Γιατί το φαγητό στο αεροπλάνο είναι τόσο χάλια;

Facebook Twitter
5

Δεν φταίνε οι αεροπορικές εταιρίες, λέει ο Dr Woods στο περιοδικό Food Quality and Preference. Φταίει ο θόρυβος.

Μετά από διάφορα πειράματα που έκανε με ανθρώπους που έτρωγαν με δεμένα τα μάτια, με θόρυβο ή χωρίς, μια ομάδα επιστημόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η γεύση επηρεάζεται (εκτός από τη θερμοκρασία, την υγρασία, την ψυχολογία, την παρέα) και από το θόρυβο. Για τον ίδιο λόγο, λέει, τα φαγητά που τρώνε οι αστροναύτες είναι πολύ αλατισμένα ή πολύ πιο γλυκά από όσο έχουν συνηθίσει στη γη.

Δεν αμφιβάλλω. Σίγουρα όταν έχεις ένα κομπρεσέρ δίπλα από το αυτί σου σε μπορείς να απολαύσεις ένα φαγητό. Όμως σίγουρα αυτό είναι που επηρεάζει τους αστροναύτες; Ή μήπως φταίει και που βρίσκονται όχι μόνο μακριά από τη μαμά τους, τη γυναίκα τους, το σπίτι τους, το παιδί τους, την πόλη τους και τη χώρα τους, αλλά μακριά από τον πλανήτη τους; Μήπως κι αυτό επηρεάζει τη γεύση; Όχι, μάλλον θα φταίει ο θόρυβος.

Οι αεροπορικές εταιρίες κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν λοιπόν, αλλά εμείς δε μπορούμε να το εκτιμήσουμε, γιατί είμαστε απασχολημένοι με το βουητό. Όποιος έχει μπει έστω και μία φορά σε αεροπλάνο πεινασμένος ξέρει την τεράστια ματαίωση που νιώθει όταν ξεκολλήσει το αλουμινένιο καπάκι από το αλουμινένιο του πιάτο. Το φαγητό μπορεί να έχει διάφορους τίτλους: κοτόπουλο με πατάτες, ψάρι με λαχανικά, μακαρόνια με σάλτσα. Η γεύση είναι μία: φαγητό αεροπλάνου σε χίλιους βαθμούς Κελσίου.

Πριν συνεχίσω σας παραθέτω φωτογραφίες της οικονομικής θέσης. Παρακαλώ να τις δείτε σε ήσυχο περιβάλλον, για να μην επηρεαστείτε.

Μάλλον δεν με ακούσατε και τις είδατε με φασαρία. Τώρα πραγματικά, εξασφαλίστε ένα ήσυχο περιβάλλον πριν δείτε της φωτογραφίες γευμάτων της πρώτης θέσης:

Σας φαίνεται καλύτερο; Μάλλον θα είναι που της είδατε με ησυχία.

Βέβαια, όλα αυτά έχουν ειπωθεί καλύτερα:

Γεύση
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
ασχετο περιπου αλλα κατι ενδιαφερον που χα ακουσειμια αεροπορική εταιρία για να μειώσει τα κόστη της αποφάσισε να δίνει (κατι του στυλ) ενα φυστίκι λιγότερο.. και εξοικονόμησε κάμποσα..
Εμένα πάλι μου αρέσει πολύ το φαγητό στο αεροπλάνο, είναι ένα είδος φετίχ.Το ποστ αυτό μου θυμίζει το εξής απόσπασμα από το "Μόνολογκ" του Λένου Χρηστίδη:"Το φαί του αεροπλάνου είναι πολύ καλό. Το φαί του αεροπλάνου κατασκευάζεται σε μυστικά εργαστήρια, έχει όψη φαγητού, άρωμα φαγητού, αλλά φαγητό δεν είναι, δεν έχω αποδείξεις αλλά το πιστεύω, το νιώθω, το ξέρω, και φυσικά δηλώνω θαυμαστής του. Ψάρι με ρύζι και δεκατέσσερις αρακάδες,μικρά καρότα-χόμπιτ τακτοποιημένα εις παράταξιν- εν δύο τρία- στην άκρη του μπολ, ένα ψωμάκι- "Μπορώ να πάρω άλλο ένα ή θα καταχραστώ την καλοσύνη σας;"- η σαλάτα, αριστούργημα της αφηρημένης αρχιτεκτονικής, μια ελιά, δυο ντοματάκια,ένα κομμάτι άσπρου τυριού φέτα-πλαστελίνη,ένα ζευγάρι τραγανά χάρτινα μοβ μαρούλια, πολλές διαφορετικές Ατομικες Συσκευασίες Ταξιδίου Μίας Χρήσης [...} άγχος, τι να πρωτανοίξεις; τα δώρα των Χριστουγέννων: το Αλάτι, το Πιπέρι, η Σος Βινεγκρέτ, το Κέτσαπ, η Μουστάρδα, το Γάλα, η Ζάχαρη, το Μπισκότο, το Τυρί..."
Νομίζω πως εξαρτάται από το με ποια εταιρία θα ταξιδέψεις. Η εμπειρία μου με την Qatar ήταν εξαιρετική ως προς όλα. Όσο για το φαγητό, ήταν καλύτερο από πολλά εστιατόρια. Μας σέρβιραν μάλιστα φαγητό, ακόμα και σε πτήση 40 λεπτών, Κατάρ-Ντουμπάι, ένα σάντουιτς, καλύτερο κι από φούρνου.
Ο μακαρίτης ο νονός μου,δούλευε στην επίσης μακαρίτησα TWA ως φροντιστής.Στα 70's-80's μιας και μέναμε δίπλα,έφερνε συνέχεια υπέροχα φαγητά της twa και μας έδινε κι εμάς.Τι λαζάνια με σπανάκι,τι κανελόνια,τι ροστ μπιφ και ένα σωρό άλλα που δεν θυμάμαι τώρα!Ηταν όλα πεντανόστιμα!
Ελα μωρέ σημασία έχει το ταξίδι. Θα φας καλά εκεί που θα πας. Πάντως είναι ενδιαφέρουσες οι συγκρίσεις: τέλειο της Thai, συμπαθές της Gulf, μούφα η Aegean, απογοήτευση η Alitalia kλπ...