Shit and Die είναι ο τίτλος της έκθεσης στο υποβλητικό Palazzo Cavour, στο Τορίνο, σε επιμέλεια Μαουρίτσιο Κατελάν, Μύριαμ Μπεν Σαλάχ και Μάρτα Παπίνι στην οποία παίρνουν μέρος καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και ο Στέλιος Φαϊτάκης. 
Οι καλλιτέχνες έχουν επιλεγεί σύμφωνα με τις υπάρχουσες εργασίες τους ή για την ικανότητα που είχαν να παράγουν ένα έργο το οποίο να ανταποκρίνεται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Στον Φαϊτάκη έχει ανατεθεί να κάνει in situ τοιχογραφίες στην έκθεση.
Η παραστατική, ανθρωποκεντρική τοιχογραφία του Φαϊτάκη "Fortunately Absurdity is Lost" είναι μια πολιτική και κοινωνική αλληγορία γεμάτη με οπτικές πληροφορίες, πολυεπίπεδη αφήγηση και πυκνό συμβολισμό. Ορισμένα ιστορικά γεγονότα που αφορούν την πόλη του Τορίνο χρησιμοποιούνται σε αυτή την τοιχογραφία να δημιουργήσουν ακριβείς μεταφορές της ανθρώπινης κατάστασης, όπως η κατασκευή της σήραγγας Frejus, ή η κατάρρευση του Νίτσε στο Τορίνο.
Ο τίτλος και μόνο της έκθεσης, σημειώνουν οι επιμελητές, αποτελεί μια πρόκληση. Δεν πρόκειται ούτε μια πειραματική άσκηση ούτε για μια φορμαλιστική δήλωση. Σημείο αφετηρίας είναι η πόλη του Τορίνο, η οποία προβλέπει τους χαρακτήρες, τις ιστορίες, τα αντικείμενα και τις ατμόσφαιρες που έχουν γίνει το κύριο υλικό με το οποίο θα επεξεργαστούν οι καλλιτέχνες μια οπτική ιστορία.
Ο τίτλος της έκθεσης είναι εμπνευσμένος από το έργο του Μπρους Νάουμαν «100 Live and Die”.
Στην έκθεση παρουσιάζονται αντικείμενα και έργα σε επτά ενότητες, από καθιερωμένους θεσμούς και μυστικές συλλογές της πόλης, όπως το μουσείο Ποινικής ανθρωπολογίας, το Μουσείο ανθρώπινης ανατομίας, τη συλλογή Γαία, το ίδρυμα Άλντο της πόλης.
Τα έργα του Shit and Die έχουν επιλεγεί για να αλληλεπιδρούν με τα αντικείμενα αυτά και να δημιουργούν επιπλέον επίπεδα νοημάτων που σφυρηλατούν μια αφήγηση που μπορεί να φαίνεται αυθαίρετη αλλά διαμορφώνεται ως μια συνεκτική ιστορία με τους χαρακτήρες του Τορίνο, ιστορικούς και σύγχρονους, και από τους εμμονές τους, τους φόβους τους, τις κακίες και τα φετίχ που είναι, στο τέλος οι εμμονές μας, οι φόβοι μας, οι κακίες και τα φετίχ μας. Ο χώρος μετατρέπεται σε ένα υπερρεαλιστικό όνειρο ή σε εφιάλτη.
Στην έκθεση η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 11 Ιανουαρίου του 2015 παίρνουν μέρος οι καλλιτέχνες Lutz Bacher, Davide Balula, Will Benedict, Lynda Benglis, Guy Ben-Ner, Julius von Bismarck, Thomas Braida & Valerio Nicolai & Emiliano Troco & Aleksander Veliscek, Vittorio Brodmann, Valerio Carrubba, Contessa di Castiglione, George Condo, Martin Creed, Enzo Cucchi, Eric Doeringer, Tracey Emin, Valie Export, Stelios Faitakis, Lara Favaretto, Roberto Gabetti & Aimaro Oreglia d’Isola, Tim Gardner, Ramin & Rokni Haerizadeh, Petrit Halilaj, Jonathan Horowitz, Dorothy Iannone, Ewa Juszkiewicz, Chao Kao, Myriam Laplante, Zoe Leonard, Natalia LL, Sarah Lucas, Tala Madani, Carlo Mollino, Aldo Mondino, Nicolas Party, Yan Pei-Ming, Florian Pugnaire & David Raffini, Carol Rama, Markus Schinwald, Jim Shaw, Dasha Shishkin, Roman Signer, Alexandre Singh, Sylvia Sleigh, Claire Tabouret, Pascale Marthine Tayou, Ida Tursic & Wilfried Mille, Andra Ursuta, Iris Van Dongen, Maurizio Vetrugno, Francesco Vezzoli, Aleksandra Waliszewska, Matthew Watson and Jakub Julian Ziolkowski.
