Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ για να πηγαίνεις στις βιολογικές αγορές ή αγορές βιοκαλλιεργητών, όπως σωστά ονομάζουν οι ίδιοι το σωματείο τους στην ιστοσελίδα τους, είναι απλός: τρως εποχικά λαχανικά και φρούτα χωρίς φυτοφάρμακα.
Έτσι, τρως άφοβα και τη φλούδα από τα φρούτα και τα λαχανικά, το αγγουράκι με τη φλούδα, το νεκταρίνι και τους γιαρμάδες με τη γούνινη φλούδα, γεμάτη ήλιο καλοκαιρινό, ετοιμάζεις ωμή σάλτσα για μακαρόνια με καλοκαιρινές ντοματάρες χρησιμοποιώντας και τη φλούδα, που έχει και το περισσότερο λυκοπένιο.
Για τη σαλάτα «Μια αγάπη για το καλοκαίρι», λοιπόν, θα πρότεινα να αγοράσεις τα δυο λαχανικά που χρησιμοποιούμε, το κολοκύθι και τα αγγουράκια, από μποστάνι δικού σου ανθρώπου ή από βιολογική λαϊκή, μια και με τον αποφλοιωτή θα τα καθαρίσεις (μόλις λίγα λεπτά πριν τη σερβίρεις) «αλά ζέβρα», σε μια λωρίδα αφήνουμε φλούδα - σε μία όχι. Πάντως, όση φλούδα κρατήσεις, τη θες αγνή.
Με τη φρεσκάδα και την πρωτοτυπία της, στο εγγυώμαι, θα εθιστείς και θα επανέρχεσαι σε κείνη συχνά, όλο το καλοκαίρι προσαρμόζοντας το αλάτι, το wasabi και το λεμόνι στα γούστα σου.
Μια ερωτησούλα εδώ: ποιος δεν έχει στην κουζίνα του αγγουράκια και κολοκύθια το καλοκαίρι; Κανείς, όλοι πρώτα αυτά αγοράζουμε. Άρα, όταν έχεις χορτάσει από χωριάτικη, βραστά κολοκύθια και πατάτες, βλήτα και αλμύρα, ρόκα/παρμεζάνα, ντοματίνι/παξιμάδι χαρουπιού/μυζήθρα, να μια πρωτότυπη σαλάτα στον ορίζοντα, που θα ταιριάξει εξαιρετικά με τα καλοκαιρινά ριζότι αλλά και τα ψάρια, τα επικά παϊδάκια και λουκάνικα, τις σαρδέλες στη σχάρα αλλά και τα ονειρικά τηγανητά κεφτεδάκια. Ακόμα και μέσα σε σάντουιτς, αγαπητέ μου αναγνώστη, θα τη βάλεις με λίγο τόνο ή ψίχα καβουριού ή γαύρο μαρινάτο και θα με θυμηθείς.
Με τη φρεσκάδα και την πρωτοτυπία της, σ' το εγγυώμαι, θα εθιστείς και θα επανέρχεσαι σε κείνη συχνά, όλο το καλοκαίρι, προσαρμόζοντας το αλάτι, το wasabi και το λεμόνι στα γούστα σου. Ένα υλικό μόνο προσπάθησε να μην αφαιρέσεις, το ροζ πιπέρι (που δεν είναι πιπέρι αλλά ο καρπός ενός σχίνου, τα όμορφα δένδρα μπορείς να τα δεις live σε όλη την Αποστόλου Παύλου στο Θησείο, στη Ρηγίλλης κ.α.). Το ροζ πιπέρι βέβαια δεν αρέσει σε όλους αλλά εδώ ταιριάζει πολύ και, σαν έτερο περουβιανό υλικό, στολίζει όμορφα τη σαλάτα.
Η τεχνική της σαλάτας στηρίζεται στη μαγειρική γνώση ότι το λεμόνι και το λάιμ «μαγειρεύουν» μερικά φαγητά σπάζοντας με το κιτρικό οξύ τις ίνες των λαχανικών (επίσης, με το χαμηλό pH τους λευκαίνουν και σταθεροποιούν το σχήμα στα λεπτοκομμένα φιλέτα ψαριών, όπως στο περουβιανό ceviche, που όπως διάβαζα στην εφημερίδα El Pais, σε μια προσπάθεια εξάσκησης των ισπανικών μου, οι Περουβιανοί το μαγειρεύουν έτσι εδώ και 2.000 χρόνια, σύμφωνα με αρχαιολογικές ανακαλύψεις) μαρινάροντας δηλαδή τη σάρκα τους και εμπλουτίζοντάς την ταυτόχρονα με αρώματα εσπεριδοειδών.
Καλοκαίρι είναι, δεν χρειάζεται να μαγειρεύουμε τα πάντα δηλαδή, μερικές τεχνικές στην κουζίνα μας μάς επιτρέπουν να μαγειρέψουμε χωρίς να ανάψουμε φωτιές. Μαγείρεμα είναι και αυτό, αλλά ωμοφαγικού τύπου.
Άσε τα λεμόνια και το λάιμ λοιπόν να κάνουν τη δουλειά, ξέρουν αυτά, εδώ και 2.000 χρόνια.
Υλικά
1 μέτριο κολοκύθι και 1 αγγουράκι μικρό ανά δύο άτομα
Λάιμ, λεμόνι, ελαιόλαδο, λευκό ξίδι
Πάστα wasabi (το πράσινο καυτερό ραπάνι που φέρνουν μαζί με το τζίντζερ δίπλα στο σούσι), στα σούπερ μάρκετ
Λίγους κόκκους ροζ πιπεριού, σπασμένους με τη λάμα ενός μαχαιριού ή χονδροαλεσμένους
Λίγα φύλα φρέσκου δυόσμου
Λίγα φιστίκια Αιγίνης σπασμένα
Αλάτι
Προετοιμασία
Πέντε-δέκα λεπτά (αλλά όχι περισσότερο) πριν σερβίρουμε τη σαλάτα, καθαρίζουμε αλά ζέβρα τα δύο λαχανικά και με τον αποφλοιωτή συνεχίζουμε να τα «ξυρίζουμε» σε πολύ λεπτές φέτες. Τα σποράκια του αγγουριού δεν μας ενοχλούν.
Τα βάζουμε σε μπολ που το έχουμε αλείψει με ελάχιστο wasabi και προσθέτουμε αλάτι, λεμόνι και λάιμ και δυο σταγόνες ξίδι μόνο. Τα ανακατεύουμε με τα ακροδάκτυλά μας, ψιλοκόβουμε το δυόσμο και τον προσθέτουμε, ανακατεύουμε και μετά βάζουμε στη σαλατιέρα και γαρνίρουμε με τα φιστίκια Αιγίνης και το ροζ πιπέρι και κανένα ακόμα φυλλαράκι δυόσμου για την ομορφιά. Λίγες σταγόνες ελαιόλαδο και η σαλάτα έφυγε για το τραπέζι.
