To καλλιτεχνικό project 'Data Masks' του Αμερικανού εικαστικού Sterling Crispin, αποτελείται από μια σειρά ζοφερών πορτραίτων που, στην ουσία, δεν απεικονίζουν καποιο συγκεκριμένο πρόσωπο.
Αντ' αυτού, χρησιμοποιούν πρωτογενή data για να δείξουν τον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία 'αντιλαμβάνεται' το ανθρώπινο είδος.
Ο καλλιτέχνης, έχοντας επέμβει προγραμματιστικά σε κάποιον αλγόριθμο αναγνώρισης προσώπων τροφοδοτεί τις εικόνες που παράγει εκεί, στο λογισμικό εντοπισμού προσώπων του Facebook για να υπενθυμίσει στο κοινό του τις έννοιες της παρακολούθησης από μηχανές, επί 24ώρου βάσης.
"Το Facebook δημιουργεί παρόμοιες μάσκες από τα πρόσωπα που εμφανίζονται σε φωτογραφίες που δημοσιεύονται εκεί", εξηγεί ο Crispin, "Το κοινωνικό δίκτυο αναλύει καθε πρόσωπο που εμφανίζεται σε φωτογραφίες που ποστάρουν οι χρήστες του και αποθηκεύονται στους σέρβερ του, και στη συνέχεια τις μετατρέπει σε τρισδιάστατα μοντέλα. Αυτό συμβαίνει με τις φωτογρφίες όλων μας, ανεξάρτητα από το αν γινόμαστε tag, σε αυτές ή όχι".
Ο Crispin συλλέγει μοτίβα από πρόσωπα χρηστών του internet από βάσεις δεδομένων, όπως την 'Labeled Faces in the Wild', και στη συνέχεια τα χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη για να συνθέσει μια δισδιάστατη εικόνα την οποία μετατρέπει σε 3D, ακολουθώντας περίπου την ίδια διαδικασία με το Facebook. H διαφορά είναι ότι ο καλλιτέχνης διακόπτει την διαδικασία πριν ο αλγόριθμος δημιουργήσει ένα τέλειο πρόσωπο, με αποτέλεσμα τις περίεργες μεταλλάξεις των 'πορτραίτων' του που σύμφωνα με τον ίδιο "μπορούν να αποτελούνται από το φρύδι ενός προσώπου και το πηγούνι κάποιου άλλου."
"Δείτε για παράδειγμα, το παρακάτω πρόσωπο. Δεν μοιάζει με φάντασμα; Εϊναι πολύ ενοχλητικό. Ο αλγόριθμος δημιούργησε από μόνος του κάτι που μοιάζει με το χαμόγελο της Σφίγγας".
Στο 99% των περιπτώσεων, όταν οι εικόνες μου σκανάρονται από το λογισμικό ανίχνευσης προσώπων του Facebook, εκείνο τις περνάει για κανονικά πρόσωπα. Ένας άνθρωπος όμως δεν θα ξεγελιόταν ποτέ.
Με δεδομένο ότι οι κυβερνήσεις δημιουργούν ολοένα και περισσότερες βιομετρικές βάσεις δεδομένων, όπως για παράδειγμα το Next Generation Identification του FBI, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι ταυτότητές μας γίνονται αντικείμενο ανάλυσης και επεξεργασίας από τις τεχνολογίες που υιοθετούμε, ακόμα κι από το Facebook. Και το έργο του Crispin αποτελεί μια ηχηρή υπενθύμιση.
[ΠΗΓΗ]
σχόλια