Τα μπράτσα της Γιάννας: Μια βουρδουλιά στη φεμινιστική προβιά

Μια βουρδουλιά στη φεμινιστική προβιά Facebook Twitter
Όποια γυναίκα, άνω των 40, πει ότι μεγάλωσε σε πατριαρχικό περιβάλλον και δεν έκανε καμία προσπάθεια να ξεριζώσει έστω και το παραμικρό απομεινάρι εσωτερικευμένου μισογυνισμού από μέσα της, κάπου λίγο θα αυταπάται.
0



EXOYME ΦΤΑΣΕΙ –με πολύ κόπο– σ’ εκείνο το ενδιαφέρον σημείο, που θα γίνει μάχη για τη λάθος διατύπωση. Πέφτει πολύ «ξύλο» –και δικαίως– για τη χρήση ορθού λόγου στα social media, στα sites, σε δελτία ειδήσεων και εκπομπές.

Πλαντάζουμε (σ.σ.: και το ρήμα χρησιμοποιείται χωρίς καμία ειρωνεία) για το #metoo και για το πώς θα αποβάλουμε από τη ζωή μας τον σεξισμό, τον μισογυνισμό και τον κακοποιητικό λόγο. Αυτολογοκρινόμαστε, διορθώνουμε, ζητάμε συγγνώμη: όποια γυναίκα, άνω των 40, πει ότι μεγάλωσε σε πατριαρχικό περιβάλλον και δεν έκανε καμία προσπάθεια να ξεριζώσει έστω και το παραμικρό απομεινάρι εσωτερικευμένου μισογυνισμού από μέσα της, κάπου λίγο θα αυταπάται. Σε κάθε περίπτωση προσπαθούμε. Διαβάζουμε. Ενημερωνόμαστε. Ακούμε. Διορθώνουμε. Και πάλι από την αρχή.

Και μετά από τόση κουβέντα και τόση δουλειά, ξαφνικά –μπουμ!– τα μπράτσα της Γιάννας. Ο «γκόμενος» της Σάκκαρη. Το τέλος των φεμινιστικών μανιφέστων στο Twitter. Το τέλος της αρχής ότι κρινόμαστε όλες υπό το ίδιο δίκαιο πρίσμα, ακόμη κι αν πρόκειται για τις πλέον προκλητικές ή αμφιλεγόμενες περιπτώσεις του δημόσιου βίου. Το τέλος της αξιοπρέπειας, βασικά.

Κριτική στο μπράτσο της που χαλάρωσε και στον «γκόμενο» που διάλεξε δεν γίνεται. Η χλεύη του σώματος και της προσωπικής ζωής δεν είναι ούτε αριστερά ούτε δεξιά. Είναι αυτοεξευτελισμός και ακυρώνει όλη την προηγούμενη δουλειά.

Μάλλον, οι κραυγές περί κακοποιητικού λόγου δεν αφορούν όλες τις γυναίκες απεριόριστα, τελικά. Όταν η κουβέντα γίνεται για κάποιαν κτηνωδώς πλούσια, ε, σηκώνει και λίγο αλατοπίπερο. Επιτρέπεται το λαστιχάρισμα των φεμινιστικών ιδεωδών και των άλλων μαχητικών κατεβατών. Παύει να είναι σεξιστικό / μισογυνιστικό το σχόλιο για την εικόνα του σώματός της. Αποκτά άλλο νόημα η χονδροειδής κριτική, ειδικά αν διατυπώνεται από γυναίκες (!). Είναι φεμινισμός μέχρι εκεί που φτάνουν τα πόδια μας.

Λίγο παρακάτω, λίγα tweets και λίγα “what’s on your mind?” έπειτα, εμείς οι ίδιες, που εννοούμε να μην κρινόμαστε για τον «γκόμενο», τον σύζυγο, τον μπαμπά, θα την «πέσουμε» με ασυμμάζευτη μανία στο αυγό ημέρας, που την παλεύει με τη ρακετούλα του, κάπου μακριά από το real life οπτικό μας πεδίο.

Κάτι δεν βλέπουμε σωστά; Μήπως είναι πολιτικό το θέμα, οπότε ας μην πάρουμε θέση και διαταραχθεί η φεμινιστική μας ακεραιότητα;

Φυσικά και είναι (και πολιτικό το θέμα). Αλλά ας το συζητήσουμε γι’ αυτό, απογυμνωμένο απ’ οτιδήποτε άλλο. Ας συζητήσουμε για τη Γιάννα, τα έργα και τις ημέρες της, μακριά από τα μπράτσα, τις γάμπες και τα μαλλιά. Ας συζητήσουμε για τη Σάκκαρη, αλλά ας συμφωνήσουμε για τι συζητάμε: για τις αθλητικές της επιδόσεις ή για την επιλογή συντρόφου;

Η πρώτη είναι μια κουβέντα με συγκεκριμένο πλαίσιο, η δεύτερη φλερτάρει με το gossip, κατά τον ίδιο τρόπο που η γειτόνισσα μου φρονεί ότι μου άξιζε κάποιος καλύτερος... Με λίγα λόγια, η δεύτερη είναι μια κουβέντα που μπορεί να γίνει μπροστά στην απλωμένη μπουγάδα, κάτω από τις κάσκες του κομμωτηρίου, στην παραλία δίπλα από τα φτυσμένα κουκούτσια του καρπουζιού. Το πράγμα αλλάζει, αν, διαπιστωμένα, η προσωπική ζωή ωφελεί τον δημόσιο βίο, με αξιώματα εκτός αντικειμένου κ.λπ. Αλλά αυτό είναι κάτι άλλο και το συζητάμε, όταν συμβεί.

Και τέλος πάντων, φεμινισμός ανά περίπτωση δεν υπάρχει. «Φεμινισμός» που εμπλέκεται σε μικροπολιτικές κουβέντες με σεξιστικό πλαίσιο είναι φεμινισμός με προβιά.

Κριτική στη γυναίκα –στην οποιαδήποτε γυναίκα– για τον τρόπο που πολιτεύεται στη δημόσια σφαίρα γίνεται. Και –αμήν!– να είναι και η πιο εξαντλητική.

Κριτική στο μπράτσο της που χαλάρωσε και στον «γκόμενο» που διάλεξε δεν γίνεται. Η χλεύη του σώματος και της προσωπικής ζωής δεν είναι ούτε αριστερά ούτε δεξιά. Είναι αυτοεξευτελισμός και ακυρώνει όλη την προηγούμενη δουλειά. Το αυτό ισχύει και για το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που από χθες χλευάζεται για την εμφάνισή της.

Αυτού του είδους ο (καθόλου) ελαφρύς διασυρμός είναι πισωγύρισμα που –πρόθυμα– πολιτικοποιείται από ανθρώπους και των δύο κομμάτων. Ας συνέλθουν όλοι μαζί, άμεσα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συγκριτικά με τον άγριο μισογυνισμό, ο ρατσισμός στις παλιές ελληνικές ταινίες μοιάζει εντελώς της πλάκας

Δ.Πολιτάκης / Συγκριτικά με τον άγριο μισογυνισμό, ο ρατσισμός στις παλιές ελληνικές ταινίες μοιάζει εντελώς της πλάκας

Οι ρατσιστικές αναπαραστάσεις εμφανίζονταν αραιά και πού, αντίθετα από τον μισογυνισμό που μοιάζει να στάζει από παντού μέχρι και σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ