Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή Facebook Twitter

Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή

1

Yπάρχουν αρχοντικά μέρη που σε μεταφέρουν έναν ή δύο αιώνες πίσω, μ' έναν όμορφο, αλλά άβολο τρόπο: νιώθεις μονίμως σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή. Στη Σύρο, όμως, τα παλιά κτίρια και η ατμόσφαιρα των περασμένων αιώνων δεν καπελώνουν τη σύγχρονη εμπειρία. Είσαι στο εδώ και στο τώρα και όλα είναι δυνατά.


Τρεις επιλογές έχεις στη Σύρο: να ζήσεις την αρχοντική πλευρά της, τη ρεμπέτικη και την «εξοχική» της Άνω Σύρου.


Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας του νησιού δεν είναι τυχαίος. Το 1204, με την επικράτηση των Βενετών στο Αιγαίο, δημιουργήθηκε ο πρώτος αξιόλογος οικισμός, η Άνω Σύρος, οι κάτοικοι του οποίου ασπάστηκαν τον καθολικισμό, διατήρησαν όμως την ελληνική γλώσσα, και έκτοτε πολλοί αποκαλούσαν τη Σύρο «το νησί του Πάπα». Αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μετά το 1826, όταν εγκαταστάθηκαν εκεί πρόσφυγες από τα Ψαρά, τη Χίο, την Κρήτη και τη Μικρά Ασία. Επιπλέον, είναι στο κέντρο των Κυκλάδων και γειτονεύει με την Άνδρο, την Τήνο, τη Μύκονο, τη Δήλο, τη Ρήνεια, την Κέα, τη Γυάρο, την Κύθνο, τη Σέριφο, τη Σίφνο, την Πάρο, την Αντίπαρο και τη Νάξο. Τελείως αναμενόμενο το ότι η Σύρος έγινε ένα χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών, διατηρώντας πάντα μια ξεχωριστή αρχοντική ταυτότητα.

Στα σκαλιά του δημαρχείου της Ερμούπολης, όπου κάποτε γίνονταν τα σόου της Ρούλας Κορομηλά, μπορείς να ξαποστάσεις μ' ένα βιβλίο, ακούγοντας τη γλυκιά μελωδική βαβούρα της πλατείας, λίγο πριν μπλεχτείς στα σοκάκια που είναι γεμάτα με καφέ και μεζεδοπωλεία.


Η Ερμούπολη έχει ζωή όλο τον χρόνο κι έτσι δεν θα νιώσεις την καλοκαιρινή απελπισία άλλων νησιών που ζουν και πεθαίνουν μόνο μέσα σ' ένα καλοκαίρι. Οι χαλαροί ρυθμοί ευνοούν τις χαλαρές βόλτες. Το δημαρχείο Ερμούπολης είναι από τα πιο εμβληματικά κτίριά της και ανεγέρθηκε με σχέδια του Τσίλερ λίγο πριν από τον 20ό αιώνα. Στα σκαλιά του, όπου κάποτε γίνονταν τα σόου της Ρούλας Κορομηλά, μπορείς να ξαποστάσεις μ' ένα βιβλίο, ακούγοντας τη γλυκιά μελωδική βαβούρα της πλατείας, λίγο πριν μπλεχτείς στα σοκάκια που είναι γεμάτα με καφέ και μεζεδοπωλεία.

Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή Facebook Twitter
Το Θέατρο Απόλλων, η εντυπωσιακή μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου.

Τα σημαντικότερα μνημεία της Σύρου χρησιμοποιούνται και σήμερα. Το Θέατρο Απόλλων, η εντυπωσιακή μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, δεν είναι ένα απλό διατηρητέο. Εκεί γίνονται εκδηλώσεις, παραστάσεις και προβολές (π.χ. του εξαιρετικού φεστιβάλ animation Animasyros που θα πετύχεις κάθε Σεπτέμβριο). Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1862 απ' τον αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό και τα εγκαίνια έγιναν δύο χρόνια αργότερα. Θα θαυμάσετε όχι μόνο τη διάταξη του εσωτερικού χώρου αλλά και την πλούσια διακόσμησή του, ζωγραφική και μαρμάρινη.


Τα μουσεία είναι πολλά: Αρχαιολογικό, Κυκλαδικής Τέχνης, Λαογραφικό κ.ά., όμως αυτό που ξεχωρίζει είναι το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη, που στεγάζεται σε μια πανέμορφη συριανή οικία.

Ο Βαμβακάρης είναι «παρών» και στην πιο ιστορική ταβέρνα του νησιού, του Λιλή, στην Άνω Σύρο, όπου κάποτε έπαιξε μουσική. Άλλα εστιατόρια που ξεχωρίζουν είναι η (δημιουργική) Κουζίνα, το Όνειρο, τα Βαπόρια και το Τσιπουράδικο 50-50. Μια δοκιμή αξίζουν και τα παγωτά του Dai Dadi στο λιμάνι. Οι τοπικές λιχουδιές είναι πάμπολλες: σκορδολουκάνικο, γρονθοτυράκια, λούζα, και μην πούμε καν για τα γλυκά τύπου συριανό λουκούμι ή τηγανίτα με μέλι.


Η νυχτερινή διασκέδαση είναι χαλαρή. Για καλή ροκ και τέχνη το Boheme del Mar είναι πλάι στο κύμα, ενώ για κοκτέιλ και πιο χορευτικές νύχτες υπάρχουν, μεταξύ των άλλων, το Kouchico και το Liquid Music Bar.


Αγαπημένες παραλίες για μπάνιο και για άλλες υδάτινες δραστηριότητες; Ο Φοίνικας, ο Γαλησσάς, το Κίνι, το Δελφίνι αλλά και η πευκόφυτη Ντελαγκράτσια με τις νεοκλασικές επαύλεις έχουν γαλήνιες θάλασσες, ιδανικές για ήσυχες, οικογενειακές διακοπές.

Στη Σύρο νιώθεις σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή Facebook Twitter
Η παραλία Δελφίνι

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αναζητώντας τα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Radio Lifo / Το οδοιπορικό μου στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Ο Χρήστος Τζούτης, εκδότης του ταξιδιωτικού περιοδικού «Lamda 3», περιγράφει στη Μερόπη Κοκκίνη το οδοιπορικό που έκανε στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου και δίνει χρήσιμες συμβουλές σε όσους θελήσουν να τα επισκεφθούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ

σχόλια

1 σχόλια
Ως ένας πρώην κάτοικος του νησιού (6 χρόνια) συνυπογράφω για την πανέμορφη Ερμούπολη, το εξαιρετικό τοπίο του νησιού, το απερίγραπτο φως, τις όμορφες παραλίες και το εξαιρετικό φαγητό. Πιο συγκεκριμενα έχουμε σουβλάκι για όλα τα γούστα, ιταλική πίτσα στο λιμάνι και ακριβώς δίπλα βρίσκουμε το καλύτερο παγωτό που έχω φάει ποτέ. Για όσους θέλουν κάτι πιο ήσυχο με κρυστάλλινα νερά και βότσαλο, θα πρότεινα και την παραλία Πακου που βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση με τα πόδια από την επίσης εξαιρετική αμμουδιά του Γαλησσα. Χάρη στις μικρές αποστάσεις, τα ΚΤΕΛ και το δωρεάν mini bus εντός πόλης, ο επισκέπτης μπορεί άνετα να μετακινηθεί χωρίς την ανάγκη αυτοκινήτου. Για γρήγορο μπάνιο ή μόνη λύση είναι τα αστέρια που βρίσκονται σε απόσταση 10 λεπτών με τα πόδια από την πλατεία, ακριβώς κάτω από την γραφική γειτονιά Βαπόρια. Όλες οι άλλες παραλίες είναι προσβάσιμες με το λεωφορείο ΚΤΕΛ που κάνει τον γύρο του νησιού ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάθε μέρα (η πιο μακρινή από την πόλη είναι περίπου στα 30 λεπτά απόσταση)