Για τον διηγηματογράφο Μανώλη Ρασούλη

Για τον διηγηματογράφο Μανώλη Ρασούλη Facebook Twitter
Μπορεί το ελληνικό τραγούδι να κέρδισε έναν μεγάλο στιχουργό, αλλά η λογοτεχνία μας έχασε, σίγουρα, ένα ίσως ακόμη μεγαλύτερο ταλέντο της.
0

Όλοι γνωρίζουμε τον Μανώλη Ρασούλη (1945-2011) ως έναν από τους κορυφαίους στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού διαχρονικά. Και δεν νομίζω πως τον ξεπέρασε ποτέ κανένας από τότε που εμφανίστηκε ως τέτοιος (ως στιχουργός) με την «Εκδίκηση της Γυφτιάς» το 1978.

Όλοι γνωρίζουμε, επίσης, πως Ρασούλης είχε και το ταλέντο της συγγραφής, αφού ουκ ολίγα βιβλία του είχαν δει το φως τα πιο πρόσφατα χρόνια της ζωής του και κυρίως μετά το 2000, όταν κυκλοφόρησαν τα «Οι Εβραίοι είναι Έλληνες Κρήτες / Καλύτερα Αλαντίν παρά Μουτζαχεντίν» [Κάκτος, 2002], «Τι είδε ο Βουκεφάλας / 15 χρόνια Σαλονίκη» (2005), «Εδώ είναι του Ρασούλη» (2007), «Ο μεγάλος αιρετικός Θεόφιλος Καΐρης» (2008), «Η τελευταία ζωή του σύντροφου Παντελή Πουλιόπουλου» (2008) και «Οι βερβελίδες της αμάλθειας / Αναφορά στο χόμο σάπιενς / Αυτοβιογραφία» (2012), όλα στις εκδόσεις IANOS.

Λίγοι, πάντως, γνωρίζουν πως ο Μανώλης Ρασούλης πρώτα έγινε γνωστός (όσο έγινε) σαν ποιητής και συγγραφέας (και τραγουδιστής) και μετά σαν στιχουργός. 

Λίγοι, πάντως, γνωρίζουν πως ο Μανώλης Ρασούλης πρώτα έγινε γνωστός (όσο έγινε) σαν ποιητής και συγγραφέας (και τραγουδιστής) και μετά σαν στιχουργός.

Βασικά, αναφερόμαστε στα τρία πρώτα βιβλία του, που κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του '70 και τα οποία είναι με τη σειρά: το ποιητικό «Η μπαλλάντα του Ισαάκ» [Ιδιωτική Έκδοση, 1972], η συλλογή διηγημάτων «Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακκούλα» [Εκδόσεις 70-Πλανήτης, 1972], καθώς και το «Κβο βάντις στάτους κβο;» [Ιδιωτική Έκδοση, 1976], που περιλάμβανε και ποιήματα και διηγήματα.

Πριν λίγο καιρό επανατυπώθηκε από τις εκδόσεις Μετρονόμος το σπάνιο, στην αρχική έκδοσή του, δεύτερο βιβλίο του Μανώλη Ρασούλη, το «Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα» (τα δύο «κ» της αρχικής «χαρτοσακκούλας» έχουν γίνει ένα πια), στο οποίο καταγράφονται εφτά διηγήματά του. Οι τίτλοι τους: Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα, Κάτασπρο καράβι-κατακόκκινη θάλασσα, Ο τρίτος, Οι καουμπόιδες καλπάζουν πάνω σε ταριχευμένες αγελάδες, Φαρενάιτ 1965, Το σκυλάκι με την κυρία και Έλληνες, γρηγορείτε!.

Για να δούμε, όμως, κάποιες λεπτομέρειες...

Στο πρώτο απ' αυτά τα διηγήματα περιγράφεται η αποτυχημένη προσπάθεια ενός φοιτητή, επί δικτατορίας, επίδοξου βομβιστή και σαμποτέρ, να ανατινάξει μια διαφήμιση της κοκακόλας – του πιο διαχρονικού συμβόλου του αμερικανισμού και γενικότερα του αμερικάνικου τρόπου ζωής. Πρόκειται για ένα σπαραξικάρδιο, όσο και καυστικό αφήγημα, ενταγμένο οπωσδήποτε μέσα στο πνεύμα της εποχής.

Στο δεύτερο έχουμε μιαν άλλη αποτυχημένη απόπειρα ενός Τούρκου, αυτή τη φορά, αντικαθεστωτικού (κομμουνιστή) να αποδράσει, σκαρφαλώνοντας την τελευταία στιγμή σ' ένα καράβι (σ' ένα τουρκικό λιμάνι). Και εδώ οι περιγραφές είναι εξόχως διεισδυτικές, όσον αφορά στο ψυχολογικό προφίλ του ήρωα, με τον συγγραφέα να διαμορφώνει ένα κλίμα αγωνίας, που διαλύεται, κατά το αναμενόμενο, λίγο πριν το τέλος.

Στο τρίτο περιγράφεται ένας αγώνας επιβίωσης στο... βασίλειο των εντόμων – μια μάχη ανάμεσα σε αράχνες και μυρμήγκια(!), με την καταλυτική όμως παρουσία, για την έκβαση της μάχης, του ίδιου του συγγραφέα. Πρόκειται για ένα έξοχο αφήγημα, συμβολικό ασυζητητί, που διαβάζεται απνευστί.

Στους «Καουμπόιδες», ένας αστυνομικός με εθνικόφρονα συνείδηση, έχοντας μεγαλώσει... πίνοντας νερό στο όνομα «Αμερική», θα αναγκαστεί να αναμετρηθεί με δύο Αμερικανούς ναύτες του 6ου Στόλου, που θα παρεκτραπούν. Κι εδώ το ψυχολογικό προφίλ είναι εκείνο που φιλοτεχνείται με ακρίβεια, μέσα από μια διαδικασία ανατροπών.

Για τον διηγηματογράφο Μανώλη Ρασούλη Facebook Twitter
Όλοι γνωρίζουμε τον Μανώλη Ρασούλη (1945-2011) σαν έναν από τους κορυφαίους στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού διαχρονικά.

Στο «Φαρενάιτ 1965», ευθεία αναφορά στο Φαρενάιτ 451 (βιβλίο του Ρέι Μπράντμπερι και ταινία του Φρανσουά Τρυφώ) ο συγγραφέας, γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο, θυμάται την περιπέτειά του στους Λαμπράκηδες και πώς το κόμμα τον διαγράφει τελικά, όπως ο ίδιος λέει, σαν ένα... «επικίνδυνο στοιχείο, αναρχικό και τρελό». Αν και αυτοβιογραφικό το συγκεκριμένο αφήγημα είναι, μάλλον, το πιο αδύναμο της σειράς.

Το «Σκυλάκι με την κυρία» και όχι το... ανάποδο, ακούγεται σαν ευθυμογράφημα, αλλά δεν είναι (ή τουλάχιστον δεν είναι εντελώς). Επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με μιαν αφήγηση διακοσμημένη με ευτράπελα στοιχεία, που αναπτύσσεται (η αφήγηση) κατά τη διάρκεια μιας ψυχιατρικής εξέτασης, και που ολοκληρώνεται με μιαν απρόσμενη (για τον αναγνώστη) κατάληξη.

Τέλος, στο «Έλληνες, γρηγορείτε!» ο συγγραφέας, στο πιο παραισθητικό αφήγημα του βιβλίου, περιγράφει (σαν σε όνειρο) τη φανταστική συνεύρεση στο Ηρώδειο των διαχρονικών «φάρων» της φυλής, από την αρχαιότητα, τη βυζαντινή εποχή και τα νεότερα χρόνια, και που έχει ως θέμα της την τύχη του ελληνισμού στο μέλλον. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους πριν να ξημερώσει.

Για τον διηγηματογράφο Μανώλη Ρασούλη Facebook Twitter
Δεν τον ξεπέρασε ποτέ κανένας από τότε που εμφανίστηκε ως στιχουργός με την «Εκδίκηση της Γυφτιάς» το 1978.

Μανώλης Ρασούλης λοιπόν...

Σπουδαία διηγήματα έχουμε εδώ. Δυο-τρία θα τα συνέκρινα, μάλιστα, με τα καλύτερα της εποχής – εφάμιλλα ενός Χάκκα ή ενός Κουμανταρέα.

Ο Ρασούλης αποδεικνύεται μάστορας στη διαχείριση των ψυχικών / ψυχολογικών μεταβολών των ηρώων του, που κινούνται συχνά στα όρια τού κωμικοτραγικού, υιοθετώντας κάποιες φορές μια σχεδόν σουρεαλιστική αφήγηση, τέμνοντας το πραγματικό με το φανταστικό και το ονειρικό με το καθημερινό, δίχως τις λεκτικές και ιδεολογικο-φιλοσοφικές εκζητήσεις των μετέπειτα κειμένων του –από το περιοδικό του «Το Αυγό» φερ' ειπείν (πρώτο τεύχος από τον Νοέμβριο του 1979)– ή και των τραγουδιών του.

Με γλώσσα στρωτή και με κατακτημένη εκφραστική άνεση, με προσωπικό ύφος, στο οποίο αποτυπώνονται τακτικά οι αγωνίες του κόσμου της Αριστεράς και εν μέρει των διαψεύσεών της, και με διάθεση καθ' ολοκληρίαν σαρκαστική έως και ανατρεπτική θα έλεγα, ο Ρασούλης θα μπορούσε, αν το επεδίωκε, να είχε σταθεί, με άνεση, στην ίδια γραμμή με τους κορυφαίους πεζογράφους της γενιάς του. Κρίμα...

Μπορεί το ελληνικό τραγούδι να κέρδισε έναν μεγάλο στιχουργό, αλλά η λογοτεχνία μας έχασε, σίγουρα, ένα ίσως ακόμη μεγαλύτερο ταλέντο της.

Για τον διηγηματογράφο Μανώλη Ρασούλη Facebook Twitter
Ο Μανώλης Ρασούλης με την κόρη του σε νεαρή ηλικία.

Δείγμα από το διήγημα «Έλληνες, γρηγορείτε!». Υπενθυμίζω πως το βιβλίο είναι τυπωμένο για πρώτη φορά, το 1972, μέσα στη δικτατορία.

«(...) Τα φώτα σβήνουν, οι φωνές καταλαγιάζουν. Ο Σόλων αρχίζει να ξαναμιλάει και ξαναρχίζοντας ξαναλέει τη φράση ότι στασιαζομένης της πολιτείας ο αμέτοχος είναι προδότης κι ότι ετούτη τη νύχτα αυτό βαραίνει πιότερο. Μα ο Πλάτωνας ούτε που ακούει τίποτα κάπου εκεί στις μεσαίες κερκίδες. Είναι απορροφημένος και το πρόσωπό του έχει χλομιάσει, όπως όταν πέφτει μέσα στις θάλασσες της έκστασης και ταξιδεύει σε κόσμους άλλους. Το κορμί του όμως είναι πυρωμένο κ' οι φλέβες του όλες σπαρταρούνε από το χοχλακισμένο αίμα του. Κι αυτό γιατί δίπλα του κάθεται ο Αθανάσιος Διάκος, με το παχύ μουστάκι του, τα όμορφα αμυγδαλωτά μάτια του και το πρόσωπο ενός αγγέλου. Από ώρα το πλατωνικό χέρι περιοδεύει πυρετωμένο κατ' απ' τη φουστανέλα του αγαθού Διάκου, που πες από ντροπή, πες απ' ό,τι άλλο θες, δε διαμαρτύρεται καν για το άγριο τούτο χαϊδολόγημα του αιώνιου και πάνσοφου προγόνου του.


Λίγο πιο πέρα η αυτοκράτειρα Ελένη δεν έχει πάψει ούτε λεφτό να τριγυρίζει τον γιο της τον Κωνσταντίνο και να του μουρμουρίζει στ' αυτί. Η φωνή της βγαίνει βραχνή απ' το πιοτί και το κάπνισμα. Κάτι του λέει, του εξηγεί κι επιμένει και τα μάτια της άλλοτε αγριεύουν, άλλοτε γλυκαίνουν και παίρνουν τη μητρική, την παρακαλεστική έκφραση, μα και πάλι δεν ξεχωρίζουν από μάτια κόμπρας. Ο Μέγας Κωνσταντίνος κάτι πάει να πει με δυσαρεστημένο ύφος, μα η μάνα του τον πιάνει απ' τα ρούχα, του σφίγγει το κρέας, τον πονά:

 

— Μη γίνεσαι κουτός, γιε μου. Ξεχνάς πως εμείς οι δυο ξολοθρέψαμε χιλιάδες σ' ένα βράδυ, όλα τα ποντίκια του βασιλείου σου; Θυμάσαι εκείνο τον ήχο του σπαθιού σαν έκοβε σα ξυλάγγουρα τα κεφάλια των εχθρών σου μπροστά στα παντοκράτορα πόδια σου, σπλάχνο των σπλάχνων μου. Εγώ πάντα το καλό σου κοίταζα κι ας με κατηγορούσανε κολοβοί ασβοί μες στην αυλή σου ότι τα 'κανα για μένα, για να με λεν βασίλισσα κι όχι βασιλομήτορα και να με υμνούν όπως εσέ στις εκκλησίες. Μ' άκουσες δε λέω.(...)».

 

Για τον διηγηματογράφο Μανώλη Ρασούλη Facebook Twitter
Ο Μανώλης Ρασούλης

Info

Την Πέμπτη 6/12, στις 9 το βράδυ, το βιβλίο του Μανώλη Ρασούλη θα παρουσιαστεί στη BABEL Πυρήνας Τέχνης (Βασ. Σοφίας 87, Μαρούσι), με ελεύθερη είσοδο

[Οι φωτογραφίες προέρχονται από τη σελίδα του Μανώλη Ρασούλη στο Facebook, όπως και από το fb της κόρης του Ναταλίας]

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ