Οι χρυσοί κανόνες του τραπεζιού

Facebook Twitter
0

 

Η επιστήμη

  1. To σύμπαν δεν θα ήταν τίποτα αν δεν υπήρχε μέσα του η ζωή και όλες οι ζωές που πρέπει να τραφούν.
  2. Τα ζώα τρέφονται  – ο άνθρωπος τρώει. Μόνο ο άνθρωπος ξέρει πώς να τρώει.
  3. Η μοίρα των εθνών εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο τρώνε.
  4. Πες μου τι τρως, για να σου πω ποιος είσαι.
  5. Ο Δημιουργός, αναγκάζοντας τον άνθρωπο να φάει, τον δελεάζει με την πείνα, και τον ανταμείβει με την ευχαρίστηση.
  6. Η λαιμαργία είναι μία απόφαση που παίρνουμε όταν αναγνωρίζουμε την προτίμησή μας σε πράγματα που είναι ευχάριστα σε αντίθεση με αυτά που δεν έχουν αυτή την ιδιότητα.
  7. Η ευχαρίστηση στο τραπέζι ανήκει σε όλες τις ηλικίες, σε όλες τις συνθήκες, σε όλες τις χώρες και σε όλες τις περιοχές. Αναμιγνύεται με όλες τις ηδονές και παραμένει να μας παρηγορεί όταν οι υπόλοιπες μας εγκαταλείψουν.
  8. Το τραπέζι είναι το μόνο μέρος όπου η ανία δεν εμφανίζεται από την πρώτη ώρα.
  9. Η ανακάλυψη ενός καινούριου πιάτου δίνει περισσότερη χαρά στην ανθρωπότητα από την ανακάλυψη ενός άστρου.
  10. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από δυσπεψία, ή αυτοί που μεθούν στο τραπέζι, είναι εντελώς αδαείς σχετικά με τις αρχές του φαγητού και του ποτού.
  11. Η σειρά του φαγητού πρέπει να είναι από το πιο ουσιώδες στο πιο ελαφρύ.
  12. Η σειρά του ποτού πρέπει να είναι από το πιο ήπιο μέχρι το πιο αφρώδες και αρωματικό.
  13. Το να υποστηρίζει κανείς ότι δεν πρέπει να αλλάζουμε ποτό κατά τη διάρκεια του φαγητού είναι ιεροσυλία: η γλώσσα παθαίνει ανοσία και μετά το τρίτο ποτήρι δεν αισθάνεται τίποτα.
  14. Επιδόρπιο χωρίς τυρί είναι όπως μια όμορφη γυναίκα που έχει χάσει το ένα της μάτι.
  15. Ένας μάγειρας μπορεί να εκπαιδευτεί αλλά ο άντρας που ξέρει να ψήνει, έχει γεννηθεί μ’ αυτή την ικανότητα,
  16. Η πιο απαραίτητη ιδιότητα ενός καλού μάγειρα είναι η προθυμία. Αυτή είναι και η πιο σημαντική για τους καλεσμένους.
  17. Το να περιμένεις πολύ ώρα έναν αργοπορημένο καλεσμένο δείχνει αγένεια απέναντι σε όσους είναι στην ώρα τους.
  18. Αυτός που υποδέχεται φίλους και δεν προσέχει το φαγητό που τους προσφέρει, δεν είναι άξιος να έχει φίλους.
  19. Η κυρία του σπιτιού πρέπει να φροντίζει πάντα ότι ο καφές θα είναι άριστος. Ο κύριος του σπιτιού ότι το αλκοολούχα ποτά θα είναι μόνο πρώτης ποιότητας.
  20. Το να προσκαλείς κάποιον στο σπίτι σου σημαίνει ότι όσο βρίσκεται κάτω από τη στέγη σου είσαι υπεύθυνος για την ευτυχία του.

Όλο το κείμενο βρίσκεται εδώ.

 

Gateau Savarin 

Πρόκειται για ένα γλυκό γαλλικό: το Σαβαρέν είναι στην ουσία ένας μπαμπάς με ρούμι, χωρίς τις σταφίδες.

Δημιουργήθηκε στο Παρίσι το 1845 από τον Auguste Jullien προς τιμήν του γαστρονόμου Brillat-Savarin.

To baba au rum είχε δημιουργηθεί έναν αιώνα νωρίτερα από τον Stanislas Lezinski.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ