‘Το βιβλίο μου μεταμορφώθηκε σχεδόν σε πορνό ’

‘Το βιβλίο μου μεταμορφώθηκε σχεδόν σε πορνό ’ Facebook Twitter
17

To λεσβιακό δράμα «Η ζωή της Αντέλ» ήταν η ταινία που πήρε το κορυφαίο βραβείο την Κυριακή στις Κάννες.

Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι όλοι ευχαριστημένοι με το τελικό αποτέλεσμα του σκηνοθέτη Abdellatif Kechiche.


Η συγγραφέας Julie Maroh, η οποία έγραψε το μυθιστόρημα στο οποίο είναι βασισμένη η ταινία, έγραψε ένα blog post στο οποίο γράφει ότι οι σκηνές σεξ στην ταινία «δεν είναι πειστικές», ότι είναι «γελοίες» και τις παρομοιάζει με πορνό.


«Ως φεμινίστρια και λεσβία θεατής, δε μπορώ να επικροτήσω την κατεύθυνση που πήρε ο Kechiche σχετικά μ' αυτά τα θέματα», γράφει η Maroh.


Η συγγραφέας φτάνει στο σημείο να αποκαλέσει τις σκηνές σεξ «ένα βάναυσο και χειρουργικό θέαμα, υπερβολικό και κρύο, το οποίο μετατρέπεται σε πορνό, και μ' έκανε να αισθάνομαι πολύ άβολα.»
Η Maroh γράφει ότι στην αίθουσα που είδε την ταινία «ο κόσμος χαχάνιζε... και ότι «μεταξύ αυτών των λίγων που δε χαχάνιζαν ήταν αυτός ο τύπος που καταβρόχθιζε το θέαμα καθώς όλες του οι φαντασιώσεις ενσαρκώνονταν στην οθόνη».

«Πιστεύω ότι ο Kechiche κι εγώ έχουμε αντιφατικές αισθητικές προσεγγίσεις, ίσως και συμπληρωματικές. Ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να γυρίσει αυτές τις σκηνές είναι συνεπής σε σχέση με την υπόλοιπη δημιουργία του. Σίγουρα είναι πολύ μακρινός από τη δική μου μέθοδο, αλλά θα ήταν πολύ ανόητο εκ μέρους μου να απορρίψω κάτι με το πρόσχημα ότι είναι διαφορετικό από το δικό μου όραμα.


Αυτά από μένα, ως συγγραφέας. Τώρα, ως λεσβία...


Κατά τη γνώμη μου αυτό ήταν που έλειπε από τη σκηνή: οι λεσβίες.


Δεν γνωρίζω τις πηγές πληροφόρησης του σκηνοθέτη και των ηθοποιών (που είναι όλοι στρέιτ, εκτός κι αν αποδειχθεί το αντίθετο) και ποτέ δεν ζητήθηκε η γνώμη μου. Ίσως ήταν εκεί κάποιος για να μιμηθούν αμήχανα τις πιθανές στάσεις με τα χέρια τους, ή/και για να τους δείξει το πορνό των «λεσβιών» (που δυστυχώς σπανίως απευθύνεται σε λεσβιακό κοινό). Διότι – εκτός από μερικά αποσπάσματα – αυτό μου έφερε στο μυαλό: ένα βίαιο και χειρουργικό θέαμα, υπερβολικό και κρύο, σεξ που αυτοαποκαλείται λεσβιακό, το οποίο μεταμορφώθηκε σε πορνό, και μ' έκανε να αισθάνομαι πολύ άβολα. Ειδικά όταν, μέσα στην αίθουσα, όλοι χαχάνιζαν. Η ετεροκανονιστικότητα χαχάνιζε γιατί δεν καταλάβαινε και βρήκε την σκηνή γελοία. Οι γκέι γέλασαν επειδή δεν ήταν πειστικό, και το βρήκαν γελοίο. Και μεταξύ των λίγων που δεν χαχάνιζαν ήταν αυτός ο τύπος που καταβρόχθιζε το θέαμα καθώς όλες του οι φαντασιώσεις ενσαρκώνονταν στην οθόνη.
Καταλαβαίνω εντελώς τη θέληση του Kechiche να κινηματογραφήσει την απόλαυση. Ο τρόπος με τον οποίο γύρισε αυτές τις σκηνές για μένα είναι άμεσα συνδεδεμένος με μια άλλη σκηνή, στην οποία διάφοροι χαρακτήρες μιλούν για το μύθο του γυναικείου οργασμού, ως ... μυστικιστικό και κατά πολύ ανώτερο από τον αντρικό. Αλλά άντε πάλι, να μετατρέπουμε άλλη μια φορά τη γυναίκα σε κάτι ιερό. Το βρίσκω επικίνδυνο.
Ως φεμινίστρια και ως λεσβία θεατής, δε μπορώ να υποστηρίξω την κατεύθυνση του Kechiche σχετικά με αυτά τα θέματα.


Όμως περιμένω επίσης με ανυπομονησία το τι θα σκεφτούν οι άλλες γυναίκες για το θέμα. Αυτό είναι απλώς η δική μου προσωπική θέση."

17

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από το Μπανγκλαντές ως τη Μόρια και την Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Oliveya Myrah

Οι Αθηναίοι / Μπανγκλαντές / Μόρια / Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Ovileya Myrah

«Για πολύ καιρό ο κόσμος μόνο έπαιρνε από μένα. Τώρα προσπαθώ κι εγώ να κερδίσω πράγματα, να νιώσω ότι έχω μια θέση»: Η διερμηνέας και ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και σερβιτόρα στο Shamone είναι η Αθηναία της εβδομάδας. (Προσοχή: Το κείμενο περιλαμβάνει περιγραφές σεξουαλικής κακοποίησης και αυτοτραυματισμού.)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

Ελλάδα / Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

«Με την αναστολή των ενεργειών για τη λειτουργία του πρώτου Ξενώνα Φιλοξενίας ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων από τη νέα δημοτική αρχή της Αθήνας, η κοινότητα μας παραμένει χωρίς κανένα δίκτυ στοιχειώδους προστασίας»
NEWSROOM

σχόλια

7 σχόλια
δεν ειναι τιποτα απλα για αλλη μια φορα το γυναικειο σωμα, η γυναικεια υποσταση και σεξουαλικοτητα γινονται θεαμα...αληθεια απορω εμεις οι γυναικες ποσο ακομη θα το ανεχομαστε αυτο;Δεν θελω να κρινω μια ταινια που δεν εχω δει αλλα εχει πλεον καταντησει πολυ κουραστικο να ανακυκλωνουμε καποιες φαντασιωσεις-στερεοτυπα και να μην σπαμε επιτελους τα ταμπου.Το κακο ειναι οτι ολα αυτα μας τα μοστραρουν με την ταμπελα του σπαμε τα ταμπου, μεγαλη μουφα.Προσωπικα αισθανομαι πολυ ασχημα που τσιμπαμε...
Καταρχάς το βιβλίο έχει βγει με τη μορφή κόμικ. Που σημαίνει ότι η συγγραφέας έχει άποψη σχετικά με το πως ήθελε να οπτικοποιήσει την ιστορία της:http://www.actuabd.com/L-amour-au-feminin-selon-laΔεύτερον, πάω στοίχημα ότι αν στην ταινία έπαιζαν δύο πραγματικές λεσβίες ή αν το θέμα της ήταν ο έρωτας ανάμεσα σε δύο αγόρια, δεν θα διαβάζαμε τόσο "ξελιγωμένες" κριτικές σχετικά με το πόσο "καυτές" είναι οι ερωτικές σκηνές της ταινίας...Και βέβαια δεν θα βλέπαμε τις πρωταγωνίστριες να ποζάρουν κάπως έτσι:http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2013/05/26/article-2331278-19F4C7A8000005DC-516_634x1453.jpgΥ.Γ. Η σωστή απόδοση του "heteronormativity" είναι "ετεροκανονικότητα".
...Όχι αυτή είναι η Alison Bechdel.(και θα ήλπιζα να πάψουν οι μεταφραστ@ς να δίνουν τίτλους στα έργα της, που μοιάζουν με τίτλους σκυλάδικων γ' κατηγορίας. Λίγος σεβασμός στη δημιουργό πια!)
Κανονικα δεν θα επρεπε πριν δωσει το ΟΚ της μεταφορας του βιβλιου της στην μεγαλη οθονη απο τον Kechiche, να εχουν πει 1-2 κουβεντες? .. Ποια ειναι η σκηνοθετικη του προσεγγιση πχ ? ...
Μια γοητευτικά ξεκάθαρη διατύπωση θέσης, σαφής και ορισμένη, με αυτοπεποίθηση αλλά χωρίς αχρείαστες υπερβολές. Μια εκκίνηση ενός παραγωγικού διαλόγου, πιθανώς.
Πιθανότατα και να μν είχε δικαίωμα λόγου στην ταινία.Υποθέτω πως έχει να κάνει με το κατά πόσο πούλησε τα δικαιώματα του βιβλίου ή απαίτησε να είναι παρούσα και συμμέτοχος στην συγγραφή του σεναρίου.Δν είναι πρώτη φορά που ο συγγραφέας δν συμφωνεί με την κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου του οπότε δν με εκπλήσει σαν είδηση.
@ το λες βία;Πολύ σπάνια οι συγγραφείς έχουν λόγο στον τρόπο που θα γυριστεί το βιβλίο τους ταινία. Είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης στο συμβόλαιο και λίγοι είναι οι συγγραφείς που έχουν το διαπραγματευτικό κύρος των πωλήσεων μιας Ρόουλινγκ ή ενός Στίβεν Κινγκ ώστε να αποκτήσουν creative control. Οι περισσότεροι περιμένουν να δουν την ταινία στις αίθουσες. Οπότε, μπορεί να μην ήξερε -- και να ήξερε, πχ αν την είχαν προσκαλέσει στα γυρίσματα, ίσως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.Αυτό δεν είναι πάντα κακό. Το Jaws είναι ανώτερο ως ταινία παρά ως βιβλίο, το ίδιο και ο Νονός. Το Blade Runner δεν έχει καμία σχέση με το Do Androids Dream of Electric Sheep του Dick στο οποίο βασίστηκε, και είναι αριστουργήματα και τα δύο.