Οι Times έγραψαν “Ming is still the thing”. Ανάμεσα στο 1400 και 1450, η Κίνα ήταν μια παγκόσμια υπερδύναμη. Η δυναστεία των Μινγκ την εξουσίαζε με έδρα το Πεκίνο. Εκεί χτίστηκε και η Απαγορευμένη Πόλη. Η Κίνα των Μινγκ, εκείνη την περίοδο ήταν συνδεδεμένη με τον υπόλοιπο κόσμο. Οι Κινέζοι καλλιτέχνες με πολλές και συναρπαστικές επιρροές δημιούργησαν μερικά από τα ωραιότερα έργα τέχνης αντικείμενα και πίνακες που έγιναν ποτέ.
Η έκθεση στο British Museum θεωρείται το πιο σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός του φθινοπώρου στο Λονδίνο και περιλαμβάνει μια σειρά από τα θεαματικά αντικείμενα της Κινεζικής τέχνης από εξαίσια πορσελάνη και χρυσό καθώς και έπιπλα, πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα - από τα μουσεία σε ολόκληρη την Κίνα και τον υπόλοιπο κόσμο. Πολλά από τα εκθέματα ανακαλύφθηκαν πρόσφατα και άλλα ταξιδεύουν για πρώτη φορά έξω από την Κίνα. Δέκα κινεζικά ιδρύματα και 21 διεθνείς δανειστές συμπράττουν σε μια έκθεση στην οποία θα επιχειρηθεί να αναλυθεί το μοντέλο της κυριαρχίας των Μινγκ και η επίπτωσή του στην τέχνη.
Η έκθεση επίσης μας δείχνει ότι η Κίνα, δεκαετίες πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο, εκτελούσε εμπορικές διαδρομές στην Αφρική και σε όλο τον Ινδικό Ωκεανό. Πριν η Αγγλία ανακαλύψει την εκτύπωση, τύπωνε την πρώτη εγκυκλοπαίδεια του κόσμου και διεξήγε μάχες με όπλα όταν η Ευρώπη είχε ως πολεμικά μέσα τα τόξα και τα βέλη. Με αυτό τον τρόπο η παράλληλη ιστορία της Κίνας και του υπόλοιπου κόσμου γίνεται πλήρως κατανοητή. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε ελάχιστη επαφή μεταξύ Κίνας και Βόρειας Ευρώπης, ο πιο ατρόμητος εξερευνητής της χώρας, Zheng He, πραγματοποιούσε κορυφαίες αποστολές προς τη Νοτιοανατολική Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. 
Στην έκθεση, η Βρετανική Βιβλιοθήκη θα δανείσει οκτώ τόμους από την πρώτη εγκυκλοπαίδεια του κόσμου, ένα τεράστιο σύνολο πληροφοριών που περιέχει τα πάντα, από τις συνταγές για ένα πιάτο φασόλια μέχρι το πώς να ντύσει κανείς ένα πτώμα. Το μυθιστόρημα θεωρείται η μεγαλύτερη πολιτιστική εξέλιξη επί Δυναστείας Μινγκ. Εκπληκτικά έργα δημοσιεύονται, όπως το Ταξίδι προς τη Δύση, το Μυθιστόρημα των Τριών βασιλείων, και ο Χρυσός Λωτός. Τα Ταξιδιωτικά Ημερολόγια του Σου Σιακέ εθεωρείτο ο καλύτερος ταξιδιωτικός οδηγός στην εποχή του. Στον τομέα της Ιατρικής, ο Λι Σιτζέν έγραψε τη Συλλογή Ιατρικού Υλικού. Ο Σου Κουανγκτσί, ένας ειδικός επί της γεωργίας, έγραψε την Ολοκληρωμένη Πραγματεία επί της Αγροτικής Διοίκησης.
«Η εποχή των Μινγκ», σημειώνει ο κορυφαίος επιμελητής της έκθεσης, καθηγητής Κρέγκ Κλούνας «και ειδικά τα πενήντα χρόνια που παρουσιάζονται ήταν σαν τη δική μας ελισαβετιανή εποχή, μια χρυσή εποχή. Πιθανώς τα ωραιότερα πράγματα που έγιναν στην Κίνα, δημιουργήθηκαν εκείνη την περίοδο, την θεαματικά δυναμική και πολιτιστικά γόνιμη. Όταν ξεκίνησα πριν από 40 χρόνια να μελετώ τους Μινγκ, η Κίνα ήταν μια κλειστή και στάσιμη χώρα. Αντιθέτως, την εποχή των Μινγκ η Κίνα ήταν ανοιχτή σε ξένες επιρροές, με μια πολυπολιτισμική αυτοκρατορική αυλή, όπου μπορείτε να εύκολα να συναντήσετε έναν Ιρανό αστρονόμο, ένα Βιετναμέζο αρχιτέκτονα ή έναν Ιάπωνα ειδικό στα όπλα».
Επτά χρόνια μετά την απολύτως επιτυχημένη έκθεση με τον πήλινο στρατό, για πρώτη φορά εκτίθενται τα ευρήματα από τρεις πριγκιπικούς τάφους που ανασκάφθηκαν στο Σιτσουάν, Σαντόνγκ και Χουμπέι. Επίσης συμπεριλαμβάνονται εικόνες που δείχνουν ότι η αυτοκρατορική στρατιωτική ελίτ έπαιζε γκολφ και ποδόσφαιρο για να διατηρεί τη φόρμα της. Και αυτό επειδή στην Κίνα οι μάχες ήταν μεγάλες και επικές. Ο στρατός που έπαιρνε μέρος μπορεί να έφτανε τις 100.000 αριθμός που κάνει τον αριθμό των 8.000 Άγγλων που νίκησαν τους 15.000 Γάλλους στο Agincourt το 1415 να φαίνεται ασήμαντος. Ίσως ξεκινήσει ξανά η συζήτηση για το ποιός εφηύρε το γκολφ.
Ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου Neil MacGregor, δήλωσε: «Οι πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές αλλαγές στην Κίνα κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του 15ου αιώνα, είναι μια αξιοσημείωτη ιστορία που μόλις τώρα άρχισε να κατανοείται πλήρως. Οι νέες ανακαλύψεις και η έρευνα έχουν οδηγήσει σε μια νέα προοπτική σε αυτή τη σημαντική περίοδο που κινείται μακριά από την ευρω-κεντρική άποψη της ιστορίας της Κίνας».
Η δυναστεία των Μινγκ
Η δυναστεία Μινγκ άρχισε το 1368, όταν ο Τζου Γιουάνγκτζανγκ στέφθηκε αυτοκράτορας στη Ναντζίνγκ. Στη διάρκεια της 31χρονης βασιλείας του, ο Τζου Γιουάνγκζανγκ ή αυτοκράτορας Ταϊτζού, αφαίρεσε ακόμη περισσότερες εξουσίες από την φεουδαρχική απολυταρχία. Εκτέλεσε πολλούς επισήμους και χρησιμοποίησε βία ενάντια σε όσους υποψιαζόταν ως συνωμότες. Μετά το θάνατο του Ταϊτζού, ο εγγονός του ανέβηκε στο θρόνο και έγινε γνωστός με το όνομα Αυτοκράτορας Τζιανγουέν. Εκθρονίστηκε από το θείο του, Τζου Τι, που αυτοανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας Τσενγκτζού. Το 1421 μετέφερε την πρωτεύουσα από τη Ναντζίνγκ στο Πεκίνο.
Στα μέσα της περιόδου κατά την οποία βασίλεψε η δυναστεία, έγιναν πολλές εξεγέρσεις χωρικών, αλλά κατεστάλησαν με επιτυχία.
Ο Τζανγκ Τζουτζένγκ, σημαντική πολιτική φυσιογνωμία επί δυναστείας Μινγκ, διεξήγαγε μεταρρυθμίσεις ώστε να σταθεροποιήσει τη βασιλεία και να απαλύνει τις κοινωνικές συγκρούσεις. Τιμώρησε διεφθαρμένους αξιωματούχους, ενθάρρυνε την ανάπτυξη της γεωργίας, ξανάφτιαξε δρόμους για τις μεταφορές και αναμόρφωσε την φορολογία. Οι απλοί άνθρωποι ζούσαν κάπως καλύτερα μετά από αυτές τις αλλαγές.
Κατά την ύστερη δυναστεία Μινγκ, η ιδιοκτησία άρχισε να συγκεντρώνεται στα χέρια λιγότερων ανθρώπων. Βασιλικοί απεσταλμένοι εμφανίστηκαν απ' άκρη σ' άκρη στη χώρα και η φορολογία αυξήθηκε, ενώ εντάθηκαν οι κοινωνικές διαμάχες. Μερικοί αξιωματούχοι άρχισαν να ανησυχούν για την κατάσταση αυτή και προσπάθησαν να εφαρμόσουν λύσεις. Ανάμεσα σ' αυτές ήταν το αίτημα να αφαιρεθούν εξουσίες από τη βασιλική οικογένεια και τους ευνούχους. Αυτοί οι αξιωματούχοι συνήθιζαν να μιλάνε στο κοινό για τις προτάσεις τους και να συζητάνε τα θέματα της αυλής ανοιχτά. Στο τέλος ονομάστηκαν Κόμμα Ντόνγκλιν. Αλλά σταδιακά προκάλεσαν τους ευνούχους και οι προσπάθειές τους είχαν ως αποτέλεσμα να αναστατώσουν την κοινωνία περισσότερο.
Οι επαναστάσεις στις αγροτικές περιοχές σταδιακά εντάθηκαν και γύρω στο 1627 εμφανίστηκε λιμός στην επαρχία Σαανσί. Εκατοντάδες χιλιάδες χωρικών που λιμοκτονούσαν εξεγέρθηκαν κατά της αυλής. Το 1644 οι επαναστάτες βάδισαν προς το Πεκίνο και ο Αυτοκράτορας Τσονγκτζέν αυτοκτόνησε.
*H έκθεση ανοίγει στις 18 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τον Ιανουάριο του 2015.
Δείτε περισσότερα
