Η μητέρα του Γιακουμάκη κατέθεσε: Δεν κατάλαβα το μαρτύριο που περνούσε ο γιος μου

Η μητέρα του Γιακουμάκη κατέθεσε: Δεν κατάλαβα το μαρτύριο που περνούσε ο γιος μου Facebook Twitter
13

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας "Βήμα" η μητέρα του Βαγγέλη Γιακουμάκη, Μαρία, κατέθεσε χτες στην Ασφάλεια Ρεθύμνου για τις τελευταίες επικοινωνίες της με το γιο της, Βαγγέλη.

Η μητέρα του φοιτητή κλήθηκε να δώσει απαντήσει σε ερωτήσεις που είχαν σταλεί από την ασφάλεια Ιωαννίνων στην Ασφάλεια Ρεθύμνου.

Σύμφωνα με το Βήμα επανέλαβε ότι είχε επικοινωνήσει με το γιο της μία ημέρα πριν από την εξαφάνισή, την Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου. Η ίδια υποστήριξε πως το τηλεφώνημα αυτό δεν είχε κάτι ιδιαίτερο και το χαρακτήρισε "τηλεφώνημα ρουτίνας" με διάρκεια περίπου 15 λεπτά.  Το ίδιο βράδυ ο Βαγγέλης Γιακουμάκης επικοινώνησε και με την αδελφή του και μίλησαν περίπου 12,5 λεπτά.

«Δεν κατάλαβα το μαρτύριο, που περνούσε ο γιος μου» είπε η μητέρα. Μάλιστα όταν τον ρωτούσαν αν ενοχλείται από τη συμπεριφορά των συμφοιτητών του, εκείνος απαντούσε «κάνουμε πλάκα».

Η μητέρα τον ρώτησε γιατί εκείνο το βράδυ δεν θα έβγαινε βόλτα με τους φίλους του και εκείνος της απάντησε πως ήταν πολύ κουρασμένος "Δεν κατάλαβα ότι συνέβαινε κάτι ιδιαίτερο", ομολόγησε η μητέρα ενώ το ίδιο υποστηρίζει και ο πατέρας του Βαγγέλη, ο οποίος επίσης συντετριμμένος αναρωτιέται γιατί δεν κατάλαβε ότι κάτι συνέβαινε στο παιδί του.

Την Πέμπτη αναμένεται να εκδοθεί και το πόρισμα του ιατροδικαστή για την ιστολογική και τοξικολογική εξέταση που θα ρίξουν περισσότερο φως στην υπόθεση. Ωστόσο οι πρώτες πληροφορίες δεν ανατρέπουν το σενάριο της αυτοκτονίας, ως αυτή τη στιγμή.

Σε σχέση με τον εκφοβισμό σε βάρος του Βαγγέλη η έρευνα εντοπίζεται σε τουλάχιστον έξι άτομα, κάποια από τα οποία είναι φοιτητές της Γαλακτοκομικής και άλλα έχουν αποφοιτήσει. Το τραγικό είναι ότι εκτός από το βίντεο που έχει ήδη προσκομιστεί φαίνεται ότι έχουν απαθανατιστεί και από άλλους οι σκηνές βασανισμού του Βαγγέλη.

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

8 σχόλια
Θέλω να πω κάτι που το πιστεύω ...Συχνά καταλαβαίνουμε πράγματα από αυτά που δε λέγονται, ή καταλαβαίνουμε κάτι άλλο πίσω από αυτά που λέγονται, ειδικά στους δικούς μας ανθρώπους ...αυτό το ένστικτο δεν έχει χαθεί ακόμα στον άνθρωπο ...έχω διαπιστώσει ότι οι μανάδες, ειδικά αυτές που είναι πράγματι κοντά στα παιδιά, πιάνουν στον αέρα τα πάντα είτε τα πεις είτε όχι ... και είναι ένα ένστικτο συγκινητικό τέσπα με τα τηλεφωνήματα ...
Μιλώντας ως μητέρα ενός γιου που βρίσκεται στην εφηβεία θέλω να πω πως είναι εύκολο να ρίχνουμε το φταίξιμο στη μάνα αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Τα αγόρια σ' αυτή την ηλικία έχουν διακυμάνσεις στην ψυχολογία τους και στην συμπεριφορά τους. Πολλές φορές ανεξήγητες. Όσο καλή σχέση να έχει το παιδί με τη μάνα του δεν είναι δυνατόν να μοιραστεί τα πάντα μαζί της. Βέβαια ενστικτωδώς η μητέρα αντιλαμβάνεται ότι ίσως κάτι να συμβαίνει αλλά πολλές φορές το αποδίδει σε λάθος λόγους όταν και το παιδί την καθησυχάζει. Το θέμα είναι πως η μάνα του Βαγγέλη δεν χρειάζεται καταδίκη από κανέναν. Έχει σίγουρα καταδικάσει τον εαυτό της και αυτή την ενοχή θα την κουβαλάει όλη της τη ζωή ότι και αν πούμε εμείς είτε υπέρ είτε κατά...
'Οπως λέει και ο Lampros οσοι ανήκουμε στην προηγούμενη γενια αντιμετώπισαμε όντως Χάσμα Γενεων και τότε απλα δεν τολμούσαμε να σκεφτούμε πως εαν μας προβληματιζε κατι θα μπορούν οι γονεις να δώσουν απαντήσεις ή να το χειριστουν αποτελεσματικα.Βέβαια δεν ξερω ίσως ηταν και λιγο πιο απλα τα πραγματα? διαφορετικές και οι σχέσεις γενικότερα? Σαν μητερα προσπαθώ να έχω την δυνατότητα να καταλαβαίνω τι γίνεται με τα παιδιά μου και παρολο που έχω την αίσθηση οτι εχω καταφέρει να σκέφτονται οτι μπορουν να μου πουν ελευθερα οτιδήποτε, πάντα έχω μια αίσθηση οτι υπάρχουν ζητήματα που ισως δε θα ξερω πως να χειριστω ή δεν θα τα καταλαβαίνω.Τιποτα δεν μας προετοιμάζει γιαυτο το ρολο. Υπάρχουν παρα πολλοι παράγοντες που παίζουν ρολο. Προσωπικότητα, παιδεία, δυνατότητα να αφομειώνεις την πραγματικότητα που ζει ενας 20χρονος ενω εσυ εισαι 50.Αυθόρμητα περναει απο το μυαλό η σκέψη "μα καλά δεν υποψιαστηκε? " αλλά δε ξερω ρε παιδί μου, δυσκολεύομαι πολυ να αρχισω να μιλάω για ευθύνες. Μπορει να φταιει που ξέρω πως στην πραξη ειναι δύσκολο να εισαι οχι μονο καλος και στοργικός γονιος αλλά και χρήσιμος ταυτόχρονα. Μπορει να φταίει και οτι ο πόνος να χάνεις το παιδι σου ειναι τόσο μεγάλος - δε μπορω να φανταστω κατι χειρότερο - που δεν τολμώ τωρα να εκφρασω οτιδήποτε αφορά τους γονεις από σεβασμό σε αυτον τον πονο που βιώνουν.
Το δε στοιχείο που είχε προκύψει από το απόρρητο της τηλεφωνικής συνομιλίας του με την μάνα του διαρκείας 2 ωρών την ημέρα εξαφάνισης, που πήγε;
Αντικρουόμενες πληροφορίες. Μια καθηγήτρια είχε πάρει τη μητέρα τα Χριστούγεννα και της είπε ότι το παιδί υποφέρει. Ό,τι κι αν της έλεγε ο Βαγγέλης για να μην την ανησυχήσει, δεν μπορεί η καθηγήτρια να την πήρε για πλάκα. Δεν ξέρω, καμιά φορά στραβώνεται ο άνθρωπος, και οι μανάδες. Τί να πω.
Αν στην εποχή μου (είμαι 54) είχαμε το χάσμα των γενεών, τώρα υπάρχει το ΧΑΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΕΩΝ. Οι γονείς της γενιάς μου, (θα μπορούσε ο Βαγγέλης να είναι γιός μου) όταν δεν δούλευαν ολημερίς "για τα παιδιά τους;" ξεφορτώνονταν τα παιδιά τους στην τηλεόραση και στο βίντεο, γιατί ήθελαν ησυχία να ξεκουραστούν. Η επόμενη γενιά, τα ξεφορτώνονταν στα video games, nidento, play stations κλπ, "σήμερα" τα νήπια είναι με τα tblets στα χέρια, και τα μεγαλύτερα δεκάχρονα+, χωμένα-χαμένα στο διαδίκτυο, οι δε γονείς τους; ζούν στην virtual reality ή είναι αντιμέτωποι με την ανεργία και τα χρέη.Όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος. Πιο παλιά φωνάζαμε, ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ; Τώρα νομίζω το σκληρό ερώτημα είναι, ΣΕ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ; Και στις δύο περιπτώσεις, οι κυρίως υπεύθυνοι, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.
Ποια μάνα δεν καταλαβαίνει αν το παιδί της περνάει καλά ή όχι? Μάλιστα κάπου είχα διαβάσει πως τον πίεζε να τελειώσει την σχολή και μετά να γυρίσει στην Κρήτη. Για μένα οι γονείς του Μιχάλη φταίνε κατά πολύ
Το τραγικό είναι ότι ο Βαγγέλης ήταν εγκλωβισμένος εξαιτίας της νοοτροπίας του "λεβέντη" Κρητικού που δεν πρέπει να μιλά για τα προβλήματα του ούτε στην οικογένεια του και όσων συμφοιτητών του γνώριζαν το τι συνέβαινε και δεν έκαναν τίποτε για να τον βοηθήσουν.
Αυτό ακριβώς. Αυτή η ανόητη λεβεντοομερτά το έφαγε το παλικάρι. Και ποιός ξέρει πόσοι άλλοι (Κρητικοί) υποφέρουν από αντίστοιχες καταστάσεις.
Δεν νομίζω οτι είναι θέμα των Κρητικών μόνο, αλλά ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας, που είναι πουριτανή και καθόλου ανεκτική στους διαφορετικούς. Ο χριστιανοταλιμπανισμός, είναι πολύ πιο διαδεδομένος απ΄όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Είμαστε πολιτισμένοι ευρωπαίοι, αρκεί το πρόβλημα να μην βρίσκεται στην οικογένειά μας.