LIVE!

Νεκταρίνι, το πασπαρτού του καλοκαιριού

Νεκταρίνι, το πασπαρτού του καλοκαιριού. Facebook Twitter
Στις μαρμελάδες αρωματίζει, στις σαλάτες στολίζει και ξινίζει ευχάριστα, αναβαθμίζει την παρουσίαση των απλών λεμονάτων κέικ.
0

Δεύτερη απόπειρα! Και φέτος προσπάθησαν να μπουν στο σπίτι μου. Κάθε καλοκαίρι οι επιτήδειοι περιμένουν να φύγω και, τσουπ, προσπαθούν να παραβιάσουν πόρτες, παντζούρια και κλειδαριές κάνοντας μεγάλες ζημιές. Προς τι; Το laptop ταξιδεύει πάντα μαζί μου, χρήματα δεν βαστώ στο σπίτι, κοσμήματα δεν φορώ, τα παιδιά μου ζουν αλλού, τα χεράκια μου και το μυαλό μου που μου επιτρέπουν να δουλεύω είναι εδώ, τι πολύτιμο έμεινε για να πάρετε;

Παλιά οι κλέφτες, μου είπε ο κλειδαράς που ήρθε να αλλάξει την κλειδαριά, είχαν ένα μαγικό κλειδί, το πασπαρτού, που άνοιγε τα πάντα: πόρτες, αυτοκίνητα, χρηματοκιβώτια (λέμε τώρα…). Οι κλειδαριές ήταν απλές και οι κλέφτες με ευκολία στόχευαν ένα σπίτι και άνοιγαν την πόρτα κύριοι, χωρίς να σπάνε κλειδαριές και τζάμια.

Η λέξη πασπαρτού με γοήτευε πάντα, είναι γαλλική (passepartout) και σημαίνει ό,τι περνάει/μπαίνει παντού. Έτσι και στην καλοκαιρινή κουζίνα μπορείς να πεις ότι η ντομάτα, η μελιτζάνα, η πιπεριά αλλά και, εν προκειμένω, το νεκταρίνι είναι πασπαρτού. Τα ψωνίζεις και τα μαγειρεύεις με 1.002 τρόπους, μπαίνουν παντού. Σάλτσες, γεμιστά, τηγανητά, ψητά, σε σαλάτες και αυγά καγιανά, με κρέας και ψάρι στη γάστρα, μπριάμ, μουσακά και παπουτσάκια στο φούρνο, στο τηγάνι, στο μπάρμπεκιου.

Το άρωμα που έχει το νεκταρίνι, όταν ωριμάζει στον χρόνο του στο δέντρο και όχι στα καφάσια, είναι μοναδικό. Δεν έχει, όπως τα ροδάκινα, χνουδωτή φλούδα και έτσι τρώγεται ευχάριστα σπίτι ή στην παραλία. Η στιλπνή του φλούδα είναι λεπτή και δεν σε ενοχλεί στα smoothies, χαρίζοντάς τους ωραίο άρωμα, σώμα και χρώμα.

Το άρωμα που έχει το νεκταρίνι, όταν ωριμάζει στον χρόνο του στο δέντρο και όχι στα καφάσια, είναι μοναδικό. Δεν έχει, όπως τα ροδάκινα, χνουδωτή φλούδα και έτσι τρώγεται ευχάριστα σπίτι ή στην παραλία. Η στιλπνή του φλούδα είναι λεπτή και δεν σε ενοχλεί στα smoothies, χαρίζοντάς τους ωραίο άρωμα, σώμα και χρώμα. Ταιριάζει μοναδικά με τη ρόκα αλλά περιέργως και με την ντομάτα. Τα περισσότερα τυριά το αγαπούν (με την ιταλική γκοργκοντζόλα έχουν έρωτα τρελό!).

Καραμελώνει όμορφα στο τηγάνι με λίγο βούτυρο, καστανή ζάχαρη και λίγο σιρόπι βανίλιας και έτσι στολίζει κρέπες, ολόλευκα αφράτα παντεσπάνια, παγωτά και κρύες κρέμες όπως η ιταλική πανακότα και στραγγιστά γιαουρτάκια για το πρωινό μας με μέλι και καρύδια. Στις μαρμελάδες αρωματίζει, στις σαλάτες στολίζει και ξινίζει ευχάριστα, αναβαθμίζει την παρουσίαση των απλών λεμονάτων κέικ.

Ε, δεν είναι καλοκαιρινό πασπαρτού το νεκταρίνι;

Νεκταρίνι, το πασπαρτού του καλοκαιριού. Facebook Twitter
Καραμελωμένα νεκταρίνια

Καραμελωμένα νεκταρίνια

Υλικά

Όσα νεκταρίνια θέλουμε (θα υπολογίσετε μισό για κάθε άτομο)

Μια κουταλίτσα φρέσκο βούτυρο

Λίγα αμύγδαλα φιλέ (κομμένα δηλαδή σε λεπτές φέτες, πωλούνται έτοιμα)

Λίγη ζάχαρη καστανή

Ελάχιστη κανέλα σε σκόνη

Λίγες σταγόνες λεμόνι

Παγωτό, σαντιγί ή γιαούρτι χτυπημένο με λίγο μέλι – προαιρετικά

Ένα αντικολλητικό τηγάνι ή μια ψησταριά ή το γκριλ του φούρνου μας ή μια καθαρή γωνία στο μπάρμπεκιου

Πώς το φτιάχνουμε;

Πλένουμε τα νεκταρίνια αλλά δεν τα ξεφλουδίζουμε.

Κόβουμε το κάθε νεκταρίνι στη μέση, όχι κάθετα αλλά γύρω από τον ισημερινό τους, ας πούμε, και τα χωρίζουμε σε δύο ημισφαίρια, το βόρειο και το νότιο. Το κρατάμε στη χούφτα μας και με το άλλο χέρι το στρίβουμε μαλακά να ξεκολλήσει από το άλλο μισό.

Σε ένα από τα δύο ημισφαίρια θα μείνει το κουκούτσι που πρέπει να το αφαιρέσουμε προσεκτικά με τη μύτη ενός μαχαιριού για να μη χαλάσει το σχήμα του μισού φρούτου.

Βάζουμε σε κάθε μισό φρούτο 1-2 σταγόνες λεμόνι και το πασπαλίζουμε με ελάχιστη ζάχαρη.

Ζεσταίνουμε καλά ένα αντικολλητικό τηγάνι, προσθέτουμε το βούτυρο και δυο λεπτά μετά ακουμπάμε τα νεκταρίνια ή τα βάζουμε στο γκριλ του φούρνου ή στην ψησταριά αλείφοντάς τα με το βούτυρο).

Αυτά τσουρουφλίζονται με την υψηλή θερμοκρασία και καραμελώνουν εκεί που τα κόψαμε.

Τα κρατάμε στο τηγάνι για 1-2 λεπτά και τα γυρίζουμε και λίγο από την άλλη πλευρά (εκεί που ήταν δηλαδή το κοτσάνι και η βάση του φρούτου).

Τα ακουμπάμε στο πιάτο σερβιρίσματος που το έχουμε πασπαλίσει με κανέλα και γεμίζουμε την τρύπα του κουκουτσιού με λίγο γιαούρτι χτυπημένο με μέλι, με σπασμένη μαρέγκα ή παγωτό βανίλια.

Πασπαλίζουμε το φρούτο και το πιάτο με λίγη ακόμα κανέλα και προσθέτουμε τα τραγανά καβουρντισμένα αμύγδαλα φιλέ.

Σερβίρουμε αμέσως.

Γεύση
0

LIVE!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ