To ήξερες ότι το πρώτο vegetarian εστιατόριο στο Λονδίνο ιδρύθηκε το 1906;

To ήξερες ότι το πρώτο vegetarian εστιατόριο στο Λονδίνο ιδρύθηκε το 1906; Facebook Twitter
Το εστιατόριο λειτούργησε επί 30 χρόνια και υπήρξε αγαπημένος προορισμός της ανώτερης τάξης που ήθελε να δοκιμάσει αυτή την νέα διατροφική πρόταση αλλά όπως ήταν αναμενόμενο πολλοί ειρωνεύονταν τους χορτοφάγους, λέγοντας πως "όσοι τρώνε εκεί μοιάζουν με ζιζάνια και τρώνε αγριόχορτα." Είναι ενδιαφέρον πως εκατό χρόνια μετά εξακολουθούν και λέγονται περίπου τα ίδια για τους χορτοφάγους.
1

Τι κοινό έχουν το τέννις, η φιλανθρωπία, ο Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, η χορτοφαγία, η αρχαία ιστορία και οι σουφραζέτες; Τον ευγενικής καταγωγής Άγγλο πρωταθλητή του jeu de paume Γιούστας Μάιλς, ένα ευφυή και πρωτοπόρο πολυπράγμονα που έπειτα από όλα όσα έκανε στην ζωή του πέθανε με περιουσία μόλις 175 λίρες.

Ο Γιούστας Μάιλς ήταν απόγονος του πρώτου εκατομμυριούχου του Μπρίστολ και γεννήθηκε στο Γουεστ Εντ του Λονδίνου το 1868. Έτυχε εξαιρετικής εκπαίδευσης και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο King's College στο Κέιμπριτζ όπου ξεκίνησε και την γεμάτη διακρίσεις σταδιοδρομία του στις ρακέτες (καμία σχέση με το αγαπημένο ελληνικό παραλιακό άθλημα, πρόκειται για μια πρώιμη μορφή του σκουός) και το τέννις, όπου φυσικά αγωνιζόταν εναντίον του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Οι εξαιρετικές αθλητικές ικανότητες και κυρίως η άριστη φυσική του κατάσταση, επέτρεψαν στον Μάιλς να κερδίσει πολλούς τίτλους τόσο στην Αγγλία όσο και παγκοσμίως και να αποσπάσει το αργυρό μετάλλιο στο Jeu de paume (ή real tennis όπως ονομάζεται για να διακρίνεται από το σύγχρονο τέννις) στους Ολυμπιακούς του 1908 που έλαβαν χώρα στην γεννέτειρα του. 

Ο Μάιλς είχε παρατηρήσει από πολύ νωρίς το πως επηρέαζε τις σωματικές του επιδόσεις η διατροφή και απέδιδε σημαντικό ποσοστό των τενιστικών του τίτλων στην προσεκτική επιλογή τροφών. Υιοθέτησε την χορτοφαγία πολύ πριν γίνει μόδα και επίσης εφάρμοζε την πρακτική της ολιγοφαγίας: δεν έπαιρνε πρωινό, το γεύμα του ήταν ελαφρύ και δειπνούσε με σαλάτα, ψωμί με φύτρο σταριού, φρούτα και ενίοτε ένα φλυτζάνι τσάι.

Παρά την εντυπωσιακή αθλητική του σταδιοδρομία, μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι άλλες δραστηριότητες του. Υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας και εξέδωσε συνολικά περίπου 80 βιβλία που κάλυπταν μια πληθώρα πεδίων: εγχειρίδια εκμάθησης αρχαίων ελληνικών και λατινικών, ιστορικά και θρησκευτικά βιβλία, μεθόδους εκγύμνασης και συμβουλές υγιεινής διατροφής.

Ο Γιούστας Μάιλς υπήρξε και πρωτοπόρος στην συγγραφή βιβλίων αυτοβοήθειας. Μάλιστα το βιβλίο του Έκφραση και Κατάθλιψη (Expression and Depression) στάθηκε αφορμή για να γνωρίσει την σύζυγο του. Έπειτα από τον θάνατο του πολυαγαπημένου της πατέρα η Χάριετ Κίλλικ βασανιζόταν από ελαφριάς μορφής κατάθλιψη. Όταν διάβασε το βιβλίο του Μάιλς εφάρμοσε τις παροτρύνσεις του, βοηθήθηκε πολύ και του έγραψε μια επιστολή που οδήγησε σε μια τρυφερή φιλία και αργότερα τον γάμο. Εκτός από τις ψυχολογικές συμβουλές όμως η Χάλι, όπως την αποκαλούσαν, υιοθέτησε και την χορτοφαγία του συζύγου της.

Ο Μάιλς είχε παρατηρήσει από πολύ νωρίς το πως επηρέαζε τις σωματικές του επιδόσεις η διατροφή και απέδιδε σημαντικό ποσοστό των τενιστικών του τίτλων στην προσεκτική επιλογή τροφών. Υιοθέτησε την χορτοφαγία πολύ πριν γίνει μόδα και επίσης εφάρμοζε την πρακτική της ολιγοφαγίας: δεν έπαιρνε πρωινό, το γεύμα του ήταν ελαφρύ και δειπνούσε με σαλάτα, ψωμί με φύτρο σταριού, φρούτα και ενίοτε ένα φλυτζάνι τσάι.

Ο ίδιος ανέφερε πως είχε χάσει αγώνες τέννις επειδή έπαθε κράμπες λόγω κατανάλωσης κρέατος ενώ αντίστοιχα κάποιες νίκες θεωρούσε πως οφείλονταν στο ότι έπινε ένα ποτήρι ζεστό γάλα με δύο κουταλιές διατροφικού συμπληρώματος σε σκόνη. Η πρακτική αυτή φυσικά δεν απέχει παρά μόνο χρονικά από την σημερινή συνήθεια της κατανάλωσης πρωτεϊνούχων ροφημάτων από όσους γυμνάζονται. 

Το ενδιαφέρον του για την εξάπλωση της χορτοφαγίας και την προσφορά υγιεινών γευμάτων ωστόσο δεν έμεινε στα χαρτιά ούτε περιορίστηκε στον εαυτό του και τον στενό οικογενειακό του κύκλο. Μαζί με την Χάλι του αποφάσισαν να ανοίξουν τον Μάιο του 1906 ένα αμιγώς χορτοφαγικό εστιατόριο, το πρώτο στο Λονδίνο, ώστε να προάγουν την υγεία. Σύμφωνα με τον ίδιο «ο σκοπός δεν είναι απλά να αποφεύγει κανείς την κατανάλωση κρέατος και άλλων τροφών που αποτελούνται από σάρκα, αλλά κυρίως να επιλέγεται μια ποικιλία θρεπτικών και δυναμωτικών τροφών τα οποία θα αντικαταστήσουν το κρέας ως δομικά στοιχεία του σώματος».

Οι προθήκες του εστιατορίου ήταν διακοσμημένες με κονσέρβες και συσκευασίες τροφίμων που παράγονταν από τις εταιρείες υγιεινών τροφών του Μάιλς και με αντίτυπα του μηνιαίου περιοδικού που εξέδιδε με τίτλο Healthward Ho! Το μενού έφερε δίπλα από τα πιάτα τις σημάνσεις "Θ", "ΠΘ" και "ΑΟ" που σήμαιναν πως το εν λόγω πιάτο ήταν θρεπτικό, πολύ θρεπτικό ή άνευ ουρικού οξέως.

Ενδιαφέρον είναι πως εκτός από το ζεύγος Μάιλς οι υπόλοιποι μέτοχοι ήταν εξίσου εξέχουσες μορφές της λονδρέζικης κοινωνίας. Πρόκειται για τους συγγραφείς Ε. Φ. Μπένσον και Τζωρτζ Μπάρναρντ Σω, τον διευθυντή του Ήτον, την Δρ. Χέλεν Γουίλσον και την διευθύντρια του προοδευτικού σχολείου Γουεστ Χιθ, Έννις Ρίτσμοντ. Οι δύο τελευταίες ήταν ακτιβίστριες στο γυναικείο κίνημα και υπήρξαν η αιτία που το Eustace Miles Restaurant, δυο βήματα από το Κόβεντ Γκάρντεν, έγινε στέκι των σουφραζέτων.

Μάλιστα έξω από το εστιατόριο, που ήταν ένα από τα αγαπημένα της ακτιβίστριας Σύλβια Πάνκχερστ, φιλοξενούνταν ένας πάγκος που πουλούσε την φεμινιστική εφημερίδα Votes for Women και εκεί πήγαιναν για πρωινό όσες φεμινίστρες αποφυλακίζονταν από τις φυλακές Χόλογουεϊ που σηματοδότησαν την πάλη των γυναικών για το δικαίωμα στην ψήφο.Αν αναλογιστεί κανείς πως μέχρι και το 1911 πολλοί ήταν εκείνοι που ενοχλούνταν στη θέα γυναικών που έτρωγαν μόνες ή παρέα σε εστιατόρια αντιλαμβάνεται την προοδευτικότητα του Eustace Miles Restaurant.

 

To ήξερες ότι το πρώτο vegetarian εστιατόριο στο Λονδίνο ιδρύθηκε το 1906; Facebook Twitter
Ο Γιούστας Μάιλς στο χορτοφαγικό εστιατόριο που άνοιξε τον Μάιο του 1906 κοντά στο Κόβεντ Γκάρντεν.

Το εστιατόριο λειτούργησε επί 30 χρόνια και υπήρξε αγαπημένος προορισμός της ανώτερης τάξης που ήθελε να δοκιμάσει αυτή την νέα διατροφική πρόταση αλλά όπως ήταν αναμενόμενο πολλοί ειρωνεύονταν τους χορτοφάγους, λέγοντας πως "όσοι τρώνε εκεί μοιάζουν με ζιζάνια και τρώνε αγριόχορτα." Είναι ενδιαφέρον πως εκατό χρόνια μετά εξακολουθούν και λέγονται περίπου τα ίδια για τους χορτοφάγους.

Ο σπουδαίος συγγραφέας Χ. Τζ. Γουελς που αποκαλείται μαζί με τον Ιούλιο Βερν "πατέρας" της επιστημονικής φαντασίας, περιέγραψε ως καρικατούρες τους θαμώνες του εστιατορίου λέγοντας ότι πρόκειται για "μια μικρή αλλά δραστήρια μειονότητα, τα "Παιδιά του Φωτός" που εργάζονταν για την "Εξύψωση της Σκέψης και την Απλή Ζωή".

Άλλος συγγραφέας που μπαίνει στον κόπο να θάψει το εστιατόριο ήταν ο Ε. Μ. Φόρστερ στο Howard's End με τον εξής διάλογο:

— Την επόμενη φορά θα γευματίσετε μαζί μου στου Κ. Γιούστας Μάιλς.

— Ευχαρίστως.

— Όχι, δεν θα είναι καθόλου ευχάριστα. Έχει όλο πρωτεϊδή και σωματοδομικές τροφές και έρχονται άγνωστοι λέγοντας  σας "συγγνώμη αλλά έχετε υπέροχη αύρα".

To ήξερες ότι το πρώτο vegetarian εστιατόριο στο Λονδίνο ιδρύθηκε το 1906; Facebook Twitter
Σελίδες από εικονογραφημένο βιβλίο ασκήσεων του Μάιλς.

Εκτός από την επιχειρηματική τους δράση όμως, το ζεύγος Μάιλς θεώρησε υποχρέωση του να συνδράμει και τους άπορους του Λονδίνου παρέχοντας υγεινά γεύματα και ζεστά ρούχα τον χειμώνα συνεργαζόμενο με φιλανθρωπικές δράσεις που στήριζε η Βασίλισσα Αλεξάνδρα της Αγγλίας (αδελφή του Γεωργίου Α' της Ελλάδας παρεμπιπτόντως).

Παρά την αρχική επιτυχία της αλυσίδας υγιεινών τροφών, των δύο εστιατορίων και του ξενώνα και των εσόδων από τα βιβλία, ο Γιούστας Μάιλς τελικά κήρυξε πτώχευση τον Δεκέμβριο του 1933. Ο οραματιστής χορτοφάγος θεώρησε πως η επιχείρηση του υπήρξε θύμα της εποχής της πολυτέλειας: "Οι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να δαπανήσουν πέντε σελίνια στο κομμωτήριο, για τσιγάρα ή διασκέδαση παρά για υγεινά γεύματα. Ακόμα κι αν πρόκειται να ξοδέψουν ένα σελίνι για ένα υγιεινό πιάτο θα προτιμήσουν να δώσουν πέντε πένες για ένα κομμάτι κέικ και καφέ και τα υπόλοιπα θα τα κρατήσουν για την διασκέδαση τους."

Μπορεί οι επιχειρήσεις του Γιούστας Μάιλς να μην ευδοκίμησαν αλλά το όραμα του για μια μεταρρύθμιση της διατροφής μας έχει πραγματωθεί σήμερα, ίσως μάλιστα έχουν ξεπεράσει εκείνο που ο ίδιος θα θεωρούσε "υγιές", και του οφείλουμε μία μνεία για την αληθινά προοδευτική στάση του. 

Γεύση
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Λογική > Ιδεοληψίαhttp://www.efsyn.gr/arthro/o-rolos-tis-kreofagias-stin-anthropopoiisi-masΜπορείς να υπάρξεις υγιής απέχοντας από το κρέας ≠ είναι υγεία να απέχεις από το κρέαςΥπερκατανάλωση κρέατος ≠ πλήρης αποχή από το κρέας