Μέχρι και τις 22 Μαΐου του 2017, η πορεία της Ariana Grande προς τη μαζική αναγνώριση και το σύγχρονο ποπ πάνθεον ακολουθούσε, εξαιρουμένων μερικών πικάντικων λοξοδρομήσεων, το ίδιο, προβλέψιμο σενάριο όπως πολλών ακόμα σύγχρονων pop stars.
Γόνος γνωστής οικογένειας –κατάγεται από μεγάλο ιταλοαμερικανικό τζάκι (με ετεροθαλή αδελφό τον γυρολόγο YouTuber Frankie Grande, παρακαλώ!)– που μπήκε από τρυφερή ηλικία στο παιχνίδι της showbiz, ξετρέλανε με την προ-εφηβική φωνή της το Broadway, πήρε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μετα-εφηβικό μιούζικαλ της Nickelodeon (το Victorious), κυκλοφόρησε το «ενήλικο» ντεμπούτο άλμπουμ της και «ωρίμασε» μουσικά μέσα από τις δύο επόμενες δουλειές της, σημείωσε με τα singles της τα απαραίτητα ρεκόρ στο Billboard, προχώρησε στις επίσης αναγκαίες για τη δημόσια εικόνα της φιλανθρωπίες/ακτιβιστικές ενέργειες με υπερβάλλοντα ζήλο, έφτασε να έχει τον τρίτο πιο δημοφιλή λογαριασμό στο Instagram παγκοσμίως και ανάγκασε τους δημοσιογράφους να ασχολούνται με το μήκος της κοτσίδας της, τα αυτιά ποντικού ή κούνελου που φορούσε επί σκηνής και τη σχέση της με τον Mac Miller, και να την συμπεριλαμβάνουν σε λίστες με τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες της γενιάς τους.
Tο συμβάν της 22ης Μαΐου θα μπορούσε με τη λάθος διαχείριση να έχει καταστρέψει την καριέρα της Ariana Grande, ωστόσο η ευαισθησία και η ειλικρίνεια με τις οποίες αντιμετώπισε το ζήτημα στη συνέχεια ανάγκασαν και τους πιο δύσπιστους (όχι εμένα, πάντως) επικριτές της να κουνήσουν συμπονετικά το κεφάλι.
Ώσπου κατά τη διάρκεια της συναυλίας της στο Μάντσεστερ την προαναφερθείσα ημερομηνία μια τρομοκρατική επίθεση έσπειρε τον πανικό, στέρησε τη ζωή σε 23 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους 500.
Η ενστικτώδης αντίδραση της Ariana Grande ήταν να αναβάλει το tour μέχρι τις 7 Ιουνίου και να διοργανώσει μια συναυλία στο ίδιο στάδιο στις 4 του ίδιου μήνα για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ των οικογενειών των θυμάτων της επίθεσης.
Οι συνεντεύξεις-πορτρέτο που ακολούθησαν μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα ήταν για να βάλεις τα γέλια και τα κλάματα μαζί. Όσοι έπαιρναν τις συνεντεύξεις για λογαριασμό έγκριτων, μουσικών και μη μέσων τόνιζαν πόσο σημαντικό ήταν να μη φανεί πως η Grande προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση για λόγους διασημότητας και αμέσως μετά ακολουθούσε μια δακρύβρεχτη περιγραφή της ίδιας για το πώς ταράχτηκε ο καημένος ο συναισθηματικός της κόσμος και πόση προσπάθεια έκανε να ξεπεράσει το όλο τραγικό γεγονός.
Ariana Grande - God is a Woman
Η επόμενη κίνησή της ήταν να αρχίσει να γράφει με τη βοήθεια του Pharell Williams το νέο της άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε περίπου πριν από μία εβδομάδα και έχει φτάσε ήδη στην κορυφή των βρετανικών charts. Στο «Sweetener» –ο τίτλος του σχετίζεται με το να δέχεσαι ή να δίνεις φως στη ζωή κάποιου αγαπημένου ανθρώπου–, όσο generic πρέπει για το ποπ αίσθημα, πολύ έξυπνα αποφεύγει να εστιάσει στις στιχουργικές της ανησυχίες, αποκλειστικά στον αντίκτυπο των γεγονότων της 22ας Μαΐου και επιχειρεί να περάσει σε γενικές γραμμές το μήνυμα πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η ζωή συνεχίζεται, χωρίς βέβαια να λείπουν οι ματιές προς το παρελθόν, με τραγούδια που εύχονται το οριστικό κλείσιμο των πληγών.
Στο ίδιο «κυκλοθυμικό» mood κινείται και η μουσική του δίσκου: ο απαλός R&B/soul ήχος που δημιουργεί μαζί με τον Pharrell Williams σε κομμάτια όπως το «Get well soon» θρέφουν την ψυχή, οι συνεργασίες με τη Nicki Minaj και τη Missy Elliott ξεπερνούν τις προσδοκίες, αλλά τα trap/EDM bangers που συμπληρώνουν το σύνολο μοιάζουν να κυνηγούν το ηχητικό zeitgeist της εποχής με το πλέον άγαρμπο τρόπο.
Η πρόθεση της Grande να ανακατέψει την τράπουλα ενθουσίασε τους κριτικούς και το άλμπουμ της απέσπασε αναπάντεχα πολύ καλές κριτικές, ωστόσο τις κρίνω υπερβολικά ενθουσιώδεις, χωρίς κάποιο λόγο, καθώς μιλάμε για ένα διασκεδαστικό κατά τόπους άλμπουμ, το οποίο μετά από 2-3 ακροάσεις καταντάει πολύ-πολύ βαρετό, προβλέψιμο και αντιπροσωπευτικό του μέσου όρου της mainstream ποπ που κυριαρχεί σήμερα.
Κατά τ' άλλα, η Ιταλοαμερικανίδα σταρ φαίνεται πως αυτό το διάστημα βρήκε νέο σκοπό, ανανεώνοντας τον αγώνα της για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων διαφόρων μειονοτήτων: έχει συμμετάσχει σε events για το LGBT pride της Νέας Υόρκης, έχει δώσει συναυλίες για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ των ατόμων με HIV, έχει ηχογραφήσει κομμάτι υπέρ της ευαισθητοποίησης για το κίνημα Black Lives Matter και τον Μάρτιο συμμετείχε στο March For Our Lives, έτσι ώστε να διαμαρτυρηθεί για την οπλοκατοχή. Αυτές οι ενέργειες της χάρισαν εξώφυλλο-πορτρέτο στο TIME Μαΐου ως μία από τις 10 ηγέτιδες της επόμενης γενιάς, ενώ τον αμέσως επόμενο μήνα αρραβωνιάστηκε τον κωμικό Pete Davidson.
Συμπερασματικά, το συμβάν στις 22 Μαΐου θα μπορούσε με τη λάθος διαχείριση να έχει καταστρέψει την καριέρα της Ariana Grande, ωστόσο η ευαισθησία και η ειλικρίνεια με τις οποίες αντιμετώπισε το ζήτημα στη συνέχεια ανάγκασαν και τους πιο δύσπιστους (όχι εμένα πάντως) επικριτές της να κουνήσουν συμπονετικά το κεφάλι και να δεχτούν πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σοκαρισμένο κορίτσι, το οποίο αναγκάστηκε να μεγαλώσει βίαια μετά από ένα τόσο οδυνηρό περιστατικό.
Φαίνεται πως μέσα από το νέο της άλμπουμ προσπαθεί με τακτ να αποφύγει μια εφ' όρου ζωής συσχέτιση με την τρομοκρατική επίθεση στο Μάντσεστερ και μοιάζει ήδη τόσο μεγάλο το πoπ εκτόπισμά της που θα τα καταφέρει.
Ωστόσο, αμφιβάλλω εντονότατα για το αν η Ariana Grande μπορεί να σημαδέψει τη γενιά της τόσο βαθιά όσο οι υπόλοιπες συμπαίκτριές της στο πιο ανούσιο μουσικό παιχνίδι των καιρών μας: αυτό των charts και της κατάκτησης του πoπ θρόνου. Το επικοινωνιακό παιχνίδι το παίζει στα δάχτυλα, όταν όμως της τελειώσουν τα τρικ και μείνει μόνο η μουσική, φοβάμαι πως η καταπληκτική φωνή της δεν θα της είναι αρκετή.
smurf100
27.8.2018 | 14:58
