Τα μπράτσα της Γιάννας: Μια βουρδουλιά στη φεμινιστική προβιά

Μια βουρδουλιά στη φεμινιστική προβιά Facebook Twitter
Όποια γυναίκα, άνω των 40, πει ότι μεγάλωσε σε πατριαρχικό περιβάλλον και δεν έκανε καμία προσπάθεια να ξεριζώσει έστω και το παραμικρό απομεινάρι εσωτερικευμένου μισογυνισμού από μέσα της, κάπου λίγο θα αυταπάται.
0



EXOYME ΦΤΑΣΕΙ –με πολύ κόπο– σ’ εκείνο το ενδιαφέρον σημείο, που θα γίνει μάχη για τη λάθος διατύπωση. Πέφτει πολύ «ξύλο» –και δικαίως– για τη χρήση ορθού λόγου στα social media, στα sites, σε δελτία ειδήσεων και εκπομπές.

Πλαντάζουμε (σ.σ.: και το ρήμα χρησιμοποιείται χωρίς καμία ειρωνεία) για το #metoo και για το πώς θα αποβάλουμε από τη ζωή μας τον σεξισμό, τον μισογυνισμό και τον κακοποιητικό λόγο. Αυτολογοκρινόμαστε, διορθώνουμε, ζητάμε συγγνώμη: όποια γυναίκα, άνω των 40, πει ότι μεγάλωσε σε πατριαρχικό περιβάλλον και δεν έκανε καμία προσπάθεια να ξεριζώσει έστω και το παραμικρό απομεινάρι εσωτερικευμένου μισογυνισμού από μέσα της, κάπου λίγο θα αυταπάται. Σε κάθε περίπτωση προσπαθούμε. Διαβάζουμε. Ενημερωνόμαστε. Ακούμε. Διορθώνουμε. Και πάλι από την αρχή.

Και μετά από τόση κουβέντα και τόση δουλειά, ξαφνικά –μπουμ!– τα μπράτσα της Γιάννας. Ο «γκόμενος» της Σάκκαρη. Το τέλος των φεμινιστικών μανιφέστων στο Twitter. Το τέλος της αρχής ότι κρινόμαστε όλες υπό το ίδιο δίκαιο πρίσμα, ακόμη κι αν πρόκειται για τις πλέον προκλητικές ή αμφιλεγόμενες περιπτώσεις του δημόσιου βίου. Το τέλος της αξιοπρέπειας, βασικά.

Κριτική στο μπράτσο της που χαλάρωσε και στον «γκόμενο» που διάλεξε δεν γίνεται. Η χλεύη του σώματος και της προσωπικής ζωής δεν είναι ούτε αριστερά ούτε δεξιά. Είναι αυτοεξευτελισμός και ακυρώνει όλη την προηγούμενη δουλειά.

Μάλλον, οι κραυγές περί κακοποιητικού λόγου δεν αφορούν όλες τις γυναίκες απεριόριστα, τελικά. Όταν η κουβέντα γίνεται για κάποιαν κτηνωδώς πλούσια, ε, σηκώνει και λίγο αλατοπίπερο. Επιτρέπεται το λαστιχάρισμα των φεμινιστικών ιδεωδών και των άλλων μαχητικών κατεβατών. Παύει να είναι σεξιστικό / μισογυνιστικό το σχόλιο για την εικόνα του σώματός της. Αποκτά άλλο νόημα η χονδροειδής κριτική, ειδικά αν διατυπώνεται από γυναίκες (!). Είναι φεμινισμός μέχρι εκεί που φτάνουν τα πόδια μας.

Λίγο παρακάτω, λίγα tweets και λίγα “what’s on your mind?” έπειτα, εμείς οι ίδιες, που εννοούμε να μην κρινόμαστε για τον «γκόμενο», τον σύζυγο, τον μπαμπά, θα την «πέσουμε» με ασυμμάζευτη μανία στο αυγό ημέρας, που την παλεύει με τη ρακετούλα του, κάπου μακριά από το real life οπτικό μας πεδίο.

Κάτι δεν βλέπουμε σωστά; Μήπως είναι πολιτικό το θέμα, οπότε ας μην πάρουμε θέση και διαταραχθεί η φεμινιστική μας ακεραιότητα;

Φυσικά και είναι (και πολιτικό το θέμα). Αλλά ας το συζητήσουμε γι’ αυτό, απογυμνωμένο απ’ οτιδήποτε άλλο. Ας συζητήσουμε για τη Γιάννα, τα έργα και τις ημέρες της, μακριά από τα μπράτσα, τις γάμπες και τα μαλλιά. Ας συζητήσουμε για τη Σάκκαρη, αλλά ας συμφωνήσουμε για τι συζητάμε: για τις αθλητικές της επιδόσεις ή για την επιλογή συντρόφου;

Η πρώτη είναι μια κουβέντα με συγκεκριμένο πλαίσιο, η δεύτερη φλερτάρει με το gossip, κατά τον ίδιο τρόπο που η γειτόνισσα μου φρονεί ότι μου άξιζε κάποιος καλύτερος... Με λίγα λόγια, η δεύτερη είναι μια κουβέντα που μπορεί να γίνει μπροστά στην απλωμένη μπουγάδα, κάτω από τις κάσκες του κομμωτηρίου, στην παραλία δίπλα από τα φτυσμένα κουκούτσια του καρπουζιού. Το πράγμα αλλάζει, αν, διαπιστωμένα, η προσωπική ζωή ωφελεί τον δημόσιο βίο, με αξιώματα εκτός αντικειμένου κ.λπ. Αλλά αυτό είναι κάτι άλλο και το συζητάμε, όταν συμβεί.

Και τέλος πάντων, φεμινισμός ανά περίπτωση δεν υπάρχει. «Φεμινισμός» που εμπλέκεται σε μικροπολιτικές κουβέντες με σεξιστικό πλαίσιο είναι φεμινισμός με προβιά.

Κριτική στη γυναίκα –στην οποιαδήποτε γυναίκα– για τον τρόπο που πολιτεύεται στη δημόσια σφαίρα γίνεται. Και –αμήν!– να είναι και η πιο εξαντλητική.

Κριτική στο μπράτσο της που χαλάρωσε και στον «γκόμενο» που διάλεξε δεν γίνεται. Η χλεύη του σώματος και της προσωπικής ζωής δεν είναι ούτε αριστερά ούτε δεξιά. Είναι αυτοεξευτελισμός και ακυρώνει όλη την προηγούμενη δουλειά. Το αυτό ισχύει και για το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που από χθες χλευάζεται για την εμφάνισή της.

Αυτού του είδους ο (καθόλου) ελαφρύς διασυρμός είναι πισωγύρισμα που –πρόθυμα– πολιτικοποιείται από ανθρώπους και των δύο κομμάτων. Ας συνέλθουν όλοι μαζί, άμεσα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συγκριτικά με τον άγριο μισογυνισμό, ο ρατσισμός στις παλιές ελληνικές ταινίες μοιάζει εντελώς της πλάκας

Δ.Πολιτάκης / Συγκριτικά με τον άγριο μισογυνισμό, ο ρατσισμός στις παλιές ελληνικές ταινίες μοιάζει εντελώς της πλάκας

Οι ρατσιστικές αναπαραστάσεις εμφανίζονταν αραιά και πού, αντίθετα από τον μισογυνισμό που μοιάζει να στάζει από παντού μέχρι και σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ