ΤΟ «ΑΠΑΡΧΑΪΝΤ» ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΟΡΟΣ
Η Ιρλανδία είναι η πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δηλώνει ότι ο εποικισμός των Ισραηλινών στη περιοχή των Παλαιστινίων ισοδυναμεί με παράνομη ντε φάκτο προσάρτηση, σύμφωνα με πρόταση που ψηφίστηκε διακομματικά χθες.
Η ψηφισθείσα πρόταση καταδικάζει επίσης τον εκτοπισμό του προστατευόμενου παλαιστινιακού πληθυσμού και διαπιστώνει ότι η επέκταση των εποικισμών του Ισραήλ επί δεκαετίες αντιστοιχεί σε σκανδαλώδη παραβίαση του διεθνούς νόμου.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Σάιμον Κόβενι, δήλωσε ότι η κλίμακα, ο ρυθμός και η φύση η ταχύτητα των Ισραηλινών ενεργειών του Ισραήλ ισοδυναμεί με «ντε φάκτο προσάρτηση». Από τη μεριά του, ο επί των εξωτερικών υποθέσεων αγορητής του Σιν Φέιν υποστήριξε ότι το ψήφισμα αντανακλά το ισχυρό αίσθημα της χώρας για την αντιμετώπιση του παλαιστινιακού λαού από το «απαρχάιντ κράτος του Ισραήλ».
Σημειωτέον, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Ζαν-Υβ Λε Ντριάν, προειδοποίησε την περασμένη Κυριακή στην εφημερίδα Le Figaro πως «ο κίνδυνος απαρχάιντ είναι ισχυρός αν συνεχίσουμε να υιοθετούμε τη λογική του μοναδικού κράτους ή του στάτους κβο».
Στις παρεμβάσεις στην ιρλανδική Βουλή και του Λε Ντριάν για πρώτη φορά υιοθετείται ο όρος «απαρχάιντ», ο οποίος μέχρι πρότινος χρησιμοποιούνταν μόνον από ακτιβιστές και ομάδες δικαιωμάτων.
Πηγή: The Irish Times, The Guardian
• • •
ΠΟΛΥΣ ΚΑΠΝΟΣ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ
Εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας δίχως Κάπνισμα την 31η Μαΐου, η γαλλική Ένωση κατά του Καρκίνου καταδίκασε εκ νέου τη μεγάλη παρουσία τού καπνίσματος, άμεση και έμμεση, στον γαλλικό κινηματογράφο, δημοσιεύοντας έρευνα σε περισσότερες από 150 ταινίες.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ένωσης, καθηγητή Albert Hirsch, «η αναφορά στο κάπνισμα είναι πολύ πιο παρούσα από ό,τι στην πραγματική ζωή, πρόκειται για στρατηγική επηρεασμού», υπονοώντας ότι οι κινηματογραφικές ταινίες χρησιμοποιούνται από τις καπνοβιομηχανίες σαν όχημα διαφημίσεων, προκειμένου να ξεπεράσουν τις απαγορεύσεις του νόμου της Βέιλ (1976).
Οι απαγορεύσεις μέσω κρατικών ρυθμίσεων ή/και διακοπής των επιδοτήσεων, που προτείνονται από μέλη της Ένωσης, είναι επικίνδυνες. Περιορίζουν την καλλιτεχνική δημιουργία και ταυτόχρονα ανοίγουν την όρεξη για παρόμοιες παρεμβάσεις σε εξίσου σημαντικά θέματα που αποτυπώνονται στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη (ναρκωτικά, βία, αλκοόλ, σεξ, κ.ο.κ.).
Δεν θυμάμαι να έχω δει τόσο κάπνισμα, στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο, όσο στη γερμανική σειρά Babylon Berlin. Αλλά και δεν μπορώ να τη φανταστώ «άκαπνη». Όπως και πολλές άλλες.
• • •
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΪ
«Πώς χρεοκόπησες;» ρώτησε ο Μπιλ.
«Με δύο τρόπους», είπε ο Μάικ. «Σταδιακά και μετά ξαφνικά».
Έρνεστ Χέμινγουεϊ, The Sun Also Rises (Κι’ ο ήλιος ανατέλλει), 1926
Παραβλέπεις τους τριγμούς μέχρι που ξαφνικά η γέφυρα καταρρέει. Υποτιμάς τους θορύβους μέχρι που το αυτοκίνητο αρνείται να προχωρήσει. Θεωρείς ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο βλέποντας τα ελλείμματα να αυξάνονται, μέχρι που οι προμηθευτές σού κόβουν την πίστωση. Ακούς σποραδικά συνθήματα μέσα στο πλήθος, και αίφνης το βλέπεις να μετατρέπεται σε βίαιο όχλο.
Μαθαίνεις ότι χάνεις καθαρά σε εκλογές σωματείων, υποστηρικτές σου πλέον σιωπούν ή σε κατηγορούν ανοιχτά, αλλά εσύ είσαι βέβαιος ότι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Μέχρι που αποφασίζεις να πας σε εκλογές και αίφνης βλέπεις τις σταγόνες να μετατρέπονται σε τσουνάμι.
Το ξέρουμε πως υπάρχουν σημεία καμπής και κατώφλια σε πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά φαινόμενα. Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεωρία που θα μας βοηθούσε να προβλέψουμε αν τα προειδοποιητικά σήματα θα οδηγήσουν ή όχι σε καταστροφική κατάρρευση.
Ωστόσο, ακόμη και τα ψήγματα θεωρίας που έχουμε, οι ανεπαρκείς δείκτες που διαθέτουμε, ανάλογες περιπτώσεις, αφηγήσεις κ.λπ. είναι πολύ χρήσιμα για να δομήσουμε έναν συγκροτημένο διάλογο. Ειδάλλως, θα πρέπει να ψάχνουμε κρυστάλλινες σφαίρες, φλυτζάνια και τράπουλες. Ή κάποιες «αυθεντίες» που νομίζουν ότι κάνουν κάτι διαφορετικό από τις καφετζούδες.
• • •
ΠΟΣΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΣΤΕ, ΚΥΡΙΕ ΜΟΡΓΚΑΝ;
Λέγεται πως, όταν κάποιος ρωτούσε τον Βρετανό μαθηματικό του 19ου αιώνα, Augustus De Morgan, την ηλικία του, απαντούσε ως εξής: «Ήμουν x ετών το έτος x²».
Επειδή δεν θα σπαζοκεφαλιάσουμε με τα «διεστραμμένα» των μαθηματικών, το λυσάρι μού λέει ότι ψάχνουμε τους ακέραιους αριθμούς ανάμεσα στο 1800 και 1899, των οποίων η τετραγωνική ρίζα είναι ακέραιος αριθμός. Η μόνη λύση είναι 43² = 1849, και ο De Morgan (1806 – 1871) είχε γεννηθεί το 1806.
• • •
ΠΟΤΕ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΤΕ
Στις 7 Οκτωβρίου 1903, η «ιπτάμενη μηχανή» του Samuel Langley, που κατασκευάστηκε με κρατική χρηματοδότηση, απέτυχε να πετάξει και κατέληξε στον ποταμό Potomac αμέσως μετά την απογείωσή της.
Δύο μέρες μετά, οι New York Times έγραψαν στο κύριο άρθρο τους ότι ο άνθρωπος δεν θα πετάξει για 1.000.000 χρόνια.
Εννιά βδομάδες μετά, στις 17 Δεκεμβρίου 1903, οι αδελφοί Ράιτ πραγματοποίησαν τέσσερις πετυχημένες πτήσεις.
Το ενοχλητικό στο άρθρο των ΝΥΤ είναι η απόλυτη βεβαιότητα του συντάκτη του, η οποία ξεπερνά κατά πολύ τη συνήθη «αυτοπεποίθηση» και το πνεύμα πολεμικής που λέγεται ότι πρέπει να αποπνέει ένα γραπτό για να είναι θελκτικό.
Πάντως, κάποια ελαφρυντικά θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στον συντάκτη. Πολλοί υποστήριζαν παρόμοιες απόψεις. Επί παραδείγματι, ο Λόρδος Κέλβιν, ένας από τους εξέχοντες επιστήμονες στον καιρό του, είχε δηλώσει κατηγορηματικά ότι ήταν αδύνατον να υπάρξουν ιπτάμενες μηχανές βαρύτερες από τον αέρα. Το δήλωσε το 1894, ούτε δέκα χρόνια πριν από την πτήση των αδελφών Ράιτ.
