Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο

Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο Facebook Twitter
Μεταφέροντάς μας σ' ένα μυθικό σύμπαν Κατακλυσμού, η σκηνοθεσία θίγει επίκαιρα ζητήματα –από το μεταναστευτικό και τον φόβο του «διαφορετικού» ως την οικολογική καταστροφή– σε μια πολυπρισματική και υβριδική σκηνική σύνθεση. Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης
0

Κάθε θεατρόφιλος που το φετινό –δύσκολο για την καλλιτεχνική σκηνή– καλοκαίρι νοστάλγησε την Πειραιώς 260 και τις αβανγκάρντ παραστάσεις της, θα ξαναβρεί το στίγμα της σύγχρονης παραστατικής δημιουργίας στη Μικρή Επίδαυρο αυτό το Σαββατοκύριακο. Η πολυαναμενόμενη περφόρμανς »Η κιβωτός του Νώε / Il diluvio universal» του Μικελάντζελο Φαλβέτι (31/7 και 1/8) συνθέτει το εικαστικό βλέμμα με την όπερα και τη σκηνική δημιουργία κερδίζοντας την προσοχή μας και καλώντας μας να απολαύσουμε υπό τον αργολικό ουρανό μια ανατρεπτική καλλιτεχνική εμπειρία.


Στο ξεχωριστό ορατόριο, με σκηνοθέτες-ενορχηστρωτές τους καλλιτέχνες της περφόρμανς Βασίλη Νούλα και Κώστα Τζημούλη της Nova Melancolia, θα παρακολουθήσουμε τη δυναμική ομάδα Ραφή να ξεδιπλώνει επί σκηνής ένα λυρικό αριστούργημα: το μπαρόκ ορατόριο του Σικελού Μικελάντζελο Φαλβέτι, «Η κιβωτός του Νώε», που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.


Μεταφέροντάς μας σ' ένα μυθικό σύμπαν Κατακλυσμού, η σκηνοθεσία θίγει επίκαιρα ζητήματα –από το μεταναστευτικό και τον φόβο του «διαφορετικού» ως την οικολογική καταστροφή– σε μια πολυπρισματική και υβριδική σκηνική σύνθεση, με τους δεξιοτέχνες Μιχάλη Σιγανίδη και Χάρη Λαμπράκη σε ρόλο σύγχρονων τροβαδούρων να αυτοσχεδιάζουν και να μας απογειώνουν.

Στη σικελική Κιβωτό του Νώε του Φαλβέτι συνυπάρχουν η Δύση και η Ανατολή, το νέο και το παλαιό, το λόγιο και το λαϊκό.


«Φέτος το καλοκαίρι σκηνοθετούμε την όπερα-περφόμανς "Η κιβωτός του Νώε" (Il diluvio universale, μουσική Michelangelo Falvetti) συμπράττοντας δημιουργικά με εκλεκτούς μουσικούς και λυρικούς τραγουδιστές» λένε οι δημιουργοί της παράστασης, Βασίλης Νούλας και Κώστας Τζημούλης. «Σε αυτή την περίεργη συνθήκη του φετινού καλοκαιριού γεμίζουμε την Κιβωτό μας με διεκδικήσεις και επείγοντα που μας αφορούν, ανοίγοντας τη βιβλική ιστορία στο εδώ και τώρα. Θέλουμε να αφιερώσουμε την παράστασή μας στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου».

Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο Facebook Twitter
Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης


Στο σημείωμα που συνοδεύει την παράσταση γράφουν:


«Το πρόσωπο του άλλου ανθρώπου με καλεί. Με καλεί να φανερωθώ μπροστά του, να αναλάβω την ευθύνη της απόκρισης. Με καλεί όπως αρχετυπικά κάλεσε ο Θεός τον Αβραάμ. Κι ο Αβραάμ αποκρίθηκε λέγοντας: "Ιδού εγώ!". Να 'μαι! Να 'μαι, Θεέ μου, εδώ, ενώπιόν σου, με κάλεσες κι εγώ αποκρίνομαι, υπάρχω. Υπάρχω στον βαθμό που αποκρίνομαι στο κάλεσμα του Άλλου, στο μέτρο που αναλαμβάνω την ευθύνη μου έναντι του άλλου ανθρώπου. Μέσα από μια "ηθική του Άλλου" ο φιλόσοφος Εμάνουελ Λεβινάς συνεχίζει εις το διηνεκές να μας απευθύνεται και να μας καλεί σε έναν επιτέλους εξανθρωπισμό.

Κι εμείς –σαν τον βιβλικό Νώε και τη γυναίκα του, τη Ραντ– ανταποκρινόμαστε! Λέμε "ιδού εμείς". Εμείς, υπεύθυνοι απέναντι στα είδη που εξαφανίζονται, στους πάγους που λιώνουν, στα νερά που μολύνονται, στα δάση που καταστρέφονται. Αλλά και υπεύθυνοι έναντι των προσώπων: του προσώπου που πνίγεται στο Αιγαίο Πέλαγος, του προσώπου που ασφυκτιά κάτω από την αστυνομική μπότα στην Αμερική, του προσώπου που ξεψυχά γρονθοκοπημένο στα κράσπεδα της οδού Γλάδστωνος, στο κέντρο της Αθήνας, των πολλών και διαφορετικών προσώπων που διώκονται λόγω μιας διαφοράς που από την αδιαφοροποίητη μάζα εκλαμβάνεται ως μειονέκτημα και μειονεξία.

Όμως το φορτίο είναι τεράστιο για τους αδύναμους ώμους μας, η ευθύνη γιγάντια, η Κιβωτός μας μικρή! Ας μην μας πιάνει ίλιγγος. Ο άλλος άνθρωπος είναι συγκεκριμένος, έχει πρόσωπο και με εξατομικεύει μέσα στην ευθύνη που έχω γι' αυτόν. Ένας προς έναν, ο ένας για τον άλλον, και τότε όλοι για όλους.


Στο μπαρόκ ορατόριο-όπερα "Il diluvio universale / Η κιβωτός του Νώε" του Falvetti εμφανίζεται η Θεία Δίκη που καλεί τα στοιχεία της φύσης να εκδικηθούν και να πνίξουν την αλαζονική ανθρωπότητα. Ύστερα εμφανίζεται ο Θεός, οργίλος και τιμωρός προς τους ανθρώπους. Τέλος εμφανίζεται ο Θάνατος, γκροτέσκα μεσαιωνική φιγούρα μιας αδήριτης επικράτησης.

Αυτό το τριπλό πρόσωπο ενός κακού Θεού (Θεία Δίκη - Θεός - Θάνατος) έρχεται στο τέλος του έργου να μεταμορφωθεί σε ελπίδα, καλοσύνη και ειρήνη καθώς τα βαριά σύννεφα του κατακλυσμού έχουν πια σκορπίσει και η κιβωτός πλέει στα ήσυχα νερά. Η νύχτα είναι λαμπρή, το καλοκαιράκι γλυκό, η ακτή απλώνεται φιλική κάτω, πέρα από το θέατρο της Μικρής Επιδαύρου. Όλα τώρα μοιάζουν δυνατά κι ελπιδοφόρα.

Το ορατόριο «Κιβωτός του Νώε» σαλπάρει από τη Μικρή Επίδαυρο Facebook Twitter
Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης


Στη σικελική "Κιβωτό του Νώε" του Φαλβέτι συνυπάρχουν η Δύση και η Ανατολή, το νέο και το παλαιό, το λόγιο και το λαϊκό. Στην παράστασή μας προσπαθούμε να "διασώσουμε" μια ποικιλία πολιτισμικών αναφορών και διαφορετικών αφετηριών κι εκ των πραγμάτων οδηγούμαστε σε ένα σκηνικό αποτέλεσμα υβριδικό, πολυ-πραγματικό, σαν την πραγματικότητα που μας περιβάλλει.

Οι συνθήκες φέτος είναι περισσότερο έκτακτες, πιο ιδιαίτερες λόγω της πανδημίας. Πώς λοιπόν να χωρέσουμε στην κιβωτό του Νώε κρατώντας μεταξύ μας τις κοινωνικές αποστάσεις; Αποφεύγοντας τη λυτρωτική σωματική επαφή; Πώς να ισοφαρίσουμε τις κοινωνικές αποστάσεις με ψυχική εγγύτητα, ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη;


Σ' αυτή την Κιβωτό, υπό τον αργολικό ουρανό και για δύο καλοκαιρινές βραδιές, ας "σωθούμε", ω θεατές! Εσείς, που με τα πρόσωπά σας, ένα προς ένα, μας ατενίζετε από το κοίλον κι εμείς που αποκρινόμαστε σε εσάς από την ορχήστρα».

Η κιβωτός του Νώε

Il diluvio universal του Μικελάντζελο Φαλβέττι

31/7 & 1/8, 21:30, Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου

5/8, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης

Ερμηνεύουν οι μουσικοί Μιχάλης Σιγανίδης, Χάρης Λαμπράκης, Πάνος Ηλιόπουλος, Γιάννος Γιοβάνος, Guido De Flaviis, Θάνος Πολυμενέας Λιοντήρης, Ζωή Πουρή και οι τραγουδιστές Γιάννης Φίλιας, Νίκος Σπανάτης, Λητώ Μεσσήνη, Γιώργος Ρούπας, Αναστασία Κότσαλη

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στην έρημη Πειραιώς 260

Θέατρο / Στην έρημη Πειραιώς 260

Η LiFO περιπλανήθηκε με 8 καλλιτέχνες στα κτίρια και στο προαύλιο του «σπιτιού» του Φεστιβάλ Αθηνών, που φέτος θα παραμείνει κλειστό, και συνομίλησε μαζί τους για τις αναμνήσεις τους, αναμένοντας τη διευρυμένη διοργάνωση του 2021.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Καραθάνος: Ο θάνατος είναι μια αποθέωση 

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
THE LIFO TEAM
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ