Καζαντζίδης: «Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας»

Καζαντζίδης: «Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας» Facebook Twitter
Καζαντζιδης, Μπιθικώτσης
11

Για τον Σαββόπουλο, τι γνώμη έχετε;
Δεν ξέρω πολλά γράμματα, είμαι της Δ' Δημοτικού. Και πρέπει να ρωτάω ανθρώπους που ξέρουν μερικά γράμματα για να μου αναλύσουν τον στίχο πολλών μουσικοσυνθετών, ώστε να βγάλω συμπεράσματα.

Θέλετε να πείτε ότι βρίσκετε δύσκολο κι ακατανόητο τον στίχο τον;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι κοιτάζουν να κάνουν σήμερα δύσκολο τραγούδι κι ύστερα του κολλάνε μια ρετσινιά - έντεχνο, κουλτουριάρικο, ποιοτικό- για να καπηλευτούν και να κερδίσουν μια μερίδα κόσμου. Φτάσαμε να θεωρούμε ποιοτικό το ακατανόητο, ενώ θα ’πρεπε να θεωρούμε το απλό, το κατανοητό. Κι όλα αυτά τα βάζουνε κάτω από την ταμπέλα «λαϊκό τραγούδι». Προς Θεού, είναι δυνατόν να λες «λαϊκό τραγούδι» κι ο μόνος που δεν το καταλαβαίνει να είναι ο λαός;

Πείτε μου ένα συνθέτη που δέχεστε ανεπιφύλακτα.
Ό Άκης Πάνου. Είναι ένας μεγάλος συνθέτης και στιχουργός.

Ποιες είναι οι φωνές που ξεχωρίζετε;
Για μένα, η θηλυκιά φωνή της δεκαετίας είναι η Χάρις Αλεξίου. Κι απ’ τις αρσενικές φωνές, αυτός που με συγκινεί, παρόλο που λέει ερωτικό τραγούδι, είναι ο Γιάννης Πάριος.
 

Για τον Μπιθικώτση ποια γνώμη έχετε; Είχε πει κάποτε ότι σεις είστε... τραγουδιστικά ο αρχηγός της Χωροφυλακής κι αυτός της Αστυνομίας Πόλεων. 
Καλά, βλακείες του Μπιθικώτση. Ήθελε να πει ότι εγώ είμαι ο τραγουδιστής των επαρχιωτών κι αυτός των αστών, που τον ακούνε οι κυρίες. Μια ζωή βλάκας ήτανε.

Εννοούσα ως φωνή.
Φωνή ωραία είναι. Το μυαλό του είναι κακό. Κουτοπόνηρος κι επιδειξίας. Βγήκε στην τηλεόραση κι έκανε επίδειξη των περιουσιακών του στοιχείων. Ένας τραγουδιστής που καταξιώθηκε από τον λαό, δεν μπορεί να είναι προκλητικός Εμένα ο κόσμος με θεωρεί τον πιο δικό του τραγουδιστή γιατί με βλέπει με παντελόνι ίδιο με το δικό του και μπορεί να με πλησιάσει ο καθένας.

Ο Τόλης Βοσκόπουλος υπήρξε ένα τραγουδιστικό είδωλο κάποια εποχή. Τι πιστεύετε γι' αυτόν;
Εμένα δεν με συγκίνησε ποτέ. Καμιά φράση του.

Καζαντζίδης: «Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας» Facebook Twitter
Από αριστερά: Νταλάρας, Άκης Πάνου, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Γιώργος Λιάνης


Για τον Νταλάρα τι θα λέγατε;
-Έχει πει τραγούδια όπου, σε ορισμένα σημεία, η προσπάθεια του τραγουδιστή είναι συγκλονιστική. Και η χροιά της φωνής του είναι ωραία

Ποιά είναι η γνώμη σας για τη Φαραντούρη;
Είναι μια επαναστατική φωνή. Δεν ξέρω αν της είπαν να τραγουδάει έτσι ή αν έχει βιώματα επαναστατικά μέσα της. Της λείπει, πάντως, η άρθρωση.

-Για τη Μοσχολιού;
Έχει πει κατά καιρούς τραγούδια που ήταν γάντι στον λαιμό της. Αλλά πειραματίστηκε με πολλά πράγματα, που την έκαναν να ξεφύγει απ’ το στοιχείο της. 

Ήθελα, τέλος, να μου πείτε τη γνώμη σας για τη Μαρινέλλα.
Είναι μεγάλη καλλιτέχνις, είναι μεγάλη αρτίστα. Όσα επαινετικά λόγια μπορεί να πει κανείς για μια τραγουδίστρια, χωράνε στο όνομα Μαρινέλλα.

Η σχέση σας με τη Μαρινέλλα είναι ένα κεφάλαιο του μύθου σας. Ο κόσμος θέλει να πιστεύει σ' ένα μεγάλο έρωτα, που σας έκανε να εγκαταλείψετε τα πάντα, που σας άφησε αθεράπευτα πληγωμένο, όταν η ιστορία σας τέλειωσε.
Με τη Μαρινέλλα γνωριστήκαμε όταν πρωτοδούλεψα στη Θεσσαλονίκη το ’56, δεθήκαμε," κατεβήκαμε στην Αθήνα και συνεργαστήκαμε κάπου δέκα χρόνια. Σαν ζευγάρι καλλιτεχνικό οπωσδήποτε διαπρέψαμε, δεν υπήρχαν μεταξύ μας ζήλιες, καβγάδες, είχαμε συνεννόηση με τα μάτια. Στη ζωή όμως δεν ταιριάζαμε. Ο γάμος μας κράτησε απ’ το '63 ως το *65 κι αιτία του χωρισμού μας ήταν η απόφασή μου να σταματήσω απ’ τα κέντρα. Η Μαρινέλλα μού είχε δηλώσει πως δεν είναι διατεθειμένη ν’ αφήσει την καριέρα της.

Ήταν, ωστόσο, αυτό που λέμε «η γυναίκα της ζωής σας»;
Μπορεί, για ένα διάστημα. Αλλά ότι απομονώθηκα επειδή χωρίσαμε και όλα τ’ άλλα που είπατε, όχι, είναι υπερβολές. Εξάλλου είμαστε φίλοι με τη Μαρινέλλα.

_________

Όλγα Μπακομάρου, Ωσεί παρόντες, 26 συνεντεύξεις, εκδ. Αρμός.

 

Βιβλίο
11

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

6 σχόλια
Μιλάει για τον Μπιθικώτση αυτός που το έπαιζε και καλά το παιδί του λαού, ο εκμεταλευτής των εκμεταλευτών, αυτός που η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου τον έλεγε Σατανά και και παλιάνθρωπο και ένα σωρό άλλα στην αυτοβιογραφία της, αρκεί να διαβάσει κανείς το βιβλίο η γιαγιά μου η Ευτυχία της Ρέας Μανέλη που ήταν εγγονή της. Της έπαιρνε τα τραγούδια μπιτ παρά που την εκβίαζε χύμα και ήταν ένας ελεϊνός σαν άνθρωπος και ένας αλήτης σύμφωνα με την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου που όταν πήγαινε σπίτι της για τραγούδια έλεγε πάλι ήρθες Σατανά παλιάνθρωπε να μου πιεις το αίμα; για να μην αναφέρω τον Τσιτσάνη που καρπώθηκε τα καβουράκια που δεν ήταν δικό του τραγούδι αλλά της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που το έγραψε σε ένα πακέτο τσιγάρα καθώς και το απόψε στις στις ακρογιαλιές, ακρογιαλιές δειλινά είναι κλεμμένα τραγούδια του Τσιτσάνη δεν είναι δικά του είναι ξένα απλά το μόνο που έκανε είναι να παίζει τις χαμηλές νότες δυνατά δηλαδή τις ψηλές και τα τις μπάσες απαλά απαλά αυτή ήταν η καινοτομία του στο Ρεμπέτικο αλλιώς έκλεψε πανπολλα τραγούδια της Σμύρνης και άλλων συνθετών εκτός της Ευτυχία Παπαγιαννοππύλου.
Κάτσε-κάτσε...Δανίκας ήταν μπήξε και δείξε επειδή έβγαλε τον Παπαδόπουλο να μιλάει για το μουνί αλλά όταν βγαίνουν τα άπλυτα και τα ξεμαλλιάσματα της show-biz είναι δημοσιογραφική επιτυχία και διαμάντι;
Τεραστια φωνη ο Καζατζιδης αλλα υπαρχουν και γουστα. Για μενα πχ η φωνη του Μπιθικωτση ειναι ανωτερη. Οσο για τον χαρακτηρα θεωρω τον Καζατζιδη δυστροπο με κολληματα και απωθημενα, ουδείς αλανθαστος.Αν εχει πει πχ 100 τραγουδια τα 10 ακουγονται. Αυτο βεβαια ισχυει για ολους. Γενικα στις συνεντευξεις του ο Καζατζιδης βγαζει μια ξυνιλα σχεδον για ολους κατι που τον κατεβαζει σαν χαρακτηρα. Δεν ειναι αυτο που λεμε γεματος απτη ζωη και ανοιχτοχερης στα συναισθηματα.
«Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας» Πηγή: www.lifo.grΚρίμα (εφόσον αποδίδονται τα λόγια του Καζαντζίδη με ακρίβεια).Γιατί, ο Καζαντζίδης μπορεί να αγαπήθηκε πάρα πολύ - και δίκαια - σαν τραγουδιστής, αλλά και αυτός σαν άνθρωπος δεν ήταν τέλειος για να μιλάει έτσι.Ας θυμηθούμε τι του έχει προσάψει η Μοσχολιού και την διαμάχη/καπηλεία του Νικολόπουλου.Ουδείς "θεός" για να ψέγει τους άλλους αφ' υψηλού.
Από τη στιγμή που λατρεύτηκε και συνεχίζει να λατρεύεται σαν "Θεός", είχε το δικαίωμα να μιλάει.Και μάλιστα κρίνοντας άλλους "Θεούς" και "Θεές".Δεν «χάιδευε» αυτιά.Και ναι ο Καζαντζίδης είχε την δική του φιλοσοφία και κοσμοθεωρία, αλλά (και) για όλο αυτό ήταν ο Καζατζίδης.Δεν θα ξεχάσω την κουταμάρα που ξεστόμισε ο Μπιθικώτσης, όταν τον ρώτησαν τι έκανε τα χρόνια της δικτατορίας, απαντώντας ότι δεν θυμάται γιατί τότε ήταν ερωτευμένος...!Όμως μην αρπαζόμαστε από μια και μόνο, συγκεκριμένη φράση. Έκρινε και πολλούς άλλους, δίκαια.Υ.Γ.: Κανείς δεν είναι τέλειος. Και συνήθως όσοι έχουν κάνει προσωπικά λάθη είναι εκείνοι, εκ πείρας, που τα διακρίνουν στους άλλους.
Τα "θεϊλίκια" μας φάγανε αλλά μυαλό δεν βάζουμε.Π.χ. Τσίπρας-Μητσοτάκης χθες, που ξεφτίλισαν το επίπεδο της Πολιτικής.Αλλά σε κάποιους απευθύνονται, που τους αρέσει αυτό το επίπεδο της ψευτομαγκιάς. Της ιδεολογικής ή κοινωνικής ψευτομαγκιάς. Και εκλέγουν από τον Τσίπρα και - εσχάτως - τον Μητσοτάκη, μέχρι τον Πολλάκη και τον Ψινάκη ! Και βλέπουμε τα χάλια μας, αλλά νόηση μηδέν. Όσο για τον Μπιθικώτση, επιτέλους, ό, τι και να έκανε ή είπε αυτός και δίκαια κατηγορείται, τώρα κρίνεται ο Καζαντζίδης, δεν κάνουμε συμψηφισμούς σε μεσημεριανάδικο ! Και είναι διαφορετικό να διακρίνεις τα λάθη των άλλων βασιζόμενος στην εμπειρία των προσωπικών σου λαθών και άλλο να το λες δημόσια και προσβλητικά.Νομίζω μιλάμε σαν ενήλικοι ! Και που - παρεμπιπτόντως - δεν "κάναμε και δυο χρόνια στο Αιγάλεω", αλλά γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε λαϊκή συνοικία που ο Καζαντζίδης ερχόταν και τα 'πινε. Αλλά όχι και να τον θεοποιήσουμε !