Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Αυτό που έχει σημασία είναι να αυτοπροσδιορίζεσαι. Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου

Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ

0

Τα έργα του Γιάννη Ιωαννίδη τα είδα για πρώτη φορά στην έκθεση των τελειόφοιτων της Καλών Τεχνών, μεγάλων διαστάσεων πίνακες με ανάγλυφα σχέδια, σύμβολα και γράμματα, σκοτεινά, παρόλη την πολυχρωμία τους, που ξεχώριζαν μέσα στις υπόλοιπες εργασίες των καλλιτεχνών που παρουσίαζαν την πτυχιακή τους. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι οι πίνακές του θύμιζαν έντονα Ζαν Μισέλ Μπασκιά και Jonathan Meese και αυτό για έναν νέο καλλιτέχνη μπορεί να θεωρηθεί κομπλιμέντο, παρόλο που για πολλούς κριτικούς της τέχνης το να θυμίζει το έργο σου το έργο κάποιου άλλου καλλιτέχνη θεωρείται μεγάλο μειονέκτημα.

Αυτό ήταν ένα από τα σχόλια που ακούγονταν έξω από τους χώρους της φετινής έκθεσης, ότι, γενικά, τα έργα όλο και κάπου «πατούσαν», όλο και κάτι θύμιζαν, ότι δεν υπήρχε κάτι πρωτότυπο ή πρωτοπόρο, ακόμα και κάτι εξωφρενικό. Υπήρξαν διαφωνίες για το θέμα, σχεδόν τσακωμοί, γιατί είναι διαφορετική η εικόνα που έχει για κάποιο έργο ένας καλλιτέχνης που το βλέπει από τη δική του θέση (και γνωρίζει και τον άνθρωπο που το έφτιαξε) και διαφορετική αυτή που έχει ο επισκέπτης σε μία έκθεση. Τέλος πάντων, ένας από τους τελειόφοιτους που η δουλειά του συζητήθηκε πολύ ήταν και ο Γιάννης Ιωαννίδης, ένας από τους νεότερους τελειόφοιτους. Ξανασυναντηθήκαμε μετά από καιρό, όταν ο απόηχος της έκθεσης είχε περάσει, ενώ είχα μάθει και μία άλλη του ιδιότητα, του μουσικού, κι είχα δει περισσότερη εικαστική δουλειά του.

Είναι καλό οι επιρροές σου να μην είναι τόσο εμφανείς. Σίγουρα θα μοιάζουνε πολλά πράγματα που κάνεις με άλλων. Κάπως πρέπει να ξεκινήσεις, βλέπεις τι παίζει τριγύρω και παίρνεις ένα κίνητρο για να παράγεις. Όμως αυτό που έχει σημασία είναι να αυτοπροσδιορίζεσαι.


«Στις πτυχιακές είδα πολύ καλές προσπάθειες, όπως κάθε χρόνο», λέει, «αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ταυτίστηκα με κάτι, γιατί πιστεύω ότι η τέχνη όσο είναι κοινωνικό φαινόμενο, άλλο τόσο είναι και προσωπική υπόθεση. Βλέπεις πόσο ιδιαίτερο μπορεί να γίνει κάτι σε σχέση με το σύνολο και αυτό είναι σημαντικό.


Είναι καλό οι επιρροές σου να μην είναι τόσο εμφανείς. Σίγουρα θα μοιάζουνε πολλά πράγματα που κάνεις με άλλων. Κάπως πρέπει να ξεκινήσεις, βλέπεις τι παίζει τριγύρω και παίρνεις ένα κίνητρο για να παράγεις. Όμως αυτό που έχει σημασία είναι να αυτοπροσδιορίζεσαι».


Βάζει να ακούσουμε δείγματα από τη μουσική που γράφει ως Egomime, κομμάτια με αρκετά μεγάλη γκάμα ήχων, από synth και darkwave μέχρι experimental hip hop. «Με τη μουσική ασχολούμαι έναν χρόνο τώρα, είμαι αυτοδίδακτος, οπότε τεχνικά έχω δρόμο» εξηγεί. «Έγραφα στίχους και ριφάκια από παλιά, στην πορεία έμαθα να φτιάχνω παραγωγές και δουλεύω διάφορα πρότζεκτ. Κατά κάποιον τρόπο κάνω το ίδιο πράγμα και με τον ήχο όπως και με τη μπογιά, απλά είναι άλλο μέσο έκφρασης. Στη μουσική η Ελλάδα είναι πολύ πίσω, επικρατεί ακόμα το λαϊκό στοιχείο και αυτό είναι που κρατάει πολλά πράγματα κολλημένα στο παρελθόν, και στο underground και στο mainstream.

Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Μερικά από τα έργα του Γιάννη Ιωαννίδη. Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου


Οι επιρροές μου είναι πολλές και διάφορες, είναι κυρίως ζωγράφοι, ποιητές, μπάντες και ταινίες που έχουν έντονο το στοιχείο του υποσυνείδητου. Μπορώ να σου πω ότι λατρεύω πολλούς "μάστερς" και κλασικούς και εξπρεσιονιστές, είναι πράγματα που κατάλαβα όταν τα είδα από κοντά, σε σύγκριση πάντα με το τότε. Μικελάντζελο, Καραβάτζιο, ήτανε σοκ. Ιερώνυμος Μπος, Μουνχ, Βαν Γκονγκ, Γκόγια και πολλούς άλλους "psychos". Έχουνε ένα μυστήριο πίσω από αυτό, σε κάνουν να αναρωτιέσαι.

Μου αρέσει επίσης ο Τουόμπλι, ο Μπασκιά, ο Jonathan Meese και πολλοί άλλοι. Θεωρώ ότι η ζωγραφική που αποτυπώνει σωματικότητα, κίνηση, υφές, λέξεις, σύμβολα, μπορεί να κάνει κάτι που οι μηχανές δεν θα μπορέσουν να καταφέρουν στο μέλλον. Δηλαδή, βρίσκω αξία στην αποτύπωση του σώματος συν του λόγου, αν αυτό συνδυάζεται με μία μεταφορά, ένα μήνυμα, ένα κοινωνικό σχόλιο.

Μου αρέσει ο Μόρισον, ό,τι έχει κάνει, γενικά πολλοί «καμένοι» ποιητές, Κέρουακ, Ρεμπό. Αυτά βέβαια είναι κάπως παλιά φαινόμενα, απλά τα αναφέρω σαν ερεθίσματα δικά μου. Από πράγματα του σήμερα δύσκολα θα πω "wow!" με κάτι, ειδικά στη ζωγραφική, ειδικά στην Ελλάδα, ειδικά στην "εννοιολογική τέχνη", εκεί τις περισσότερες φορές βλέπω άδεια πλαίσια βαφτισμένα τέχνη. Νομίζω ότι η μουσική σκηνή κλέβει την παράσταση...».

Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Οι επιρροές μου είναι πολλές και διάφορες, είναι κυρίως ζωγράφοι, ποιητές, μπάντες και ταινίες που έχουν έντονο το στοιχείο του υποσυνείδητου. Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου
Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Θεωρώ ότι η ζωγραφική που αποτυπώνει σωματικότητα, κίνηση, υφές, λέξεις, σύμβολα, μπορεί να κάνει κάτι που οι μηχανές δεν θα μπορέσουν να καταφέρουν στο μέλλον. Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου


«Από πού είσαι Γιάννη;». «Είμαι από επαρχία, από Κατερίνη, ήρθα στην Αθήνα για σπουδές. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από πολύ μικρός, τριών, τεσσάρων χρονών, σπίτι μόνος μου και μετά στο σχολείο, κυρίως από το μυαλό μου και από τα παιχνίδια μου. Πήγαινα σε μικρά εργαστήρια ζωγραφικής, κάπως το κατάφερνα, πέρναγα το χρόνο μου έτσι. Μετά, στο γυμνάσιο, το είχα αφήσει, έπαιζα μπάλα και τέτοια... Μέχρι που στο λύκειο μου πρότεινε η μητέρα μου να ξεκινήσω ελεύθερο σχέδιο για το προσπαθήσω πιο σοβαρά και πήγε καλά, εκφραζόμουν και το ακολούθησα».


«Πώς ήταν η Καλών Τεχνών; Σε βοήθησε να εξελιχθείς ως καλλιτέχνης;». «Γνώρισα ωραίο κόσμο στη σχολή, επικοινωνούσα αυτό που με ενδιέφερε και είχα έναν λόγο να δουλεύω πάνω σε κάτι. Το είχα πάρει πολύ θερμά γιατί δεν είχα και τίποτα άλλο να κάνω τότε στην Αθήνα, πήγαινα απλά στο χώρο μου και ζωγράφιζα. Δεν πιστεύω, όμως, ότι κάποια σχολή σε κάνει "καλλιτέχνη", είναι κάτι που το χτίζεις σιγά-σιγά και βιωματικά, είναι κάτι που μπορείς να το κάνεις και μόνος σου αν υπάρχει θέληση, απλά η Καλών Τεχνών σου δίνει εφόδια.


Με βοήθησε σίγουρα. Αυτό που ένιωσα πιο πολύ είναι ότι το να σπουδάζεις εκεί σου ρίχνει το βάρος της ιστορίας, ότι είσαι κομμάτι της, που από τη μία είναι πιεστικό, αλλά από την άλλη είναι κίνητρο για να δουλέψεις. Είχα στενή σχέση με τους καθηγητές μου, τα λέγαμε καλά, δεν ήταν θέμα βαθμού, πίναμε καφέ, σχολιάζαμε έργα κλπ. Μπορεί να μου την έλεγαν άμα ξενυχτούσα...».


«Τελείωσες τη σχολή, τι θα ήθελες να κάνεις από δω και πέρα;». «Ιδανικά θα ήθελα να εκθέσω, να επικοινωνήσω τη δουλειά μου, κάτι που δεν έχω κάνει τα τελευταία χρόνια. Φυσικά, έχω να το εξελίξω πολύ ακόμα. Δεν γνωρίζω τι προοπτικές έχει ο καθένας, θεωρώ ότι λίγοι κυνηγάνε κάτι μετά την Καλών Τεχνών».

Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Δεν πιστεύω, ότι κάποια σχολή σε κάνει «καλλιτέχνη», είναι κάτι που το χτίζεις σιγά-σιγά και βιωματικά. Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου


«Γιατί συμβαίνει αυτό;». «Είναι πολύ δύσκολο στην Ελλάδα να συνεχίσεις. Νομίζω ότι θέλει πολύ χρόνο και αφοσίωση ώστε κάποιος να πείσει με τη τέχνη του. Το "κάνω τέχνη" για μένα είναι άλλο με το "βγάζω λεφτά", ασχέτως με το ότι τα πάντα μπορούν να πουληθούν ως "τέχνη". Ο A.Warhol έλεγε "Το να βγάζεις χρήματα, μάλλον το πώς βγάζεις χρήματα, είναι μορφή τέχνης"».


«Πώς τα βλέπεις τα πράγματα, γενικά, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;». «Από δημιουργική άποψη; Ανισόρροπα. Βλέπω κόσμο που θέλει, και κόσμο που δεν θέλει. Αν καταλαβαίνεις τι εννοώ... Με ενοχλεί πολύ η μιζέρια».


«Θα ήθελες να φύγεις στο εξωτερικό;». «Θα προσπαθήσω αυτή την άνοιξη να πάω Βερολίνο για λίγο καιρό, έχω κάποιους γνωστούς μου εκεί. Γενικά μου αρέσουν τα ταξίδια, θα προσπαθήσω να γνωρίσω κόσμο με κοινές ασχολίες».


«Τι θα έλεγες σε ένα νέο παιδί που ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις τώρα στην Καλών Τεχνών;». «Να βρει τι θέλει να κάνει από πριν μπει στην Καλών Τεχνών, να έχει ήδη υλικό για να εξελίξει».


«Πώς βιοπορίζεσαι αυτή τη στιγμή;».«Σκαρφαλώνω σε δέντρα και τρώω μπανάνες...»

Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου
Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου
Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου
Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου
Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου
Ένας εκρηκτικός νέος έλληνας ζωγράφος που θυμίζει Μπασκιά και συζητιέται πολύ Facebook Twitter
Φωτο: Ιφιγένεια Φιλοπούλου

Info

https://www.facebook.com/Egomime-282593719069047/

https://www.facebook.com/jery.jw.94

https://www.instagram.com/ego_mime/

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Leigh Bowery: ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Nothing Days / Leigh Bowery: Ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης που ο Boy George είχε χαρακτηρίσει ως «μοντέρνα τέχνη με πόδια» έζησε μια περιπετειώδη ζωή με εκατοντάδες συνευρέσεις στις τουαλέτες του Λονδίνου, δημιουργώντας ταυτόχρονα τέχνη με τα μοναδικά καλτ κοστούμια του που σημάδεψαν μια γενιά σχεδιαστών και εξακολουθούν να εμπνέουν.
M. HULOT