Η ανδροφάγος «πριγκίπισσα Κατζάρ» και το πρόβλημα με τα ψευδή ιστορικά memes

Η ανδροφάγος «πριγκίπισσα Κατζάρ» και το πρόβλημα με τα ψευδή ιστορικά memes Facebook Twitter
Μια από τις fake εικόνες της «πριγκίπισσας».
0

Ένα πρόσφατο viral meme απεικονίζει μία Περσίδα πριγκίπισα του 19ου αιώνα με τριχοφυΐα στο πρόσωπο και συνοδεύεται από τον ισχυρισμό ότι 13 άνδρες έδωσαν τέλος στη ζωή τους όταν εκείνη δεν ανταπέδωσε την αγάπη τους.Ενώ πέφτει εντελώς έξω ως προς την ιστορική ακρίβεια, το meme καταφέρνει να δείξει πόσο εύκολα τα viral clickbaits επισκιάζουν τις πλούσιες και γεμάτες νόημα ιστορίες από το παρελθόν.
Δεν πείστηκαν όλοι όταν είδαν το meme με την «πριγκίπισσα του Κατζάρ», το οποίο ισχυρίζεται ότι 13 άνδρες πέθαναν για χάρη της. Λίγοι όμως ήταν αυτοί που ανέτρεξαν σε έγκυρες πηγές για να βρουν την αλήθεια. Φυσικά αυτοί που φτιάχνουν τέτοιου είδους memes δεν ενδιαφέρονται για την ιστορική εγκυρότητα. Η αλήθεια δεν θα τους προσφέρει τη δημοσιότητα που επιζητούν, όχι όπως ένα μισογυνιστικό πρότυπο ομορφιάς.

Φυσικά ο ισχυρισμός ότι 13 άνδρες έδωσαν τη ζωή τους γι αυτήν είναι εντελώς ψεύτικος. Πρώτον η Εσμάτ είχε κατά πάσα πιθανότητα παντρευτεί από την ηλικία των δέκα. Δεύτερον, ο γάμος της λογικά θα κανονίστηκε όσο αυτή θα ζούσε στο χαρέμι του πατέρα της. 

Έπειτα υπάρχει και η αλήθεια που κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει. Ακόμα και οι άνθρωποι που είχαν καλή πρόθεση, δεν ελέγχουν τις πηγές τους ή κάνουν τις δικές τους θεωρίες. Για παράδειγμα υπήρχαν άτομα κάτω από τη φωτογραφία που σχολίαζαν ότι είναι άντρας αυτός στη φωτογραφία που υποδύεται την πριγκίπισσα, ή ακόμα περισσότερο, κάποιος που ντύθηκε έτσι για να την γελοιοποιήσει και επισύναπταν τη φωτογραφία της «πραγματικής» πριγκίπισσας.

Αλλά η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη και έχει να κάνει με μια περίοδο ανακατατάξεων στην περσική κοινωνία, εθνικισμού και γυναικείων δικαιωμάτων. Στο πυρήνα της αυτή η ιστορία έχει να κάνει με δύο πριγκίπισες από την Περσία που καθόρισαν και αψήφησαν τα πρότυπα και τις προσδοκίες για τις γυναίκες εκείνη την εποχή. Παρεπιπτόντως καμία από τις δύο δεν ονομαζόταν «πριγκίπισσα Κατζάρ» αν και ήταν και οι δύο πριγκίπισσες της περσικής δυναστείας των Κατζάρων.

Η ανδροφάγος «πριγκίπισσα Κατζάρ» και το πρόβλημα με τα ψευδή ιστορικά memes Facebook Twitter
Η πριγκίπισσα Fatemeh Khanum "'Esmat al-Dowleh" (1855/6-1905). Η επιγραφή αναφέρει: «Khanum ʻIsmat al-Dawlah, κόρη του Νάσερ αλ-Ντιν Σαχ Κατζάρ, σύζυγος του Dust Muhammad Khan Muʻayyir al-Mamlik», και χρονολογείται στα μέσα με τέλη του 19ου αιώνα. Η φωτογραφία ανήκει στη συλλογή του Ιρανικού Ινστιτούτου Σύγχρονων Ιστορικών Σπουδών (ع 3-5216). Courtesy Women's Worlds in Qajar Iran. Αυτή ήταν η εικόνα που χρησιμοποιήθηκε στο ψευδοιστορικό meme.

Το κύριο πρόσωπο σε αυτή την ιστορία είναι η Πριγκίπισσα Fatemeh Khanum «Esmat al-Dowleh» (1855/6-1905), η κόρη του Νάσερ αλ-Ντιν Σαχ Κατζάρ (1831-1896), βασιλιά της Περσίας (1848-1896), και μίας από τις γυναίκες του, της Taj al-Dowleh. Στη φωτογραφία εικονίζεται πράγματι η Εσμάτ και όχι κάποιος ηθοποιός. Την φωτογραφία τράβηξε ο άντρας της γύρω στα μέσα με τέλη του 19ου αιώνα. Αυτή η πληροφορία υπάρχει τόσο στο διαδίκτυο όσο και σε έντυπη μορφή και αντικρούει τον ισχυρισμό ότι ήταν το απόλυτο σύμβολο ομορφιάς των αρχών του 19ου αιώνα. Η φωτογραφία τραβήχτηκε λοιπόν πιο πριν και καθώς η Εσμάτ πέθανε το 1905 είναι πολύ τραβηγμένο να χαρακτηριστεί σύμβολο μιας εποχής στην οποία δεν έζησε σχεδόν καθόλου.


Το μόνο κομμάτι του meme που έχει λίγη αλήθεια είναι ότι όντως υπήρχε μια περίοδος της περσικής ιστορίας όπου η εμφάνιση της Εσμάτ – συγκεκριμένα το «μουστάκι» της – θεωρούνταν όμορφη. Σύμφωνα με την καθηγήτρια του Χάρβαρντ Δρ. Afsaneh Najmabadi, «Πολλές περσικές πηγές, όπως και φωτογραφίες από τον 19ο αι επιβεβαιώνουν ότι οι γυναίκες των Κατζάρων είχαν ένα λεπτό μουστάκι, ή πιο συγκεκριμένα ένα απαλό χνούδι, ως σημάδι ομορφιάς». Αλλά τονίζει ότι αυτό το πρότυπο ομορφιάς υπήρχε κυρίως τον 19ο αιώνα, δηλαδή μετά το 1800 όχι το 1900, όπως ισχυρίζεται το meme.
Η Eσμάτ ήταν μια γυναίκα της εποχής της και αντανακλούσε την κοινωνική της θέση. Στο βιβλίο της Δρ. Najmabadi's, Women with Mustaches and Men without Beards: Gender and Sexual Anxieties of Iranian Modernity, αφηγείται ένα περιστατικό, όταν μία Βελγίδα επισκέφθηκε την περσική αυλή και παρατήρησε ότι η Εσμάτ είχε ένα χνούδι στο πάνω χείλος της που την έκανε να μοιάζει με άντρα. Όμως όπως θα δούμε παρακάτω η εικόνα της ίσως ασκούσε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη.

Φυσικά ο ισχυρισμός ότι 13 άνδρες έδωσαν τη ζωή τους γι αυτήν είναι εντελώς ψεύτικος καθώς πουθενά στη βιογραφία της δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Επιπλέον, υπάρχουν άλλοι δύο λόγοι που αντικρούουν αυτόν τον ισχυρισμό. Πρώτον η Εσμάτ είχε κατά πάσα πιθανότητα παντρευτεί από την ηλικία των δέκα. Δεύτερον, ο γάμος της λογικά θα κανονίστηκε όσο αυτή θα ζούσε στο χαρέμι του πατέρα της. Φαίνεται λοιπόν απίθανο να είχε γνωρίσει κάποιον άλλον άνδρα πέρα από τους συγγενείς της πόσο μάλλον να την ερωτευτούν 13 άνδρες. Αργότερα ως παντρεμένη γυναίκα στην πατριαρχική Περσία, είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι θα την κόρταραν πιθανοί μνηστήρες.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν σε αυτό το σημείο τις προθέσεις αυτού που έφτιαξε το meme. Δεν έχει να κάνει με την ιστορία αλλά με το να τραβήξει την προσοχή εκμεταλλευόμενος την εμφάνιση μίας γυναίκας. Αυτό είναι προσβλητικό τόσο για την ιστορία όσο και για τις γυναίκες. Εστιάζει στην εμφάνιση μίας γυναίκας χωρίς να μας δίνει το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο. Δημιουργώντας αυτό το meme δημιουργεί μια εξευτελιστική εικόνα με την οποία θα θυμάται ο κόσμος αυτή τη γυναίκα.

Η ανδροφάγος «πριγκίπισσα Κατζάρ» και το πρόβλημα με τα ψευδή ιστορικά memes Facebook Twitter
Τρεις γενιές των γυναικών της βασιλικής δυναστείας των Κατζάρ: Εσμάτ (κέντρο), η μητέρα της, και η κόρη της. Η επιγραφή αναφέρει: «Taj al-Dawlah σύζυγος του Νάσερ αλ-Ντιν Σαχ Κατζάρ, Ismat al-Dawlah, Khanum Fakhr Taj». Το όνομα της Εσμάτ γίνεται πολλές φορές και Ισμέτ. Η φωτογραφία ανήκει στη συλλογή του Ιρανικού Ινστιτούτου Σύγχρονων Ιστορικών Σπουδών (ع 3-5216). Courtesy Women's Worlds in Qajar Iran.

Την κρατά επίσης ανώνυμη με το γενικευμένο «πριγκίπισσα Κατζάρ» ώστε να μη μπορεί κάποιος να ψάξει περαιτέρω. Ο ίδιος δεν έκανε έρευνα γιατί αν και αυτό θα ήταν πιο ενδιαφέρον και χρήσιμο, θα απαιτούσε κόπο και δεν θα του πρόσφερε τα ίδια likes και προσοχή. Θα είχε ανακαλύψει για παράδειγμα ότι η Εσμάτ ήταν μία από τις πιο φωτογραφισμένες γυναίκες στην αυλή του πατέρα της και αυτό δεν ήταν επειδή συμμορφωνόταν με ιδανικά ομορφιάς της εποχής.
Ως δεύτερη κόρη του Νάσερ αλ-Ντιν Σαχ Κατζάρ, η Εσμάτ είχε την εμπιστοσύνη του πατέρα της και ήταν υπεύθυνη για την υποδοχή των ξένων γυναικών που έρχονταν στην αυλή. Ενάντια στη παράδοση έμαθε να παίζει πιάνο και έγινε φωτογράφος με ιδιωτικό στούντιο στο σπίτι της. Κάποτε έπεισε τον πατέρα της να αφήσει τον σύζυγο της να ξαναεπιστρέψει στη χώρα. Όπως και οι άλλες γυναίκες στην αυλή η Εσμάτ ήταν μια ικανή γυναίκα.


Και η εμφάνιση αυτών των γυναικών είχε μια άλλου είδους δύναμη από την προσέλκυση μνηστήρων. Η ιστορικός τέχνης Δρ. Staci Gem Scheiwiller  πιστεύει πως ο μεγάλος αριθμός φωτογραφιών των γυναικών αυτού του χαρεμιού «είχε τη δυνατότητα να επιδείξει την ανάπτυξη μιας γυναικείας επαναστατικής συνείδησης». Όλες αυτές οι φωτογραφίες θα έβαζαν την Εσμάτ στο επίκεντρο μια κοινωνικής και πολιτισμικής επανάστασης.

Κυριολεκτικά στο επίκεντρο ήταν μια άλλη πριγκίπισσα που έχει εμπλακεί με τη φωτογραφία λόγω της ασάφειας του απεικονιζόμενου προσώπου, η πριγκίπισσα Zahra Khanum "Taj al-Saltaneh" (1884-1936). Η 12η κόρη του Νάσερ αλ-Ντιν Σαχ Κατζάρ και ετεροθαλής αδελφή της Εσμάτ, η Taj ήταν φεμινίστρια και εθνικίστρια που υποστήριζε μια πολιτισμική και συνταγματική επανάσταση στη Περσία.
Στα δημοσιευμένα απομνημονεύματα της Taj, Crowning Anguish: Memoirs of a Persian Princess from the Harem to Modernity 1884-1914, η Δρ. Scheiwiller τονίζει ένα απόσπασμα: «Όταν έρθει η μέρα που θα δω το φύλο μου χειραφετημένο και τη χώρα μου στο μονοπάτι της προόδου, θα θυσιάσω τον εαυτό μου στo πεδίο της μάχης για την ελευθερία, και ελεύθερα θα χύσω το άιμα μου κάτω από τα πόδια της συνοδείας μου που αγαπά την ελευθερία και ζητά τα διακιώματα της».
Στην εποχή τους η Εσμάτ και η Taj δεν ορίστηκαν από την εμφάνιση τους. Τα επιτεύγματα τους δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιου προτύπου ιδανικής ομορφιάς. Ήταν γυναίκες με αξία και ουσία, οι ιστορίες των οποίων αξίζουν να ειπωθούν και να γίνουν γνωστές με σεβασμό, όχι κοροϊδία.
Για την ιστορική σημασία που έχουν οι φωτογραφίες αυτών των γυναικών η Δρ. Scheiwiller έγραψε: «Η φωτογραφία κάποιου ήταν ικανή να τον μετατρέψει από κάτι ασήμαντο, του οποίου η ιστορία δεν θα λεγόταν, σε κάτι που θα χαράσσονταν στο χρόνο».
Θα ήταν τραγωδία ένα βλακώδες meme να χαλάσει την αληθινή ομορφιά και την ιστορική σημασία αυτών των γυναικών και των εικόνων τους.

Πληροφορίες: A Bit of History

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 31.8.2018

Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο τραβεστί Ιππότης ντ' Εόν (που ήταν και κατάσκοπος!)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ο τραβεστί Ιππότης ντ' Εόν (που ήταν και κατάσκοπος!)

Σαν σήμερα κάνει το ντεμπούτο του στην Αυλή των Βερσαλλιών το 1777 ο πρώτος επιφανής παρενδυτικός. Ήταν επίσης κατάσκοπος, διπλωμάτης και στρατιωτικός στην υπηρεσία του Λουδοβίκου ΙΕ' της Γαλλίας.
IRENE D'ATHENES
Πώς οι καλλιτέχνες του Μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν τα τέρατα ως προπαγάνδα

Εικαστικά / Πώς οι καλλιτέχνες του Μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν τα τέρατα ως προπαγάνδα

Η έκθεση «Medieval Monsters: Terrors, Aliens, Wonders» που φιλοξενείται στη Νέα Υόρκη παρουσιάζει 70 αποκρουστικά παραδείγματα του Μεσαίωνα και μέσω αυτών εξηγείται ο τρόπος που απεικονίζονταν ως τέρατα μέλη μη προνομιούχων ομάδων, Εβραίοι, μουσουλμάνοι, ακόμη και γυναίκες
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΟΦΙΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έπος του ’40: Σπάνιες φωτογραφίες από το αρχείο του Πολεμικού Μουσείου

Αρχαιολογία & Ιστορία / Όσα ξέρει το Πολεμικό Μουσείο για το έπος του ’40. Σπάνιες εικόνες

Iστορικά ντοκουμέντα από τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο εκτίθενται στο Πολεμικό Μουσείο, αποκαλύπτοντας ιστορίες αντίστασης και προσωπικής υπέρβασης. Μιλούν στη LiFO ο πρόεδρος του Δ.Σ. του μουσείου, Κωνσταντίνος Καραμεσίνης, και ο επιμελητής του Ιστορικού Αρχείου, Θεοφάνης Βλάχος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Απόδραση από την Πομπηία

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πομπηία: Αυτοί που επέζησαν για να πουν την ιστορία της καταστροφής

Στο νέο του βιβλίο ο διαπρεπής καθηγητής Κλασικών Σπουδών Στίβεν Τακ αναζητά όσους επέζησαν από την τρομακτική έκρηξη του Βεζούβιου και επανίδρυσαν τις κοινότητές τους.
THE LIFO TEAM
Οκτώ συναρπαστικοί μήνες της ζωής του Μιχάλη Μπεζεντάκου

Αρχαιολογία & Ιστορία / Καρέ-καρέ η μυθιστορηματική απόδραση του Μιχάλη Μπεζεντάκου

Το 1931 συνελήφθη ως ύποπτος για τον φόνο του αστυφύλακα Γυφτοδημόπουλου και η απόδρασή του λίγο καιρό μετά από τις φυλακές Συγγρού πήρε διαστάσεις θρύλου. Το χρονικό της, όπως το κατέγραψε η εφημερίδα «Ακρόπολις». 
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το πρώτο ντοκιμαντέρ για την ηρωίνη γυρίστηκε σε αστυνομικό τμήμα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Το πρώτο ντοκιμαντέρ για την ηρωίνη γυρίστηκε σε αστυνομικό τμήμα

Ο αστυνομικός ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις» αφηγείται σε φύλλο του Γεννάρη του 1931 όσα συνέβησαν σε παράρτημα ασφαλείας της Αθήνας και κατέγραψε η κάμερα του σκηνοθέτη Δημήτρη Γαζιάδη.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
To ξενοδοχείο InterContinental στην Καμπούλ είναι ένα μέρος που τα έχει δει όλα

Αρχαιολογία & Ιστορία / To ξενοδοχείο InterContinental στην Καμπούλ είναι ένα μέρος που τα έχει δει όλα

Από την εποχή που η πρωτεύουσα του Αφγανιστάν ήταν το σταυροδρόμι των χίπις μέχρι τους Ταλιμπάν, το θρυλικό InterContinental της Καμπούλ καταφέρνει, με κάποιον αξιοθαύμαστο τρόπο, να παραμείνει ανοιχτό μέχρι σήμερα.
THE LIFO TEAM
Ο σκανδαλώδης, πολυτελής και θαυμαστός κόσμος της Μαρίας Αντουανέτας

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ο σκανδαλώδης, πολυτελής και θαυμαστός κόσμος της Μαρίας Αντουανέτας

Είδωλο της ποπ κουλτούρας, fashion icon, influencer προτού καν εφευρεθεί ο όρος, εξακολουθεί να επηρεάζει τη μόδα με την απαράμιλλη γοητεία της. Μια έκθεση στο μουσείο V&A, η πρώτη για τη Γαλλίδα βασίλισσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, μας το υπενθυμίζει.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ζαφείρης Γκούσιος: Ο κοινωνικός ονειροπόλος που πυροβόλησε τον πρώτο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τι σκεφτόταν ο άνθρωπος που πυροβόλησε τον πρώτο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας;

Ο Ζαφείρης Γκούσιος, που αυτοχαρακτηριζόταν «κοινωνικός ονειροπόλος», το 1927 αποπειράται να δολοφονήσει τον Παύλο Κουντουριώτη. Το πώς και το γιατί μέσα από τον Τύπο της εποχής.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Μετέφρασε το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Τον κατηγόρησαν και τον κυνήγησαν ανελέητα. Αυτοκτόνησε

Ιστορία / Μετέφρασε το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Τον κυνήγησαν ανελέητα. Αυτοκτόνησε

Αυτή είναι η ιστορία του Ιωάννη Συκουτρή, ενός μεγάλου πνευματικού Έλληνα που κατηγορήθηκε ως άθεος για τη μετάφραση του «Συμποσίου» του Πλάτωνα εξ αιτίας της αναφοράς του στις «γενετήσιες σχέσεις στην αρχαία Ελλάδα».
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Ο άλυτος γρίφος της Ιερουσαλήμ

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ο άλυτος γρίφος της Ιερουσαλήμ

Η απροσδόκητη κατάκτησή της από τους Ισραηλινούς στον πόλεμο των έξι ημερών. Ο Νταγιάν, ο Σαρόν και ο Χουσέιν της Ιορδανίας. Η Ιντιφάντα, ο PLO και η συντριβή τους. Το Τείχος, το Ορος του Ναού και οι υπόγειες σήραγγες. Μια συναρπαστική σύνοψη της ιστορίας μιας εκρηκτικής πόλης από τον Σάιμον Σίμπαγκ Μοντεφιόρε.
Ρήνεια: Το νησί των νεκρών απέναντι από τη Δήλο

Ιστορία μιας πόλης / Ρήνεια, η άλλη Δήλος

Ένα νησί που δεν προοριζόταν για ζωή αλλά για θάνατο. Απέναντι από τη λαμπρή Δήλο, η Ρήνεια κουβαλά τα πιο σιωπηλά –και ίσως πιο ανθρώπινα– μυστικά του Αιγαίου. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την αρχαιολόγο Ζώζη Παπαδοπούλου.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ