο ορατό– είναι από τα κεντρικά θέματα του έργου του καλλιτέχνη. 

Ο Yves Scherer στην πρακτική του εξερευνά την έννοια της ταυτότητας μέσα από γλυπτά, lenticular εκτυπώσεις και εγκαταστάσεις που συνδυάζουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, συλλογικές αναμνήσεις και φανταστικές αφηγήσεις, θολώνοντας έτσι τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ψηφιακή σφαίρα και εικονική διάσταση. Μέσα από τη ζωγραφική του, ο Scherer επικεντρώνεται στη δύναμη που κρύβουν οι φαινομενικά ασήμαντες στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας και στον βαθύ αντίκτυπο που μπορεί να έχουν στη ζωή μας. 

Μία νέα έκθεση στην Κυπριάδου αναρωτιέται για το κοσμοπολίτικο μέλλον της Αθήνας ή Μια νέα έκθεση κι ένας νέος χώρος σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας ή «…Κι όμως κινείται» η Αθήνα. Ένας νέος χώρος στην Κυπριάδου φιλοδοξεί να ταράξει τα νερά. Facebook Twitter
Eva Papamargariti, lethargic mutiny.

Ο Adham Faramawy εξερευνά μέσα από την πρακτική του ερωτήματα γύρω από το τι σημαίνει να είσαι «ντόπιος» ή «ξένος», καθώς αξιοποιεί τις queer οικολογίες για να αμφισβητήσει την έννοια του «φυσικού» σε σχέση με περιθωριοποιημένες κοινότητες. Εργάζεται σε ένα ευρύ φάσμα μέσων, κινούμενη εικόνα, γλυπτική εγκατάσταση, φωτογραφία, ζωγραφική και επιτοίχιες παρεμβάσεις, δημιουργώντας μια πολυεπίπεδη και ιδιαίτερα ποιητική αφήγηση που συνδέει τον μύθο, την ιστορία και το παρόν. Αποφεύγοντας το διδακτικό ύφος, τα έργα του ξεδιπλώνονται σταδιακά για να φωτίσουν ζητήματα όπως η μετανάστευση, η αποικιακή κληρονομιά και οι οικολογικές μεταβολές.

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ


 

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Εικαστικά / Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Αφρικανική τέχνη, κριτική στην αποικιοκρατία, έργα για τα δικαιώματα των ζώων και εμπνευσμένα από διαστημικά ταξίδια, νέοι καλλιτέχνες και αναδρομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί της Αθήνας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Εικαστικά / «Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Στην υποβλητική της έκθεση στο ΕΜΣΤ, η εικαστικός Τζάνις Ράφα αναδημιουργεί ένα φανταστικό περιβάλλον άδειων στάβλων για να μιλήσει για τη σχέση του ανθρώπινου και του ζωικού κόσμου, ενώ μας προκαλεί να σκεφτούμε τις έννοιες της φροντίδας και της αγάπης, αλλά και την ανάγκη μας για κυριαρχία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ