ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ
Ο ετήσιος πληθωρισμός τον Ιούνιο έφτασε το 9,1% στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας τον προβλεπόμενο 8,8%, και σημειώνοντας νέο ρεκόρ 40ετιας.
Τις ανησυχίες επιχείρησε να κατευνάσει ο Λευκός Οίκος. Δεδομένου ότι ο μισός σχεδόν πληθωρισμός οφείλεται μόνο στην ενέργεια, σημειώνει σε τουίτ του, το σημαντικό είναι αυτό: Η τιμή της βενζίνης έχει μειωθεί για 30 συνεχόμενες ημέρες, η τιμή στα πρατήρια έχει μειωθεί κατά 40 λεπτά από τα μέσα Ιουνίου, και το φυσικό αέριο θα συνεχίσει να μειώνεται τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις δεν είναι πειστικές. Ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη είναι 8,6%, στις δε Βαλτικές χώρες 20%. Οι τιμές των ειδών διατροφής στη Γερμανία αυξήθηκαν 12,7% σε ετήσια βάση τον Ιούνιο ― υψηλότερος πληθωρισμός στα είδη διατροφής από τότε που ξεκίνησε η στατιστική παρακολούθησή τους.
Σε χθεσινό κείμενό της, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, αναφέρει: «Θα είναι ένα δύσκολο 2022 ― και ενδεχομένως ένα ακόμη πιο δύσκολο 2023, με αυξημένο κίνδυνο ύφεσης… Η ανθρώπινη τραγωδία του πολέμου στην Ουκρανία έχει επιδεινωθεί. Το ίδιο και ο οικονομικός αντίκτυπός του, ιδίως μέσω των κλυδωνισμών στις τιμές των εμπορευμάτων που επιβραδύνουν την ανάπτυξη και επιδεινώνουν την κρίση του κόστους ζωής που πλήττει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους ― και ειδικά τους φτωχούς ανθρώπους που δεν μπορούν να θρέψουν τις οικογένειές τους. Και αυτό χειροτερεύει».
Πηγή: IFMBlog
• • •
ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ
Το Παγκόσμιο Συνέδριο της Ουκρανίας κινείται νομικά εναντίον του Καναδά επειδή παραβίασε τις κυρώσεις και μεταφέρει επισκευασμένες τουρμπίνες στη Γερμανία για τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 1.
Με την προσφυγή ζητείται να αναγνωριστεί ότι η απόφαση να χορηγηθεί άδεια στη Siemens Καναδά ήταν παράλογη και μη εξουσιοδοτημένη, και να ακυρωθεί η άδεια.
Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τρυντό χαρακτήρισε «πολύ δύσκολη» την απόφαση να επιστραφούν οι τουρμπίνες (ο αριθμός τους είναι άγνωστος). Η Οτάβα δικαιολόγησε την απόφασή της λέγοντας ότι δεν ήθελε να αυξήσει τον κίνδυνο μιας μεγάλης ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη, καθώς η ήπειρος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία για τον εφοδιασμό της με φυσικό αέριο.
Η ρωσική Gazprom δήλωσε ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο αγωγός Nord Stream θα λειτουργήσει σωστά, και ότι «δεν έχει στην κατοχή της κανένα έγγραφο» που να επιτρέπει στη Siemens να φέρει τον αεριοστρόβιλο κινητήρα για τον σταθμό συμπίεσης Portovoye από τον Καναδά. Η απειλή αυτή πιθανόν σημαίνει ότι ο αγωγός, που έχει κλείσει για δέκα ημέρες για συντήρηση, δεν θα ξανανοίξει.
Με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, οι ΗΠΑ στηρίζουν πλήρως την απόφαση του Καναδά να επιστρέψει τις τουρμπίνες.
Ενώ τα μηνύματα της ύφεσης πολλαπλασιάζονται και η Ευρώπη περιμένει με αγωνία να ξανανοίξουν οι στρόφιγγες, είναι τουλάχιστον περίεργο που οι Ουκρανοί στρέφονται ευθέως εναντίον των Καναδών και εμμέσως εναντίον των Γερμανών και Αμερικανών. Το μόνο που δεν χρειάζεται ο αγώνας τους είναι να υπάρξει διχόνοια στο στρατόπεδο της Δύσης και να αρχίσουν εσωτερικές αντιπαραθέσεις.
Ο κίνδυνος διχασμού είναι απολύτως υπαρκτός. Το φθινόπωρο και ο χειμώνας θα είναι πολύ «δύσκολοι» στην Ευρώπη αν, όπως εκτιμάται, ο Πούτιν κλείσει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου.
Πηγή: Ukrainian World Congress, U.S. Department of State
• • •
ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ
Σε συνέντευξή του στο CNN την Τρίτη, ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον, είπε ότι είναι λάθος να περιγράφεται ως πραξικόπημα η προσπάθεια του Τραμπ να παραμείνει στην εξουσία μετά τις εκλογές του 2020.
Το κύριο επιχείρημα του Μπόλτον ήταν ότι η οργάνωση πραξικοπήματος απαιτεί σοβαρή προετοιμασία: «Διαφωνώ με αυτό, ως κάποιος που βοήθησε να σχεδιαστούν πραξικοπήματα, όχι εδώ, αλλά, ξέρετε, σε άλλα μέρη. Χρειάζεται πολλή δουλειά και δεν είναι αυτό που έκανε [ο Τραμπ]. Απλώς παράπαιε από τη μία ιδέα στην άλλη».
Πρόκειται για μνημειώδη ελαφρότητα. Ένας πρώην ανώτατος αξιωματούχος παραδέχεται δημοσίως ότι η χώρα του οργάνωνε πραξικοπήματα σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως ο Πούτιν καταγγέλλει συνεχώς.
Και για εκνευριστική αλαζονεία κάποιων σταυροφόρων της Δύσης που κοκορεύονται για πράγματα που ο υπόλοιπος πλανήτης τα γνωρίζει, τα θυμάται και δεν τα συγχωρεί.
• • •
ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΙ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ UBER ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΙΩΤΟ
Όπως αποδεικνύεται από τα εμπιστευτικά της έγγραφα που διέρευσαν, η Uber πλήρωσε ακαδημαϊκούς υψηλού προφίλ στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για να συντάξουν μελέτες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος της εκστρατείας πίεσης της εταιρείας, σύμφωνα με τον Guardian.
Οι μελέτες ανατέθηκαν όταν η Uber αντιμετώπιζε τις ρυθμιστικές αρχές σε σημαντικές πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Το παράδειγμα που η εφημερίδα αναφέρει είναι δύο γνωστοί πανεπιστημιακοί που εργάζονται σε δύο κορυφαίες σχολές της Γαλλίας: ο καθηγητής της Σχολής Οικονομικών της Τουλούζης, Augustin Landier, και ο καθηγητής στη σχολή διοίκησης επιχειρήσεων HEC (École des Hautes Études Commerciales de Paris), David Thesmar.
Δεν είναι καθόλου σπάνιες τέτοιου είδους μελέτες.
Η καθηγήτρια του Χάρβαρντ, Naomi Oreskes, τεκμηρίωσε με σειρά δημοσιεύσεων, ανάμεσά τους το βιβλίο «Έμποροι της Αμφιβολίας», τη λεγόμενη «στρατηγική του καπνίσματος». Η στρατηγική αυτή χρησιμοποιούσε καλοπληρωμένες μελέτες γνωστών ακαδημαϊκών που ενέσπειραν αμφιβολίες πρώτα για τους δεσμούς μεταξύ καπνίσματος και σοβαρών ασθενειών, και κατόπιν σε πολλά θέματα σχετιζόμενα με το περιβάλλον.
Υπάρχει, πάντως, μια διαφορά μεταξύ αυτών των μελετών και εκείνων της Uber. Ο Landier συμφώνησε να συντάξει μια μελέτη, με αμοιβή 100.000 ευρώ, την οποία περιέγραψε σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς την ομάδα πολιτικής και επικοινωνίας της Uber ως «εφαρμόσιμη για άμεσες δημόσιες σχέσεις, ώστε να αποδειχθεί ο θετικός οικονομικός ρόλος της Uber». Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται για διασπορά αμφιβολιών, αλλά για ανάδειξη των πλεονεκτημάτων του μοντέλου της Uber.
Πηγή: The Guardian
• • •
ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΜΠΕΡΝΣΤΑΪΝ (1932 – 2022)
Πέθανε στις 4 Ιουλίου ο σημαντικός Αμερικανός φιλόσοφος, Ρίτσαρντ Μπερνστάιν (1932 – 2022).
Έξοχος φιλόσοφος και κοινωνικός ακτιβιστής. Τη δεκαετία του ΄60 συμμετείχε στα Κινήματα των Πολιτικών Δικαιωμάτων και κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Η συμμετοχή στα κοινά τού στοίχισε τη μονιμοποίησή του. Το 1965, ύστερα από σχεδόν 10 χρόνια διδασκαλίας στο Γέιλ, και παρά την ομόφωνη υποστήριξη της ακαδημαϊκής κοινότητας, το Γέιλ δεν τον μονιμοποίησε, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις ― σκάνδαλο που έμεινε στην ιστορία ως «η υπόθεση Μπερνστάιν».
Την επόμενη δεκαετία, ύστερα από παρότρυνση του στενού του φίλου, Γιούργκεν Χάμπερμας, ξεκίνησε τη συμμετοχή του σε ένα σεμινάριο στο Ντουμπρόβνικ για την υποστήριξη οκτώ αντιφρονούντων Γιουγκοσλάβων μαρξιστών της ομάδας Praxis, οι οποίοι είχαν απολυθεί από το Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου λόγω των πολιτικών τους απόψεων.
Στα πρώιμα βιβλία του ― Praxis and Action (1971), The Restructuring of Social and Political Theory (1976), Beyond Objectivism and Relativism (1983) — τόνισε πώς οι αντίθετες θέσεις θα ωφελούνταν από την κατανόηση η μία της άλλης. Κατόπιν ανοίχθηκε σε ευρύ φάσμα θεμάτων: την επανεξέταση του ριζικού κακού, την αξιολόγηση του ρόλου της βίας στα έργα του Καρλ Σμιτ και του Βάλτερ Μπένγιαμιν, την επανερμηνεία των γραπτών του Φρόιντ για τον Μωυσή και τον Μονοθεϊσμό και, την επανερμηνεία του αμερικανικού πραγματισμού, ιδίως με το πνεύμα του Τζον Ντιούι.
Όπως σημειώνει η Seyla Benhabib στη νεκρολογία του, ο Μπερνστάιν υπήρξε μάστορας στην ανάλυση της δύναμης και της αδυναμίας κάθε διανοητικής θέσης και στο να βλέπει πώς πρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους, ακόμη και όταν κάθε θέση υποθέτει μυωπικά ότι μόνο αυτή έχει το μονοπώλιο της αλήθειας. Είτε αντιμετώπιζε την ύβρη των αναλυτικών φιλοσόφων να θεωρούν ότι μόνο αυτοί μπορούν να σκέφτονται καθαρά και περιεκτικά, είτε την αυτοεπιβαλλόμενη απομόνωση των τάσεων της ηπειρωτικής φιλοσοφίας, όπως οι ερμηνευτικές μορφές της φαινομενολογίας και της αποδόμησης, είχε μια αλλόκοτη ικανότητα να τις φέρνει σε συνομιλία μεταξύ τους.
Αναντίρρητα, ένας σπουδαίος άνθρωπος και διανοητής, του οποίου δυστυχώς εξ όσων γνωρίζω μόνο ένα βιβλίο του έχει μεταφραστεί στη γλώσσα μας («Γιατί πρέπει να διαβάζουμε Χάνα Αρεντ», Επίκεντρο, 2019).
Πηγή: The Boston Review
