Λουκάνικα, κρεμμύδια και παρά λίγο ξύλο - Το φαγητό των γηπέδων

Λουκάνικα, κρεμμύδια και παρά λίγο ξύλο - Το φαγητό των γηπέδων Facebook Twitter
Αφού το φωτογραφίσαμε, το ανοίξαμε, το ξανακλείσαμε, είπαμε να το φάμε. Κρίμα είναι να πάει χαμένο. Είναι και τα 5 ευρώ άλλωστε. Φωτο: Φίλιππος Λεμονής/ ΦΟΥΤΜΠΟΛ
1

Σε λίγη ώρα ξεκινάει ο αγώνας. Όλος ο περιβάλλων χώρος γύρω από το ΟΑΚΑ έχει αρχίσει να γεμίζει με καπνούς. Όχι δεν είναι από τα καπνογόνα και τις φωτοβολίδες που - εδώ που τα λέμε - έχουμε συνηθίσει στα ελληνικά γήπεδα, αλλά από τα σουβλάκια και τα λουκάνικα τα οποία ψήνονται πάνω στις σχάρες που έχουν στηθεί μερικά μέτρα μακριά.

Σε λίγο πρόκειται να αρχίσει το ντέρμπι μεταξύ ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, δυο ομάδων που μετά τις περσινές τους κόντρες στο ματς το οποίο διακόπηκε στην Τούμπα, έχουν αρχίσει να μισούνται. Μπροστά μας, όμως, τώρα δεν έχουμε κάποιον καλογυμνασμένο αθλητή, αλλά τους - κατά βάση τροφαντούς - καντινιέρηδες, τους αφανείς ήρωες των ελληνικών γηπέδων.

Στο βρώμικο, τις πατάτες, το κρεμμύδι, τη μουστάρδα, τη μπύρα και στους ξηρούς καρπούς - ελπίζουμε για πρόγευμα - χτυπά η καρδιά της γηπεδικής γαστρονομίας. Οι πιο πολλοί από τους εκπροσώπους της πρέπει να γνωρίζονται πολύ καλά, αν κρίνει κανείς πως κάθε σαββατοκύριακο είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι που γυρνούν από γήπεδο σε γήπεδο για να ψήνουν σουβλάκια. Άλλωστε το φαγητό και η πείνα, ομάδα δεν κοιτά.

Έχοντας φάει, έχοντας πιει, μ' όλο μας το σώμα στη θέση του και κυρίως όλο τον εξοπλισμό μας σώο παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Μαζί, όμως, έχουμε κι ένα χαρτάκι. Πάνω του έχουμε γράψει «η συνταγή για το καλύτερο βρώμικο», έτσι όπως μας την έδωσε ένας από τους πιο παλιούς της δουλειάς.

Εμείς, όμως, βρισκόμαστε σήμερα έξω από το ΟΑΚΑ, το οποίο με κάθε απόβαση οπαδών από τον ηλεκτρικό αρχίζει να ασφυκτιά. Πηγαίνουμε κοντά και αρχίζουμε να μιλάμε με τους περισσότερους. Τους ζητάμε να φωτογραφίσουμε τα βρώμικα. «5 ευρώ φίλε». «Δεν έχει επιχειρηματικό μυαλό» γκρινιάζουμε από μέσα μας και βγάζουμε από την τσέπη μας το χαρτονόμισμα. Δεν το λες και φθηνό πάντως.

Λουκάνικα, κρεμμύδια και παρά λίγο ξύλο - Το φαγητό των γηπέδων Facebook Twitter
Αν παρατηρούσε κανείς τις σκηνές και δεν έβλεπε μπροστά του τις σχάρες, θα νόμιζε πως κάτι πολύ παράνομο κάνουν αυτοί. Φωτο: Φίλιππος Λεμονής/ ΦΟΥΤΜΠΟΛ

Αφού το φωτογραφίσαμε, το ανοίξαμε, το ξανακλείσαμε, είπαμε να το φάμε. Κρίμα είναι να πάει χαμένο. Είναι και τα 5 ευρώ άλλωστε. Όσο εμείς τρώμε, το ματς έχει ξεκινήσει. Έχουμε ανοίξει το κινητό για να βλέπουμε live το σκορ ενός αγώνα που εκτυλίσσεται μερικά μέτρα μακριά μας. Επειδή, όμως, οι γραμμές του ίντερνετ δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ξεπεράσουν την ταχύτητα του ήχου, ακούμε πρώτοι τις φωνές μέσα από το γήπεδο.

Γύρω μας όλα είναι έρημα και σκοτεινά - όπως άλλωστε αρμόζει σ' ένα στάδιο το οποίο πριν από 15 χρόνια φιλοξένησε Ολυμπιακούς Αγώνες. Και εκεί λοιπόν που όλα κυλούν ήρεμα, ξαφνικά οι καντινιέριδες μπαίνουν μέσα στα αυτοκίνητα, βάζουν μπροστά και τρέχουν όλοι προς την ίδια κατεύθυνση. Τους ακολουθούμε.

Έχουν φύγει πια από τα «περίχωρα» του γηπέδου και έχουν σταθεί ακριβώς έξω από τα σίδερα που απαγορεύουν την είσοδο εντός του σταδίου. Εκεί θα τους συναντήσουν οι οπαδοί της ΑΕΚ στο ημίχρονο για να πάρουν χέρι με χέρι τα σάντουιτς και να επιστρέψουν πίσω. Μόνο τα κάγκελα τους χωρίζουν. Αν παρατηρούσε κανείς τις σκηνές και δεν έβλεπε μπροστά του τις σχάρες, θα νόμιζε πως κάτι πολύ παράνομο κάνουν αυτοί.

Λουκάνικα, κρεμμύδια και παρά λίγο ξύλο - Το φαγητό των γηπέδων Facebook Twitter
Φωτο: Φίλιππος Λεμονής/ ΦΟΥΤΜΠΟΛ

Προσπαθούμε στα κρυφά να βγάλουμε καμιά φωτογραφία. Δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουμε άλλα 5ευρα, ως εδώ. «Ρε, αυτός μας βγάζει φωτογραφίες» φωνάζει ένας και αμέσως εμφανίζεται μπροστά μας ένας κύριος ίσα με δύο μέτρα, λίγο αγριεμένος αλλά ευγενικός. «Τι θέλετε εσείς εδώ ρε; Σβήστε τις φωτογραφίες αλλιώς θα σου σπάσουμε την κάμερα» λέει στο φωτογράφο. Του αναφέρεις εκείνη την ώρα πως αυτό που κρατάει δεν είναι κάμερα, αλλά φωτογραφική μηχανή; Αποφασίσαμε πως όχι. Δεν νομίζουμε πως θα εκτιμούσε ιδιαίτερα αυτή την παρατήρηση.

Επειδή, όμως, εκεί τελικά που πίπτει ράβδος, μπορεί να πίπτει και λόγος, τον πείσαμε πως δεν θέλαμε το κακό του, μόνο να φωτογραφίσουμε το φαγητό. Εκεί λοιπόν που ήταν έτοιμος να μας σπάσει την κάμερα - ας είναι - τώρα μας αγκαλιάζει. «Φοβηθήκαμε ρε παιδιά μην είστε από τα κανάλια». Αυτό το πράγμα; Κάθε φορά που βλέπουν μπροστά τους φακό, να νομίζουν πως είναι από τηλεοπτικό σταθμό.

Έχοντας φάει, έχοντας πιει, μ' όλο μας το σώμα στη θέση του και κυρίως όλο τον εξοπλισμό μας σώο παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Μαζί, όμως, έχουμε κι ένα χαρτάκι. Πάνω του έχουμε γράψει «η συνταγή για το καλύτερο βρώμικο», έτσι όπως μας την έδωσε ένας από τους πιο παλιούς της δουλειάς. Σας την παραθέτουμε αυτολεξεί. 

«Υλικά: 1 λουκάνικο ή 1 σουβλάκι, Τηγανιτές πατάτες - κατά προτίμηση χοντροκομμένες για να μην σκληραίνουν -, Φρέσκα κρεμμύδια, 3 κομμάτια ντομάτας, Λάχανο ή Μαρούλι, Κέτσαπ - Μουστάρδα, πολύ αλάτι».

Λουκάνικα, κρεμμύδια και παρά λίγο ξύλο - Το φαγητό των γηπέδων Facebook Twitter
Φωτο: Φίλιππος Λεμονής/ ΦΟΥΤΜΠΟΛ
Λουκάνικα, κρεμμύδια και παρά λίγο ξύλο - Το φαγητό των γηπέδων Facebook Twitter
Φωτο: Φίλιππος Λεμονής/ ΦΟΥΤΜΠΟΛ

Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο πρώτο τεύχος του περιοδικού ΦΟΥΤΜΠΟΛ

 

Γεύση
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ

σχόλια

1 σχόλια