Βάκιλοι, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: H Ανίκα Γι στην Tate Modern

Βάκιλοι, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: H Ανίκα Γι στην Tate Modern Facebook Twitter
Η Ανίκα Γι | courtesy Hyundai Commission
0

Το 2017 οι ΝΥΤ έγραφαν για μια καλλιτέχνιδα που είχε εφεύρει ένα νέο είδος εννοιολογικής τέχνης. Το όνομά της είναι Ανίκα Γι, κατάγεται από τη Σεούλ και κάθε φορά αφήνει κυριολεκτικά άφωνο το κοινό με τη χρήση ανορθόδοξων υλικών που θα μπορούσαν να αποτελούν ένα πιάτο σε εστιατόριο μοριακής γαστρονομίας, π.χ. κάποτε παρουσίασε λουλούδια τηγανισμένα σε τεμπούρα.

Το 2011 παρουσίασε ένα έργο που, μεταξύ άλλων, αποτελούνταν από ληγμένο γάλα σε σκόνη, αντικαταθλιπτικά, ουσία φοινικόδεντρου και ψείρες θάλασσας, ενώ το 2015 ζήτησε από εκατό φίλες και συναδέλφους να καθαρίσουν το σώμα τους για να συλλέξει δείγματα βακτηρίων. Στη συνέχεια, μια βιολόγος από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης συνδύασε τα δείγματα, δημιουργώντας ουσιαστικά «ένα είδος φανταστικών υπερ-βακτηρίων» όπως το είπε η Γι, το οποίο χρησιμοποίησε ως χρώμα.

Είναι τέχνη αυτό; Προφανώς είναι, και μάλιστα αναγνωρισμένη. Η Ανίκα Γι κέρδισε το Hugo Boss 2016, ένα βραβείο που προηγουμένως είχαν πάρει καλλιτέχνες όπως η Tacita Dean και ο Paul Chan, έκανε έκθεση στο Γκουγκενχάιμ και πήρε μέρος στην Μπιενάλε του Whitney.

Η πενηντάχρονη σήμερα Γι, αφού δούλεψε για χρόνια στη μόδα, μετά τα τριάντα της αποφάσισενα να κάνει κάτι που απλώς φάνταζε τρελό, να πειραματιστεί και να βρει τον χώρο της στον κόσμο της τέχνης, χρησιμοποιώντας εργαλεία που άλλοι καλλιτέχνες της γενιάς της αγνοούσαν σε μεγάλο βαθμό, ιδιαίτερα την επιστήμη και το άρωμα. Η Γι, μη έχοντας φοιτήσει σε σχολή τέχνης, δηλώνει ευγνώμων που δεν «υπερφορτώθηκε με ιστορικές παραμέτρους της τέχνης», περιγράφει τις πρώτες της προσπάθειες ως παραγωγικά αφελείς και δεν τηρεί «ό,τι επιτρέπεται και ό,τι απαγορεύεται».

Η ίδια υποστηρίζει ότι η δουλειά της είναι φορτισμένη τόσο συναισθηματικά όσο και πολιτικά και ότι, χρησιμοποιώντας την έννοια της όσφρησης και τις οσμές, κρίνει τον θεσμικό σεξισμό, την πολιτιστική εμμονή μας με την καθαριότητα και τις αποδεκτές δομές εξουσίας του ίδιου του κόσμου της τέχνης.

Σχεδόν καθημερινά πηγαίνει σε εργαστήρια και συνεργάζεται με ερευνητές. Όταν φεύγει από το εργαστήριο, λέει ότι ποτέ δεν ξέρει τα αποτελέσματα της δουλειάς της ημέρας, το έργο της μεταλλάσσεται διαρκώς.

«Δουλεύουμε με παρόμοιο τρόπο» λέει, συγκρίνοντας τους καλλιτέχνες με τους επιστήμονες. «Απλώς έχουμε αντίστροφα χρονοδιαγράμματα. Οι επιστήμονες κάνουν μια υπόθεση και περνούν τα επόμενα είκοσι ή τριάντα χρόνια της καριέρας τους προσπαθώντας να την αποδείξουν, ενώ οι καλλιτέχνες, μέχρι το τέλος της καριέρας τους, δεν θα καταλάβουν ποτέ πραγματικά ποια ήταν η αρχική τους υπόθεση».

Το 2015 παρουσίασε στην Kunsthalle της Βασιλείας το «άρωμα της λήθης», που δημιούργησε σε συνεργασία με έναν Γάλλο αρωματοποιό. Ο σχεδιασμός του ξεκίνησε με την προοπτική ενός εμβρύου σε αμνιακό σάκο κατά νου. Ο συνοδευτικός κατάλογος δημιουργήθηκε σε χαρτί από λιβάνι, εμποτισμένο με το άρωμα. Οι επισκέπτες ενθαρρύνθηκαν να αγοράσουν το βιβλίο και να το κάψουν μετά την ανάγνωση.

Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
«Grabbing at Newer Vegetables», 2015, έργο με χρώμα από τον ιδρώτα 100 γυναικών | Courtesy of the artist, 47 Canal, New York, and the Kitchen, New York.

Η ίδια υποστηρίζει ότι η δουλειά της είναι φορτισμένη τόσο συναισθηματικά όσο και πολιτικά και ότι, χρησιμοποιώντας την έννοια της όσφρησης και τις οσμές, κρίνει τον θεσμικό σεξισμό, την πολιτιστική εμμονή μας με την καθαριότητα και τις αποδεκτές δομές εξουσίας του ίδιου του κόσμου της τέχνης.

Παρόλο που η περιγραφή των έργων της δυσκολεύει αφάνταστα τους πάντες, προκαλούν έντονα την επιθυμία στους επισκέπτες να τα αγγίξουν και να τα μυρίσουν. Είναι μια τέχνη που για να την καταλάβεις πρέπει να τη βιώσεις. Κατά τη γνώμη της, η δουλειά της, που περιλαμβάνει την όσφρηση, είναι ένα είδος φεμινιστικής παρέμβασης σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο που έχει δώσει προνομιακή θέση στο βλέμμα.

«Η μυρωδιά έχει πολύ πιο στενή σχέση με τις γυναίκες και νομίζω ότι είναι λάθος να την υποβιβάζουμε με αυτόν τον τρόπο», λέει. Η σχέση της με τα αρώματα, και μάλιστα τα επώνυμα, ξεκίνησε μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η μητέρα της, η οποία είχε μεγάλη αγάπη για τα επώνυμα αρώματα, εργαζόταν σε μια βιοϊατρική εταιρεία και οι συζητήσεις με αυτήν και τις τρεις αδελφές της γι' αυτά ήταν αληθινά «άγριες».

Η Ανίκα Γι ξέρει ότι το έργο της είναι αντιεμπορικό και εφήμερο. Η ανταπόκριση, δε, σε αυτό, ένα κράμα απορίας και δέους. Ωστόσο η άνοδός της στον χώρο της τέχνης υπήρξε γρήγορη και, από πολλές απόψεις, μοναδική.

Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Εργαστηριακό πιάτο (τρυβλίο Πέτρι) που περιέχει καλλιέργειες βακτηρίων από ένα έργο σε εξέλιξη της Aνίκα Γι, 2015. Φωτο: Joerg Lohse.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Εργαστηριακό πιάτο (τρυβλίο Πέτρι) που περιέχει καλλιέργειες βακτηρίων από ένα έργο σε εξέλιξη της Aνίκα Γι, 2015. Φωτο: Joerg Lohse.

Η πειραματική της προσέγγιση βασίζεται στη βιολογία, τη βιοχημεία, την ανθρωπολογία και τη φιλοσοφία. Το έργο της δείχνει ένα παρόν σε σχέση με το κοινό μέλλον μας. Αυτό περιλαμβάνει την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, την κλιματική αλλαγή και τη μετανάστευση. Τα έργα της διερευνούν τον τρόπο που μαθαίνουμε και διαπραγματευόμαστε το περιβάλλον μας, ενώ χρησιμοποιεί τις αισθήσεις ως όχημα για να εκθέσει τα αποτελέσματα της συγχώνευση τεχνολογίας και βιολογίας.

Η Tate Modern έχει παρουσιάσει στο Turbine Hall, από τότε που άνοιξε, το 2000, μερικά αξέχαστα, πολυσυζητημένα και σημαντικά έργα σύγχρονης τέχνης, τα οποία είδαν εκατομμύρια επισκέπτες. Η επόμενη ανάθεση που έχει κάνει στην Ανίκα Γι θα παρουσιαστεί εκεί από τις 12 Οκτωβρίου 2021 έως τις 16 Ιανουαρίου 2022.

Σύμφωνα με την περιγραφή του μουσείου, πρόκειται για μια επίκαιρη τέχνη που προκαλεί ανησυχία και εξετάζει τη βιοπολιτική και τη σχέση μεταξύ ζωντανών και μη ζωντανών όντων μέσω των μικροβιολογικών διεργασιών και της παθογόνου εξάπλωσης και μετάδοσής τους. Είναι μια τέχνη περίεργη, ίσως πρωτοποριακή, αλλά σε κάθε περίπτωση ενδιαφέρουσα. Άλλωστε, κανένας δεν γνωρίζει ακόμα πώς θα μυρίζει η αίθουσα όταν φτάσει εκεί.

Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Αρώματα της Ανίκα Γι με τίτλο «Biography». Courtesy of the artist.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Η εγκατάσταση «Biologizing the machine», 2019 | Courtesy Hyundai Commission
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Aνίκα Γι, «Force Majeure», 2017. Φωτο: Joerg Lohse
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Aνίκα Γι, «Life serves up the occasional pink unicorn», 2013. Courtesy of the Cleveland Museum of Art.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Aνίκα Γι, «Flavor Potentiator», 2019. Courtesy of the artist.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Aνίκα Γι, «Living and dying in the bacteriacene», 2019. Courtesy of the artist and Gladstone Gallery, New York / Brussels.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Aνίκα Γι, «Washing away of wrongs», 2014. Courtesy of the artist.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
«Maybe she’s born with it», 2015, λουλούδια τηγανισμένα σε τεμπούρα | Courtesy of the artist, 47 Canal, New York, and Kunsthalle Basel, Basel.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
«Odor in the Court», 2015, μια εγκατάσταση με τη μονογραφία της από χαρτί λιβανιού να καίγεται | Courtesy of the artist, 47 Canal, New York, and Kunsthalle Basel, Basel.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
«Le Pain Symbiotique» | Courtesy of the artist, 47 Canal, New York, and Fridericianum, Kassel.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Aνίκα Γι, «Force Majeure», 2017 (λεπτομέρεια). Courtesy of the artist and 47 Canal, New York. Photo by David Heald. © Solomon R. Guggenheim Foundation. Courtesy of the Solomon R. Guggenheim Museum.
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Anicka Yi, «We have never been individual», Exhibition view Gladstone Gallery-Brussels, 2019, Courtesy the artist and Gladstone Gallery
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Anicka Yi, -30,000 yr Ρleistocene Ρark, 2018. Φωτο: Joerg Lohse
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Anicka Yi, «Escape from the Shade IV», 2016. Image courtesy of The Fridericianum
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Anicka Yi, «Shameplex», 2015. Courtesy of Kunsthalle Basel
Βάκιλοι, μικρόβια, αντικαταθλιπτικά και τέχνη: Ο κόσμος της Ανίκα Γι στη μεγαλύτερη εγκατάσταση στην Tate Modern Facebook Twitter
Anicka Yi, «We have never been individual», Exhibition view Gladstone Gallery-Brussels, 2019, Courtesy the artist and Gladstone Gallery
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ