Θα μαγειρεύατε για αγνώστους;

Θα μαγειρεύατε για αγνώστους; Facebook Twitter
5

Όποιος θέλει να γευτεί πραγματικά ντόπιες συνταγές στα ταξίδια του, πρέπει να ξέρει και ντόπιους. Το πιο αυθεντικό φαγητό κάθε χώρας δεν βρίσκεται μέσα στα εστιατόρια (ή σε λίγα, ή σε συνδυασμό πολλών), αλλά μέσα στις κουζίνες των ανθρώπων. Όμως δεν γίνεται να έχει κανείς φίλους παντού, ούτε φτάνουν τα λεφτά για πολλά εστιατόρια.

Αυτό σκέφτηκε και ο Guy Michlin σε μια επίσκεψή του στην Κρήτη, όπου γνώρισε μια οικογένεια και έφαγε σπιτικό κρητικό φαγητό. Η ποιότητα, οι γεύσεις, οι συμβουλές της οικογένειας για τις καλύτερες ταβέρνες και τα καλύτερα μπακάλικα, αλλά και η ανάλυσή τους για την ελληνική κρίση ήταν η πιο αξιομνημόνευτη εμπειρία του. «Ο καλύτερος τρόπος για να σπάσεις τη φούσκα στην οποία ζεις και να εμπλουτίσεις τη εμπειρία σου σε ένα μέρος, είναι να αλληλεπιδράσεις με ντόπιους μέσα στα σπίτια τους» γράφει στο σάιτ που δημιούργησε με αφορμή αυτή του την εμπειρία.

Το EatWith ξεκίνησε το 2012 από το Τελ Αβίβ και για την ώρα είναι διαθέσιμο σε ενδιαφερόμενους στο Ισραήλ και στην Ισπανία, ενώ βρίσκεται στη διαδικασία να βρει οικοδεσπότες στη Νέα Υόρκη. Οι τιμές για γεύματα στην Ισπανία κυμαίνονται από 8.50 – 44 ευρώ, ενώ προσφέρονται και επιπλέον υπηρεσίες, όπως μαθήματα. Η πλατφόρμα επιτρέπει σε υποψήφιους οικοδεσπότες να δηλώσουν συμμετοχή και στους «πελάτες» να αξιολογήσουν την εμπειρία τους.

Το δίκτυο που σχηματίζεται, φιλοδοξεί να φτάσει το couchsurfing και άλλα παρόμοια δίκτυα που σχηματίζονται από ανθρώπους που τολμούν να κάνουν το διαφορετικό και να εμπιστευτούν αγνώστους, γνωρίζοντας άλλους ανθρώπους ενώ παράλληλα εξοικονομούν χρήματα. Η Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμα στον κατάλογο, αλλά αν παρουσιαστεί ενδιαφέρον, θα σχηματιστεί νέα ομάδα.

Εσείς, θα μαγειρεύατε για αγνώστους;

Γεύση
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ

σχόλια

5 σχόλια
Πριν πολλά χρόνια σε μια επαρχιακή πόλη της Ηπείρου, ο πατέρας μου είχε σφάξει ένα αρνί και καθώς το προετοίμαζε περνά ένα ζευγάρι από Θεσσαλονίκη που είχε έρθει εκεί εκδρομή και του ζητάν να αγοράσουν κρέας.Ο πατέρας μου τους λέει :"Δεν έρχεστε αύριο σπίτι να το φάμε όλοι μαζί;" Αυτοί δέχτηκαν και διστακτικά ρώτησαν να φέρουν και τους κουμπάρους τους μαζί.... Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στους επισκέπτες μας ...Αφού φάγαμε , μπήκαμε όλοι στην κλούβα του πατέρα μου και μας έκανε τουρ στις γύρω περιοχές. Από τότε χτίστηκε πολύ καλή φιλία μαζί τους...Με βάση αυτή και άλλες πολλές παρόμοιες , ευχαρίστως θα μαγείρευα για αγνώστους...Αυτό που μας λείπει είναι το χτίσιμο ανθρωπίνων σχέσεων χωρίς ανταλάγματα... Γι΄αυτό είμαστε τόσο άδειοι...