Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο

Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο Facebook Twitter
Μεταφέροντάς μας σ' ένα μυθικό σύμπαν Κατακλυσμού, η σκηνοθεσία θίγει επίκαιρα ζητήματα –από το μεταναστευτικό και τον φόβο του «διαφορετικού» ως την οικολογική καταστροφή– σε μια πολυπρισματική και υβριδική σκηνική σύνθεση. Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης
0

Κάθε θεατρόφιλος που το φετινό –δύσκολο για την καλλιτεχνική σκηνή– καλοκαίρι νοστάλγησε την Πειραιώς 260 και τις αβανγκάρντ παραστάσεις της, θα ξαναβρεί το στίγμα της σύγχρονης παραστατικής δημιουργίας στη Μικρή Επίδαυρο αυτό το Σαββατοκύριακο. Η πολυαναμενόμενη περφόρμανς »Η κιβωτός του Νώε / Il diluvio universal» του Μικελάντζελο Φαλβέτι (31/7 και 1/8) συνθέτει το εικαστικό βλέμμα με την όπερα και τη σκηνική δημιουργία κερδίζοντας την προσοχή μας και καλώντας μας να απολαύσουμε υπό τον αργολικό ουρανό μια ανατρεπτική καλλιτεχνική εμπειρία.


Στο ξεχωριστό ορατόριο, με σκηνοθέτες-ενορχηστρωτές τους καλλιτέχνες της περφόρμανς Βασίλη Νούλα και Κώστα Τζημούλη της Nova Melancolia, θα παρακολουθήσουμε τη δυναμική ομάδα Ραφή να ξεδιπλώνει επί σκηνής ένα λυρικό αριστούργημα: το μπαρόκ ορατόριο του Σικελού Μικελάντζελο Φαλβέτι, «Η κιβωτός του Νώε», που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.


Μεταφέροντάς μας σ' ένα μυθικό σύμπαν Κατακλυσμού, η σκηνοθεσία θίγει επίκαιρα ζητήματα –από το μεταναστευτικό και τον φόβο του «διαφορετικού» ως την οικολογική καταστροφή– σε μια πολυπρισματική και υβριδική σκηνική σύνθεση, με τους δεξιοτέχνες Μιχάλη Σιγανίδη και Χάρη Λαμπράκη σε ρόλο σύγχρονων τροβαδούρων να αυτοσχεδιάζουν και να μας απογειώνουν.

Στη σικελική Κιβωτό του Νώε του Φαλβέτι συνυπάρχουν η Δύση και η Ανατολή, το νέο και το παλαιό, το λόγιο και το λαϊκό.


«Φέτος το καλοκαίρι σκηνοθετούμε την όπερα-περφόμανς "Η κιβωτός του Νώε" (Il diluvio universale, μουσική Michelangelo Falvetti) συμπράττοντας δημιουργικά με εκλεκτούς μουσικούς και λυρικούς τραγουδιστές» λένε οι δημιουργοί της παράστασης, Βασίλης Νούλας και Κώστας Τζημούλης. «Σε αυτή την περίεργη συνθήκη του φετινού καλοκαιριού γεμίζουμε την Κιβωτό μας με διεκδικήσεις και επείγοντα που μας αφορούν, ανοίγοντας τη βιβλική ιστορία στο εδώ και τώρα. Θέλουμε να αφιερώσουμε την παράστασή μας στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου».

Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο Facebook Twitter
Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης


Στο σημείωμα που συνοδεύει την παράσταση γράφουν:


«Το πρόσωπο του άλλου ανθρώπου με καλεί. Με καλεί να φανερωθώ μπροστά του, να αναλάβω την ευθύνη της απόκρισης. Με καλεί όπως αρχετυπικά κάλεσε ο Θεός τον Αβραάμ. Κι ο Αβραάμ αποκρίθηκε λέγοντας: "Ιδού εγώ!". Να 'μαι! Να 'μαι, Θεέ μου, εδώ, ενώπιόν σου, με κάλεσες κι εγώ αποκρίνομαι, υπάρχω. Υπάρχω στον βαθμό που αποκρίνομαι στο κάλεσμα του Άλλου, στο μέτρο που αναλαμβάνω την ευθύνη μου έναντι του άλλου ανθρώπου. Μέσα από μια "ηθική του Άλλου" ο φιλόσοφος Εμάνουελ Λεβινάς συνεχίζει εις το διηνεκές να μας απευθύνεται και να μας καλεί σε έναν επιτέλους εξανθρωπισμό.

Κι εμείς –σαν τον βιβλικό Νώε και τη γυναίκα του, τη Ραντ– ανταποκρινόμαστε! Λέμε "ιδού εμείς". Εμείς, υπεύθυνοι απέναντι στα είδη που εξαφανίζονται, στους πάγους που λιώνουν, στα νερά που μολύνονται, στα δάση που καταστρέφονται. Αλλά και υπεύθυνοι έναντι των προσώπων: του προσώπου που πνίγεται στο Αιγαίο Πέλαγος, του προσώπου που ασφυκτιά κάτω από την αστυνομική μπότα στην Αμερική, του προσώπου που ξεψυχά γρονθοκοπημένο στα κράσπεδα της οδού Γλάδστωνος, στο κέντρο της Αθήνας, των πολλών και διαφορετικών προσώπων που διώκονται λόγω μιας διαφοράς που από την αδιαφοροποίητη μάζα εκλαμβάνεται ως μειονέκτημα και μειονεξία.

Όμως το φορτίο είναι τεράστιο για τους αδύναμους ώμους μας, η ευθύνη γιγάντια, η Κιβωτός μας μικρή! Ας μην μας πιάνει ίλιγγος. Ο άλλος άνθρωπος είναι συγκεκριμένος, έχει πρόσωπο και με εξατομικεύει μέσα στην ευθύνη που έχω γι' αυτόν. Ένας προς έναν, ο ένας για τον άλλον, και τότε όλοι για όλους.


Στο μπαρόκ ορατόριο-όπερα "Il diluvio universale / Η κιβωτός του Νώε" του Falvetti εμφανίζεται η Θεία Δίκη που καλεί τα στοιχεία της φύσης να εκδικηθούν και να πνίξουν την αλαζονική ανθρωπότητα. Ύστερα εμφανίζεται ο Θεός, οργίλος και τιμωρός προς τους ανθρώπους. Τέλος εμφανίζεται ο Θάνατος, γκροτέσκα μεσαιωνική φιγούρα μιας αδήριτης επικράτησης.

Αυτό το τριπλό πρόσωπο ενός κακού Θεού (Θεία Δίκη - Θεός - Θάνατος) έρχεται στο τέλος του έργου να μεταμορφωθεί σε ελπίδα, καλοσύνη και ειρήνη καθώς τα βαριά σύννεφα του κατακλυσμού έχουν πια σκορπίσει και η κιβωτός πλέει στα ήσυχα νερά. Η νύχτα είναι λαμπρή, το καλοκαιράκι γλυκό, η ακτή απλώνεται φιλική κάτω, πέρα από το θέατρο της Μικρής Επιδαύρου. Όλα τώρα μοιάζουν δυνατά κι ελπιδοφόρα.

Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο Facebook Twitter
Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης


Στη σικελική "Κιβωτό του Νώε" του Φαλβέτι συνυπάρχουν η Δύση και η Ανατολή, το νέο και το παλαιό, το λόγιο και το λαϊκό. Στην παράστασή μας προσπαθούμε να "διασώσουμε" μια ποικιλία πολιτισμικών αναφορών και διαφορετικών αφετηριών κι εκ των πραγμάτων οδηγούμαστε σε ένα σκηνικό αποτέλεσμα υβριδικό, πολυ-πραγματικό, σαν την πραγματικότητα που μας περιβάλλει.

Οι συνθήκες φέτος είναι περισσότερο έκτακτες, πιο ιδιαίτερες λόγω της πανδημίας. Πώς λοιπόν να χωρέσουμε στην κιβωτό του Νώε κρατώντας μεταξύ μας τις κοινωνικές αποστάσεις; Αποφεύγοντας τη λυτρωτική σωματική επαφή; Πώς να ισοφαρίσουμε τις κοινωνικές αποστάσεις με ψυχική εγγύτητα, ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη;


Σ' αυτή την Κιβωτό, υπό τον αργολικό ουρανό και για δύο καλοκαιρινές βραδιές, ας "σωθούμε", ω θεατές! Εσείς, που με τα πρόσωπά σας, ένα προς ένα, μας ατενίζετε από το κοίλον κι εμείς που αποκρινόμαστε σε εσάς από την ορχήστρα».

Η κιβωτός του Νώε

Il diluvio universal του Μικελάντζελο Φαλβέττι

31/7 & 1/8, 21:30, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου

5/8, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης

Ερμηνεύουν οι μουσικοί Μιχάλης Σιγανίδης, Χάρης Λαμπράκης, Πάνος Ηλιόπουλος, Γιάννος Γιοβάνος, Guido De Flaviis, Θάνος Πολυμενέας Λιοντήρης, Ζωή Πουρή και οι τραγουδιστές Γιάννης Φίλιας, Νίκος Σπανάτης, Λητώ Μεσσήνη, Γιώργος Ρούπας, Αναστασία Κότσαλη

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στην έρημη Πειραιώς 260

Θέατρο / Στην έρημη Πειραιώς 260

Η LiFO περιπλανήθηκε με 8 καλλιτέχνες στα κτίρια και στο προαύλιο του «σπιτιού» του Φεστιβάλ Αθηνών, που φέτος θα παραμείνει κλειστό, και συνομίλησε μαζί τους για τις αναμνήσεις τους, αναμένοντας τη διευρυμένη διοργάνωση του 2021.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ