Βαν Γκογκ: ο πεινασμένος καλλιτέχνης

Facebook Twitter
1


Στο άκουσμα του ονόματος «Βαν Γκογκ» το σχόλιο είναι «αυτός που έκοψε το αυτί του και το έστειλε σε μια πόρνη.» Είναι αλήθεια ότι ο ζωγράφος υπέφερε από αϋπνίες, πόνους στο στομάχι, ζαλάδες και πολλά άλλα προβλήματα, τα οποία περιέγραφε με πολλές λεπτομέρειες στον αδερφό του: δεδομένου ότι πέθανε σε νεαρή ηλικία και πράγματι, πέρασε μια ζωή πεινώντας, το πιθανότερο είναι ότι δεν ήταν απλά υποχόνδριος.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι έπασχε από μια μορφή επιληψίας, άλλοι από μανιοκατάθλιψη, αυτό που λέγεται λιγότερο, είναι ότι ο Βαν Γκογκ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πεινώντας, και μάλιστα πολύ. Ο Jonathan Jones έχει ισχυριστεί ότι «δεν γίνεται σπουδαία τέχνη με γεμάτο στομάχι» και η λίστα με τους πεινασμένους καλλιτέχνες είναι ατελείωτη. Ο Miró παραδέχτηκε ανοιχτά ότι η πείνα ήταν η μούσα του: «Η πείνα ήταν πολύ καλή πηγή για παραισθήσεις. Για μεγάλες περιόδους καθόμουν και κοιτούσα τους άδειους τοίχους προσπαθώντας να αποτυπώσω τα σχήματα που έβλεπα στο χαρτί.»

Κάποτε έγραψε ότι σε διάστημα τεσσάρων ημερών έφαγε λίγες κόρες ψωμιού και 23 φλιτζάνια καφέ. Ψωμί και καφές αποτελούσαν τη βασική του διατροφή, που και που έτρωγε ένα κρεμμύδι ή ένα μικρό κομμάτι κρέας. Τις ημέρες που έτρωγε μόνο ψωμί το πιθανότερο είναι ότι έπαιρνε 1160 θερμίδες (ενώ χρειαζόταν 2800).

Το 1880 ο Βίνσεντ έγραψε στον αδερφό του: « Μη νομίζεις ότι ζω πλουσιοπάροχα εδώ στις Βρυξέλλες, το κυρίως μου φαγητό είναι ξερό ψωμί ή μερικές πατάτες ή κάστανα που πουλάνε στο δρόμο αλλά επειδή έχω ένα κάπως καλύτερο δωμάτιο και που και που μπορώ να φάω κάτι καλύτερο σε ένα εστιατόριο πιστεύω ότι θα τα καταφέρω καλά. Αλλά τα τελευταία δύο χρόνια πέρασαν πολύ δύσκολα.»


 

«Αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι οι αϋπνίες, και ο γιατρός δεν το έχει αναφέρει, ούτε κι εγώ σ’ αυτόν. Το παλεύω μόνος μου.»


 

«Ανακάλυψα ότι η όρεξή μου έχει ρυθμιστεί έτσι και όταν έφτασαν τα λεφτά σου δεν μπορούσα πια να αντέξω το φαγητό.»


 

«Πιστεύω όλο και περισσότερο ότι ό,τι τρώμε επηρεάζει την ικανότητά μας να σκεφτόμαστε και να δημιουργούμε εικόνες. Όταν το στομάχι μου με ενοχλεί εμποδίζει την επιτυχία της δουλειάς μου.»

 

(Όλες οι εικόνες είναι αυτοπροσωπογραφίες του Βαν Γκογκ)

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια
Ανώνυμε 11.49 συγγνώμη κιόλας αλλά το σχόλιό σου είναι λίγο κουλό και άκυρο. Η τέχνη αυτού του ύψιστου επιπέδου απαιτεί πλήρη αφοσίωση. Αν ο Βίνσεντ δούλευε ολημερίς στα χωράφια ή στο εργοστάσιο για τον κάματο, δεν θα είχε γνωρίσει η ανθρωπότητα τα αριστουργήματά του.