Νεκταρίνι, το πασπαρτού του καλοκαιριού

Νεκταρίνι, το πασπαρτού του καλοκαιριού. Facebook Twitter
Στις μαρμελάδες αρωματίζει, στις σαλάτες στολίζει και ξινίζει ευχάριστα, αναβαθμίζει την παρουσίαση των απλών λεμονάτων κέικ.
0

Δεύτερη απόπειρα! Και φέτος προσπάθησαν να μπουν στο σπίτι μου. Κάθε καλοκαίρι οι επιτήδειοι περιμένουν να φύγω και, τσουπ, προσπαθούν να παραβιάσουν πόρτες, παντζούρια και κλειδαριές κάνοντας μεγάλες ζημιές. Προς τι; Το laptop ταξιδεύει πάντα μαζί μου, χρήματα δεν βαστώ στο σπίτι, κοσμήματα δεν φορώ, τα παιδιά μου ζουν αλλού, τα χεράκια μου και το μυαλό μου που μου επιτρέπουν να δουλεύω είναι εδώ, τι πολύτιμο έμεινε για να πάρετε;

Παλιά οι κλέφτες, μου είπε ο κλειδαράς που ήρθε να αλλάξει την κλειδαριά, είχαν ένα μαγικό κλειδί, το πασπαρτού, που άνοιγε τα πάντα: πόρτες, αυτοκίνητα, χρηματοκιβώτια (λέμε τώρα…). Οι κλειδαριές ήταν απλές και οι κλέφτες με ευκολία στόχευαν ένα σπίτι και άνοιγαν την πόρτα κύριοι, χωρίς να σπάνε κλειδαριές και τζάμια.

Η λέξη πασπαρτού με γοήτευε πάντα, είναι γαλλική (passepartout) και σημαίνει ό,τι περνάει/μπαίνει παντού. Έτσι και στην καλοκαιρινή κουζίνα μπορείς να πεις ότι η ντομάτα, η μελιτζάνα, η πιπεριά αλλά και, εν προκειμένω, το νεκταρίνι είναι πασπαρτού. Τα ψωνίζεις και τα μαγειρεύεις με 1.002 τρόπους, μπαίνουν παντού. Σάλτσες, γεμιστά, τηγανητά, ψητά, σε σαλάτες και αυγά καγιανά, με κρέας και ψάρι στη γάστρα, μπριάμ, μουσακά και παπουτσάκια στο φούρνο, στο τηγάνι, στο μπάρμπεκιου.

Το άρωμα που έχει το νεκταρίνι, όταν ωριμάζει στον χρόνο του στο δέντρο και όχι στα καφάσια, είναι μοναδικό. Δεν έχει, όπως τα ροδάκινα, χνουδωτή φλούδα και έτσι τρώγεται ευχάριστα σπίτι ή στην παραλία. Η στιλπνή του φλούδα είναι λεπτή και δεν σε ενοχλεί στα smoothies, χαρίζοντάς τους ωραίο άρωμα, σώμα και χρώμα.

Το άρωμα που έχει το νεκταρίνι, όταν ωριμάζει στον χρόνο του στο δέντρο και όχι στα καφάσια, είναι μοναδικό. Δεν έχει, όπως τα ροδάκινα, χνουδωτή φλούδα και έτσι τρώγεται ευχάριστα σπίτι ή στην παραλία. Η στιλπνή του φλούδα είναι λεπτή και δεν σε ενοχλεί στα smoothies, χαρίζοντάς τους ωραίο άρωμα, σώμα και χρώμα. Ταιριάζει μοναδικά με τη ρόκα αλλά περιέργως και με την ντομάτα. Τα περισσότερα τυριά το αγαπούν (με την ιταλική γκοργκοντζόλα έχουν έρωτα τρελό!).

Καραμελώνει όμορφα στο τηγάνι με λίγο βούτυρο, καστανή ζάχαρη και λίγο σιρόπι βανίλιας και έτσι στολίζει κρέπες, ολόλευκα αφράτα παντεσπάνια, παγωτά και κρύες κρέμες όπως η ιταλική πανακότα και στραγγιστά γιαουρτάκια για το πρωινό μας με μέλι και καρύδια. Στις μαρμελάδες αρωματίζει, στις σαλάτες στολίζει και ξινίζει ευχάριστα, αναβαθμίζει την παρουσίαση των απλών λεμονάτων κέικ.

Ε, δεν είναι καλοκαιρινό πασπαρτού το νεκταρίνι;

Νεκταρίνι, το πασπαρτού του καλοκαιριού. Facebook Twitter
Καραμελωμένα νεκταρίνια

Καραμελωμένα νεκταρίνια

Υλικά

Όσα νεκταρίνια θέλουμε (θα υπολογίσετε μισό για κάθε άτομο)

Μια κουταλίτσα φρέσκο βούτυρο

Λίγα αμύγδαλα φιλέ (κομμένα δηλαδή σε λεπτές φέτες, πωλούνται έτοιμα)

Λίγη ζάχαρη καστανή

Ελάχιστη κανέλα σε σκόνη

Λίγες σταγόνες λεμόνι

Παγωτό, σαντιγί ή γιαούρτι χτυπημένο με λίγο μέλι – προαιρετικά

Ένα αντικολλητικό τηγάνι ή μια ψησταριά ή το γκριλ του φούρνου μας ή μια καθαρή γωνία στο μπάρμπεκιου

Πώς το φτιάχνουμε;

Πλένουμε τα νεκταρίνια αλλά δεν τα ξεφλουδίζουμε.

Κόβουμε το κάθε νεκταρίνι στη μέση, όχι κάθετα αλλά γύρω από τον ισημερινό τους, ας πούμε, και τα χωρίζουμε σε δύο ημισφαίρια, το βόρειο και το νότιο. Το κρατάμε στη χούφτα μας και με το άλλο χέρι το στρίβουμε μαλακά να ξεκολλήσει από το άλλο μισό.

Σε ένα από τα δύο ημισφαίρια θα μείνει το κουκούτσι που πρέπει να το αφαιρέσουμε προσεκτικά με τη μύτη ενός μαχαιριού για να μη χαλάσει το σχήμα του μισού φρούτου.

Βάζουμε σε κάθε μισό φρούτο 1-2 σταγόνες λεμόνι και το πασπαλίζουμε με ελάχιστη ζάχαρη.

Ζεσταίνουμε καλά ένα αντικολλητικό τηγάνι, προσθέτουμε το βούτυρο και δυο λεπτά μετά ακουμπάμε τα νεκταρίνια ή τα βάζουμε στο γκριλ του φούρνου ή στην ψησταριά αλείφοντάς τα με το βούτυρο).

Αυτά τσουρουφλίζονται με την υψηλή θερμοκρασία και καραμελώνουν εκεί που τα κόψαμε.

Τα κρατάμε στο τηγάνι για 1-2 λεπτά και τα γυρίζουμε και λίγο από την άλλη πλευρά (εκεί που ήταν δηλαδή το κοτσάνι και η βάση του φρούτου).

Τα ακουμπάμε στο πιάτο σερβιρίσματος που το έχουμε πασπαλίσει με κανέλα και γεμίζουμε την τρύπα του κουκουτσιού με λίγο γιαούρτι χτυπημένο με μέλι, με σπασμένη μαρέγκα ή παγωτό βανίλια.

Πασπαλίζουμε το φρούτο και το πιάτο με λίγη ακόμα κανέλα και προσθέτουμε τα τραγανά καβουρντισμένα αμύγδαλα φιλέ.

Σερβίρουμε αμέσως.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ