Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού

Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
2

Ο Γιώργος Μπουζιάνης γεννήθηκε το 1885 στην Αθήνα και σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1897 μέχρι το 1906. Το 1907 πηγαίνει να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου. Εκεί θα ζήσει μέχρι το 1934, εκτός από την περίοδο 1929-1932, που μετακομίζει στο Παρίσι με τη γυναίκα και τον γιο του. Η άνοδος του ναζισμού θα τον αναγκάσει να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου αντιμετωπίζεται σχεδόν εχθρικά από τους καλλιτεχνικούς κύκλους. Μετά τον θάνατό του το σπίτι του αγοράστηκε από τον Δήμο Δάφνης και σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.


Ο Φοίβος Κυπραίος αφηγείται: «Απ' ό,τι διαβάζουμε στη συνέντευξη που έδωσε στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών, τον Μάρτιο του '57 (Αρχείο Μουσείου Μπουζιάνη) ο ζωγράφος αναφέρει ότι είχε "εργαστεί αρκετά χρόνια μετά τα ακαδημαϊκά νατουραλιστικά" με δασκάλους τον Νικηφόρο Λύτρα, τον Κωνσταντίνο Βολανάκη, τον Γεώργιο Ροϊλό, τον Δημήτρη Γερανιώτη και βρισκόταν στον ιμπρεσιονισμό. "Πίστευα ότι θα έμενα εκεί" λέει χαρακτηριστικά. Είχε πάρει δηλαδή τις κατευθυντήριες της Σχολής του Μονάχου και επεξεργαζόταν το ρηξικέλευθο κύμα του ιμπρεσιονισμού. Φαίνεται ότι εκεί, γύρω στο 1917, ανικανοποίητος και ανήσυχος, αναζητά μια νέα έκφραση που ο ίδιος δεν γνωρίζει ότι λέγεται εξπρεσιονισμός.

Ακόμα και οι ερωτικές του σκηνές με ζευγάρια προκαλούν εντύπωση. Δεν περιγράφει αλλά κάνει ενδοσκόπηση, επιχειρώντας να ξεγυμνώσει τον ψυχισμό του προσώπου. Ξεπερνά τις φόρμες, τα σχήματα και, εντέλει, τα μοντέλα τού μοιάζουν, καθώς αποκαλύπτεται ο ίδιος ο Μπουζιάνης∙ αυτός είναι από πίσω κι εκεί "ζωγραφίζεται". 


Για την ιστορία, το "αποφοιτήριο" της σχολής, με ημερομηνία 5 Μαΐου 1908, αναφέρει ότι ο Μπουζιάνης γράφτηκε στο Μητρώο της Σχολής Καλών Τεχνών στις 7 Δεκεμβρίου 1897 με αύξοντα αριθμό 98 και αποφοίτησε με βαθμό 7,68/10. Συμφοιτητής του τα τρία τελευταία χρόνια στη Σχολή της Αθήνας ήταν ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Ξαναβρίσκονται στο Μόναχο, όπου ο Ντε Κίρικο παραμένει από το 1906 έως το 1908. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Ιταλός ζωγράφος επισκέπτεται την έκθεση του Μπουζιάνη και ενθουσιάζεται. Ο Μπουζιάνης, στο τετράδιο με τους αφορισμούς, μας πληροφορεί ότι συναντιέται με τον Ντε Κίρικο στις 14 Μαΐου 1931 στο Μονπαρνάς, στο καφέ Ντομ και γράφει: "Ύστερα από 23 χρόνια ξαναείδα τον νεανικό μου φίλο Τζόρτζιο ντε Κίρικο (...) ξέρω ότι τα βλέμματά μας αλληλοαιχμαλωτίστηκαν. Βαθιά, πολύ βαθιά ήταν αυτή η στιγμή".

Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Ο Μπουζιάνης με τον γιο του γύρω στα 1920-1922 στο Αϊχενάου του Μονάχου.


Ο Μπουζιάνης δεν αντιλήφθηκε ότι έγινε εξπρεσιονιστής, "μοντέρνος" όπως λέει κι ο ίδιος. "Ήρθε από μόνο του, από μια εσωτερική ανάγκη" συνεχίζει. Τυχαία, μια μέρα στο Μόναχο, κοιτάζοντας έξω απ' το παράθυρο τις αγριοκαστανιές, είδε ένα κιτρινοπράσινο φύλλο που τον συγκίνησε. Του φάνηκε συμβολικό, μπήκε στο ατελιέ και ζωγράφισε μια αυτοπροσωπογραφία με φύλλο στο χέρι. Εξέθεσε δεκαέξι "τέτοια σαν πορτρέτα", όπως τα αποκαλεί, στην γκαλερί Ritlaler στο Μόναχο το 1924 και οι καλές κριτικές τον ενέταξαν ερήμην του στους εξπρεσιονιστές. Ο Μπουζιάνης, ολοκληρωμένος ήδη καλλιτέχνης, πηγαίνει στο Παρίσι από το 1929 έως το 1932 με έξοδα του σπουδαίου γκαλερίστα Μπάρχφελντ, που του είχε κλείσει συμβόλαιο συνεργασίας το 1927 μετά τη μεγάλη του έκθεση στο Μουσείο του Κρέμνιτς. Στη ζωγραφική του δεν γίνονται μεγάλες αλλαγές. Προστίθενται νέα στοιχεία, όπως πιο έντονο χρώμα – μπαίνει το κόκκινο στις ακουαρέλες και το παχύ περίγραμμα στα λάδια.


Η συμπεριφορά του, ο κύκλος του και οι συναναστροφές του δείχνουν πως εκτιμούσε τους Γερμανούς σύγχρονούς του, όπως ο επιστήθιος φίλος του Waldmüller, ο Maly, o Schwemmer, ο Hugo Becker, ο Μax Liebermann, αλλά και τον Απάρτη, μαζί με τον οποίο εκθέτει στην Biennale της Βενετίας το 1950. Ο Γιώργος Γουναρόπουλος, ο Καπράλος, η Κατράκη, ο Διαμαντόπουλος, η Πολυχρονιάδη, που οργάνωσε και την έκθεση στον Παρνασσό, και όλοι όσοι συνέθεσαν την ομάδα της "έντιμης πενίας", οι καλλιτέχνες που, παρότι πάμφτωχοι, ουδέποτε έχασαν το υψηλό τους φρόνημα, είναι εκείνοι που εκτιμάει. Πρόκειται γι' αυτούς που η πορεία του φυσικού τους βίου διακρίνεται από απλότητα, σκληραγωγία, αυτοδιάθεση. Που προσπαθούν να είναι αυτάρκεις, απελευθερωμένοι από τις μεταβολές της τύχης και άλλων απειλητικών προς αυτούς δυνάμεων. Με κέντρο βάρους της ηθικής στο άτομο, πέρα από θεσμούς, κανόνες παρορμήσεις, δόξα και απολαύσεις. Όσοι τον έζησαν θυμούνται να λέει πως μεγάλος Έλληνας ζωγράφος ήταν ο Παρθένης.

Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Αυτοπροσωπογραφία, 1905

Το 1934 πουλά το ιδιόκτητο σπίτι-ατελιέ στο Eichenau έξω από το Μόναχο και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου έρχεται στην Αθήνα. Όχι μόνο γιατί με την άνοδο του Χίτλερ απειλείται η μοντέρνα τέχνη. αλλά και για να πάρει την έδρα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, σύμφωνα με επίσημη κυβερνητική υπόσχεση από τον πρεσβευτή στο Βερολίνο Αλέξανδρο Ρίζο-Ραγκαβή. Η έδρα ουδέποτε του δόθηκε. Ο Μπουζιάνης μένει κατάπληκτος από την αθέτηση των υποσχέσεων αλλά και την υποδοχή που του επιφυλάσσουν οι Έλληνες συνάδελφοί του στην έκθεση στον Παρνασσό το 1949.

Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία, ο Γιώργος Μπουζιάνης δεν έγινε δεκτός όπως θα έπρεπε στον εικαστικό χώρο. Η ζωγραφική του δεν έχει ελληνικά αναγνωρίσιμα στοιχεία. Αντίθετα, εισχωρεί στα άδυτα της ψυχής, απαλλάσσει το πρόσωπο από περιγραφικές λεπτομέρειες που το εξατομικεύουν για να εκφραστεί εντονότερα ο εσωτερικός του κόσμος, πλαισιωμένος από άναρχες πινελιές, την ίδια εποχή που αναδύεται η "ελληνικότητα" σε όλο της το μεγαλείο. Δουλεύει πέρα από τα αρχαιοελληνικά μοντέλα, πέρα από τα παραδοσιακά μοτίβα, πέρα από τα ηλιόλουστα ακρογιάλια. Αποτυπώνει τον βαθύ, σκοτεινό, πολύσημο εαυτό μας.


Είναι απογοητευμένος, φτωχός, παραγνωρισμένος, ζει την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τη μετακατοχική περίοδο στο ταπεινό σπίτι στη Δάφνη, τότε Κατσιπόδι. Η ζωγραφική του διαφοροποιείται, η ήδη βεβαρημένη και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα των έργων του φορτίζεται ακόμα περισσότερο. Η ταυτότητα των μοντέλων του καταργείται. Χωρίς χαρακτηριστικά, χωρίς βλέμμα, χωρίς χέρια, οι φιγούρες του αγγίζουν την αφαίρεση. Μ' αυτό τον τρόπο διαφοροποιείται και απελευθερώνεται από κάθε είδους κυριαρχία ρευμάτων και κινημάτων», υποστηρίζει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσείου Μπουζιάνη.

Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Ξαπλωμένη γυναίκα, 1927


O Γιώργος Μυλωνάς δείχνει να συμφωνεί και επικαλείται μια φράση του ίδιου του Μπουζιάνη: «"Με λένε εξπρεσιονιστή γιατί δεν μπορούν να τοποθετήσουν σε καμία από τις γνωστές τεχνοτροπίες την εργασία μου. Θα μπορούσα να πω πως το έργο μου είναι ο ίδιος ο εαυτός μου. Μια εσώτερη, βαθύτερη ανάγκη με έκανε να εκδηλώνομαι με αυτό τον τρόπο στον μουσαμά". Σε αυτή την παραδοχή του Μπουζιάνη μπορούμε να δούμε την ουσία της ζωγραφικής του. Ξεπερνώντας την ασφάλεια του ακαδημαϊκού ρεαλισμού, στον οποίο θήτευσε τα χρόνια της σπουδής στη φημισμένη τότε σχολή του Μονάχου, ο ζωγράφος αναζήτησε στα εικονογραφικά ρεύματα της εποχής –κυρίως, στην ομάδα της Νέας Σετσεσιόν (secession = αποστασία, αποχωρισμός) των Νόλντε και Κοκόσκα, της οποίας διετέλεσε μέλος– τον τρόπο να εκφράσει τον δικό του κόσμο. "Ζήταγα κάτι να βρω που θα μου έδινε μια εσωτερικότητα, μια έκφραση, πράγμα που δεν μου έδινε ο ιμπρεσιονισμός και λιγότερο ο νατουραλισμός. Αυτό μου δημιουργούσε μια κατάσταση όλο ανησυχίες γιατί έμενα ανικανοποίητος". Το γεγονός ότι ο Μπουζιάνης, πρώτος από τους Έλληνες συναδέλφους του, είχε το θάρρος να μεταπηδήσει σε μια ανεικονική σχεδόν παράσταση μπορεί να είναι σημαντικό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής τέχνη, αλλά δεν είναι ακριβώς η ουσία» διευκρινίζει ο ιστορικός τέχνης. «Η απόπειρα να αρπάξει τη στιγμή, το φευγαλέο που έχει ο κόσμος, όχι μόνο η ανθρώπινη μορφή αλλά και η στιγμιαία αίσθηση του τοπίου, αποδόθηκε με ένα βλέμμα ολότελα δικό του. Ακόμα και οι ερωτικές του σκηνές με ζευγάρια προκαλούν εντύπωση. Δεν περιγράφει αλλά κάνει ενδοσκόπηση, επιχειρώντας να ξεγυμνώσει τον ψυχισμό του προσώπου. Ξεπερνά τις φόρμες, τα σχήματα και, εντέλει, τα μοντέλα τού μοιάζουν, καθώς αποκαλύπτεται ο ίδιος ο Μπουζιάνης∙ αυτός είναι από πίσω κι εκεί "ζωγραφίζεται". "Ξέρω ότι είμαι εγώ αυτός που φορά αυτό το περίβλημα" εξηγεί, εννοώντας αυτά που ζωγραφίζει, και συμπληρώνει "ένα μόνο θέλω να μάθω: τι δεν είμαι"».


«Τα έργα του έχουν γίνει γνωστά γιατί απεικονίζουν τον κυκλώνα της ανθρώπινης φύσης, όμως, όπως πολύ συγκινητικά γράφει ο φίλος και γιατρός του Θάνος Κωνσταντινίδης, ποτέ δεν μειώνουν, δεν παραμορφώνουν, δεν ασχημαίνουν την ανθρώπινη ψυχή. Και είναι αλήθεια ότι ο Μπουζιάνης ακολουθούσε πάντα τη δική του εσωτερική αναγκαιότητα, μια ατέλειωτη, ενδόμυχη, λυτρωτική πράξη αυτοανάλυσης. Αναζητά μονίμως τα πρωτογενή αρχετυπικά σχήματα. Το παροξυντικό του σχέδιο και η χειρονομιακή βιαιότητα απαλλάσσουν την προσωπογραφία από την περιγραφή. Μοχθεί, στερείται, διεκδικεί, δημιουργεί ενάντια σε κάθε συμβατική κατεύθυνση. Αναγνωρίστηκε εγκαίρως στη Γερμανία, συμμετέχοντας σε κινήματα και μεγάλες εκθέσεις της εποχής σε γκαλερί και μουσεία. Η άνοδος του ναζισμού και το γεγονός ότι τον κατέταξαν στους "εκφυλισμένους καλλιτέχνες" ανέτρεψαν την πορεία του. Ξεχάστηκε γιατί η πολιτιστική πολιτική της Ελλάδας δεν φρόντισε να αναζητήσει έργα του σε συλλογές του εξωτερικού, να συντονίσει διεθνείς εκθέσεις που θα ανακινούσαν το ενδιαφέρον των συλλεκτών ή του μέσου Γερμανού φιλότεχνου που πιθανόν έχει έργα Μπουζιάνη στην κατοχή του» τονίζει ο Φοίβος Κυπραίος και συμπληρώνει: «Στην Ελλάδα είναι μοναδικός. Εξπρεσιονισμός στην Ελλάδα είναι ο Μπουζιάνης».

 

Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Αυτοπροσωπογραφία, 1913
Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Σύνθεση, 1950-58
Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Ξαπλωμένη γυναίκα, 1930
Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Ξαπλωμένη γυναίκα, 1919
Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Ξαπλωτή γυναίκα, περ. 1958
Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Νεκρή φύση, περ. 1939
Γερμανός στην Ελλάδα, Έλληνας στη Γερμανία ο Μπουζιάνης υπήρξε η ψυχή του ελληνικού εξπρεσιονισμού Facebook Twitter
Αγόρι στο ύπαιθρο, 1927

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 23.10.2017

Εικαστικά
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πίνακας του Μπέικον εκτίθεται για πρώτη φορά δημόσια μετά από 45 χρόνια

Culture / Πίνακας του Μπέικον εκτίθεται για πρώτη φορά δημόσια μετά από 45 χρόνια

Η 2η εκδοχή της «Σπουδής για τον Κόκκινο Πάπα» που φιλοτεχνήθηκε το 1971 και ήταν ο τελευταίος πίνακας της περίφημης σειράς παπικών πορτρέτων που φιλοτέχνησε ο σπουδαίος ζωγράφος, θα τεθεί σε δημοπρασία από τον οίκο Christie's
NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει στον πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Εικαστικά / Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει με πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Η συμβολαιογράφος, η οποία πριν από δεκαπέντε χρόνια αποφάσισε να ακολουθήσει το δικό της δημιουργικό ταξίδι, αποκωδικοποιεί την αγάπη της για τη φύση ως έμπνευση για τη διακόσμηση των κεραμικών της και μας μεταφέρει σε έναν φανταστικό κήπο χρωμάτων και αναμνήσεων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η επανεκκίνηση του 3ου ορόφου του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Εικαστικά / Η επανεκκίνηση του 3ου ορόφου του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Οι χώροι όπου εκτίθενται οι συλλογές που αφορούν την Ελληνική επανάσταση αλλάζουν και εμπλουτίζονται. Ο επιστημονικός διευθυντής του μουσείου Γιώργης Μαγγίνης μάς ξεναγεί στη νέα μόνιμη έκθεση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση για το έργο της Σαντάλ Άκερμαν

Εικαστικά / Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση για το έργο της Σαντάλ Άκερμαν

Οι Βρυξέλλες τιμούν μια ακούραστη δημιουργό που χάρη στη νεωτερικότητα, την οραματική αντιμετώπιση των εικόνων, του χρόνου και του χώρου και στους προβληματισμούς που διατρέχουν το έργο της εξακολουθεί να επηρεάζει γενιές καλλιτεχνών.
NEWSROOM
Τρεις εκθέσεις για την Κέτε Κόλβιτς που κατέγραψε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας

Εικαστικά / Μέσα στο '24 θα τρέξουν όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις εκθέσεις για την Κέτε Κόλβιτς

Τρεις μεγάλες εκθέσεις αποκαλύπτουν τις πολλές μορφές του έργου μιας καλλιτέχνιδας που κατέγραψε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας και αψήφησε την κατηγοριοποίηση.
NEWSROOM
ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2024

Εικαστικά / 28 εκθέσεις για έναν Μάρτιο γεμάτο τέχνη

Η συλλογή του Νίκου Αλεξίου στο Μουσείο Μπενάκη, ακόμα περισσότερες γυναίκες καλλιτέχνιδες στο ΕΜΣΤ, Marcel Duchamp στην Eleftheria Tseliou Gallery, Martin Margiela στην Bernier/Eliades, τρεις νέες προτάσεις στην Breeder και πολλές ακόμα επιλογές στο κορύφωμα της φετινής εικαστικής σεζόν.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Οι πολύχρωμοι κήποι της Hadassah Emmerich

Εικαστικά / Οι πολύχρωμοι κήποι της Hadassah Emmerich ανθίζουν στο ΕΜΣΤ

Η διεθνής καλλιτέχνιδα και δημιουργός της πολύχρωμης τοιχογραφίας «Επικούρειος Εδέμ» περιγράφει όσα κρύβονται στην εξωτική βλάστηση και στα λαμπερά χρώματα των έργων της, μιλά για την ερωτική τους διάσταση και απαντά στο αν την ενοχλεί που κάποιοι χαρακτηρίζουν τη δουλειά της περισσότερο ως διακοσμητική.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Στην πρώτη έκθεση με έργα του Μarcel Duchamp στην Ελλάδα

Εικαστικά / Στην πρώτη έκθεση με έργα του Μarcel Duchamp στην Ελλάδα

Η έκθεση «Re(a)Duchamp» μας προσκαλεί σε μια διανοητική συζήτηση με τα έργα του Duchamp, που περισσότερο από κάθε άλλου καλλιτέχνη του 20ού αιώνα επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν τους σύγχρονους δημιουργούς σε ένα ευρύ και σύνθετο πνευματικό πεδίο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O σουρεαλισμός κλείνει τα 100 και ο κόσμος μας μοιάζει πιο σουρεαλιστικός από ποτέ

Εικαστικά / O σουρεαλισμός κλείνει τα 100 και ο κόσμος μας μοιάζει πιο σουρεαλιστικός από ποτέ

Ένας αιώνας συμπληρώνεται φέτος από το «Σουρεαλιστικό Μανιφέστο» του Μπρετόν και μια σειρά από εκθέσεις και εκδηλώσεις ανά την υδρόγειο γιορτάζουν την επέτειο αναζητώντας τα ίχνη του κινήματος στις παράξενες μέρες μας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Η συναρπαστική ζωή της Λίζα Πόντι και τα σχέδιά της που θα δούμε στην Αθήνα

Εικαστικά / Η συναρπαστική ζωή της Λίζα Πόντι και τα σχέδιά της που θα δούμε στην Αθήνα

Ακολουθώντας το μότο της ζωής της «δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά», η κόρη του διάσημου Ιταλού αρχιτέκτονα και εκδότη Τζίο Πόντι έκανε σχέδια που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην γκαλερί The Breeder.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ