Leave the World Behind: Ο κόσμος τελειώνει με ακατάσχετη φλυαρία στο Netflix

Leave the World Behind: Ο κόσμος τελειώνει με ακατάσχετη φλυαρία Facebook Twitter
«Μισώ τους ανθρώπους», λέει η ηρωίδα στην αρχή, μα αισθάνεσαι ότι ο Έσμαϊλ μισεί τους ηθοποιούς του.
0

Αν τα βάλεις κάτω και λογαριάσεις πόσες mainstream παραγωγές της πρόσφατης μνήμης σχετίζονται με το τέλος του δυτικού πολιτισμού, γίνεται εμφανές ότι κάτι δεν πηγαίνει καθόλου καλά στον κόσμο μας.

Το Leave the World Behind του Σαμ Έσμαϊλ (Mr. Robot) είναι ακόμα μια τέτοια ταινία, που τοποθετεί τη δράση της τις πρώτες μέρες μιας επικείμενης αποκάλυψης που πλήττει τις ΗΠΑ – στον υπόλοιπο κόσμο δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Εδώ που τα λέμε, ούτε και στις ΗΠΑ γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει, είμαστε στο σκοτάδι μαζί με τους χαρακτήρες.

Μια τετραμελής οικογένεια νοικιάζει παραθαλάσσιο Airbnb για το Σαββατοκύριακο και διαπιστώνουν ότι θα πρέπει να αρχίσουν να ανησυχούν όταν ένα τάνκερ προσέρχεται με μεγάλη ταχύτητα στην άμμο – μια αποτελεσματικά δυσοίωνη εικόνα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, το ίδιο βράδυ ένας άντρας και μια γυναίκα συστήνονται ως πατέρας και κόρη και ως ιδιοκτήτες της κατοικίας και ζητούν να μείνουν εκεί, λόγω blackout στην πόλη. Ως εκείνο το σημείο υπάρχει μια ατμόσφαιρα στην ταινία, εκτιμάς και την εμφάνιση της Τζούλια Ρόμπερτς στον κόντρα ρόλο μιας ξιπασμένης λευκής αστής που, κατά δήλωσή της, «μισεί τους ανθρώπους», αλλά κάποιους λίγο περισσότερο από άλλους. Στη συνέχεια ακολουθεί κατάρρευση.

Το σενάριο του αποτελείται κατά 95% από επεξηγηματικούς διαλόγους και κήρυγμα σοσιαλμιντιακού τύπου, σε σκηνές που κρατούν αδιανόητα πολύ και επαναλαμβάνουν πράγματα που είτε έχουμε δει μόλις είτε έχουν ειπωθεί νωρίτερα – είναι στιγμές που αισθάνεσαι ότι παρακολουθείς το φιλμ με το commentary track ανοιχτό.

Ο Έσμαϊλ κρατά κρυφό τι ακριβώς συμβαίνει μέχρι τους τίτλους τέλους και προσπαθεί να ενσωματώσει όσα θεωρεί ότι πηγαίνουν στραβά στις ΗΠΑ, από τον εσωτερικευμένο (και τον εξωτερικευμένο) ρατσισμό και την εξάρτηση από την τεχνολογία ως την αποχαύνωση της νεότερης γενιάς.

Μετά το συμβάν με το τάνκερ, βλέπουμε τα δυο παιδιά της οικογένειας να παίζουν ανέμελα στην πισίνα. Μας είναι ήδη εμφανές ότι το τρομακτικό αυτό γεγονός δεν καταγράφηκε στη μνήμη, πέρασε και δεν τους ακούμπησε, μα ο Έσμαϊλ θα βάλει τον χαρακτήρα της Τζούλια Ρόμπερτς να το επισημάνει, μην τυχόν και δεν πιάσουμε το νόημα. Το σενάριο του αποτελείται κατά 95% από επεξηγηματικούς διαλόγους και κήρυγμα σοσιαλμιντιακού τύπου, σε σκηνές που κρατούν αδιανόητα πολύ και επαναλαμβάνουν πράγματα που είτε έχουμε δει μόλις είτε έχουν ειπωθεί νωρίτερα – είναι στιγμές που αισθάνεσαι ότι παρακολουθείς το φιλμ με το commentary track ανοιχτό.

Leave the World Behind: Ο κόσμος τελειώνει με ακατάσχετη φλυαρία Facebook Twitter
Εκτιμάς την εμφάνιση της Τζούλια Ρόμπερτς στον κόντρα ρόλο μιας ξιπασμένης λευκής αστής.

Το υπόλοιπο 5% αποτελείται από «αποκαλυπτικές» ιδέες που στοχεύουν στην εξυπηρέτηση του είδους. Μόνο που οι (καλές) ταινίες του είδους διαρκούσαν πολύ λιγότερο από 140 λεπτά. Μόνο που ο Έσμαϊλ μένει απλώς στις ιδέες. Ό,τι μπορεί κάνει ο διευθυντής φωτογραφίας του για να δώσει κοσμικές διαστάσεις στα δρώμενα, μα ο σχεδιασμός της δράσης δεν είναι δική του αρμοδιότητά. To εύρημα με τα Tesla είναι εξαιρετικό, μα η αξιοποίησή του περιορισμένη – ο Σπίλμπεργκ θα είχε στήσει γύρω από αυτό ένα set-piece που θα μελετούσαμε για χρόνια.

Κι έπειτα, όσο περνά η ώρα, οι κανόνες της ταινίας αυτοκαταργούνται και το θέαμα εκτρέπεται στη γελοιότητα – μπροστά του το Happening του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν μοιάζει με το Invasion of the Body Snatchers. Aν στην ταινία του Σιάμαλαν οι θεατές προσπαθούσαν να τρέξουν γρηγορότερα από τον άνεμο, εδώ ένας χαρακτήρας τρέχει γρηγορότερα από ένα αεροπλάνο που πέφτει.

«Μισώ τους ανθρώπους», λέει η ηρωίδα στην αρχή, μα αισθάνεσαι ότι ο Έσμαϊλ μισεί τους ηθοποιούς του, αλλιώς δεν θα τους έβαζε να εκτεθούν έτσι – μνημειώδης η σκηνή που προσπαθούν να διώξουν τα (ψηφιακά) ελάφια. 

Όσο για το πονηρό φινάλε –και λέμε πονηρό γιατί μπορεί να διαβαστεί τόσο ως μομφή όσο και ως ενδεδειγμένη λύση– λέγεται ότι είναι ένα από τα πολλά που δοκιμάστηκαν. Κάποιοι θα χειροκροτήσουν επειδή «θα έκαναν το ίδιο, ρε φίλε» και κάποιοι θα νιώσουν ότι παρακολούθησαν ένα ανέκδοτο 140 λεπτών. Μόνο που το αστείο ήταν σε βάρος τους.

Leave The World Behind | Official Trailer | Netflix

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ