Oι λαχανοντολμάδες της Μέρκελ

Facebook Twitter
0

O Εconomist παρακαλάει την κυρία Μέρκελ να αλλάξει: κυρία Μέρκελ, προσπαθείτε τόσο καιρό να κάνετε αυτό που θεωρείτε σωστό, αλλά φαίνεται ότι η επιμονή της ότι η λιτότητα θα φέρει την αλλαγή, δε μοιάζει να πετυχαίνει. Το ερώτημα πλέον δεν είναι τι είναι σωστό, αλλά τι είναι δυνατό.

Ανάλογα άρθρα γράφονται και από άλλα περιοδικά με μεγάλη επιρροή, όπως ο New Yorker. «Είτε πρόκειται για σκληρά εργαζόμενους Γερμανούς απέναντι σε τεμπέληδες Έλληνες, είτε για παραδόπιστους Γερμανούς απέναντι σε ελεύθερους Έλληνες», το θέμα αυτή τη στιγμή είναι να μην βουλιάξει όλο το καράβι. Και οι εξωτερικοί παρατηρητές, που δεν ενδιαφέρονται τόσο για το τι είναι σωστό και τι δίκαιο αλλά για την οικονομική σταθερότητα, ζητούν από την κυρία Μέρκελ –και από τη Γερμανία, την οποία εκπροσωπεί – να κάνει κάτι που είναι έξω από το χαρακτήρα της.

Όμως μπορεί; Ο μισθός της είναι 303.000 ευρώ το χρόνο, αλλά έχει παραδεχτεί ότι ακόμα αποθηκεύει κονσέρβες για τις δύσκολες ώρες. Η ιδέα ότι το φαγητό είναι λιγοστό την κατατρέχει ακόμα, δήλωσε σε συνέντευξη στον Guardian. Δεν χρησιμοποιεί τη λέξη Supermarkt αλλά Kaufhalle, μια λέξη της Ανατολικής Γερμανίας, όπου μεγάλωσε. «Αγοράζω κάτι μόλις το δω, ακόμα κι όταν δεν το χρειάζομαι στην πραγματικότητα. Είναι μια βαθιά ριζωμένη συνήθεια που προέρχεται από το γεγονός ότι σε μια οικονομία που τα πράγματα είναι λιγοστά μαθαίνεις να αποκτάς ό,τι μπορείς όταν μπορείς.»

«Ως παιδί εκνευριζόμουν που έπρεπε να τρώμε βραδινό κάθε μέρα ακριβώς στις 6. Τότε χτυπούσαν οι καμπάνες – άλλωστε ο πατέρας μου ήταν πάστορας – και τότε έπρεπε να φάμε. Όταν πήγα για σπουδές στο Leipzig ξαφνικά δεν ήταν πια κανείς εκεί που με ανάγκαζε να τρώω στις 6. Μερικές φορές αυτό με στενοχωρούσε πολύ. Τελικά έτρωγα κάποια στιγμή, μερικές φορές δεν έτρωγα τίποτα. Μετά ξυπνούσα μέσα στη νύχτα και όλα ανακατεύονταν. Έτσι συνειδητοποίησα: πρέπει να θέσεις τους δικούς σου κανόνες. Πρέπει κανείς να επαναπροσδιορίσει τι θέλει. Ας πούμε ως παιδί ένιωθα πάντα ότι δεν έπινα αρκετό χυμό – ο χυμός μήλου και κερασιού ήταν λιγοστός τότες. Ως φοιτήτρια δεν είχα πολλά λεφτά, αλλά αρκετά ώστε να μπορώ να αγοράσω μια δωδεκάδα μπουκάλια με χυμό, αλλά ξαφνικά η επιθυμία μου για χυμό δεν ήταν τόσο ισχυρή», είπε σε συνέντευξή της στο περιοδικό Brigitte.

Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσει για ακόμη μια φορά το τι θέλει. Έχει δηλώσει ότι το αγαπημένο της φαγητό είναι το Kohlrouladen, κάτι ανάλογο με τους λαχανοντολμάδες. Ο καλός λαχανοντολμάς θέλει τεχνική, γνώση και πολύ υπομονή. Τώρα μάλλον είναι αναγκαίες πιο γρήγορες διαδικασίες.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM