H μουσική του Ghostemane «παντρεύει» τον αποκρυφισμό με το industrial και το metal

H μουσική του Ghostemane «παντρεύει» τον αποκρυφισμό με το industrial και το metal Facebook Twitter
Με μια ματιά στους στίχους του Ghostemane καταλαβαίνεις ότι δεν διαφέρει πολύ από τους υπόλοιπους ράπερ. Εξυμνούν τη βία (απέναντι στις γυναίκες) και τη βαθιά κατάθλιψη που τους έχει βαρέσει.
0

Πρόσφατα έπεσα σε μια διαδικτυακή κουβέντα στο Facebook με έναν γνωστό που συνέκρινε το πρόσφατο κομμάτι της Sade με τη δουλειά μιας νεότερης καλλιτέχνιδας.

Παραπονιόταν ότι η Sade αποδείχτηκε κατώτερη των προσδοκιών του, ενώ, αντίθετα, η δουλειά της άλλης ήταν καλύτερη. Γιατί όμως πρέπει ως μουσικόφιλοι να σκάμε για την κάθε Sade, όταν υπάρχει τόση ενδιαφέρουσα μουσική από νέους καλλιτέχνες;


Αυτή η νοσταλγία για τις παλιές καλές εποχές και τους παλιούς καλούς μουσικούς στοιχειώνει τον τρόπο που ακούμε μουσική σήμερα.

Μπορείς να το καταλάβεις όταν ακούς όλους αυτούς που μιλούν συνέχεια για τις ίδιες μπάντες και τους ίδιους μουσικούς, λες και δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον πλανήτη. Νέα μουσική (και καλή) έβγαινε πάντοτε, το ζήτημα είναι κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να την ανακαλύψουμε.


Λόγω του Διαδικτύου υπάρχει υπερπληθώρα νέων καλλιτεχνών και τόση μουσική που δεν προλαβαίνεις να πάρεις χαμπάρι, πόσο μάλλον να ακούσεις, ενώ εμφανίζονται όλο και πιο περίεργες μείξεις μουσικών ειδών που ξενίζουν αρκετά.

Ο ήχος του Ghostemane έχει κάτι το απροσδιόριστο, ανά στιγμές νομίζεις ότι θα ήθελε να παίζει σε νορβηγική black metal μπάντα με την αισθητική που έχει. Είναι αρκετά ενοχλητικός και δεν καταλαβαίνεις καν τι αλαμπουρνέζικα μουρμουράει ‒ και καλύτερα, από μια άποψη.


Υπό αυτό το πρίσμα, ήταν θέμα χρόνου κάποιος πιτσιρικάς να μπλέξει τον αποκρυφισμό με το χιπ-χοπ. Ήταν, επίσης, θέμα χρόνου κάποιος να μπλέξει το industrial με το metal.

Ο Ghostemane, που είναι λευκός, κάνει και τα δύο και δεν είναι να απορεί κανείς, βλέποντας μάλιστα τα τατουάζ στο πρόσωπό του, που έχει ξεπηδήσει από αυτήν τη νέα σκηνή του soundcloud rap.


Ξέρει τι κάνει και φαίνεται όταν δηλώνει: «Οι διαφορές μεταξύ των δύο ειδών έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν. Οι καλλιτέχνες και οι πιτσιρικάδες σήμερα είναι πιο ανοιχτοί από ποτέ και αυτό βοηθάει ώστε να βγαίνει νέα, δημιουργική μουσική.

Μιλώντας για τα είδη ξεχωριστά, νομίζω ότι ακόμη και αν το χιπ-χοπ και η ραπ κυριαρχούν στο ραδιόφωνο και τη mainstream κουλτούρα, το μέταλ/hardcore είναι ακόμα πολύ ζωντανό». Ανάλογα φαινόμενα παρατηρούνται και στην Ελλάδα βέβαια, με τις δύο σκηνές να παραμένουν ακμαίες, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

H μουσική του Ghostemane «παντρεύει» τον αποκρυφισμό με το industrial και το metal Facebook Twitter
Ο θάνατός του πατέρα του τον επηρέασε πολύ, αλλά ταυτόχρονα τον απελευθέρωσε, επιτρέποντάς του να ακολουθήσει το όνειρό του, που ήταν η μουσική.


Αυτή η μείξη ακραίου ήχου με το ραπ δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι Death Grips είναι ένα καλό πρόσφατο παράδειγμα, και το έχουν κάνει πετυχημένα, και, για να πάμε λίγο πιο πίσω, υπήρχαν οι Dalek ‒ και τα δύο αυτά σχήματα είναι, βέβαια, στην κατηγορία του experimental χιπ-χοπ). Ακόμα πιο πίσω βρίσκουμε τους Cypress Hill, που έκαναν το ίδιο με το ροκ. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και όλη τη φάση του horrorcore ραπ των '90s.

Βέβαια, ο ήχος του Ghostemane έχει κάτι το απροσδιόριστο, ανά στιγμές νομίζεις ότι θα ήθελε να παίζει σε νορβηγική black metal μπάντα με την αισθητική που έχει.

Είναι αρκετά ενοχλητικός και δεν καταλαβαίνεις καν τι αλαμπουρνέζικα μουρμουράει ‒ και καλύτερα, από μια άποψη. Με μια ματιά στους στίχους του καταλαβαίνεις ότι δεν διαφέρει πολύ από τους υπόλοιπους ράπερ. Εξυμνούν τη βία (απέναντι στις γυναίκες) και τη βαθιά κατάθλιψη που τους έχει βαρέσει.


Στο stereogum, πάντως, αναφέρουν ότι αν και είναι προϊόν της εποχής του, κάνει κάτι τελείως φρέσκο, για το οποίο δεν έχουν βρει όρο ακόμα. Είναι από τα πιο ανερχόμενα ονόματα στον χώρο του underground, ωστόσο, με τόσα views στο YouTube, μόνο underground δεν τον λες. Είναι ίσως ο πρώτος Αμερικανός emo ράπερ που έρχεται στην Ελλάδα για δύο εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

 

Ghostemane - John Dee (Official Video)


Αυτά είναι μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρει κάποιος για τον Ghostemane πριν από τη συναυλία του στην Αθήνα ‒ μπορεί να γκρινιάζαμε παλιότερα ότι δεν βλέπουμε νέα πράγματα εδώ, αλλά αυτό έχει αλλάξει αρκετά το τελευταίο διάστημα.

Το πραγματικό του όνομα είναι Eric Ghoste και η βάση του είναι το Λος Άντζελες. Είναι 26 χρονών. Έχει γεννηθεί στη Φλόριντα, αν και οι γονείς του κατάγονται από τη Νέα Υόρκη.


Μικρός έπαιζε ποδόσφαιρο και είχε από τις πιο υψηλές βαθμολογίες στο σχολείο του. Λόγω της αυστηρής ανατροφής του, ήθελε να καταταγεί στο Ναυτικό. Έχει δηλώσει ότι κάποια στιγμή θέλει να πάει στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει Αστροφυσική.


Τα προβλήματα υγείας του πατέρα του και η εξάρτησή του από τα φάρμακα του καλλιέργησαν μια απέχθεια για τα χάπια. Έχασε τον πατέρα του, που ήταν μικροβιολόγος, στα 17 του. Ο θάνατός του τον επηρέασε πολύ, αλλά ταυτόχρονα τον απελευθέρωσε, επιτρέποντάς του να ακολουθήσει το όνειρό του, που ήταν η μουσική.

 

Ghostemane - Andromeda (Official Video)


Με το χιπ-χοπ ήρθε σε επαφή όταν έπαιζε σε μια hardcore μπάντα. Πριν από αυτό άκουγε μέταλ συγκροτήματα, ενώ μεγάλωσε με Greenday, death metal και metalcore.

Τον επηρέασαν μπάντες όπως οι Three Six Mafia και οι Bone Thugs 'n' Harmony, ενώ δηλώνει φαν του Dr. Dre. Έφτιαξε τους Shema Posse μαζί με τον Lil Peep το 2016. Άρχισε να γίνεται περισσότερο γνωστός από τη συνεργασία του με τον Pouya και τους $uicideboy$.


Με τον αποκρυφισμό άρχισε να ασχολείται βλέποντας ντοκιμαντέρ του Aleister Crowley, ενώ ήρωάς του είναι ο John Dee. Έχει πάρει και το logo του από αυτόν ‒ είναι μια παραλλαγή του monas hieroglyphica.

Μεταξύ μας, μοιάζει περισσότερο με ξεπατικωτούρα του σήματος των Einstürzende Neubauten, αλλά άντε βγάλε άκρη. Τέλος, εκτός από τραγούδι, έχει κάνει καλλιγραφικό τατουάζ στο κούτελο του τη λέξη «Kybalion» (Κυμβάλειον), για όποιον έχει την απορία τι γράφουν πάνω στα πρόσωπά τους, γενικά.

Info: Ο Ghostemane θα εμφανιστεί το Σάββατο 14 Απριλίου στο Shelter Club, Μεγ. Αλεξάνδρου 141, Γκάζι

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ