Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Το έργο είναι πολυμεσικό γιατί αποτελείται από βίντεο, συνεντεύξεις, σχέδια, ψηφιακές εκτυπώσεις και μια εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητας. Φωτ.: Νίκος Κόκκας
0

Αν μπορούσε κανείς να επισκεφτεί τον Κήπο των Δεδομένων ή αλλιώς Data Garden της Κυριακής Γονή, θα ερχόταν αντιμέτωπος με μια πολυμεσική εγκατάσταση που απλώνεται σε ολόκληρο τον εκθεσιακό χώρο της Στέγης.


Το πολυεπίπεδο και μεγάλο αυτό έργο, μια διευρυμένη εγκατάσταση, όπως τη χαρακτηρίζει η δημιουργός της, θα ανοίξει για το ευρύ κοινό για πρώτη φορά διαδικτυακά μέσα από τις streaming πλατφόρμες και τα social media της Στέγης στις 9 Σεπτεμβρίου. Αφηγείται μια ιστορία που είναι βασισμένη σε πραγματικά και μη πραγματικά στοιχεία. Το έργο είναι πολυμεσικό γιατί αποτελείται από βίντεο, συνεντεύξεις, σχέδια, ψηφιακές εκτυπώσεις και μια εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητας.


Ένας από τους βασικούς πραγματικούς πρωταγωνιστές της έκθεσης είναι το Micromeria acropolitana, το θρυλικό αυτό ροζ άνθος που φυτρώνει μόνο στον λόφο της Ακρόπολης και καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1906 από Γάλλους βοτανολόγους, για να εξαφανιστεί και να ανακαλυφθεί εκ νέου μετά από 100 χρόνια από έναν πατέρα κι έναν γιο, τον Γρηγόρη και τον Λάμπρο Τσούμη. Με βάση αυτή την πληροφορία και σε συνδυασμό με τις έρευνες της δρος Karin Fister, που το 2016 πραγματοποίησε επιτυχώς με την ομάδα της την αποθήκευση και ανάκτηση της φράσης «Hello World» στο DNA του φυτού Nicotiana benthamiana, η Κυριακή Γονή έχτισε έναν κόσμο μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, όπου μια μυστική οργάνωση έρχεται σε επαφή μαζί της και της αφηγείται πώς έχει δημιουργήσει έναν κήπο όπου τα φυτά λειτουργούν ως φορείς και δέκτες δεδομένων.

Μολονότι αρχικά η Μicromeria φαίνεται πως έδωσε το ερέθισμα για να ξεκινήσει το πρότζεκτ, η κεντρική ιδέα ήταν ένα προσωπικό βίωμα, όπως μου αναφέρει η Κυριακή.

Θεωρώ απαραίτητο να διδάσκεται η τέχνη στα σχολεία. Είναι ένας τρόπος να ανοίξουν οι ορίζοντες, να μπορεί ένα παιδί να σκεφτεί πιο δημιουργικά, να αποκτήσει μεγαλύτερη ανοχή στο διαφορετικό.


«Το συγκεκριμένο έργο ξεκίνησα να το δουλεύω το 2018. Έχασα τον παππού μου τότε, με τον οποίον ήμουν πολύ δεμένη. Επρόκειτο για έναν άνθρωπο που αγαπούσε πολύ τη φύση. Είχε έναν μικρό κήπο και περιποιούνταν τα φυτά του, τους μιλούσε κανονικά, ήταν τέτοια η σχέση τους. Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσω αυτή την απώλεια ήταν να σκέφτομαι πώς θα μπορούσα να μεταφέρω τα ψηφιακά αρχεία φωτογραφιών που του έβγαζα και συζητήσεών μας που ηχογραφούσα στα φυτά που αγαπούσε.

Βρήκα τη Μicromeria εντελώς τυχαία, αλλά μου τράβηξε το ενδιαφέρον επειδή έχει μια ιδιαίτερη ιστορία, πέρα από το ότι βρίσκεται στην Ακρόπολη ‒ αυτό δεν ήταν το highlight για μένα. Μου έλεγαν διάφοροι άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί με τον εντοπισμό του ότι κρατάνε την τοποθεσία του μυστική, επειδή κατά καιρούς έρχονται κυνηγοί φυτών που προσπαθούν να το εντοπίσουν και να το φωτογραφίσουν. Μετά τις συζητήσεις μου δημιουργήθηκε μια εικόνα του βράχου που θαυμάζουμε ως του απόλυτου αρχιτεκτονήματος, ενώ κάτω υπάρχει ένα πολύ πλούσιο οικοσύστημα που, εκτός από τη Μicromeria, περιλαμβάνει γενικά φυτά και ζώα για τα οποία δεν μιλάει κανείς ποτέ. Από τη μια ήταν ο δυτικός πολιτισμός και από την άλλη η φύση και το οικοσύστημα, και τελικά η σύγκρουσή τους.

Ουσιαστικά, αυτή η φανταστική κοινότητα είναι εμπνευσμένη από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησα και προστατεύουν το φυτό, αλλά στην ιστορία μου οι συγκεκριμένοι χρησιμοποιούν το φυτό για να αποθηκεύσουν την ψηφιακή πληροφορία. Φαντάσου έναν σκληρό δίσκο που, αντί να τον έχω στον υπολογιστή μου, τον έχω μέσα στην αλόη ή στη γλάστρα μου».

Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό, με όλα αυτά που συμβαίνουν, δυσκολεύομαι να διατηρώ την αισιοδοξία μου. Φωτ.: Ανδρέας Σιμόπουλος
Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Ένας από τους βασικούς πραγματικούς πρωταγωνιστές της έκθεσης είναι το Micromeria acropolitana, το θρυλικό αυτό ροζ άνθος που φυτρώνει μόνο στον λόφο της Ακρόπολης. Φωτ.: Νίκος Κόκκας


O Κήπος Δεδομένων, σε μια δεύτερη ανάγνωση και με όσα έχουν συμβεί στον πλανήτη το τελευταίο διάστημα, αποκτάει έντονα επίκαιρο χαρακτήρα. Η φανταστική κοινότητα που περιγράφει η Γονή δρα με αυτόν τον τρόπο για διάφορους, λόγους, κυρίως πολιτικούς, όχι μόνο από την ανάγκη της να συνάψουν συνέργεια με τα φυτά και τη φύση.

«Αρχικά, το κάνουν ως αντίσταση στο surveillance, το οποίο γίνεται όλο και χειρότερο, ειδικά εν μέσω Covid-19, με βιομετρική επιτήρηση πολύ αυστηρή» μου εξηγεί. «Το κάνουν, επίσης, ως μια αντίσταση στο μονοπώλιο μεγάλων εταιρειών όπως το Facebook, η Google κ.λπ., αλλά και για να προτείνουν μια πιο βιώσιμη σχέση με τον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια, όσο περισσότερα δεδομένα δημιουργούμε, τόσο τα κέντρα όπου αποθηκεύονται έχουν τεράστιες ενεργειακές απαιτήσεις, άρα βλάπτουν το κλίμα πλέον».

Είναι περίεργο να μιλάς για ένα έργο χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να το δεις από κοντά, παρά μόνο μέσω ενός virtual tour που γίνεται από την οθόνη. Αυτή η φυσική επαφή στην Covid-19 εποχή φαντάζει σαν πολυτέλεια και είναι περίεργο να το συζητάς, επειδή σου δημιουργείται η λαχτάρα να το δεις από κοντά, αλλά υποθέτω ότι πρέπει να συνηθίσουμε τη νέα πραγματικότητα με κάποιον τρόπο.


«Αυτό το έργο έχει περάσει από 40 κύματα» αναφέρει η Κυριακή. «Ήταν προγραμματισμένο να ανοίξει τον Μάρτιο του 2020. Έγινε το lockdown και φυσικά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Με τα νέα δεδομένα και με τα νούμερα των κρουσμάτων του κορωνοϊού που ανεβαίνουν μέρα τη μέρα, αποφασίστηκε τελικά ότι δεν θα ανοίξει στο κοινό. Το virtual tour θα γινόταν έτσι κι αλλιώς για τις ανάγκες της συμμετοχής στο Ars Electronica, απλώς τώρα, λόγω της κατάστασης στην Αθήνα και στην Ελλάδα, δυστυχώς δεν θα ανοίξει ούτε για το αθηναϊκό κοινό».

Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Φωτ.: Νίκος Κόκκας


Πώς την επηρεάζει αυτή η κατάσταση ως καλλιτέχνιδα αλλά και σε πιο προσωπικό επίπεδο;


«Γενικά, θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά αισιόδοξο άνθρωπο. Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό, με όλα αυτά που συμβαίνουν, δυσκολεύομαι να διατηρώ την αισιοδοξία μου. Αυτή η υποβάθμιση της τέχνης ως επαγγέλματος συνοδεύεται, δυστυχώς, και από την υποβάθμιση της τέχνης ως μέρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως είδαμε προσφάτως. Θεωρώ απαραίτητο να διδάσκεται η τέχνη στα σχολεία. Είναι ένας τρόπος να ανοίξουν οι ορίζοντες, να μπορεί ένα παιδί να σκεφτεί πιο δημιουργικά, να αποκτήσει μεγαλύτερη ανοχή στο διαφορετικό. Για κάποια παιδιά το μάθημα των εικαστικών αποτελεί έναν χώρο στον οποίον μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα και να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου.

Γενικότερα, τώρα, πιστεύω ότι είναι μια περίοδος που πρέπει να μας τραντάξει. Η ανθρωπότητα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, όχι μόνο για εμάς τους ίδιους αλλά για τους επόμενους. Πάντα πιστεύαμε ότι είμαστε το κέντρο του πλανήτη, αυτό τώρα διαψεύστηκε όμως, οπότε πρέπει να αναθεωρήσουμε. Το έργο πιστεύω ότι προτείνει μια τέτοιου είδους αναθεώρηση των πραγμάτων».

 

Κήπος Δεδομένων

9-20/9/2020

Μία εικονική ξενάγηση στην έκθεση και μία συζήτηση με την Κυριακή Γονή

Παρακολουθήστε τη ζωντανά την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου στις 18:00

Η περιήγηση θα παραμείνει διαθέσιμη διαδικτυακά μέχρι τις 20/9/2020

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ