Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ για να περιγράψει κανείς την κληρονομιά ενός ανθρώπου όπως ο Ρούπερτ Μέρντοχ είναι να αφήσει στην άκρη το ζήτημα αν τα επιτεύγματά του ήταν καλά ή κακά και να επικεντρωθεί απλώς στο πόσο μεγάλα ήταν. Υπό το πρίσμα αυτό θα μπορούσε ακόμα και να τον εξυμνήσει κανείς όπως έκανε ο Κένταλ Ρόι μνημονεύοντας τον πατέρα του, Λόγκαν, στο "Succession", το διάσημο εταιρικό δράμα του HBO που βασίστηκε, μεταξύ άλλων, στη δυναστεία των Μέρντοχ. Ίσως είχε κι αυτός «μια τρομερή δύναμη», όπως το έθεσε ο Κένταλ, αλλά επίσης «διαρκώς έχτιζε και ενεργούσε... Έκανε τη ζωή να συμβεί».
Ο ευγενικός τρόπος όμως είναι ο λάθος τρόπος για να αξιολογήσει κανείς τον Μέρντοχ, ο οποίος την Πέμπτη ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τα διοικητικά συμβούλια της Fox και της News Corporation. Ο Ρούπερτ Μέρντοχ δεν πέτυχε τίποτα με τον ευγενικό τρόπο. Το ύφος και το έργο του υπήρξε πάντα άμεσο και ωμό. Η αυτοκρατορία του χρησιμοποίησε το πάθος και το παράπονο ως καύσιμο και το μετέτρεψε σε χρήμα και εξουσία.
Η απόκτηση της 20th Century Fox χάρισε στον Μέρντοχ ένα κινηματογραφικό στούντιο και του επέτρεψε να δημιουργήσει το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο Fox το 1986 – στη συνέχεια θα πρόσθετε στην αυτοκρατορία του ακόμα περισσότερες εφημερίδες. Αλλά η ειδησεογραφική του φιλοσοφία και οι αντιδραστικές πολιτικές του εκφράστηκαν πληρέστερα στο Fox News Channel, το οποίο ίδρυσε μαζί με τον πρώην σύμβουλο των Ρεπουμπλικανών Ρότζερ Έιλς το 1996.
Ο Ρούπερτ Μέρντοχ δεν πέτυχε τίποτα με τον ευγενικό τρόπο. Το ύφος και το έργο του υπήρξε πάντα άμεσο και ωμό. Η αυτοκρατορία του χρησιμοποίησε το πάθος και το παράπονο ως καύσιμο και το μετέτρεψε σε χρήμα και εξουσία.
Όπως και οι φυλλάδες που ανήκαν στην ιδιοκτησία του, το Fox είχε μια συγκεκριμένη αισθητική που ήταν το κλειδί για την ελκυστικότητά του. Εκεί που κάποτε τα ειδησεογραφικά προγράμματα προσπαθούσαν να προβάλλουν μια σταθερότητα και μια σοβαρότητα, αυτό εξέπεμπε λάμψη και ενέργεια. Είχε τον τόνο και την πολιτική στάση του συντηρητικού ραδιοφώνου και το πνεύμα των τηλεοπτικών αθλητικών εκπομπών (καθώς και τα εκτυφλωτικά γραφικά τους).
Αλλά το Fox δεν ήταν μόνο ένα φαινόμενο που είχε να κάνει με το κραυγαλέο ύφος. Αυτοπροσδιοριζόταν ως «Δίκαιο και Ισορροπημένο», υπονοώντας ότι τα άλλα κανάλια ήταν άδικα και ανισόρροπα. «Εμείς καταγράφουμε, εσείς αποφασίζετε», δήλωνε, υπονοώντας ότι υπήρχαν κάποιοι άλλοι που έπαιρναν τις αποφάσεις για λογαριασμό του κοινού.
Το Fox υποσχόταν ειδήσεις, αλλά η συγκομιδή του ήταν τα συναισθήματα. Στόχος του ήταν να κάνει τους τηλεθεατές να νιώσουν: να νιώσουν θυμό, να νιώσουν προδομένοι, να νιώσουν απειλή – αυτό το στοιχείο ήταν ζωτικής σημασίας προκειμένου να τους κρατήσει συντονισμένους για ώρες. Οι ιδιοσυγκρασίες και ο συντηρητισμός του Fox προσαρμόζονταν στις συνθήκες και εξελίσσονταν με τις εποχές. Ήταν έντονα πατριωτικό κατά τη διάρκεια των πολέμων της εποχής του Τζορτζ Μπους του νεότερου. Καθώς εμφανίστηκε ο Μπαράκ Ομπάμα, το κανάλι τροφοδότησε άμεσα τις υποψίες ότι ήταν «ξένος», «άλλος», μια κακοήθης αντιαμερικανική οντότητα.
Όταν οι συντηρητικοί έχαναν, το Fox κρατούσε το κοινό του, τροφοδοτώντας το με μια αίσθηση πολιορκίας. Οι ειδήσεις στο Fox ήταν ένα τηλεοπτικό δράμα γεμάτο εχθρούς και ήρωες, απειλές και θριάμβους. Αλλά όπως και σε μια σειρά θρίλερ μακράς διάρκειας, κάθε νέα ανατροπή έπρεπε να ξεπερνάει την προηγούμενη. Η πρόκληση αντιδράσεων και η διατήρηση της προσοχής θα καθόριζαν επίσης την υποψηφιότητα και την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, πιστού τηλεθεατή, μόνιμου καλεσμένου και εν τέλει, πιο επιτυχημένου προϊόντος του Fox. Ο Τραμπ χρησιμοποίησε το Fox ως πλατφόρμα, διαισθάνθηκε τι ήθελαν οι τηλεθεατές του και στη συνέχεια τους απέσπασε δίνοντάς τους μια πιο καθαρή, πιο συναρπαστική εκδοχή από το ίδιο το Fox.
Αν, όπως έχει αναφερθεί, ο Μέρντοχ κατέληξε να περιφρονεί τον Τραμπ, αυτό αποτελεί μια ειρωνεία της ύστερης καριέρας του, η οποία βρήκε το Fox παγιδευμένο στον απόηχο της εκλογικής ήττας του Τραμπ. Το δίκτυο πλήρωσε διακανονισμό 787,5 εκατομμυρίων δολαρίων ύστερα από αγωγή για την κάλυψη εκ μέρους του καναλιού των ψεμάτων περί «κλεμμένων εκλογών». Λίγο αργότερα, το κανάλι απέλυσε το μεγάλο αστέρι του, τον Τάκερ Κάρλσον και έχασε πολλούς από τους θεατές του στην prime time ζώνη, ενώ όλο αυτό το διάστημα, το Fox βρισκόταν υπό την πίεση διάφορων άλλων δεξιών δικτύων και πλατφορμών με ακόμα πιο σκληρή πολιτική γραμμή και ακόμα πιο χαλαρή σχέση με την πραγματικότητα.
Με στοιχεία από The New York Times
