ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

Tρία συμπεράσματα από την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν

Tρία συμπεράσματα από την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν Facebook Twitter
Με τη νίκη του Μακρόν η Ευρώπη γλίτωσε τα χειρότερα (και η Ελλάδα μπορεί να αισθάνεται πιο ήσυχη).
0

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ Εμανουέλ Μακρόν πολλά συμπεράσματα μπορούν να προκύψουν. Ας εστιάσουμε σε τρία από αυτά, σε σχέση με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, το γαλλικό πολιτικό τοπίο και κάποιες παγκόσμιες τάσεις στην εκλογική συμπεριφορά.

Πρώτο συμπέρασμα: Με τη νίκη του Μακρόν η Ευρώπη γλίτωσε τα χειρότερα (και η Ελλάδα μπορεί να αισθάνεται πιο ήσυχη). Η εκλογή της Μαρίν Λεπέν, με τον διακηρυγμένο ευρωσκεπτικισμό της –και παρά τις όποιες μεταλλάξεις της–, πιθανότατα θα προκαλούσε αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη, και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο πολλαπλών κρίσεων. Η γεωπολιτική κρίση με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η ενεργειακή-πληθωριστική κρίση που συμπιέζει όλη την Ευρώπη, τα απόνερα της πανδημίας, καθιστούν τον κοινό βηματισμό των ευρωπαϊκών χωρών πιο αναγκαίο από ποτέ.

Το τελευταίο που χρειαζόταν η Ευρώπη σε ένα τέτοιο περιβάλλον ήταν στην ηγεσία της ισχυρότερης στρατιωτικής και μοναδικής πυρηνικής δύναμης της Ε.Ε. να βρεθεί μια πολιτικός με τα χαρακτηριστικά της Μαρίν Λεπέν.

Συνακόλουθα, την εκλογή Μακρόν επιθυμούσε και η Ελλάδα. Μια χώρα με το δικό μας μέγεθος, τα δικά μας οικονομικά δεδομένα και με ανοιχτά εξωτερικά ζητήματα είναι σημαντικό να συντονίζει τον βηματισμό της με το πανίσχυρο –όταν είναι ενωμένο– ευρωπαϊκό (και γενικά δυτικό) μπλοκ, προκειμένου να προστατεύσει κυρίως τα δικά της συμφέροντα. Επίσης, το γεγονός ότι ο Μακρόν είναι ο Πρόεδρος που δρομολόγησε την ελληνογαλλική αμυντική συνεργασία και στήριξε τη χώρα μας σε πολλές περιπτώσεις σίγουρα δημιουργεί μια ασφάλεια ότι η πολιτική αυτή (που ασφαλώς στηρίζεται και σε κοινά συμφέροντα) δεν θα αλλάξει.

Οι βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν σε ενάμιση μήνα θα είναι πολύ κρίσιμες, καθώς θα είναι η τελευταία ευκαιρία επιβίωσης των παραδοσιακών κομμάτων
 

Δεύτερον, η γαλλική πολιτική σκηνή αλλάζει και τριχοτομείται. Η εκλογή Μακρόν ανέτρεψε το κλασικό δίπολο της 5ης Δημοκρατίας, με βασικούς πυλώνες την «γκολική» δεξιά (με την όποια πολυσυλλεκτικότητά της) και το ιστορικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο Μακρόν το 2017 εξαΰλωσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο απορρόφησε έχοντας εισροές και από τη δεξιά. Στη διάρκεια της θητείας του, με τα ανοίγματα προς τη δεξιά και σε πρόσωπα και σε πολιτικές, ουσιαστικά έγινε ο εκφραστής της και στις πρόσφατες εκλογές απορρόφησε και το κόμμα των Ρεπουμπλικανών. Ο Μακρόν, κυριαρχώντας διαδοχικά στον «συστημικό» χώρο των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων, χάρη στο διευρυμένο «κέντρο» που δημιούργησε, άφησε περιθώρια αντιπολίτευσης στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς και δεξιάς αντίστοιχα.

Αυτή η τριχοτόμηση μπορεί να βόλεψε τον κεντροδεξιό και κεντροαριστερό χώρο και το ’17 και το ’22, αλλά μελλοντικά μπορεί να αποδειχθεί παγίδα. Ήδη η τριχοτόμηση που καταγράφηκε στην πρόσφατη προεδρική αναμέτρηση έχει οριακούς συσχετισμούς και είναι εξαιρετικά πιθανό η παραδοσιακή κεντροδεξιά στις επόμενες εκλογές, αν δεν καταφέρει να διατηρήσει τον «μακρονικό» χώρο, παίρνοντας πίσω και ένα κομμάτι της ριζοσπαστικής δεξιάς, να βρεθεί στη θέση να επιλέξει στον β’ γύρο το «μικρότερο κακό».

Υπό την έννοια αυτή οι βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν σε ενάμιση μήνα θα είναι πολύ κρίσιμες, καθώς θα είναι η τελευταία ευκαιρία επιβίωσης των παραδοσιακών κομμάτων. Μπορεί να συνετρίβησαν στις προεδρικές τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι (κεντροδεξιοί) όσο και οι Σοσιαλιστές, αλλά σε τοπικό επίπεδο διαθέτουν ακόμα αξιοσημείωτες δυνάμεις. Δεδομένης της ιδιαιτερότητας του γαλλικού συστήματος (εκλογές δύο γύρων, με δικαίωμα συμμετοχής στον β’ γύρο και του τρίτου σε δύναμη υποψηφίου, αν έχει περάσει το 12,5%), έχουν μια τελευταία πιθανότητα να παραμείνουν «ζωντανοί».

Τρίτον, η «αντισυστημικότητα» δημιουργεί συγκλίσεις και νέες διαιρέσεις. Το είδαμε στην περίπτωση του Τραμπ, ο οποίος είχε κυριαρχήσει στους «blue collar» εργαζόμενους που κάποτε στήριζαν μαζικά το Δημοκρατικό Κόμμα. Το είδαμε στο Brexit, όπου οι πιο φτωχές περιοχές του Βορρά που παλιότερα ήταν προπύργιο των Εργατικών, ψήφισαν υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε, και στις τελευταίες εκλογές στήριξαν τους Συντηρητικούς του Μπόρις Τζόνσον. Η ίδια η Λεπέν την τελευταία δεκαετία δεν ισχυροποιήθηκε τόσο στις παραδοσιακά δεξιές περιοχές όσο στα προπύργια της γαλλικής αριστεράς (ιδίως του γαλλικού Κ.Κ.), στις εργατικές συνοικίες και στους χαμηλόμισθους υπαλλήλους όπου κάποτε σάρωνε το Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Και στις τρεις περιπτώσεις δε, εκτός από την εισοδηματική διαίρεση, πολύ ευδιάκριτη ήταν και η γεωγραφική. Ο Τραμπ, το Brexit, η Λεπέν (παρά τις διαφορές, προφανώς, κάθε περίπτωσης, αλλά με κοινό «αντισυστημικό λόγο) κυριάρχησαν στην επαρχία, σε μικρές πόλεις και χωριά. Δείγμα και αυτό μιας νέας διαίρεσης απ’ όσους αισθάνονται απειλούμενοι από έναν τρόπο ζωής που αλλάζει ραγδαία.

Το συμπέρασμα ότι «η άνοδος της Λεπέν οφείλεται κυρίως στην πολιτική Μακρόν» (που ακούστηκε κυρίως από αντιπάλους του Μακρόν) είναι έωλο. Η άνοδος της Λεπέν προηγήθηκε της εκλογής Μακρόν, συντελέσθηκε κυρίως επί προεδρίας Ολάντ και καταγράφηκε κυρίως στα πάλαι ποτέ προπύργια της ευρύτερης αριστεράς.

Αν κάτι πρέπει να απασχολήσει την αριστερά είναι το γεγονός ότι σε μια περίοδο αυξημένης κοινωνικής ανασφάλειας οι έννοιες της εθνικής ταυτότητας, της παράδοσης, της «προστατευτικής» περιχαράκωσης ακόμα προτιμώνται ως «ασφαλές καταφύγιο» σε σχέση με τις διεθνιστικές και «ταξικές» προσεγγίσεις στις οποίες η ίδια εμμένει. Όπως αντίστοιχα θα πρέπει να απασχολήσει πολύ σοβαρά και τη «συστημική»/μετριοπαθή δεξιά, η οποία καλείται να ισορροπήσει μεταξύ των ιστορικών θεμελίων της (πατρίδα και ελευθερία) και του ρεαλισμού του κυβερνητισμού σε ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον. Ανάμεσα στην εξωστρέφεια και τον «κοσμοπολιτισμό» μερίδας υποστηρικτών της αλλά και στις βαθιές καταβολές της πιο συντηρητικής κοινωνικής βάσης της.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μεγάλη νίκη με πολλά ερωτήματα

Nικόλας Σεβαστάκης / Μεγάλη νίκη με πολλά ερωτήματα

Από την κλασική εκλογική σκοπιά o Μακρόν δεν «κέρδισε χάνοντας». Θα συνεχίσει να είναι Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και η Μαρίν Λεπέν ή ο Ζαν Λυκ Μελανσόν θα έχουν το ρόλο της αντιπολίτευσης. Από άλλες πλευρές όμως, το περιβάλλον αυτής της μεγάλης εκλογικής νίκης έχει πολλά ανησυχητικά σημάδια.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ