Φθινόπωρο δεν ήρθε ακόμα, αλλά και καλοκαίρι δεν το λες

Φθινόπωρο δεν ήρθε ακόμα, αλλά και καλοκαίρι δεν το λες Facebook Twitter
1
Φθινόπωρο δεν ήρθε ακόμα, αλλά και καλοκαίρι δεν το λες Facebook Twitter

02.09 Δευτέρα

Διαβάζω στο τελευταίο «Bon Appétit» ένα μεγάλο αφιέρωμα στη νέα τάση των εστιατορίων του εξωτερικού. Όλοι οι μεγάλοι σεφ δοξάζουν πια τα λαχανικά. Και τα λουλούδια. Ανακαλύπτουν παράξενες ποικιλίες, τις συνδυάζουν με άλλα υλικά, αναδεικνύουν τη σπάνια γεύση τους και προτείνουν πιάτα που όχι μόνο είναι ωραία γευστικά, αλλά έχουν διατροφική αξία και οπτικά είναι αριστουργήματα. Δεν είναι μόνο ο Ρενέ Ρετζεπί και τα παράξενα λουλούδια και λαχανικά που μαζεύει για τα πιάτα του διάσημου εστιατορίου του. Είναι πλέον μια μεγάλη τάση που προφανώς φτάνει και στις λαϊκές αγορές και στα σπίτια των καταναλωτών. Οπότε το καλό και δημοφιλές έντυπο αποφασίζει να σελιδοποιήσει αυτή την τάση και καλά κάνει. Είναι ίσως ένα από τα πιο θετικά ρεύματα στη γαστρονομία που έχω διαβάσει ποτέ.

Τι σημαίνει ακριβώς; Λιγότερο κρέας. Λιγότερα σκοτωμένα ζώα δηλαδή. Απόλαυσα τις συνταγές, τις φωτογραφίσεις που δείχνουν τα παντζάρια και τα καρότα σαν να είναι τα πιο πολύτιμα πετράδια, τις λίστες με τις πρακτικές λύσεις που πρέπει να ξέρεις αν θέλεις να μαγειρέψεις με τα λαχανικά, τις ποικιλίες που πρέπει να γνωρίζεις, ακόμα και τις μεθόδους μαγειρέματος. Λάτρεψα την ιδέα να ψήνεις στον ατμό λαχανικά, χρησιμοποιώντας άλλα υγρά εκτός από νερό: λευκό κρασί, εσπρέσο και άλλα πολλά. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Κάποια στιγμή η κατανάλωση κρέατος πρέπει να μειωθεί. Και μάλλον αυτό το ξέρουν καλά οι σοφοί σεφ και γι' αυτό κάνουν στροφή. Όσο για την Ελλάδα, τι να πει κανείς; Εδώ δεν έχουμε καταφέρει καλά καλά να ξεχωρίσουμε τις ντοματοποικιλίες μας, σιγά μην ασχοληθούμε με αυτό. Προς το παρόν, ζούμε τις δόξες των μπέργκερ, των Τ-bones και άλλων κοψιδιών. Όχι πως δεν μου αρέσουν, αλλά κάπως πιστεύω πως αν έρθει η στιγμή που θα τα βαρεθούμε, οι ορίζοντές μας θα ανοίξουν λίγο.

Ξεφυλλίζοντας αυτό το αφιέρωμα, άρχισα να φαντασιώνομαι πόσα πιάτα μπορεί κανείς να φτιάξει με τα λαχανικά. Τώρα το καλοκαίρι, αλλά και τον χειμώνα που μας έρχεται. Και μόνο να εντρυφήσεις στην τέχνη του να φτιάχνεις λαχανικά ψητά στον φούρνο ή στη σχάρα ενός μαντεμένιου τηγανιού αρκεί. Σκέφτομαι τολμηρά τραπέζια με χορτοφαγικό θέμα. Όσπρια και λαχανικά και ωραία γλυκά. Ξέρω από τώρα ποιος θα τα λατρέψει και ποιος θα ψιλο-τσινήσει.

Φθινόπωρο δεν ήρθε ακόμα, αλλά και καλοκαίρι δεν το λες Facebook Twitter

Σε άλλα νέα, από την 1η Σεπτεμβρίου, δεν ξέρω, ίσως και να φταίει ο τρόπος που έπεφτε το φως στα κτίρια το πρωί που κατέβαινα στη δουλειά, το σπίτι με καλεί. Όπου και να βρίσκομαι, θέλω συνεχώς να γυρνάω στο σπίτι. Με τσακώνω να κοιτάω χωρίς λόγο τα ντουλάπια και να σκέφτομαι τι πρέπει να οργανωθεί, και αν ακόμα μου φαίνονται οργανωμένα, ίσως να χρειάζεται να ξηλωθούν και να ξαναγίνουν από την αρχή. Βλέπω τα απομεινάρια των παλιών τραπεζιών, κάτι υλικά που ξέμειναν από παλιά πειράματα, και σκέφτομαι πως πρέπει να αξιοποιηθούν, βιβλία μαγειρικής που κρύβουν μέσα τους χιλιάδες χαρές και ακόμα δεν έχουν γίνει χρήσιμα. Στο μπαλκόνι έπεσε καθαριότητα και πολλές προσευχές να φύγουν τα κουνούπια. Και καθόλου τηλεόραση. Εδώ και μήνες. Μεγάλη ευτυχία. Μεγάλο δώρο μέσα στην καταστροφή μας αυτό που πάμε να κάνουμε ζάπινγκ και είναι μαύρα τα κανάλια και δεν γεμίζει το μυαλό μας με ανοησίες. Ταινίες, βιβλία και φίλοι. Εδώ ακόμα και η Ντρου Μπάριμορ (όπως διαβάζω στο ίδιο περιοδικό) έχει γίνει foodie και μαγειρεύει, ακούγοντας Chet Baker, ταϋλανδέζικες συνταγές με ψαγμένα υλικά. Και μου άρεσε και αυτό που είπε πως δεν έχει τη μανία να ψωνίζει βιολογικά προϊόντα, πως παίρνει ό,τι βρει και της φαίνεται καλό κι ούτε νιώθει τύψεις. Το μόνο που τη νοιάζει είναι που έχει την οικογένειά της γύρω από ένα τραπέζι και τα παιδιά της χαμογελάνε ή κάτι τέτοιο.

Το Σάββατο, μαγειρεύοντας για πολλοστή φορά τις μελιτζάνες μου, σκεφτόμουν όλα όσα πρέπει να γίνουν μέσα σε αυτή την κουζίνα αυτό το φθινόπωρο. Πριν απ' όλα: παγωτό φιστίκι με την πάστα φιστικιού Αιγίνης που μου έδωσε η Ματούλα και λάδια με τσίλι από το παράθυρό μου. Και μετά όλα τα άλλα. Άντε, καλή αρχή. Σας φιλώ.

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια