Θα μαγειρεύατε για αγνώστους;

Θα μαγειρεύατε για αγνώστους; Facebook Twitter
5

Όποιος θέλει να γευτεί πραγματικά ντόπιες συνταγές στα ταξίδια του, πρέπει να ξέρει και ντόπιους. Το πιο αυθεντικό φαγητό κάθε χώρας δεν βρίσκεται μέσα στα εστιατόρια (ή σε λίγα, ή σε συνδυασμό πολλών), αλλά μέσα στις κουζίνες των ανθρώπων. Όμως δεν γίνεται να έχει κανείς φίλους παντού, ούτε φτάνουν τα λεφτά για πολλά εστιατόρια.

Αυτό σκέφτηκε και ο Guy Michlin σε μια επίσκεψή του στην Κρήτη, όπου γνώρισε μια οικογένεια και έφαγε σπιτικό κρητικό φαγητό. Η ποιότητα, οι γεύσεις, οι συμβουλές της οικογένειας για τις καλύτερες ταβέρνες και τα καλύτερα μπακάλικα, αλλά και η ανάλυσή τους για την ελληνική κρίση ήταν η πιο αξιομνημόνευτη εμπειρία του. «Ο καλύτερος τρόπος για να σπάσεις τη φούσκα στην οποία ζεις και να εμπλουτίσεις τη εμπειρία σου σε ένα μέρος, είναι να αλληλεπιδράσεις με ντόπιους μέσα στα σπίτια τους» γράφει στο σάιτ που δημιούργησε με αφορμή αυτή του την εμπειρία.

Το EatWith ξεκίνησε το 2012 από το Τελ Αβίβ και για την ώρα είναι διαθέσιμο σε ενδιαφερόμενους στο Ισραήλ και στην Ισπανία, ενώ βρίσκεται στη διαδικασία να βρει οικοδεσπότες στη Νέα Υόρκη. Οι τιμές για γεύματα στην Ισπανία κυμαίνονται από 8.50 – 44 ευρώ, ενώ προσφέρονται και επιπλέον υπηρεσίες, όπως μαθήματα. Η πλατφόρμα επιτρέπει σε υποψήφιους οικοδεσπότες να δηλώσουν συμμετοχή και στους «πελάτες» να αξιολογήσουν την εμπειρία τους.

Το δίκτυο που σχηματίζεται, φιλοδοξεί να φτάσει το couchsurfing και άλλα παρόμοια δίκτυα που σχηματίζονται από ανθρώπους που τολμούν να κάνουν το διαφορετικό και να εμπιστευτούν αγνώστους, γνωρίζοντας άλλους ανθρώπους ενώ παράλληλα εξοικονομούν χρήματα. Η Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμα στον κατάλογο, αλλά αν παρουσιαστεί ενδιαφέρον, θα σχηματιστεί νέα ομάδα.

Εσείς, θα μαγειρεύατε για αγνώστους;

Γεύση
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
Πριν πολλά χρόνια σε μια επαρχιακή πόλη της Ηπείρου, ο πατέρας μου είχε σφάξει ένα αρνί και καθώς το προετοίμαζε περνά ένα ζευγάρι από Θεσσαλονίκη που είχε έρθει εκεί εκδρομή και του ζητάν να αγοράσουν κρέας.Ο πατέρας μου τους λέει :"Δεν έρχεστε αύριο σπίτι να το φάμε όλοι μαζί;" Αυτοί δέχτηκαν και διστακτικά ρώτησαν να φέρουν και τους κουμπάρους τους μαζί.... Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στους επισκέπτες μας ...Αφού φάγαμε , μπήκαμε όλοι στην κλούβα του πατέρα μου και μας έκανε τουρ στις γύρω περιοχές. Από τότε χτίστηκε πολύ καλή φιλία μαζί τους...Με βάση αυτή και άλλες πολλές παρόμοιες , ευχαρίστως θα μαγείρευα για αγνώστους...Αυτό που μας λείπει είναι το χτίσιμο ανθρωπίνων σχέσεων χωρίς ανταλάγματα... Γι΄αυτό είμαστε τόσο άδειοι...