Νικηφόρος Στάβερης
Rαντεβού στο Dolnośląskie
(Πολωνία)
Όταν έφτασα στο Κατοβίτσε σε είδα να πλησιάζεις κρατώντας ένα energy drink. Με αγκάλιασες βιαστικά, χωρίς τυπικότητες - κάτι που έμοιαζε από μόνο του με τυπικότητα-, και αφού ήπιες την γουλιά που είχε μείνει μπήκαμε κατευθείαν στο αμάξι σου, το "μπλε βέλος". Μα γιατί τόση βιασύνη; Διασχίζοντας τον αυτοκινητόδρομο κουβεντιάζαμε για την Κάτω Σιλεσία (Dolnośląskie) και τις γέφυρες ζώων που προσπερνούσαμε. Μου φάνηκε ότι είδα ένα φίδι στην άκρη, διαφώνησες. Με κορόιδευες. Κάποιες στιγμές που η σιωπή μας κάλυπτε την μουσική εσύ δυνάμωνες την ένταση. Και κάποιες φορές δυσανασχέτησα με την οδήγησή σου. Μου άρεσε ο τρόπος που οδηγείς, κατέληξα. Βγαίνοντας από τον αυτοκινητόδρομο είχαμε ήδη βυθιστεί στο πράσινο και ο αέρας άλλαζε. Μια -σύντομη- στάση σε μια μικρή πόλη που έμοιαζε ψεύτικη. Μια παράξενη ουράνια αύρα συνωμοτούσε πίσω από την ακινησία. Κάπως άγαρμπα πλήρωσα εγώ για τις τσέχικες μπύρες. Μπήκαμε στο βέλος και φτάσαμε εκεί όπου έδειχνε να επιβραδύνει ο χρόνος. Έξω από το παλιό κτίριο του σπιτιού σου δεν ήταν κανείς και μέσα μπορούσες να νιώσεις τη δροσιά των τοίχων. Είχες ήδη σβήσει τη μηχανή και αγκαλιαστήκαμε, και όλα ησύχασαν σαν να τα τράβαγε το χώμα.
