Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
Εκατοντάδες συγκεντρώθηκαν το σαββατοκύριακο σε πλατείες της Αθήνας (Κυψέλη, Εξάρχεια, Κολωνάκι, Ψυρρή, Περιστέρι), οι οποίοι συνέχισαν μάλιστα το κορωνοπάρτι τους και μετά τις 9μμ που τίθεται σε ισχύ η απαγόρευση κυκλοφορίας.
Τις πταίει; Η εξήγηση είναι προφανής: όταν η πραγματικότητα δεν συμμορφώνεται με τις υποδείξεις μας, φταίει το κακό το ριζικό μας. Και η γιατρειά επίσης προφανής: αφού δεν συμμορφώνεται, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά.
Η καταταλαιπωρημένη έννοια της ατομικής ευθύνης πάλι στο προσκήνιο ως η πασπαρτού αιτία για ό,τι δεν πάει καλά με τη διαχείριση της πανδημίας.
Ξαφνικά, ανακαλύψαμε ότι η απουσία ατομικής ευθύνης είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών κακής, ανεύθυνης διαπαιδαγώγησης, στην οποία εμπλέκονται πρακτικά όλοι οι βασικοί θεσμοί της κοινωνίας. Συγκλονιστική ανακάλυψη, λες κι αυτό δεν ίσχυε την ημέρα που ξεκινούσε η πανδημία, λες κι αυτό δεν έπρεπε να είναι ή δεν ήταν δεδομένο για όποιον είχε την ευθύνη να χαράξει τις πολιτικές αντιμετώπισής της.
Και είναι πολύ κωμικό να σηκώνεις τα χέρια ψηλά, επειδή σήμερα ανακάλυψες τον τροχό.
Γνωστή ρητορεία. Η κακή παιδεία φταίει. Το δίδυμο αδελφάκι τού «είναι ζήτημα παιδείας», αλλά από την ανάποδη — ως αιτία των δεινών μας και όχι ως λύση. Όσοι θέλουν να μεταθέσουν την επίλυση ενός ζητήματος στο άδηλο μέλλον γνωρίζουν άριστα το ρητορικό τέχνασμα: πετούν ένα «είναι ζήτημα παιδείας» και δεν σηκώνουν κουβέντα για τη λύση τους. Το κέρδος είναι διπλό, διότι αφενός ξεμπερδεύουν από το ενοχλητικό ζήτημα και, αφετέρου, αφήνουν να εννοηθεί ότι αυτοί έχουν μπόλικη από δαύτη ή, στην προκειμένη περίπτωση, ευθύνη που ξεχειλίζει.
• • •
ΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟΨΕΩΝ
Οι άνθρωποι αλλάζουν απόψεις, καθώς συσσωρεύουν γνώσεις, εμπειρικές και θεωρητικές, και αποκτούν νέες πληροφορίες. Αυτό είναι και εύλογη και ευπρόσδεκτη συμπεριφορά.
Η συντριπτική πλειονότητα, αλλά όχι όλοι. Υπάρχουν κάποιοι τόσο κολλημένοι σε πολιτικά και θρησκευτικά δόγματα, ώστε δεν φτάνουν ούτε πέντε ζωές για να αλλάξουν τα πιστεύω τους.
Το είπε πολύ ωραία ο Τζον Μέιναρντ Κέυνς, όταν κάποιος τον κριτίκαρε ότι άλλαξε τη θέση του για τη νομισματική πολιτική: «Όταν οι πληροφορίες μου αλλάζουν, μεταβάλλω τα συμπεράσματά μου. Εσείς τι κάνετε, κύριε;».
Βεβαίως, δεν λείπουν τα «ναι μεν, αλλά», ιδίως όσον αφορά τις πολιτικές απόψεις.
Καταρχάς, δεν μπορείς να αλλάζεις απόψεις συχνά, διότι ως γνωστόν δεν είναι πουκάμισα. Επιπλέον, δεν μπορείς από μια σχετικώς προχωρημένη ηλικία και μετά να αλλάζεις θεμελιώδεις πολιτικές θέσεις, διότι, πάλι ως γνωστόν, ο ανθρώπινος βίος είναι πεπερασμένος και άρα κάποια στιγμή επιτέλους θα πρέπει κάπου να κατασταλάξεις, τουλάχιστον όσον αφορά βασικές πολιτικές επιλογές. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, προκαλείς διόλου άδικα την υποψία πως η μεταστροφή γίνεται για το ίδιον και μόνο συμφέρον σου.
Τέλος, είναι εκνευριστικό (και γελοίο) να υποστηρίζεις με φανατισμό σήμερα το Α, όταν προηγουμένως υποστήριζες με τον ίδιο φανατισμό το αντίθετο του Α, και μάλιστα να καταγγέλλεις όσους ανέκαθεν υποστήριζαν το Α. Δεν πρόκειται για σπάνιο φαινόμενο, αφού οι παλιοί αναγκάστηκαν να επινοήσουν μια λέξη γι’ αυτό, τον «γενιτσαρισμό», την οποία οι σημερινοί συμπατριώτες μας τείνουν να αντικαταστήσουν με τον όρο «ταλιμπανισμό» — κάθε εποχή έχει τις θετικές και αρνητικές της αναφορές. Αντίθετα, πάντως, με τις δύο προηγούμενες περιπτώσεις, αυτό το φαινόμενο δεν φαίνεται να εξηγείται ικανοποιητικά από το ίδιον συμφέρον. Μάλλον προς τη μεριά της ψυχοπαθολογίας θα πρέπει να το ψάξουμε.
Αν, όμως, έχουμε μίξη και των τριών αυτών «ναι, μεν άλλα», προφανώς η επιστήμη δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
• • •
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
Μεγάλη πυρκαγιά κατέκαψε χθες τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Κέιπ Τάουν.
Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για καταστροφή του τμήματος των Ειδικών Συλλογών. Μολονότι πολλά αρχεία και έγγραφα έχουν ψηφιοποιηθεί, αν οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν, θα πρόκειται για πολιτιστική τραγωδία. Στο τμήμα φυλασσόταν μεγάλος αριθμός πρωτογενών στοιχείων για τους ιθαγενείς πληθυσμούς, και τα αντι-αποικιοκρατικά και απελευθερωτικά κινήματα στη Νότια Αφρική και σε άλλες χώρες της Αφρικής.
Unbelievable — the UCT libraries with priceless rare books is being gutted by the #CapeTownFire (Video from WhatsApp) pic.twitter.com/7RI4dsxD3U
— Kimon de Greef (@kimondegreef) April 18, 2021
• • •
ΕΝΑ ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥ ΝΤΙΖΑΪΝ
Στη χθεσινή δημοπρασία του Annmaris, «Architecture & Design - From Finnish Buildings», υπήρχαν και αντικείμενα από το σανατόριο Paimio.
Το σανατόριο υπήρξε έργο του σπουδαίου Φιλανδού αρχιτέκτονα, Alvar Aalto, και της συζύγου του, Aino, οι οποίοι είχαν κερδίσει τον σχετικό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό το 1929. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1939, το δε ζεύγος Aalto σχεδίασε μέχρι και τα έπιπλά του.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄60 χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά ως σανατόριο φυματικών, οπότε μετετράπη σε γενικό νοσοκομείο.
Πριν από δύο μήνες, το σανατόριο Paimio περιελήφθη στον κατάλογο των υποψηφίων Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Πηγή: Bbys Magazine
• • •
Η ΑΓΕΛΑΔΑ ΠΟΥ ΓΕΛΑΕΙ ΕΓΙΝΕ 100 ΕΤΩΝ
Όταν στις 16 Απριλίου 1921 ο Λεόν Μπελ υπέβαλλε την αίτηση για να κατοχυρώσει το προϊόν του, La Vache qui rit, σε μια πόλη της Φρανς Κοντέ, δεν φανταζόταν ότι θα έκανε το τυρί με τη μεγαλύτερη παγκόσμια κατανάλωση.
Κατάλαβε, όμως, πολύ γρήγορα ότι θα ήταν τεράστια εμπορική επιτυχία. Από την πρώτη χρονιά, το 1924, που χρησιμοποιήθηκαν η χάρτινη συσκευασία και οι μηχανές για τα τυράκια (μερίδες), η παραγωγή έφθασε στις 12.000 συσκευασίες την ημέρα.
Σήμερα, 121 άτομα σε περισσότερες από 120 χώρες γεύονται ένα τυράκι κάθε δευτερόλεπτο. Η εταιρεία παράγει ετησίως 12 δισεκατομμύρια τυράκια, απασχολεί 13.000 εργαζόμενους, και έχει κύκλο εργασιών 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Μια επιχειρηματική εποποιία, δίχως ορατό τέλος.
Πηγή: Magazine Gastronomie et Vins
• • •
ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΪΝΣΤΑΙΝ
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν (14 Μαρτίου 1879 – 18 Απριλίου 1955) μας έμαθε πώς είναι ο κόσμος, και μας είπε πώς θα έπρεπε να είναι.
«Το καθήκον μας πρέπει να είναι να απελευθερωθούμε από αυτή τη φυλακή [τον εαυτό μας] διευρύνοντας τους κύκλους της συμπόνιας μας, ώστε να αγκαλιάσουμε όλες τις ζωντανές δημιουργίες και το σύνολο της φύσης στην ομορφιά της» (Φεβρουάριος 1950).
• • •
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Η θάλασσα δεν είναι λιγότερο όμορφη στα μάτια μας, επειδή ξέρουμε ότι μερικές φορές πλοία ναυαγούν σε αυτή.
— Χέρμαν Μέλβιλ
