ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περαστικό Σύννεφο : "Ανευθυνότητα που σκοτώνει".
Καλά τα λες, αλλά τροχαίο με τροχαίο διαφέρει και δε μπορούμε να γνωρίζουμε επακριβώς τις συνθήκες του συγκεκριμένου.
Πότε μίλησε η εξομολογούμενη για "άλλον οδηγό" ; Ήσουν εκεί ;

Αυτά που έγραψα είναι τα πιο πιθανά αίτια αυτοκινητιστικών σύμφωνα με στατιστικές.

@ ΠεραστικόΣύννεφο 18.10.2025/07:40
Δηλαδή, τα πιο πιθανά αίτια σύμφωνα με τις στατιστικές, σε κάνουν να είσαι σίγουρος για το πώς έγινε ένα θανατηφόρο δυστύχημα που δεν ήσουν μπροστά...
Οκ.
Γράψε μας τώρα και ποιες στατιστικές προϋποθέτουν ότι υπήρχε "άλλος οδηγός" στο τροχαίο αυτό.

@ 21.10.2025/11:07
Άμα πιάσουμε το θέμα "ανευθυνότητα" αγαπητέ/ή, τότε να θεωρήσουμε και πολλούς συνοδηγούς ανεύθυνους, που δέχονται να μπαίνουν σε αμάξια που οδηγούν πιωμένοι οδηγοί ή που δε φοράνε τις υποχρεωτικές ζώνες ασφαλείας ή που αποσπούν την προσοχή του οδηγού με διάφορους τρόπους ή αδιαφορούν αν αναπτύσσει ταχύτητα και κάνει επικίνδυνους ελιγμούς ή...
Άστο.
Και για να στο συμπληρώσω, όταν χάνει άδικα τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος, το τελευταίο που με απασχολεί προσωπικά, είναι να δείχνω με το δάχτυλο αποδίδοντας ευθύνες.
Περαστικά.

@ 23.10.2025/11:54
Καμμία απάντηση δεν αξίζω να πάρω, επειδή δε χρειάζεται. Προέβλεψα μόνος μου και έγραψα πριν τη λέξη ΠΟΛΛΟΥΣ, ακριβώς από τη στιγμή που δε γνωρίζουμε τις συνθήκες του κάθε θανατηφόρου τροχαίου.
Για τον ίδιο λόγο, ανέφερα και τέσσερις (4) περιπτώσεις ως παραδείγματα, που την ευθύνη την έχει και ο συνοδηγός. Γενικά μιλώντας.
Τα περαστικά που μου απευθύνεις είναι περιττά μιας και είμαι καλά και ευτυχώς όχι στη δική σου θέση.
Σου συστήνω να διαβάζεις αργά και προσεκτικά τα ελληνικά κείμενα, ώστε να εξοικειωθείς στην κατανόηση των προτάσεων που σου γράφουν. Ευκαιρία είναι τώρα που κάθεσαι και έχεις χρόνο.
Καταπραΰνει επίσης τα νευράκια, που ίσως καθυστερήσουν την ανάρρωσή σου.
Περαστικά και πάλι.
********************
@ 24.10.2025/03:59
"Ιατρική διάγνωση" · όχι δα, είσαι καλύτερος γιατρός από μένα που ανακάλυψες τί έχω χωρίς να το γνωρίζω εγώ και στα σχόλιά σου από την αρχή μου εύχεσαι "περαστικά" 🙂
Εσύ τώρα, προσπαθείς να βγάλεις τον κάθε συνοδηγό λάδι κάνοντας το μαύρο άσπρο · να σε ενημερώσω όμως ότι έχει κάποιες φορές μέρος της ευθύνης για το θάνατό του στο τροχαίο.
- Τη στιγμή που βγήκαν από το club, και ενώ έβλεπε σκνίπα τον οδηγό δέχτηκε παρόλα αυτά να μπει στο αμάξι του.
- Ή όταν αδιαφόρησε και δε φόρεσε τη ζώνη ή το κράνος του.
- Ή επειδή βρισκόταν μέσα στην τρελή χαρά και παρασυρμένος από την πάρλα του, πέρασε στο ντούκου ότι ο οδηγός έπιασε τα 130 και δεν του λέει τίποτα.
- Ή παρόλο που είχε δίπλα του έναν ήδη τσαντισμένο οδηγό, αντί να τον καλμάρει ή έστω να το βουλώσει, έριχνε λάδι στη φωτιά και τον τσίτωνε κι άλλο.
Και πολλά ακόμα.
Ο συνοδηγός δεν είναι ένα σακί με πατάτες που το βάζεις δίπλα σου και το κουβαλάς. Συμμετέχει και αυτός. Παρατηρεί και προσέχει.
Αυτά τον βοηθούν πολλές φορές στο να γλιτώσει τη ζωή του.
Ως προς τον "καθρέφτη" και τις λοιπές παιδιακίσιες σαχλαμαρίτσες, ναι ναι ξέρω · τις αρχίζουμε όταν ξεμένουμε από επιχειρήματα .
********************
@ pensiero 27.10.2025/12:25
"Αυτός που δεν κρατάει το τιμόνι αδυνατεί να κάνει το οτιδήποτε, άλλωστε δεν μπορεί να ξέρει πότε θα τρέξει ο άλλος, πότε θα αφαιρεθεί μόνος του, αν το κάνει/έκανε ξανά στο παρελθόν κι αν ο συνοδηγός εκείνη την ώρα έχει επίδραση επάνω στον οδηγό ώστε να τον συνετίσει.".
- Αν, αν, αν...
Τα υποθετικά σενάρια και τα αφηγήματα είναι όλα δικά σου, σε αυτά απάντησα προηγουμένως και σου τα επιστρέφω με τόκο.
Συνδύασέ τα με την παραπάνω προσθήκη που έκανα στο δικό μου σχόλιο και εύχομαι να βγάλεις άκρη μέσα στο μυαλό σου.
"όποιος κρατά το τιμόνι, κρατά και κάτι παραπάνω από μέταλλο — φέρει το βάρος των αποφάσεων."
- Όοχι, την ευθύνη της απόφασης για τη δική του ζωή καθώς και το ανάλογο ρίσκο, την παίρνει ο καθένας μόνος του. Όταν βλέπεις τον άλλο ότι η σκέψη του δεν είναι διαυγής στις αποφάσεις του, δε μπαίνεις στον ίδιο χώρο μαζί του αλλιώς σε θεωρώ και σένα ανεύθυνο για τη ζωή σου, βάσει λογικής και όχι υποθέσεων. Τελεία.
"Συνεπώς κρατά και τον ενθουσιασμό του και το ποτήρι με το ποτό του και τα νεύρα του κι ο,τι άλλο δεν χωράει σε ενδεικτικά παραδείγματα".
- Στη δική σου Ουτοπία και σε έναν ιδανικό κόσμο μπορεί να τα κρατάει.
Στον πραγματικό κόσμο, πήγαινε ψάξου στα κιτάπια της αστυνομίας για όσα θανατηφόρα τροχαία έγιναν σε βάρος άλλων (συνοδηγών και μη) από οδηγούς που ΔΕΝ τα κράτησαν.
Εσύ είσαι που βαφτίζεις τον εαυτό σου πραγματογνώμονα, αποδίδοντας τη συνολική ευθύνη αποκλειστικά και πάντα στον οδηγό. Και προωθείς για κάθε θανατηφόρο τροχαίο μία ανόητη "απολυτότητα" στο όνομα της ευθύνης.
"Η σιγουριά πολλές φορές κουράζει περισσότερο κι από το λάθος".
- Το ποιος είναι σίγουρος από τους δυό μας για το ποιος έχει την αποκλειστική ευθύνη, φαίνεται. Κι αν κουράστηκες, μη μπαίνεις εδώ.
Όσο για τα περί "πραγματογνωμοσύνης" κράτα τα για τον εαυτό σου.
Να καταργήσουμε λοιπόν όλους τους υπόλοιπους πραγματογνώμονες όταν γίνεται θανατηφόρο τροχαίο που σπεύδουν να εξετάσουν τις συνθήκες για το πώς έγινε και να προσλάβουμε εσένα.
Τώρα που έχεις καιρό για διάβασμα, πάρε κι αυτό για να μαθαίνεις :
https://www.astynomia.gr/2009/05/01/i-atomiki-syllogiki-efthyni-stin-od…
Το κλείνω εδώ μη σε κουράζω και μας πάθεις κάτι.

(Γιατί τόσο καιρό δεν μπορούσα να συνδεθώ στον λογαριασμό μου;)
Πολύς κόπος για να γράψετε ένα ποίημα πραγματογνωμοσύνης — κι όμως, το αυτονόητο σας ξέφυγε. Τα επιχειρήματά σας τελείωσαν πριν καν εμφανιστεί το πρώτο. Αντί να προβάλλετε συλλογισμούς, συσκευάζετε εικασίες.

Σε κάθε περίπτωση, για να μην κουράζεστε με τόσα παραδείγματα περί «ευθύνης του συνοδηγού», να σας διευκολύνω: όποιος κρατά το τιμόνι, κρατά και κάτι παραπάνω από μέταλλο — φέρει το βάρος των αποφάσεων. Συνεπώς κρατά και τον ενθουσιασμό του και το ποτήρι με το ποτό του και τα νεύρα του κι ο,τι άλλο δεν χωράει σε ενδεικτικά παραδείγματα.

Όσα υποθετικά σενάρια κάνετε, φάσκουν και αντιφάσκουν με όσα λέτε για τις συνθήκες ατυχημάτων, κουράζουν και δεν στέκουν, μιας κι η απάντηση σε αυτά είναι αυτονόητη. Απλώς είναι τα μόνα που θεωρείτε ότι μπορούν να στηρίξουν το αφήγημά σας — ακραία θέση, ακραία «επιχειρήματα». Και σε όλα αυτά, η ευθύνη του οδηγού παραμένει παρούσα.

Λιγότερη ρητορική και περισσότερη λογική λοιπόν .Η σιγουριά πολλές φορές κουράζει περισσότερο κι από το λάθος.
Περαστικά και πάλι.