Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Το έργο είναι πολυμεσικό γιατί αποτελείται από βίντεο, συνεντεύξεις, σχέδια, ψηφιακές εκτυπώσεις και μια εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητας. Φωτ.: Νίκος Κόκκας
0

Αν μπορούσε κανείς να επισκεφτεί τον Κήπο των Δεδομένων ή αλλιώς Data Garden της Κυριακής Γονή, θα ερχόταν αντιμέτωπος με μια πολυμεσική εγκατάσταση που απλώνεται σε ολόκληρο τον εκθεσιακό χώρο της Στέγης.


Το πολυεπίπεδο και μεγάλο αυτό έργο, μια διευρυμένη εγκατάσταση, όπως τη χαρακτηρίζει η δημιουργός της, θα ανοίξει για το ευρύ κοινό για πρώτη φορά διαδικτυακά μέσα από τις streaming πλατφόρμες και τα social media της Στέγης στις 9 Σεπτεμβρίου. Αφηγείται μια ιστορία που είναι βασισμένη σε πραγματικά και μη πραγματικά στοιχεία. Το έργο είναι πολυμεσικό γιατί αποτελείται από βίντεο, συνεντεύξεις, σχέδια, ψηφιακές εκτυπώσεις και μια εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητας.


Ένας από τους βασικούς πραγματικούς πρωταγωνιστές της έκθεσης είναι το Micromeria acropolitana, το θρυλικό αυτό ροζ άνθος που φυτρώνει μόνο στον λόφο της Ακρόπολης και καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1906 από Γάλλους βοτανολόγους, για να εξαφανιστεί και να ανακαλυφθεί εκ νέου μετά από 100 χρόνια από έναν πατέρα κι έναν γιο, τον Γρηγόρη και τον Λάμπρο Τσούμη. Με βάση αυτή την πληροφορία και σε συνδυασμό με τις έρευνες της δρος Karin Fister, που το 2016 πραγματοποίησε επιτυχώς με την ομάδα της την αποθήκευση και ανάκτηση της φράσης «Hello World» στο DNA του φυτού Nicotiana benthamiana, η Κυριακή Γονή έχτισε έναν κόσμο μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, όπου μια μυστική οργάνωση έρχεται σε επαφή μαζί της και της αφηγείται πώς έχει δημιουργήσει έναν κήπο όπου τα φυτά λειτουργούν ως φορείς και δέκτες δεδομένων.

Μολονότι αρχικά η Μicromeria φαίνεται πως έδωσε το ερέθισμα για να ξεκινήσει το πρότζεκτ, η κεντρική ιδέα ήταν ένα προσωπικό βίωμα, όπως μου αναφέρει η Κυριακή.

Θεωρώ απαραίτητο να διδάσκεται η τέχνη στα σχολεία. Είναι ένας τρόπος να ανοίξουν οι ορίζοντες, να μπορεί ένα παιδί να σκεφτεί πιο δημιουργικά, να αποκτήσει μεγαλύτερη ανοχή στο διαφορετικό.


«Το συγκεκριμένο έργο ξεκίνησα να το δουλεύω το 2018. Έχασα τον παππού μου τότε, με τον οποίον ήμουν πολύ δεμένη. Επρόκειτο για έναν άνθρωπο που αγαπούσε πολύ τη φύση. Είχε έναν μικρό κήπο και περιποιούνταν τα φυτά του, τους μιλούσε κανονικά, ήταν τέτοια η σχέση τους. Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσω αυτή την απώλεια ήταν να σκέφτομαι πώς θα μπορούσα να μεταφέρω τα ψηφιακά αρχεία φωτογραφιών που του έβγαζα και συζητήσεών μας που ηχογραφούσα στα φυτά που αγαπούσε.

Βρήκα τη Μicromeria εντελώς τυχαία, αλλά μου τράβηξε το ενδιαφέρον επειδή έχει μια ιδιαίτερη ιστορία, πέρα από το ότι βρίσκεται στην Ακρόπολη ‒ αυτό δεν ήταν το highlight για μένα. Μου έλεγαν διάφοροι άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί με τον εντοπισμό του ότι κρατάνε την τοποθεσία του μυστική, επειδή κατά καιρούς έρχονται κυνηγοί φυτών που προσπαθούν να το εντοπίσουν και να το φωτογραφίσουν. Μετά τις συζητήσεις μου δημιουργήθηκε μια εικόνα του βράχου που θαυμάζουμε ως του απόλυτου αρχιτεκτονήματος, ενώ κάτω υπάρχει ένα πολύ πλούσιο οικοσύστημα που, εκτός από τη Μicromeria, περιλαμβάνει γενικά φυτά και ζώα για τα οποία δεν μιλάει κανείς ποτέ. Από τη μια ήταν ο δυτικός πολιτισμός και από την άλλη η φύση και το οικοσύστημα, και τελικά η σύγκρουσή τους.

Ουσιαστικά, αυτή η φανταστική κοινότητα είναι εμπνευσμένη από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησα και προστατεύουν το φυτό, αλλά στην ιστορία μου οι συγκεκριμένοι χρησιμοποιούν το φυτό για να αποθηκεύσουν την ψηφιακή πληροφορία. Φαντάσου έναν σκληρό δίσκο που, αντί να τον έχω στον υπολογιστή μου, τον έχω μέσα στην αλόη ή στη γλάστρα μου».

Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό, με όλα αυτά που συμβαίνουν, δυσκολεύομαι να διατηρώ την αισιοδοξία μου. Φωτ.: Ανδρέας Σιμόπουλος
Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Ένας από τους βασικούς πραγματικούς πρωταγωνιστές της έκθεσης είναι το Micromeria acropolitana, το θρυλικό αυτό ροζ άνθος που φυτρώνει μόνο στον λόφο της Ακρόπολης. Φωτ.: Νίκος Κόκκας


O Κήπος Δεδομένων, σε μια δεύτερη ανάγνωση και με όσα έχουν συμβεί στον πλανήτη το τελευταίο διάστημα, αποκτάει έντονα επίκαιρο χαρακτήρα. Η φανταστική κοινότητα που περιγράφει η Γονή δρα με αυτόν τον τρόπο για διάφορους, λόγους, κυρίως πολιτικούς, όχι μόνο από την ανάγκη της να συνάψουν συνέργεια με τα φυτά και τη φύση.

«Αρχικά, το κάνουν ως αντίσταση στο surveillance, το οποίο γίνεται όλο και χειρότερο, ειδικά εν μέσω Covid-19, με βιομετρική επιτήρηση πολύ αυστηρή» μου εξηγεί. «Το κάνουν, επίσης, ως μια αντίσταση στο μονοπώλιο μεγάλων εταιρειών όπως το Facebook, η Google κ.λπ., αλλά και για να προτείνουν μια πιο βιώσιμη σχέση με τον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια, όσο περισσότερα δεδομένα δημιουργούμε, τόσο τα κέντρα όπου αποθηκεύονται έχουν τεράστιες ενεργειακές απαιτήσεις, άρα βλάπτουν το κλίμα πλέον».

Είναι περίεργο να μιλάς για ένα έργο χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να το δεις από κοντά, παρά μόνο μέσω ενός virtual tour που γίνεται από την οθόνη. Αυτή η φυσική επαφή στην Covid-19 εποχή φαντάζει σαν πολυτέλεια και είναι περίεργο να το συζητάς, επειδή σου δημιουργείται η λαχτάρα να το δεις από κοντά, αλλά υποθέτω ότι πρέπει να συνηθίσουμε τη νέα πραγματικότητα με κάποιον τρόπο.


«Αυτό το έργο έχει περάσει από 40 κύματα» αναφέρει η Κυριακή. «Ήταν προγραμματισμένο να ανοίξει τον Μάρτιο του 2020. Έγινε το lockdown και φυσικά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Με τα νέα δεδομένα και με τα νούμερα των κρουσμάτων του κορωνοϊού που ανεβαίνουν μέρα τη μέρα, αποφασίστηκε τελικά ότι δεν θα ανοίξει στο κοινό. Το virtual tour θα γινόταν έτσι κι αλλιώς για τις ανάγκες της συμμετοχής στο Ars Electronica, απλώς τώρα, λόγω της κατάστασης στην Αθήνα και στην Ελλάδα, δυστυχώς δεν θα ανοίξει ούτε για το αθηναϊκό κοινό».

Data Garden: Ένας κήπος δεδομένων στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Facebook Twitter
Φωτ.: Νίκος Κόκκας


Πώς την επηρεάζει αυτή η κατάσταση ως καλλιτέχνιδα αλλά και σε πιο προσωπικό επίπεδο;


«Γενικά, θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά αισιόδοξο άνθρωπο. Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό, με όλα αυτά που συμβαίνουν, δυσκολεύομαι να διατηρώ την αισιοδοξία μου. Αυτή η υποβάθμιση της τέχνης ως επαγγέλματος συνοδεύεται, δυστυχώς, και από την υποβάθμιση της τέχνης ως μέρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως είδαμε προσφάτως. Θεωρώ απαραίτητο να διδάσκεται η τέχνη στα σχολεία. Είναι ένας τρόπος να ανοίξουν οι ορίζοντες, να μπορεί ένα παιδί να σκεφτεί πιο δημιουργικά, να αποκτήσει μεγαλύτερη ανοχή στο διαφορετικό. Για κάποια παιδιά το μάθημα των εικαστικών αποτελεί έναν χώρο στον οποίον μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα και να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου.

Γενικότερα, τώρα, πιστεύω ότι είναι μια περίοδος που πρέπει να μας τραντάξει. Η ανθρωπότητα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, όχι μόνο για εμάς τους ίδιους αλλά για τους επόμενους. Πάντα πιστεύαμε ότι είμαστε το κέντρο του πλανήτη, αυτό τώρα διαψεύστηκε όμως, οπότε πρέπει να αναθεωρήσουμε. Το έργο πιστεύω ότι προτείνει μια τέτοιου είδους αναθεώρηση των πραγμάτων».

 

Κήπος Δεδομένων

9-20/9/2020

Μία εικονική ξενάγηση στην έκθεση και μία συζήτηση με την Κυριακή Γονή

Παρακολουθήστε τη ζωντανά την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου στις 18:00

Η περιήγηση θα παραμείνει διαθέσιμη διαδικτυακά μέχρι τις 20/9/2020

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM