Μια καινούργια ουσία ήρθε να προστεθεί στο πάνθεο των ηθικών πανικών: ο λόγος για το λεγόμενο αέριο γέλιου, για κατοχή και χρήση του οποίου έγιναν φέτος αρκετές συλλήψεις σε Ελλάδα (Κρήτη, Κέρκυρα, Ζάκυνθος, Ρόδος) και Κύπρο. Είναι πράγματι τόσο επικίνδυνο ή απαγορεύτηκε βασικά για την… απαγόρευση, όπως συνέβη και με άλλες; Tο laugh gas στην Ελλάδα ήταν μέχρι πρότινος σχετικά άγνωστο, με εξαίρεση τους αγαπημένους τουριστικούς προορισμούς των νεαρών Βρετανών, όμως στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει εξελιχθεί σε ένα από τα δημοφιλέστερα «drugs του Σαββατοκύριακου». Είναι φτηνό και όχι ιδιαίτερα τοξικό αν λαμβάνεται με μέτρο, έλα όμως που κάποιοι - με προεξάρχοντα τον «κίτρινο Τύπο» και διάφορους πουριτανούς, σεμνότυφους, κομπλεξικούς ή απλά ζηλόφθονες τύπους, όπως θα το διατύπωνε κι ο γερο-Μπάροουζ - «σκυλιάζουν» κανονικά βλέποντας έναν άνθρωπο και ειδικά νέο να καλοπερνάει και τότε αναλαμβάνουν δράση η υστερία, η τρομολαγνεία και ο ηθικός πανικός. Και επειδή το σεξ δεν μπορεί να λείπει από τέτοια αφηγήματα, έχει επίσης κατηγορηθεί ότι χρησιμοποιείται από επίδοξους βιαστές για να κάμπτει τις ηθικές αντιστάσεις των θυμάτων τους (άσχετα που το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να έχουν και 2-3 ποτηράκια νομιμότατου ουίσκι).
Tο «αέριο του γέλιου» συνδέθηκε με εννέα θανάτους την τελευταία εξαετία, με πιο πρόσφατο αυτόν ενός 18χρονου Λονδρέζου. Οι υπερασπιστές της ελεύθερης χρήσης ουσιών (ακτιβιστές, χρήστες, μια σειρά επιστήμονες, η δικαιωματική Αριστερά, οι φιλελεύθεροι) αντιτείνουν ότι η απαγόρευση δεν είναι ποτέ λύση, ότι η παρανομία ευνοεί τη μαύρη αγορά, ενισχύει την καταστολή, αυξάνει τους κινδύνους. Και, σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι δεν θα σταματήσουν ποτέ να πειραματίζονται με ουσίες.
Υπάρχει φυσικά ο αντίλογος – το «αέριο του γέλιου» συνδέθηκε με εννέα θανάτους την τελευταία εξαετία, με πιο πρόσφατο αυτόν ενός 18χρονου Λονδρέζου. Οι υπερασπιστές της ελεύθερης χρήσης ουσιών (ακτιβιστές, χρήστες, μια σειρά επιστήμονες, η δικαιωματική Αριστερά, οι φιλελεύθεροι) αντιτείνουν ότι η απαγόρευση δεν είναι ποτέ λύση, ότι η παρανομία ευνοεί τη μαύρη αγορά, ενισχύει την καταστολή, αυξάνει τους κινδύνους. Και, σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι δεν θα σταματήσουν ποτέ να πειραματίζονται με ουσίες. Προτείνουν λοιπόν να προβάλλεται η ορθή χρήση τους, όπως συμβαίνει και με τις νόμιμες ουσίες (καφές, νικοτίνη, αλκοόλ, αντικαταθλιπτικά κ.λπ.). Ως τρανταχτό παράδειγμα αναφέρουν την αποφασιστική αλλαγή στάσης της παρελθούσας αμερικανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης στο ζήτημα της κάνναβης (ένα από τα «εύσημα» της προεδρίας Ομπάμα που ακόμα δεν έχει τολμήσει να αμφισβητήσει ο Τραμπ) η οποία είναι πλέον νόμιμη για ιατρική, ακόμα και ψυχαγωγική χρήση στις περισσότερες Πολιτείες. Έχει ήδη δημιουργήσει μια ολόκληρη αγορά, θέσεις εργασίας καθώς και δημόσια έσοδα για τα ταμεία των «ανοιχτόμυαλων» Πολιτειών. Είναι θέμα χρόνου να αποποινικοποιηθεί καθολικά στις ΗΠΑ - τα «παιδιά των λουλουδιών» τώρα δικαιώνονται, έστω κι αν χρειάστηκε ν’ ασπρίσουν τα μαλλιά τους! Παρά, ωστόσο, τις αντιδράσεις, το αέριο γέλιου απαγορεύτηκε τελικά στην Αγγλία πέρσι τον Μάιο και στη συνέχεια σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, φυσικά και στη δικιά μας.
Το γιατί κάποιες ουσίες είναι νόμιμες κι αποδεκτές κοινωνικά ενώ κάποιες άλλες όχι δεν έχει να κάνει πάντα με την εθιστική δράση ή την επικινδυνότητά τους. Η κατάχρηση αλκοόλ π.χ. βλάπτει αποδεδειγμένα πολύ περισσότερο από την κάνναβη κι έχει προκαλέσει σαφώς περισσότερους θανάτους από ό,τι το αέριο του γέλιου (αρκεί να λογαριάσει κανείς για πόσα τροχαία ευθύνεται), πλην είναι απολύτως νόμιμο και στηρίζει μια ολόκληρη βιομηχανία διασκέδασης. Το να ξαναβγεί, ωστόσο, στην παρανομία φαντάζει αδιανόητο. Η Εποχή της Ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ θέριεψε το λαθρεμπόριο, μαζί και τη Μαφία, ενώ αύξησε τα κοινωνικά προβλήματα και τους θανάτους από τις διάφορες «μπόμπες» που παρασκευάζονταν κρυφά και με αμφιλεγόμενες μεθόδους. Ακόμα και το τόσο ανθυγιεινό τσιγάρο, που για τόσα προβλήματα υγείας έχει κατηγορηθεί παραμένει νόμιμο και... αγρίως φορολογούμενο, παρότι το κάπνισμα έχει πια τεθεί «υπό διωγμό» στους δημόσιους χώρους. Θα είχαμε άραγε λιγότερους καρκινοπαθείς αν αύριο η νικοτίνη έβγαινε επίσης εκτός νόμου; Η ιστορική εμπειρία των απαγορευτικών πολιτικών λέει πως όχι. Να μη συζητήσουμε την περίπτωση που κάποιος θα πρότεινε την απαγόρευση της καφεϊνης... εκεί πια θα γίνει λαϊκή εξέγερση! Χάρη εξάλλου στο ελαφρύ αυτό - αλλά επίσης εθιστικό, έτσι; - διεγερτικό «παίρνει μπρος» κάθε πρωί ολόκληρος ο Δυτικός πολιτισμός (καφεϊνη έχει βέβαια και το τσάι που προτιμά η Ανατολή και η... Αγγλία, είναι όμως άλλη η «φτιάξη» του). Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι εξάλλου, μέχρι και άτομα που δεν πάει ο νους σου είναι συστηματικοί χρήστες νόμιμων (και συχνά εξαρτησιογόνων) αντικαταθλιπτικών και βελτιωτικών διάθεσης τύπου Xanax – μια αγορά ευθέως ανταγωνιστική με εκείνη των παράνομων ψυχοδραστικών, με τους πελάτες της να απολαμβάνουν ανοχή και κατανόηση αντί του στίγματος και της περιθωριοποίησης .
Σχεδόν έναν αιώνα πριν, η κάνναβη, η κοκαϊνη, ακόμα και το όπιο συνταγογραφούνταν ελεύθερα, σκευάσματά τους έβρισκες στα φαρμακεία, οι θεραπευτικές τους ιδιότητες μέχρι και για παιδιά διαφημίζονταν παντού. Ο Σίγκμουντ Φρόιντ π.χ. ήταν γνωστός χρήστης κόκας, η βασίλισσα Βικτώρια χρησιμοποιούσε διάλυμα κάνναβης ως παυσίπονο, ισχυρότερο αναλγητικό από το όπιο δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί. Ήταν στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα που τέτοιες ουσίες άρχισαν να απαγορεύονται σταδιακά. Και ενώ η τοξικότητα και η εθιστικότητα καθιστούν ιδιαίτερα επίφοβη τη συστηματική χρήση κοκαϊνης και οποίου (σκευάσματα του δεύτερου χορηγούνται βέβαια ακόμα σε σοβαρά περιστατικά), δεν συμβαίνει το ίδιο στην περίπτωση της κάνναβης. Η απαγόρευση της τελευταίας στις ΗΠΑ το 1937 (οι άλλοι ακολούθησαν) οφείλεται σε πολιτικούς και πολιτισμικούς λόγους - αρχικά και αντίπαλων βιομηχανικών συμφερόντων, όσο αφορά την κλωστική της ποικιλία- και όχι στη σχεδόν μηδενική της επικινδυνότητα. Μεγάλο ρόλο στη δαιμονοποίησή της έπαιξαν τα σκανδαλοθηρικά ΜΜΕ της εποχής σε συνδυασμό, φυσικά, με το συντηρητικό κατεστημένο κι έναν προτεσταντικών καταβολών πουριτανισμό που θεωρεί αμαρτία οτιδήποτε μπορεί να δίνει ευχαρίστηση σε έναν άνθρωπο, ακόμα κι αν δεν τον βλάπτει. Το «χόρτο» συνδέθηκε με τους περιθωριακούς, τους αλήτες, τους μαύρους ειδικά (ήδη από τη δεκαετία του '20), τους Μεξικανούς και τους Τζαμαϊκανούς μετέπειτα που μέσω αυτού διέφθειραν, λέει, την αγνή λευκή νεολαία. Οι πρόοδοι έκτοτε είναι μεγάλοι – εκτός από τις ΗΠΑ, η προσωπική χρήση κάνναβης επιτρέπεται σήμερα επίσης στην Αυστραλία, τον Καναδά καθώς και σε μια σειρά ευρωπαϊκές και λατινοαμερικανικές, κυρίως, χώρες. Στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση της καλλιέργειας της κλωστικής κάνναβης δρομολογείται ήδη η φαρμακευτική της χρήση, όμως ο δρόμος για την πλήρη αποποινικοποίηση φαντάζει ακόμα μακρύς.
Ακόμα μεγαλύτερη... αμαρτία είναι το να διευρύνει κανείς τα όρια της συνείδησής του και να αμφισβητεί το «κατεστημένο», το «τέρας» όπως το αποκαλούσαν οι Steppenwolf . Οι κραυγές των λαϊκών εντύπων και εκπομπών (γνωστότερη εμμονή, οι «τρύπιοι» που πηδούσαν από παράθυρα νομίζοντας ότι πετούν) και η σύνδεση των ψυχοδραστικών ουσιών με το κίνημα αμφισβήτησης έφεραν την απαγόρευση το 1966 του LSD. Φυσικά, ο κόσμος δεν σταμάτησε να καταναλώνει το απρόσμενο εύρημα του δρ. Άλμπερτ Χόφμαν που επηρέασε πλήθος καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες, ακόμα και κάποιους από τους πρωτοπόρους της πληροφορικής. Όπως όμως και στην περίπτωση της κάνναβης η παρανομία και η εξαιτίας αυτής έλλειψη έρευνας και σωστής πληροφόρησης αύξησε τα ρίσκα, γέμισε τις φυλακές, επέκτεινε την αστυνόμευση και «έστειλε», εντέλει, περισσότερο κόσμο.
«Μια από τα ίδια» και στην περίπτωση του «γκράαλ» της λεγόμενης χημικής γενιάς, του MDMA (έκσταση) που βγήκε στην παρανομία αφότου συνδέθηκε με την techno-house αντικουλτούρα στα μέσα της δεκαετίας του '80. Οι πρώτοι θάνατοι χρηστών – που φαίνεται πως οφείλονταν όχι τόσο στη δράση καθαυτής της ουσίας όσο στη μίξη της με αλκοόλ, τα σπασμένα σταφ, την αφυδάτωση ή σε προϋπάρχουσες παθολογικές περιπτώσεις – προκάλεσαν ένα κύμα «ιερής αγανάκτησης» για την «ανεύθυνη ελευθεριότητα» των νεαρών ρέιβερ και τον «χαμογελαστό θάνατο» στα βρετανικά λαϊκίστικα ΜΜΕ. Τα ελεύθερα πάρτι κυνηγήθηκαν και το MDMA μπήκε οριστικά στο στόχαστρο της Δίωξης το 1987. Εξακολουθεί, ωστόσο, να είναι από τις δημοφιλέστερες και σχετικά ασφαλέστερες ευφορικές ουσίες, όμως το λαθρεμπόριο, η παραπληροφόρηση και τη νοθεία να κάνουν τη χρήση του επίφοβη για τους αδαείς.
Η αυτή ιστορία επαναλήφθηκε με την μεφεδρόνη («μιάο»). Πιο "light" από το MDMA, η ευφορική αυτή ουσία της οποίας σκευάσματα μπορούσες μέχρι πρότινος να βρεις και σε φαρμακεία απέκτησε γρήγορα κοινό, «κλέβοντας» κιόλα πελατεία από σκληρότερα drugs. Παρότι εδώ δεν έχει αναφερθεί ούτε ένας σχετιζόμενος θάνατος, ούτε υπάρχουν μαρτυρίες αξιοσημείωτης βλάβης, βγήκε εντέλει στην παρανομία πέντε χρόνια πριν. Γεγονός είναι ότι οι πολυέξοδοι, αιματηροί «πόλεμοι κατά των ναρκωτικών» έχουν αποδειχθεί χίμαρες. Παράλληλα, ένα ολόκληρο κύκλωμα (έμποροι, δικαστές, δικηγόροι, αστυνομικοί, τελωνειακοί, κρατικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί κ.λπ.) θησαυρίζει εκμεταλλευόμενο τις απαγορευτικές πολιτικές. «Σκούροι», μετανάστες και χαμηλά κοινωνικά στρώματα εξακολουθούν να στοχοποιούνται – μετά το «χόρτο», την πρέζα και την κόκα θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τις «επιδημίες» του κρακ, της μεταμφεταμίνης (crystal meth) και πιο πρόσφατα του σίσα – ουσίες ιδιαίτερα τοξικές που όμως έχουν μεγάλη ζήτηση όντας φτηνές και με τις «εναλλακτικές» πιο δυσεύρετες κι εξίσου παράνομες.
Δεν ξέρω πόσο ευτοπική ή δυστοπική ακούγεται μια μελλοντική κοινωνία σαν του Φίλιπ Ντικ στα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς, στους πολίτες της οποίας όχι μόνο επιτρέπεται αλλά ενθαρρύνεται, σχεδόν επιβάλλεται η χρήση ουσιών γιατί έτσι μόνο παλεύονται οι αντίξοες συνθήκες μιας υπερθερμασμένης Γης και μιας σειράς αφιλόξενων, αυταρχικά κυβερνώμενων πλανητικών αποικιών. Ούτε θα πρότεινα σε κάποιον να ανοίξει παρτίδες με οποιαδήποτε ουσία προτού τουλάχιστον συνειδητοποιήσει ότι τα ντραγκς είναι πάντα πιο δυνατά κι ότι η πραγματικότητα σαν ξενερώνεις παραμένει αδυσώπητη. Υπάρχουν έπειτα πολλοί άλλοι ωφέλιμοι και υγιεινοί τρόποι να την «ακούς» - τέχνη, διαλογισμός, σπορ... Εκτιμώ, ωστόσο, ότι η (συχνά κατευθυνόμενη και καθόλου αγνών προθέσεων) αντιναρκωτική υστερία δημιουργεί συνήθως αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα, ότι κάθε ενήλικο άτομο δικαιούται να κάνει το – όποιο - κέφι του εφόσον δεν βλάπτει άλλους κι ότι το δικαίωμα στην έρευνα, τη γνώση και την επιλογή είναι – ή πρέπει να είναι - θεμελιώδη ανθρώπινα γνωρίσματα. «Πιστεύουμε ότι κάθε ενήλικος δικαιούται να λαμβάνει ό,τι ουσία επιθυμεί... Είναι ζήτημα ελεύθερης επιλογής. Φυσικά και υπάρχουν ρίσκα στην κατανάλωση ουσιών, το ίδιο όμως συμβαίνει κι όταν κάνεις extreme sports – σκέφτηκε κανείς να τα απαγορεύσει γι' αυτό το λόγο;», αναρωτιόταν εύλογα στον Guardian ο πρόεδρος της Ψυχεδελικής Εταιρίας του Λονδίνου Στίβεν Ράιντ. Ψέματα; Γεγονός είναι ότι ένας πότης μαλακών ουσιών που «ξεφεύγει» για λίγο συνήθως... ξαναβρίσκεται μόνος του, ενώ κάτι adrenaline junkies που πάνε και χάνονται σε άγρια βουνά κι ερημιές κινητοποιούν ολόκληρους σωστικούς μηχανισμούς!
Ειδικά η απαγόρευση της κάνναβης είναι για γέλια, όταν πωλείται ελεύθερα το Jack Daniels :p
Τώρα πάνε χρόνια πολλά επίσης, που είμαι άποτος,άκαπνος και vegetarian..
Nομίζω πως πάλι θα υπήρχε 'μαύρη' αγορά για αυτό το ποσοστό των πολύ εξαρτημένων ατόμων. Αλλά ένας λαός απείθαρχος στα πάθη του (σε σχέση με τους προτεστάντες), που οδηγείται σε καταχρήσεις από αμορφωσιά και αμάθεια (βλέπε σχολεία-τεκέδες, πιωμένους οδηγούς στην παραλιακή) θα μπορούσε να κάνει σωστή χρήση ελαφρών και μη ουσιών (recreational drugs)? Εδώ αμάν κάνουμε να μειώσουμε το ποσοστό των καπνιστών.
και επειδή ο μηχανισμός με τον οποίο λειτουργεί ο εθισμός σε έναν άνθρωπο δεν κάνει διακρίσεις σε ναρκωτικά, ποτά, βουνά, τζόγο, ανθρώπους, ίντερνετ, δουλειά κτλ, θα βρεις πολλά τέτοια περίεργα αλλά εύστοχα point.
Από τη στιγμή που αφήνεις εν δυνάμει βλαβερές ναρκωτικές ουσίες ελεύθερες, θα πρέπει να έχεις λάβει αντίμετρα ενημερώνοντας τον κόσμο και κυρίως τους νέους για τις παρενέργειες που αυτές προκαλούν. Η ρητορική που τις εξομοιώνεις συνεχώς με το τσάι , το καφέ και το νερό, εκτός από ανώριμη, μπορεί να αποδειχτεί και επικίνδυνη. Το ότι στο εξωτερικό, το τσιγάρο επιτρέπεται μόνο σε εξωτερικούς χώρους (και με κρύο και με χιόνι) ή το ότι πολλοί ενοικιαστές πχ ζητούν "μη καπνιστές" για νοικάρηδες λειτουργεί σαν αντικίνητρο για πολλούς, όπως και τα ναρκο-τεστ που κάνουν πολλές εταιρίες για να διασφαλίζουν την πνευματική διαύγεια των εργαζομένων. Όσο για τις θεραπευτικές ιδιότητες, θεωρώ πως η συλλογιστική αυτή υποτιμά αφάνταστα τις δεκαετίες επίπονων εργαστηριακών μελετών για την παραγωγή νέων φαρμάκων. Δεν υπάρχει "μαγικό βοτάνι" που να μην έχει έστω και έναν πολλαπλάσια καλύτερο ανταγωνιστή με τη μορφή εμπορικού φαρμάκου.
Τέλος, στην Ελλάδα θα πρέπει παράλληλα με την απελευθέρωση της αγοράς αυτής, να υπάρχει πλήρης ενημέρωση των επιπτώσεων από πολύ μικρή ηλικία, κανονισμοί που να λειτουργούν ως αντικίνητρα (κυρίως για αλκοόλ- τσιγάρο) και ενα πολύ καλά μελετημένο δίχτυ ασφαλείας για όσους αναπόφευκτα θα κυλήσουν. Όσο δεν υπάρχουν αυτά, η οποιαδήποτε κίνηση "απενοχοποίησης" μόνο κακό θα φέρει στην ανώριμη κοινωνία μας.
Η ρητορική εξομοίωσης με τον καφέ και το τσάϊ (το νερό πού το βρήκες) όσον αφορά την εθιστική φύση της καφεΐνης δεν είναι καθόλου επικίνδυνη, απεναντίας είναι ακριβώς το νόημα του κειμένου πως η εθιστικότητα των ουσιών δεν παίζει ρόλο στην απαγόρευσή τους όσο ο συντηρητισμός της άρχουσας τάξης. Έχεις, πάντως, απόλυτο δίκιο ότι πρέπει να υπάρχει σωστή ενημέρωση στον κόσμο για τις παρενέργειες και την εθιστικότητα αυτών των ουσιών, αρκεί αυτή η ενημέρωση να βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα και όχι υπερβολές. Και σίγουρα δεν είναι ιδανικό οι εργαζόμενοι να είναι υπό την επήρρεια ουσιών εν ώρα εργασίας, ειδικά όταν πρόκειται για εργαζομένους που παίρνουν άμεσα αποφάσεις ζωής και θανάτου (π.χ. χειρουργικό προσωπικό), το τι κάνουν, όμως, στον ελεύθερο χρόνο τους δεν θα έπρεπε να αφορά κανέναν εργοδότη. Πώς σε επηρρεάζει αν ο χειρούργος άνοιγε μπουκάλια στα μπουζούκια το Σάββατο αν χειρουργεί την Τρίτη; Και να θυμάσαι ότι επίπονες επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει την θετική δράση της κάνναβης στους καρκίνους, τις χρόνιες τενοντίτιδες, το γλαύκωμα, τον σακχαρώδη διαβήτη. Σαφώς υπάρχουν και τεχνητά φάρμακα για τους ίδιους σκοπούς, και αυτά, όμως, έχουν παρενέργειες, συχνά σοβαρότερες από τη ρέκλα που μπορεί να πιάνει έναν μπαφιάρη.
Από την άλλη, αναλογίσου τι έσοδα θα είχε το δημόσιο από την απόδοση ΦΠΑ και τους φόρους εισοδήματος των εμπόρων αυτών των ουσιών αν ήταν νόμιμες. Σκέψου πόσο πιο αποτελεσματική θα ήταν η αστυνομία αν δεν αφιέρωνε ατέλειωτες εργατοώρες στο κυνήγι των ναρκωτικών. Υπολόγισε πόσο θα αποσυμφοριζόταν το νομικό σύστημα αν δεν είχε να εκδικάσει χιλιάδες υποθέσεις ναρκωτικών το χρόνο, καθώς και οι φυλακές. Σκέψου τη μείωση της εγκληματικότητας των εμπόρων, την μείωση θανάτων οργάνων της τάξης, την εξάλειψη θανάτων χρηστών από νοθευμένο προϊόν, την πάταξη λαθρεμπορίου και του μαύρου χρήματος που το ακολουθεί. Και, τελικά, σκέψου ότι ο αντίλογος είναι πως ίσως κάποιοι από τους χρήστες να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ζωή τους. Κάτι που ισχύει τόσο για το αλκοόλ (τροχαία, αλκοολισμός, ηπατικές διαταραχές), όσο και για άλλους εθισμούς όπως ο τζόγος. Εν τέλει, σαν υπεύθυνοι ενήλικες, γιατί δεν μπορούμε να επιλέξουμε να ρισκάρουμε με ένα μπάφο αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα να ρισκάρουμε το bungee, τη βόλτα στο καζίνο, το ποτό που θα πιούμε το Σάββατο; Ας αναλάβει το κράτος την ευθύνη της σωστής ενημέρωσης και ο κάθε χρήστης τη δικιά του.
θα σας πω ενα παραδειγμα. πολυ φιλοι μου εδω στο Λονδινο αγοραζαν το MDMA και το mephedrone οταν θελαν να πανε κλαμπινγκ (και ουτε τζανκι ειναι , και υγειης ειναι και καλες δουλειες εχουν) και μπορουσαν να τα βρουνε ευκολα απο καταστηματα. μπορουσες να αγορασεις το πακετακι για 15 λιρες και βεβαια το κρατος εβγαζε χρηματα απο τους φορους. τα μηντια βεβαιως ( βοθροεφημεριδες στυλ daily mirror ) ακουσαν για καποιο νεαρο που πεθανε μετα απο κλαμπινκ και χωρις να ειναι επιστημονικα αποδεδηγμενο, κατηγορισαν το ΜDMA ως κυριο φταιχτη του θανατου. Η κυβερνηση για λογους ψηφοθηριας , απαγορευσε αυτες τις ουσιες χωρις να εχουν προλαβει οι επιστημονες να βγαλουν πορισμα αν ο θανατος ειχε καμμια σχεση με αυτο-κατι που εξοργησε τους επιστημονες! ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!! οι φιλοι μου , εγω και πολυς κοσμος στην Βρετανια κ σε αλλες χωρες συνεχιζουμε καποιες φορες να προμηθευομαστε τις ιδιες ουσιες. Αλλα η διαφορα ειναι τωρα πρεπει να βρουμε το βαπορακι και δεν γνωριζουμε αν εχει νοθευτει η ουσια κ με τι, και ολα μας τα χρηματα καταληγουν στους εγκληματιες εμπορους ναρκωτικων οι οποιοι ειναι οι ΜΕΓΑΛΟΙ ΝΙΚΙΤΕΣ στο θεμα ναρκωτικα. Επισης νικιτες ειναι οι πολιτικοι , οι αστυνομικοι , οι δικαστες και οι τελωνιακοι οι οποιοι γνωριζουν ποτε ερχονται τα μεγαλα φορτια και κανουν τα στραβα ματια και ¨"βρισκουν " μονο το 2 με 5% τα οποια ανακοινωνουν στα μηντια κ καλα να γινεται ντορος για να δειχνουν στους ψηφοφορους οτι κ καλα ο πολεμος εναντια στα ναρκωτικα ειναι επιτυχης.. ενω στη πραγματικοτηκα ο "πολεμος εναντια στα ναρκωτικα" ειναι ενα καλα στημενο παγκοσμιο παιχνιδι τρισεκατομμυριων δολλαριων που βγαζει τεραστιο αφορολογητο κερδος για πολιτικους, δικαστες, τελωνιακους, αστυνομικους, εταιριες οπλων, σεκιουριτη και βεβαια τους μεγαλεμπορους. θα μπορουσαν καλλιστα τα κρατη να βγαζαν τοσα χρηματα απο φορολογια και οι αγροτες (δεντρα κοκα, κανναβι, οπιο) να ειχαν ενα πολυ καλο εισοδημα κ προστασια απο το εγλημα ενω αυτοι τη στιγμη οι φτωχοι αγροτες την Νοτιας Αμερικης κ του Αφγανισταν ειναι ερμαια των ντοπιων εγκληματιων και των αστυνομικων οι οποιοι ειτε δουλευουν για τους εμπορους ειτε καταστρεφουν τις φυτειες για τα ματια των μηντια.
Η ολη κατασταση αυτη τη στιγμη ειναι ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ και υπαρχει λογος που μας παπαγαλιζουν το "τα ναρκωτικα σκοτωνουν" οι ιδιοι ανθρωποι που βγαζουν εκκατομυρια δολλαρια σε off shore accounts για να κανουν τα στραβα ματια.
Και ΝΑΙ τα ναρκωτικα μπορουν να γινουν επικινδυνα κ ΝΑΙ μπορουν να σκοτωσουν. Οπως επισης μπορει να σκοτωσει το τσιγαρο, το αλκοολ-το μεγαλυτερο προβλημα εθισμου σε ολο το κοσμο ειναι ο αλκοολισμος και ο μεγαλυτερος δολοφονος αυτη τη στιγμη στο δυτικο κοσμο ειναι.... το φαγητο. Τα ποσοστα παχυσαρκιας απο ατομα που χρησιμοποιουν το φαγητο για ψυχολογικους λογους εχει ξεπερασει καθε ρεκορ και τα νοσοκομεια αυτη τη στγμη στο δυτικο κοσμο εχουν γεμισει απο ατομα με προβληματα καρδιας, χοληστερινη, διαβητη κτλ εξαιτιας της παχυσαρκιας. τα ναρκωτικα οπως και καθε τι , χρειαζεται προσοχη κ αυτοσυγκρατηση. μην τα κανεις πολυ συχνα κ μην κανεις μεγαλες ποσοτητες κ να παρακολουθεις τον ευαυτο σου αν αρχισεις να νιωθεις εθισμο. τα κανεις που κ που γιατι θες να περασεις καλα με τους φιλους σου η τα κανεις καθε μερα γιατι το σωμα σου τα χρειαζεται εδω κ τωρα (βλεπε ηρωινη -το μονο πραγματικα επικινδυνο ναρκωτικα γιατι εθιζει κ σωματικα κ ψυχολογικα κ πολυ γρηγορα.)
θα παρακαλεσω τους νεαρους ελληνες κ ελληνιδες πριν ξαναπαπαγαλισουν το γνωστο "τα ναρκωτικα πεθαινουν" να κανουν ερευνα, να διαβασουν κ να ρωτησουν ατομα που εχουν εμπειρια χρησης. να ειμαστε σκεπτομενοι ανθρωποι, οχι παπαγαλοι!
χιλια ευχαριστω
οποτε αφου ολα ειναι φαυλος κυκλος και αφου ειμαστε στην ακρη της αλυσιδας τι να κανεις??? θα παιρνεις το ''αλβανακι'' και θα λες κι ευχαριστω! χαχαχαχα
Ναι να νομιμοποιηθουν,ναι να ελεγχονται και να εγκρίνονται οι χημικες συνθεσεις αυτων απο κρατικους φορεις, ναι να φορολογηθουν ώστε να συμμετέχουν στο κοινωνικο διχτυ που έτσι κι αλλιως ήδη χρειάζεται για όσους το παρακάνουν ή αποκτήσουν ιατρικα προβληματα απο αυτα (γιατί δεν γίνεται να μην έχουν καμία αρνητικη ιατρικη επιπτωση, δεν υπάρχει καμια ουσία στο σύμπαν που να μην έχει και αρνητικες επιπτώσης και τα ναρκοντικα δεν αποτελουν εξαίρεση) αλλά έλεος με την παρουσίαση των ναρκωτικών ως όχι μονο ακίνδυνα αλλά και οφέλιμα περαν της διασκεδασης ή της ιατρικης. Βάλτε λίγο φρένο στην επι της ουσίας ανευθυνη ρητορικη παρουσίαση, αλλο νομιμοποιώ γιατί η απαγόρευση έχει αποτύχει δημιουργόντας περιθώρια και άλλο το επι της ουσίας μεταμεσονύκτιο τηλεμαρκετινγκ και τα δύο την αποποινικοποίηση στοχευουν αλλά δεν έχουν τις ίδιες επιπτώσεις, αλλο το λιγότερο κακο και άλλο καλο vs κακο.
Και επειδη τα ναρκωτικα έχουν πίσω τους πανίσχυρα οικονομικά λόμπι(προς το παρον παρανομα, προσεχώς νομιμα) και παγκόσμια υπολογίσιμη πελατία θα πρέπει να λαβουμε σοβαρα υπόψιν ότι και "συχνά κατευθυνόμενη και καθόλου αγνών προθέσεων" υπάρχουν και στους υπερμάχους όπως και στους πολέμιους είναι υπερβολικα πολλα τα λεφτα και για τους μεν και για τους δε.
Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοι έχουν κατα νου ένα αγαθο νεο-χίπικο μοντέλο οπου ο καθεις θα έχει την γλαστρουλα του και θα την ποτίζει δίπλα στην γλαδιόλα και θα κάνει 1-2 τσιγαρακια το μηνα...αλλά δεν τροφοδοτήτε η παγκόσμια πελατία με γλαστρουλες και κανα-δυο τσιγάρα...πόσο μάλλον τα εργαστηριακα ναρκωτικα αλλα με εξη και διαφήμηση και όταν μετά απο δεκαετίες θα έρθει η λυπητερη θα δουμε να έχουν την μοιρα του τσιγάρου.
Για να συνοψίσω αυτο που με εκνευρίζει είναι η απουσία "Από τη στιγμή που αφήνεις εν δυνάμει βλαβερές ναρκωτικές ουσίες ελεύθερες, θα πρέπει να έχεις λάβει αντίμετρα ενημερώνοντας τον κόσμο και κυρίως τους νέους για τις παρενέργειες που αυτές προκαλούν." που εγραψε ο los pollos, αλλά πως μπορείς να αγχώνεσαι για αντιμετρα όταν τα θεωρεις σχεδόν το νεκταρ των θεων.
Τελος πάντων ας αρχίσουμε με την ιδρυση χώρων χρησης ουσιων με επιβλέποντες ιατρους και ψυχολογους και για αποποινικοποίηση και για ποιες ουσίες είδωμεν γιατί και όσοι συμφωνουμε με την αποποινικοποίηση γενικα δεν συμφωνουμε καθολικα με όλων των ουσιων όπως μας προτρεπει ο πρόεδρος της Ψυχεδελικής Εταιρίας του Λονδίνου Στίβεν Ράιντ.