Πώς να μη διαλέξεις το λάθος βιβλίο για τις διακοπές

0



ΣE ENA TAΞΙΔΙ
 προ Covid-19 έμαθα με σκληρό τρόπο πόσο σημαντικό είναι να ταξιδεύεις με τα σωστά βιβλία. Είχα διαλέξει έναν κορυφαίο συγγραφέα του περασμένου αιώνα, που πολλοί με είχαν πείσει ότι έπρεπε οπωσδήποτε να μελετήσω. Το βιβλίο είχε κλείσει πάνω από οκτώ μήνες στο γραφείο μου αδιάβαστο. Κάθε φορά που το παράταγα, με σιχαινόμουν. Σχεδόν ανέγγιχτο, με έκρινε πίσω απ’ την επιτραπέζια λάμπα.

Σκέφτηκα πως κάτι έκανα λάθος. Είμαι τόσο ανίδεη και αδαής, τελικά; Με αυτές τις εντελώς συγκεκριμένες ενοχές, που σε πιάνουν λίγα δευτερόλεπτα πριν από το ταξίδι, έριξα το βιβλίο στην τσάντα και πήγα στο αεροδρόμιο.

Στο αεροδρόμιο ένιωσα αμέσως απροετοίμαστη. Λες και είχα ξεχάσει το διαβατήριο. Κοιτούσα άλλους γύρω μου που καταβρόχθιζαν σελίδες με μανία. Ανθρώπους που ευχαριστιόντουσαν αυτό που διάβαζαν ή που, τουλάχιστον, έτσι φαίνονταν σ’ εμένα, ενώ εγώ ήμουν εντελώς αξιοθρήνητη και καθόμουν και κοίταζα, χωρίς να διαβάζω το αχώνευτο βιβλίο μου, που δεν μου ’λεγε τίποτα. Θα προτιμούσα να διαβάσω τους πίνακες των αφίξεων/αναχωρήσεων.

Ταυτόχρονα ένιωθα εντελώς ηλίθια, γιατί είχα μπροστά μου ώρες πτήσης και μετά αρκετές μοναχικές ώρες σε ένα άγνωστο μέρος, οπότε κατέληξα να ξοδεύω τα λεφτά μου στα περιοδικά που πουλάνε τα αεροδρόμια. Έπιασα τον εαυτό μου να αναπτύσσει επιθετικότητα προς το βιβλίο: αν χανόταν, δεν θα με πείραζε. Όμως δεν χάθηκε, παρόλο που δεν το έβαζα καν στο σακίδιο και το κουβάλαγα στο χέρι, ώστε εύκολα να παραπέσει κάπου.

Οι άλλοι επιβάτες πάσχιζαν να διακρίνουν τον τίτλο, όπως κάνει πάντα όλος ο φυσιολογικός κόσμος όταν κάποιος κρατάει βιβλίο, ενώ εγώ προσπαθούσα με το βλέμμα να τους πω να μην αγοράσουν το συγκεκριμένο βιβλίο, χωρίς να φανώ γελοία. Το ήξερα μέσα μου από την πρώτη στιγμή: είχα διαλέξει λάθος συνταξιδιώτη και, όπως όλες οι φορτικές παρέες, θα μου κολλούσε σε όλη τη διαδρομή και στον προορισμό μου, αναλύοντας πράγματα που καθόλου δεν με ενδιέφεραν. 

Με κάποιον τρόπο το μέρος επιδρά στο βιβλίο και το βιβλίο επιδρά στο μέρος. Αλλιώς διαβάζεις σε διαφορετικά μέρη.

Έκτοτε προσέχω. Όταν είναι να πάω κάπου, φυσικά, υποφέρω, όπως όλοι, επειδή πρέπει να διαλέξω τι βιβλίο να πάρω μαζί μου και φυσικά νιώθω ενοχές, κοιτώντας τα αδιάβαστα, που, όσο κι αν διαβάσεις, πολλαπλασιάζονται. Αποφεύγω πλέον βιβλία που έχουν κλείσει πενταετία αδιάβαστα στα ράφια μου. Αν είναι να μου αρέσουν, θα συμβεί όταν γυρίσω.

Πλέον παίρνω λεπτά βιβλία μαζί μου. Έμαθα το μάθημά μου μετά από κάμπινγκ και ολοήμερες επιθέσεις σε εκθέσεις μουσείων. Ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα μπορούσε να έχει προβλέψει ένα μέγιστο σελίδων ανάγνωσης ανά ημέρα και να βάλει αντιστοίχως δύο μικρά βιβλία στην τσάντα. Όμως όχι εγώ. Έχω βρεθεί να κουβαλάω σαν τιμωρημένη κάμποσα κιλά ύλης στην πλάτη μου, νιώθοντας εντελώς χαζή και έρμαιο των ψυχαναγκασμών μου. Και είναι κάπως ντροπιαστικό να μη βρίσκεις την οδοντόβουρτσα ή το αντικουνουπικό, αλλά με το που χώνεις το χέρι στο σακίδιο να πιάνεις τη σκληρή ράχη της Άννας Καρένινας. Λατρεύω τα χοντρά βιβλία, αλλά δεν είναι για κάθε περίσταση. Ειδικά αν δεν έχεις αμάξι. Ή αν ξέρεις ότι για σουβενίρ θα αγοράσεις βιβλία.

Σε όλους τους ταξιδιώτες-αναγνώστες συμβαίνει: μπαίνεις σε ένα άγνωστο βιβλιοπωλείο σε ένα άγνωστο μέρος κι αφού ακούσεις τον βιβλιοπώλη να αναλύει κάποιο έργο, το οποίο προηγουμένως αγνοούσες, χωρίς αυτό να σε θίγει, κάπως επείγεσαι ξαφνικά να το αγοράσεις.

Μια πιθανή στιγμή αναγνωστικού high στις διακοπές είναι όταν διαβάζεις αυτό που κάποιος σου ’χει προτείνει και νιώθεις να χτίζεται η σύνδεση. Είναι σαν να πεζοπορείς με παρέα, χωρίς να ξέρεις στα σίγουρα ότι κι οι άλλοι παρατηρούν τα ίδια πράγματα μ’ εσένα. Τίποτα δεν σε εμποδίζει να νιώσεις δικαιολογημένη εγγύτητα.

Με κάποιον τρόπο το μέρος επιδρά στο βιβλίο και το βιβλίο επιδρά στο μέρος. Αλλιώς διαβάζεις σε διαφορετικά μέρη. Πάντως, όταν αυτό που διαβάζεις σε πιάνει, νιώθεις ότι είσαι και μέσα στο βιβλίο και έξω απ’ αυτό. Βρίσκω αυτή την αμφίρροπη αίσθηση όταν, για παράδειγμα, στο βιβλίο βρέχει, ενώ εγώ είμαι στην παραλία με αντηλιακό. Είναι λάθος να μιλήσεις τότε με ενθουσιασμό στους γύρω σου. Εκτός κι αν θες να ερωτηθείς αν «το δανείζεις». Δηλαδή αν συναινείς στην κλοπή του.

Αν δεχτούμε, πάντως, ότι τα μέρη και τα βιβλία αλληλεπιδρούν κάπως μες στο κεφάλι μας, τα βιβλία που παίρνουμε μαζί μας αλλάζουν τη σύσταση των διακοπών. Αν η επιλογή είναι καλή, το συγκεκριμένο μέρος και το συγκεκριμένο βιβλίο μπλέκονται οριστικά. 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ