katerina koskina Facebook Twitter
Φωτ.: V. Zukovsky

Κατερίνα Κοσκινά: «Το μέλλον της ΔΕΗ είναι μια πρό(σ)κληση για νέους καλλιτέχνες»

0

Με την πλατφόρμα της ΔΕΗ που προσκαλεί καλλιτέχνες απ’ όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε έναν ανοιχτό διαγωνισμό πειραματισμού που άνοιξε στις 22 Ιουνίου και στόχο να δεχτούν οι δημιουργοί την πρόσκληση και πρόκληση να δημιουργήσουν με τον μεγάλο αυτόν φορέα έργα τέχνης, εμπνεόμενοι από τα στοιχεία της εταιρικής ταυτότητας, που συμβολίζει πολλά και σημαντικά για την Ελλάδα αλλά και για κάθε Έλληνα, συναντήσαμε την ιστορικό τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων κ. Κατερίνα Κοσκινά, πρόεδρο της Επιτροπής Αξιολόγησης που δημιουργήθηκε γι’ αυτόν τον λόγο, για να μιλήσουμε για την ταυτότητα του διαγωνισμού, τους νέους καλλιτέχνες και τη σύνδεσή τους με τη ΔΕΗ, την πόλη και την κοινωνία. 

— Κυρία Κοσκινά, μιλήστε μας γι’ αυτή την πρωτοβουλία.

Η πρωτοβουλία είναι της ΔΕΗ, δηλαδή μιας μεγάλης δημόσιας επιχείρησης, που, όπως οι περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις σήμερα,  αλλάζει, προσαρμοζόμενη στις απαιτήσεις της νέας εποχής. Αυτό την καθιστά, κατά τη γνώμη μου, πολύ ενδιαφέρουσα. Είναι ωστόσο αναμενόμενο, αφού ο κόσμος αλλάζει, υπάρχει επιτέλους ενδιαφέρον για τη σύγχρονη καλλιτεχνική έκφραση και κυρίως η ΔΕΗ έχει ενδιαφερθεί για την τέχνη και τα παράγωγά της σχεδόν από την ίδρυσή της. Σήμερα, οι καταστατικοί της στόχοι, που τέθηκαν πριν από εξήντα χρόνια, έχουν υλοποιηθεί. Ούσα και παραμένουσα η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις αντίστοιχες εταιρείες παροχής ρεύματος στην Ευρώπη και τον κόσμο. Είναι σε όλους γνωστό πως η συγκεκριμένη εταιρεία από τη δεκαετία του ’50 και μετά έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο αλλάζοντας, και λόγω της γεωγραφικής κατάστασης της χώρας, ριζικά τη ζωή των πολιτών της. Το έκανε αυτό με την ηλεκτροδότηση, φέρνοντας έτσι στους  Έλληνες καταναλωτές μια προοπτική ζωής πολύ πιο κοντινή σε αυτήν του Ευρωπαίου, του Δυτικού, αν θέλουμε να το πούμε έτσι, πολίτη. Τον έκανε να ονειρεύεται και ακόμη καλύτερα να έχει πρόσβαση σε μια βελτιωμένη πραγματικότητα, «εφάμιλλη», όπως έλεγαν, «της ευρωπαϊκής». 

Χρειαζόμαστε όλοι μια επανεκκίνηση ένα νέο ξεκίνημα και ένα βάπτισμα του πυρός που μπορεί να φέρει ελπίδα, ευκαιρίες και συνέχεια. Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί πιστεύω ότι η ΔΕΗ ως ιστορία, δίκτυο και δυνατότητα έχει και μπορεί να προσφέρει πολλά. Το ίδιο ασφαλώς ισχύει και για την τέχνη.

Αυτή η αλλαγή έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό αυτό που είμαστε σήμερα. Ταυτόχρονα με την καταστατική δουλειά, σε μια εποχή που τίποτε δεν ήταν αυτονόητο, ειδικά για δημόσιες εταιρείες, έδειξε ότι είχε μια πρωτοποριακή πολιτική σε ό,τι αφορά και τον πολιτισμό και την τέχνη και τη διαφήμιση και το γραφιστικό κομμάτι. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα θυμηθούμε ότι ήταν εντυπωσιακά μπροστά στη σχέση της με το κοινό, είτε επρόκειτο για τα φιλμάκια της τηλεόρασης, είτε για τις καταχωρίσεις στον Τύπο, είτε για τα δελτία της. Προσωπικά, εντυπωσιάστηκα πολύ από τα περίπτερά της, τα οποία φιλοτεχνούσαν καλλιτέχνες σημαντικότατοι, π.χ. ο ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου ή ο σπουδαίος γλύπτης Χρήστος Καπράλος, από τη διακόσμηση ακόμα και των γραφείων της διοίκησης, αλλά και από τους σημαντικούς καλλιτέχνες που δούλευαν στη ΔΕΗ, για παράδειγμα ο φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας. Οπότε, όπως τεκμαίρεται ιστορικά, η Επιχείρηση έχει μια οργανική σχέση με την τέχνη. Θέλοντας, λοιπόν, η νέα διοίκηση να ανανεώσει τη σχέση της με τους πολίτες, να προσεγγίσει και νεότερο κόσμο, που δεν έχει εικόνες και μνήμες από το παρελθόν, να επανενεργοποιήσει παλιά επιτυχημένα μοντέλα προβολής, αβίαστα στράφηκε στην τέχνη και τη σύγχρονη έκφραση και αισθητική. Mε τη συνδρομή της DDB Athens έκανε ένα σημαντικό βήμα επανασύνδεσης με τους καλλιτέχνες και τον σύγχρονο κόσμο. 

— Με ποιον τρόπο συνδεθήκατε μαζί τους;

Κάναμε μια πολύ φιλική και ευχάριστη συζήτηση και καταλήξαμε ότι ο χώρος της δημιουργίας είναι ο κατάλληλος. Ζήτησα να δω αρχειακό υλικό και εντυπωσιάστηκα τόσο από τις εκδόσεις όσο και από το υλικό που υπάρχει ψηφιακά. Αυτό που κατάλαβα και η πρώτη σκέψη που έκανα είναι ότι οι καλλιτέχνες, βλέποντάς το και μόνο, θα εμπνευστούν. Δεν είναι απαραίτητο να τα χρησιμοποιήσουν όλα, τα έργα τέχνης, τη διαφήμιση, τα δελτία, τις καταχωρίσεις, αλλά, μέσω αυτών, θα τους δοθούν ερεθίσματα και θα δημιουργηθεί ένα νέο πεδίο διάδρασης και καλλιτεχνικής παραγωγής, ακόμη και σε πειραματικό επίπεδο. Θέλουμε, λοιπόν, να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους απ’ όλο το φάσμα της δημιουργίας, όχι αποκλειστικά με καλλιτέχνες, αλλά και με ντιζάινερ και μουσικούς, γιατί η ΔΕΗ έχει και πολύ ενδιαφέροντα ηχητικά πεδία, και φωτογράφους και σκηνοθέτες κ.λπ. Ετσι, μπήκαμε στη λογική μιας ανοιχτής πρόσκλησης προς τους δημιουργούς. Πρότεινα τη δημιουργία μιας επιτροπής με άτομα έμπειρα και ενεργά σχετικά με τον χώρο της τέχνης, από διαφορετικούς τομείς όμως, για να μελετήσουν και να κρίνουν τα έργα που θα κατατεθούν. Συγκροτήθηκε η επιτροπή αποτελούμενη από τους κ. Νίκο Ναυρίδη, καθηγητή της Καλών Τεχνών, Πάνο Κοκκινιά, αναπληρωτή καθηγητή Φωτογραφίας στη Σχολή Καλών Τεχνών, τον εικαστικό Ηλία Παπαηλιάκη, τον γραφίστα και ιδρυτή της BeetrootDesignGroup Γιάννη Χαραλαμπόπουλο, τον σκηνοθέτη Τάσο Μπουλμέτη και την ιστορικο-βιομηχανική αρχαιολόγο Μαρία Μαυροειδή. Αναρτήθηκε στο site ο διαγωνισμός και ο χρόνος τρέχει ήδη. Όσο για τη διαδικασία, θα γίνει μια πρώτη αξιολόγηση διαδικτυακά,  ύστερα θα μπούμε στη διαδικασία της εκ του σύνεγγυς μελέτης των φακέλων και από κει και πέρα στόχος είναι οι διαγωνιζόμενοι να αξιοποιήσουν ακόμα και πρωτότυπο υλικό της ΔΕΗ, δηλαδή όπου υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί.

— Μου λέτε ένα παράδειγμα;

Ξέρετε, οι καλλιτέχνες μας εκπλήσσουν. Δεν μπορώ να προβλέψω το αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι όλοι θα θέλαμε να εκπλαγούμε θετικά και το περιμένουμε. Τι να σας πω; Θα μπορούσε κάποιος να βασιστεί στο παλιό σήμα της ΔΕΗ, να εμπνευστεί ακόμα και ένα έπιπλο από εξαρτήματα ή βιομηχανικά αντικείμενα. Επίσης, τα μηχανήματα και οι χώροι της ΔΕΗ μπορούν να δώσουν έμπνευση. Εμείς προχωρούμε στη λογική να υπάρχει όχι μόνο η εικόνα αλλά και η ιδέα της ανάπτυξης, της παραγωγής, ακόμα και η προοπτική του εκσυγχρονισμού της ΔΕΗ. Θέλουμε οι διαγωνιζόμενοι να κινούνται ελεύθερα στο πλαίσιο της δημιουργίας,διατηρώντας συγχρόνωςτην πρωτοτυπία της ιδέας και τη γενικότερη αρτιότητα της πρότασης.

— Ο στόχος ποιος είναι;

Καταρχάς, η υποστήριξη των νέων ιδεών, της τέχνης και της δημιουργικής έκφρασης. Η δημιουργία του νέου από το παλιό. Η σχέση του παρελθόντος με το μέλλον. Η έκπληξη από την επανάχρηση. Για να υποστηριχτεί αυτό ως χειρονομία θα γίνει μια έκδοση, ένα site, μια έκθεση, εφόσον καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα ζητήματα που έχει θέσει η συνθήκη. Επίσης, σημαντικό κομμάτι είναι τα βραβεία ως κίνητρο, όχι τόσο οικονομικό, όσο παραγωγικό, ως ένδειξη πίστης. Ελπίζουμε σε αυτόν τον καλλιτεχνικό διαγωνισμό να έχουμε γνωστούς αλλά και νέους ενεργούς ή και σε στάδιο πειραματισμού καλλιτέχνες που μέσα από το έργο τους θα «φωτίσουν»  με έναν νέο τρόπο τον ρόλο και την ιστορία της ΔΕΗ και των καταναλωτών της σε μια πολύ πιο δημιουργική σχέση από αυτήν που ισχύει σήμερα. Χρειαζόμαστε όλοι μια επανεκκίνηση ένα νέο ξεκίνημα και ένα βάπτισμα του πυρός που μπορεί να φέρει ελπίδα, ευκαιρίες και συνέχεια. Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί πιστεύω ότι η ΔΕΗ ως ιστορία, δίκτυο και δυνατότητα έχει και μπορεί να προσφέρει πολλά. Το ίδιο ασφαλώς ισχύει και για την τέχνη.

Μπείτε στο art.dei.gr για περισσότερες πληροφορίες για τον διαγωνισμό και την υποβολή των συμμετοχών.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο διαγωνισμός της ΔΕΗ και οι νέοι καλλιτέχνες σήμερα στην Ελλάδα

Εικαστικά / Ο διαγωνισμός της ΔΕΗ και οι νέοι καλλιτέχνες σήμερα στην Ελλάδα

Η ΔΕΗ καλεί τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν, αντλώντας έμπνευση από το σήμα, τα στοιχεία εταιρικής ταυτότητάς της αλλά και όσα συμβολίζει για τους Έλληνες: την ενέργεια, το φως και έμμεσα, τον εκσυγχρονισμό, την ανάπτυξη και τη βιώσιμη πρόοδο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η σημασία του ανοιχτού διαγωνισμού της ΔΕΗ / επισημάνσεις του εικαστικού Ηλία Παπαηλιάκη και του αναπληρωτή καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Πάνου Κοκκινιά

Εικαστικά / Η σημασία του ανοιχτού διαγωνισμού της ΔΕΗ / επισημάνσεις του εικαστικού Ηλία Παπαηλιάκη και του αναπληρωτή καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Πάνου Κοκκινιά

Η πλατφόρμα που έχει ανοίξει από τις 22 Ιουνίου θα υποδεχτεί φωνές και δουλειές καλλιτεχνών που μπορούν να ετοιμάσουν το έργο τους  ανατρέχοντας σε ένα εξαιρετικά άρτιο, πολύτιμο και πρωτοποριακό για την εποχή του αρχείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η οπτική επικοινωνία μέσα στο χρόνο. Οι αφίσες και οι καλλιτέχνες της ΔΕΗ

Εικαστικά / Η οπτική επικοινωνία μέσα στο χρόνο. Οι αφίσες και οι καλλιτέχνες της ΔΕΗ.

Η ΔΕΗ, με την προκήρυξη ενός ανοιχτού διαγωνισμού με τον οποίο προσκαλεί καλλιτέχνες από κάθε μορφή τέχνης να αντλήσουν έμπνευση από το σήμα της, ανοίγει και τα σημαντικά ιστορικά της αρχεία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ