Σχεδίασαν ειδικό χαρτί περιτυλίγματος στα burger για να τα τρώνε και κορίτσια

Σχεδίασαν ειδικό χαρτί περιτυλίγματος στα burger για να τα τρώνε και κορίτσια Facebook Twitter
16

Στην Ιαπωνία οι καινοτόμες ιδέες πάνε και έρχονται. Απ' ό,τι φαίνεται στη χώρα των χιλιάδων περίεργων συνηθειών (τελευταία το νέο cool trend στους νέους είναι να απέχουν από το σεξ) είναι αγένεια για μια κοπέλα να ανοίγει πολύ το στόμα της όταν τρώει.

Αυτό το κοινωνικό κλισέ όμως παρεμπόδιζε την κατανάλωση των μεγάλων μπέργκερ μιας αλυσίδας γρήγορου φαγητού. Η λύση βρέθηκε με τη συνδρομή μιας γραφίστριας, η οποία σχεδίασε ένα εμπνευσμένο χαρτί περιτυλίγματος για το μπέργκερ που κρύβει το αηδιαστικό -για τους Ιάπωνες- ανοιχτό στόμα μιας κοπέλας που τρώει.

16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η κυρία Μαρία, ο κύριος Νίκος και μια ιστορία αγάπης με μια μηχανή ποπκόρν

Living / Πενήντα καλοκαίρια χωρίς ρεπό, με μαλλί της γριάς και ψημένο καλαμπόκι

Ο κύριος Νίκος έχει προλάβει την εποχή που το γλειφιτζούρι κοκοράκι ήταν συνώνυμο του πρώτου ραντεβού. Μετά από δεκαετίες στους δρόμους, δεν μπορεί να φανταστεί καλοκαίρι χωρίς πανηγύρι και χωρίς το μηχάνημα του ποπκόρν.
ΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ
CHECK Ένα πρωί αναζητήσαμε πουλιά στον Εθνικό Κήπο

Living / Birdwatching στην Αθήνα: Παρατηρώντας πρωί-πρωί πουλιά στον Εθνικό Κήπο

Το birdwatching στην πόλη μας είναι πολύ πιο δημοφιλές από ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Οι ξένοι το λατρεύουν, και παίρνουν τα πάρκα και τα βουνά για να ανακαλύψουν τσαλαπετεινούς και κουκουβάγιες, σε ένα «κυνήγι» με τα κιάλια που κάνει το συγκεκριμένο τουρ από τα πιο διαδεδομένα στην Ελλάδα.
M. HULOT

σχόλια

3 σχόλια
Χμ, βασικά το Κάμα Σούτρα είναι από την αρχαία Ινδία, όχι από την Ιαπωνία. Μπορεί βέβαια να ξέρεις κάτι περισσότερο αλλά η Ιαπωνία και η Ινδία δεν είναι ακριβώς ίδιες χώρες ή κολλητά η μια με την άλλη ή με ίδια ιστορία κτλ. Βέβαια, στην ελληνική λογική "καμασούτρες" να είναι και ό,τι να ναι...!
Ευχαριστώ για τη διόρθωση, το ήξερα, αλλά μου φάνηκε εξαιρετικά ξεκαρδιστική η διατύπωση, αφού μονη μου δηλαδή που τη σκέφτηκα γελούσα. Εξ ου και το υγ υστερόγραφο θα πει και κανονικά το γράφουνε με κεφαλαία, το ξέρω κι αυτό αλλά κάνει μια ανετιά ρε παιδί μου να γράφεις τους κανόνες στα παπάρια σου όσο και να το κάνεις δηλαδής. Σ. Και τελοσπάντων, η ουσία είναι τα στόματα ορμητικάνοιχτα που φαίνεται να μασάει η κοπελίτσα τη μπιφτέκα. Αυτό πώς θα το λύσουμε;
Προφανώς τη βρίσκουν οι Ιαπωνες με τα έθιμα τους. Όσο ικανοποιούν τα βίτσια τους χωρίς να κανουν πραγματικό κακό σε κανέναν, με γεια τους με χαρα τους. Κώδικες συμπεριφορας υπαρχουν παντού, κ μαλιστα πολύ αυστηροί, ακόμα κ στις φιλελευθερες κοινωνίες
Ναι αλλά το να κρίνεις ως αηδιαστικό το στόμα μιας γυναίκας που τρώει (όχι γενικά τα ανοιχτά στόματα, της γυναίκας μόνο), παθογένεια δείχνει και σεξισμό, όχι κώδικα συμπεριφοράς.
"Παθογενείς" τρόπους συμπεριφορας μπορείς να βρεις σε όλες τις κουλτούρες, ιδίως αν κρίνεις σαν εξωτερικός παρατηρητής. Π.χ. η συνήθεια των νεοελλήνων να "διασκεδαζουν" με τέρμα χορευτική μουσική, αλλα να μην κουνιέται ρούπι κανένας, ούτε να έχει την παραμικρή επαφή με ατομα πλην της παρέας του, δεν θα φαινόταν πρόβλημα π.χ σε έναν κουβανέζο ή κλαμπερ αγγλο? Το θέμα είναι ότι η καθε κοινωνία έχει τους δικούς της καταπιεστικούς μηχανισμούς, παντα όμως προβλέποντας διεξόδους εκτόνωσης σαν αντισταθμισμα.
ΥΓ και η χαρα που μπορεί να δίνει ένα απλό λουλούδι σε μια Γιαπωνέζα, που έχει μαθει να εκτιμα τόσο πολύ το χαριτωμένο και το αισθητικό, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από αυτή που παίρνει μια ατσούμπαλη Ελληνίδα από 100 DVD ή 100 βόλτες με τον σκύλο της. Ωπό τη στιγμή που αυτές οι συμπεριφορές δεν κανουν πραγματικό κακό σε ανθρώπους κ' αφορούν απλα την οικονομία ηδονής του καθε λαού, ας κανουν ό,τι τους αρέσει
CORNY adjective \ˈkȯr-nē\: "και η χαρα που μπορεί να δίνει ένα απλό λουλούδι σε μια Γιαπωνέζα, που έχει μαθει να εκτιμα τόσο πολύ το χαριτωμένο και το αισθητικό, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από αυτή που παίρνει μια ατσούμπαλη Ελληνίδα από 100 DVD ή 100 βόλτες με τον σκύλο της."αχ ανατρίχιασα! (and not in a good way)
@Πενταγιώτισσα Επίτηδες έφερα το παραδειγμα του λουλουδιού, γιατί ξέρω ότι είναι κατι που η κουλτούρα μας θεωρέι corny και σαχλό. Είναι όμως? Ή μήπως εμείς είμαστε τα κορόιδα με τον αλλαζονικό και πεζό κυνισμό μας?
αποψη μου ότι αυτα τα στερεότυπα δεν ειναι αυθαίρετα, αλλα ανταποκρίνονται σε μεγαλο βαθμό στις νοοτροπίες των δύο χωρών. Επίσης, να σημειώσω ότι σαν "δική μας" νοοτροπία, εννοώ τη νεοφιλελεύθερη αμερικανικής προέλευσης που έχει αναμιχθεί με τα παλαιότερα mediterrαneαn πρότυπα του λαού μας. Στα πλαίσια αυτής της νεοφιλελεύθερης κουλτούρας εντασσω κ την αντίδραση στην αποψη οτι μπορει να ακολουθούμε στερεότυπα. Ενώ οι Ιαπωνες, τουλαχιστον, φανταζομαι δεν έχουν πρόβλημα να το αποδεχθούν
Johny_S εξακολουθείς να τα λες λίγο μπερδεμένα. Τι σχέση έχει το πώς χορεύουν οι Έλληνες ή πώς μυρίζουν τα λουλούδια οι γυναίκες στην Ιαπωνία; Αυτό που λες (οι εκκεντρικότητες κάθε κοινωνίας) θα είχε νόημα αν όλοι-ανεξαιρέτως-στην-Ιαπωνία κρύβαν τα στόματά τους όταν τρώγανε. Τώρα λέμε ότι το βρίσκουν αηδιαστικό όταν τρώει ο μισός πληθυσμός, ο γυναικείος, αλλά οκ όταν τρώει ο υπόλοιπος, ο αντρικός. Πόσο πιο ξεκάθαρο να γίνει δλδ ότι είναι κατάλοιπο σεξιστικής λογικής;
@NoNickΜπορεί να τα βλέπεις μπερδεμένα αυτα που λέω, επειδή υπερβαίνουν τις προκαταλήψεις σου. Στην ιαπωνική κουλτούρα, απ'όσο έχω διαβασει κ ξέρω, η χαρη θεωρείται κυρίως γυναικεία αξία. Οπότε είναι λογικό να προσέχουν περισσότερο οι γυναίκες μην δειχνουν τα φαγια στο στόμα τους. αυτό που εμείς κρίνουμε ως σεξιστικό, επιτρέπει στις γυναίκες μιας αλλης κουλτούρας να σέβονται τα δικα τους αυστηρα αισθητικα πρότυπα, και έτσι να χαίρονται πραγματα (όπως τα λουλούδια του παραδείγματος) που για τις περισσότερες Ελληνίδες είναι σαχλές γραφικότητες.
Είχα μείνει με την εντύπωση πως προκατάληψη (σεξισμός) είναι να αποδίδονται συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στους ανθρώπους, βάση των οργάνων που τυγχάνουν να έχουν ανάμεσα στα πόδια τους, είτε αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα, είτε στην Ιαπωνία, είτε στη Γ. Γουιάνα.Επίσης θεωρούσα πως τα άνθη αποτελούν δώρο πολύ σύνηθες (στα όρια του μπανάλ, ενίοτε) ΚΑΙ στην χώρα μας, σε διάφορες περιστάσεις (γιορτές, επέτειοι, τραπέζια, επισκέψεις σε νοσοκομεία και μαιευτήρια). Πότε έλαβε χώρα η ανθοαλλοτρίωση και δεν το αντελήφθην;