— Πώς προφέρεται το όνομα του συγκροτήματος;
«Τφάτφη», αλλά υπάρχουν και παραλλαγές, όπως «Τάφτη», «Τφάτη»... Κάποιοι το προφέρουν «τοιάυτη», με αποτέλεσμα μικρές νοηματικές παρεξηγήσεις, αλλά συνήθως στο τέλος η επικοινωνία είναι επιτυχής.
— Σε τι σκηνικό θα ήταν ιδανικό να ακούσει κανείς το άλμπουμ σας «Well, excuse me»;
Το σαλονάκι των «Απαράδεκτων» στην Αδάμαντος 4. Ως δεύτερη επιλογή, και μόνο αν κάποιος προτιμά το playback, μπορεί να έρθει να μας δει live στο υπόγειο της Crust, όπου και εμφανιζόμαστε κάθε Δευτέρα.
— Πώς θα περιγράφατε τη μουσική παράσταση «Zwan Lake»;
Ένα παραλήρημα εσωτερικών αντιφάσεων, φιλτραρισμένο από ήχους που δονούν το νευρικό μας σύστημα.
— Ποιος είναι ο τελευταίος δίσκος με τον οποίο δεθήκατε συναισθηματικά;
Το «Awakening» του Ahmad Jamal.
— Ποια είναι η συνεργασία των ονείρων σας;
Η Δήμητρα Γαλάνη. Την κυνηγάμε χρόνια. Μας απορρίπτει συνέχεια στις οντισιόν και συνεχίζει να έχει ακόμη κάτι «βλακέντιους» (βλ. Ρόαλντ Νταλ) στην μπάντα της, οι οποίοι ντύνονται επίσης απερίγραπτα άσχημα.
— Εκτός απ' τους Βλακέντιους, ποιους άλλους χαρακτήρες του Ρόαλντ Νταλ νιώθετε κοντινούς σας;
Αν και δεν είναι χαρακτήρας, μας αρέσει πάρα πολύ το γιγαντιαίο ροδάκινο. Ο Τζέιμς μας αφήνει παγερά αδιάφορους.
— Μιλήστε μου λίγο για τη συνεργασία σας με τη Δήμητρα Γαλάνη. Πώς ξεκίνησε; Ποιοι είναι οι λόγοι που την ξεχωρίζετε ως καλλιτέχνιδα;
Δεν ξεκινήσαμε όλοι μαζί. Πήγαμε σιγά-σιγά και ένας τη φορά. Κάποιοι, μάλιστα, ήμασταν μεταμφιεσμένοι. Όταν αντιλήφθηκε τη σκευωρία, ήταν πλέον πολύ αργά.
Είναι μοναδική στο πώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο των μουσικών σε σχέση με το τραγούδι, στις ελευθερίες που μας δίνει ‒ κυρίως αφήνει τον Σπύρο και τον Μηνά να πηγαίνουν στον μπουφέ του πρωινού όσες φορές θέλουν.
— Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σας εμπνέουν;
Οι μη εφησυχασμένοι και αυτοί που αγωνίζονται διαρκώς για κάτι, τη στιγμή που σ' εμάς όλο αυτό φαίνεται μάταιο. Τότε είναι που αποκτά σημασία.
Info
Tfatfy live
Crust (Πρωτογένους 13)
25/3, 21:00
Εισ.: 5 ευρώ
