Ένα απόγευμα στο στούντιο του Γιάννη Βαρελά

Ένα απόγευμα στο στούντιο του Γιάννη Βαρελά Facebook Twitter
0

Η Κυψέλη είναι παράξενα ήσυχη, όπως ανεβαίνω την ανηφόρα για το στούντιο του Γιάννη Βαρελά. Το στούντιο είναι σε ένα παλιό κατάστημα που έκανε εκτυπώσεις και όλα έχουν μείνει ακίνητα στον χρόνο, η επιγραφή Lamda Digital είναι η υπενθύμιση μιας καινοτομίας του ’80 που εξαφανίστηκε, όπως και άλλα ίχνη της γειτονιάς, που τώρα έχει μια άλλη ζωή και νέους επιβάτες στο όχημα της ιστορίας της, μετανάστες και καλλιτέχνες και Ευρωπαίους που αγάπησαν την Αθήνα και τη φτηνή γη.


Το στούντιο είναι φτιαγμένο όπως τα τυπικά ισόγεια εργαστήρια-καταστήματα των τότε νεόδμητων πολυκατοικιών, ένας ισόγειος χώρος μπροστά, μερικά σκαλιά, ένας δεύτερος και ένα υπόγειο, και κάθε φορά έχω την εντύπωση ότι είναι σαν να χωρίζει και τη δραστηριότητα του Βαρελά. Τα μεγάλα εκτυφλωτικά τελάρα μπροστά, η «κουζίνα» του Βαρελά, χρώματα, σφουγγάρι, πινέλα. Στο πίσω μέρος άλλα υλικά, προπλάσματα, ένα μεγάλο τραπέζι εργασίας με πάγκους και το υπόγειο σαν μυστικό εργαστήριο, φωτογραφικό στούντιο, η καρδιά των περφόρμανς και των κατασκευών που συνοδεύουν και συνομιλούν με τα κρεμασμένα στους τοίχους έργα. Υπάρχει πάντα μια παράξενη τάξη-ακαταστασία, μια λοξή αρμονία που λίγο χάσκει, άλλοτε ήρεμα και άλλοτε ανησυχητικά, και παίρνει λίγο από την ατμόσφαιρα των έργων του.

Αν άλλαξε κάτι, αυτό είναι οι χρόνοι, δεν υπήρχε η φρενίτιδα της παραγωγής, υπήρχε ησυχία, εξού και τα έργα έχουν τη διάθεση του αναπτύγματος. Εμένα μου αρέσει να δουλεύω με σημειώσεις και, αφού δεν υπήρχε de facto χρόνος παράδοσης, μπόρεσα να ασχοληθώ με μια άλλη προοπτική, να κάνω πράγματα που ζυμώνονται και με τον χρόνο.


Αυτήν τη φορά, εκεί, στον δεύτερο χώρο του στούντιο, ο Γιάννης στέκεται μέσα σε έναν πορτοκαλεώνα, σαν να κύλησαν τα πορτοκάλια από τα τελάρα και έχουν βρεθεί μπροστά στα πόδια του – είναι 200 γλυπτά ζουμερά «μήλα των Εσπερίδων», μέρος της εγκατάστασης που θα συνοδεύει τη νέα του έκθεση, που θα δούμε στην γκαλερί The Breeder από τις 18 Μαρτίου. Η νέα δουλειά του Γιάννη Βαρελά, «Double Blind», δανείζεται τον τίτλο από τις διπλές τυφλές κλινικές μελέτες στις οποίες ούτε οι συμμετέχοντες ούτε οι πειραματιστές γνωρίζουν ποιος λαμβάνει μια συγκεκριμένη θεραπεία. Σε τέτοιες μελέτες, οι ερευνητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτό που είναι γνωστό ως εικονικό φάρμακο, συνήθως μια αδρανή ουσία, όπως ένα χάπι ζάχαρης, ένα placebo. Η μέθοδος επιλέγεται ώστε να μην μπορεί εύκολα κανένα από τα μέρη που συμμετέχουν να επηρεάσει το αποτέλεσμα ή να υπάρξει οποιαδήποτε προκατάληψη στην εξέλιξη της έρευνας. 

65' με τον Γιάννη Βαρελά Facebook Twitter
Η νέα δουλειά του Γιάννη Βαρελά, «Double Blind», δανείζεται τον τίτλο από τις διπλές τυφλές κλινικές μελέτες στις οποίες ούτε οι συμμετέχοντες ούτε οι πειραματιστές γνωρίζουν ποιος λαμβάνει μια συγκεκριμένη θεραπεία. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Γιάννης Βαρελάς Facebook Twitter
«Στη δική μου αποτύπωση αλλάζουν η θέση του παρατηρητή και η διάταξη των πραγμάτων και κάπως έτσι συνεχίζω, ψάχνοντας τι μπορεί αυτή να σημαίνει είτε ως αφήγηση, ως τραύμα, ως εμπειρία καλή και πάει λέγοντας». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Ο Βαρελάς είναι συνήθως λιγομίλητος όταν στέκεσαι μπροστά στα έργα του, σε αφήνει στην ησυχία σου, να πλησιάσεις και να απομακρυνθείς, κάποια στιγμή αρχίζει να μιλά χωρίς να περιμένει να ρωτήσεις, απαλλάσσοντάς σε από το άγχος της «σωστής ερώτησης». Για όσους έχουν παρακολουθήσει τη δουλειά ενός καλλιτέχνη που περισσότερο από κάθε άλλον της γενιάς του έχει εκθέσει σε μεγάλα μουσεία, γκαλερί και ιδρύματα και έχει πάρει μέρος σε μεγάλες φουάρ παγκοσμίως, αλλά και για όσους βλέπουν πρώτη φορά τα έργα του, υπάρχει πάντα μια ιστορία, μια αφήγηση που συνδέεται με το παρελθόν, αλλά στέκει αυτόνομα στο παρόν και έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο, τα μύχια και τη διάσταση της φύσης του.


Οι μεγάλες συνθέσεις στους πίνακες μπροστά μου, με εκτυφλωτικά χρώματα, σε προκαλούν να τις διαβάσεις. Όσο ανοιχτός είσαι σε αναγνώσεις, τόσο περισσότερα θα δεις, τόσο αλλιώτικα και παράταιρα θα συνδέσεις, θα κάνεις το δικό σου φανταστικό και φαντασιακό ταξίδι.

Μπορείς να βυθιστείς στο παχύφυλλο φόντο, στις κυρίαρχες ακίνητες φιγούρες που ποζάρουν σε κλασικές πόζες αλλά και στα στοιχεία του συντακτικού του Βαρελά, αυτά που έχουν περάσει από την προηγούμενη δουλειά του –το «Anima I»– και σε αυτήν, άσπρα πλαστικά βάζα με πλαστικά λουλούδια, πορτοκάλια, σπίτια μακρόστενα με μυτερές σκεπές, πολύχρωμες ομπρέλες παραλίας, εύκαμπτες αφηρημένες φόρμες. Υπάρχει κάτι «άβολο» στην ατμόσφαιρα, τη δημιουργούν τα πρόσωπα που «ρέουν», χωρίς να μπορείς να καταλάβεις αν αγωνιούν ή αδιαφορούν, αν ανησυχούν ή είναι ενοχλημένα, στερεωμένα σχεδόν σε σώματα απαθή και μη πάσχοντα, ενώ περιβάλλονται από σημάδια που ορίζουν άλλοτε αξεπέραστα, πότε-πότε πεπερασμένα, τα σύνορα μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης σε εικόνες που θυμίζουν την ηρεμία μιας εξωτικής παραλίας ένα δευτερόλεπτο πριν ξεσπάσει ένα φονικό τσουνάμι.


«Οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται μέσα στη φαντασίωσή τους», λέει ο καλλιτέχνης, «με μια διάθεση εξωτική και λίγο αναχωρητική. Αυτό που τους καταπιέζει και δεν μπορούν να λειτουργήσουν μέσα σε αυτήν είναι η ίδια η “κανονική” τους κατάσταση, η αδυναμία να αποδράσουν από την πραγματικότητα του εγώ που τους καταπιέζει και τους καταπίνει. Οι ίδιοι αυτοί είναι οι δημιουργοί της δυστοπίας και του εγκλωβισμού τους. Και είναι η ίδια η φαντασίωση που τους συμπεριφέρεται έτσι, τους ζορίζει και τους περιβάλλει με τρόπο περίεργο, αφού, ενώ θέλησαν τόσο πολύ να μπουν σε αυτήν, δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον αληθινό τους εαυτό. Έτσι, ενώ εκ πρώτης η φαντασίωση φαίνεται ειδυλλιακή, αυτοί μεταφέρουν την εμπειρία του εαυτού που, ενώ φαντάζονται ότι είναι κάτι άλλο, δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη συνθήκη που έχουν οι ίδιοι δημιουργήσει. Και ενώ μας κοιτάζουν από αυτό το περιβάλλον, γίνεται ένα double blind παιχνίδι, όπου θεατής, φιγούρες και φόντο βρίσκονται σε μια διαδικασία διαρκούς μετατόπισης σε ένα νοητικό και φαντασιακό αφήγημα». 

65' με τον Γιάννη Βαρελά Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
65' με τον Γιάννη Βαρελά Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Ο Βαρελάς έφτασε στην Αθήνα από το Λος Άντζελες τον περασμένο Μάρτιο, για να μετακομίσει σε νέο σπίτι και να επιστρέψει. Τα σύνορα έκλεισαν και από τότε είναι εδώ, στο στούντιό του, σε μια ζόρικη, όπως λέει, συνθήκη, μια κατάσταση πρωτόγνωρη και περίεργη, που, παρά την έντασή της, δεν επηρέασε τον τρόπο της δουλειάς του, παρά μόνο ως προς τους χρόνους.

cover 676
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

«Όπου κι αν βρίσκομαι, έχω ένα πρότζεκτ και το υλοποιώ» λέει. «Αν άλλαξε κάτι, αυτό είναι οι χρόνοι, δεν υπήρχε η φρενίτιδα της παραγωγής, υπήρχε ησυχία, εξού και τα έργα έχουν τη διάθεση του αναπτύγματος. Εμένα μου αρέσει να δουλεύω με σημειώσεις και, αφού δεν υπήρχε de facto χρόνος παράδοσης, μπόρεσα να ασχοληθώ με μια άλλη προοπτική, να κάνω πράγματα που ζυμώνονται και με τον χρόνο». 


Πριν από ενάμιση χρόνο ο Γιάννης Βαρελάς με την έκθεση «Anima I» δημιούργησε ένα πεδίο χαρτογραφημένο με στοιχεία που υποδείκνυαν μια πληροφορία για το θέμα του έργου, για μια κεντρική φιγούρα. Μιλούσε για την ταυτότητα, σήμερα στο «Double Blind» μιλά για το φαντασιακό πεδίο των ανθρώπων, το πού βρίσκονται ή πού θέλουν να βρίσκονται, οπότε οι εικόνες του λειτουργούν ως σύνολο αποτύπωσης μιας συγκεκριμένης συνθήκης που εμπεριέχει και όλη τη λογική του τοπίου, με εικόνες πιο «κλασικές» και πιο ολοκληρωμένες. 


«Ένας γενικός κανόνας στη δική μου παρατήρηση είναι οι αποτυπώσεις, αυτό που αποτυπώνει ο άνθρωπος γενικότερα, σε επίπεδο υπαρξιακό, πώς ζει στη ζωή του. Οπότε και η παιδική ζωγραφική και η έννοια της ταυτότητας και η τωρινή μου δουλειά έχει σχέση με τις αποτυπώσεις που προέρχονται είτε από προσωπικές εμπειρίες είτε παράγονται από ένα ον που προσπαθεί να εκφραστεί» λέει ο Βαρελάς. «Στη δική μου αποτύπωση αλλάζουν η θέση του παρατηρητή και η διάταξη των πραγμάτων και κάπως έτσι συνεχίζω, ψάχνοντας τι μπορεί αυτή να σημαίνει είτε ως αφήγηση, ως τραύμα, ως εμπειρία καλή και πάει λέγοντας».

65' με τον Γιάννη Βαρελά Facebook Twitter
Στο έργο του Βαρελά, η παραμορφωτική διάθεση, που δίνει και μια γλυπτική διάσταση στα έργα, συνυπάρχει με ευχάριστα φωτεινά χρώματα, άκακα λιοντάρια, ηλιόλουστα περιβάλλοντα, με στοιχεία ρεαλιστικά, αντικείμενα που για καθέναν έχουν άλλη σημασία και συγκροτούν έναν κόσμο ευχάριστο και ανυπόφορο την ίδια στιγμή. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Στο έργο του Βαρελά, η παραμορφωτική διάθεση, που δίνει και μια γλυπτική διάσταση στα έργα, συνυπάρχει με ευχάριστα φωτεινά χρώματα, άκακα λιοντάρια, ηλιόλουστα περιβάλλοντα, με στοιχεία ρεαλιστικά, αντικείμενα που για καθέναν έχουν άλλη σημασία και συγκροτούν έναν κόσμο ευχάριστο και ανυπόφορο την ίδια στιγμή. 


«Και στη συγκεκριμένη και στην προηγούμενη δουλειά υπάρχουν αφορμές ρεαλιστικές και η αφήγηση επηρεάστηκε από τις καταστάσεις όπως δημιουργήθηκαν. Σαφώς πρόκειται για επινοημένα περιβάλλοντα, αλλά έχουν ένα έναυσμα ρεαλιστικό. Ακόμα και η δουλειά με την παιδική ζωγραφική είχε ένα κομμάτι ρεαλιστικό, είτε με μιμήσεις είτε με μεταφορές. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, πάντα έχεις μια σχέση με την πραγματικότητα που έχεις βιώσει σαν κανονικό σχήμα στη ζωή σου, δεν θα μπορούσες να μην έχεις.


Αυτό είναι και μια θέση, ο άνθρωπος παρατηρεί. Δεν μπορεί να αγνοήσει αυτό που βλέπει, μπορεί να το επεξεργαστεί ή να το μεταμορφώσει, να το απορρίψει, αλλά πάντα ξεκινά από κει, από το αντικείμενο της επιστασίας του. Μάλιστα, όσο εκπαιδεύεις το μάτι σου να βλέπει πράγματα, αρχίζεις να διαπιστώνεις διαφορετικές λεπτομέρειες, υφές, πάντα είναι κάτι απέναντί σου που το κοιτάς με ενδιαφέρον και πριν απ’ όλα ο άνθρωπος, αυτός είναι πάντα εκεί, αυτό είναι το θέμα μου».

65' με τον Γιάννη Βαρελά Facebook Twitter

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

2 αθηναϊκές γκαλερί, 17 έργα τέχνης που φιλοτεχνήθηκαν μέσα στο 2020, 1 συλλεκτικό τεύχος της LiFO

Εικαστικά / 2 αθηναϊκές γκαλερί, 17 έργα τέχνης που φιλοτεχνήθηκαν μέσα στο 2020, 1 συλλεκτικό τεύχος της LiFO

Δείτε τα 17 έργα με τα οποία οι γκαλερί The Breeder και Kalfayan εικονογράφησαν το τελευταίο τεύχος της LiFO. Δημιουργήθηκαν όλα μέσα στο παράξενο 2020, για το οποίο οι υπεύθυνοι των γκαλερί, Νάντια Γεραζούνη και Αρσέν Καλφαγιάν, κάνουν τον δικό τους απολογισμό.
O κύριος Ροβινσώνας Κρούσος έμεινε σπίτι. Περιπέτειες σχεδιασμού σε συνθήκες κρίσης»

Εικαστικά / Οι κενές προθήκες του Μουσείου Μπενάκη γέμισαν με έργα σύγχρονης τέχνης

Λόγω της μεταφοράς της μόνιμης συλλογής του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού στο κτίριο της Πειραιώς για την έκθεση «1821. Πριν και Μετά», το κτίριο της Κουμπάρη υποδέχεται την έκθεση «O κύριος Ροβινσώνας Κρούσος έμεινε σπίτι. Περιπέτειες σχεδιασμού σε συνθήκες κρίσης».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM