Πώς φτάσαμε πάλι εδώ;

ΚΥΡΙΑΚΗ Πώς φτάσαμε πάλι εδώ; Facebook Twitter
Τις τελευταίες μέρες διαβάζω δεξιά κι αριστερά πάλι τα ίδια «να φύγω από αυτήν την κωλοχώρα», «διώξτε τα παιδιά σας να γλιτώσουν» και αναρωτιέμαι ξανά και ξανά: Πώς φτάσαμε πάλι εδώ; Εικονογράφηση: Yann Le Bec
0

ΑΠ' ΟΛΗ ΤΗ ΦΡΙΚΗ αυτών των ημερών δύο φωτογραφίες ξεχώρισα. Η πρώτη απεικονίζει τον πίνακα του Σταθμαρχείου Λάρισας. Θυμίζει video game των αρχών της δεκαετίας του ’90: τρεις γραμμές, δύο post-it κολλημένα, μια σειρά από κλειδάκια πάνω, τετράγωνα κουμπιά κάτω.

Η δεύτερη είναι μια φωτογραφία του μηχανοδηγού Γιώργου Κουτσούμπα στον χώρο εργασίας του. Κοιτά κατευθείαν την κάμερα. Γύρω του ο χώρος θυμίζει υποβρύχιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: πανάρχαια όργανα βαμμένα ένα φιστικί που έχει ξεβάψει, ένας σκουριασμένος ανεμιστήρας, ένα αναλογικό τηλέφωνο στον τοίχο. Το δάπεδο είναι ξηλωμένο ολοσχερώς σε διάφορα σημεία.  

Με το δυστύχημα στα Τέμπη κάποιος τράβηξε απότομα το χανζαπλάστ. Το χειρότερο είναι πως μετά το κλάμα και την οργή ήρθε η γνωστή πικρή αναγνώριση: «Α, ναι, τίποτα δεν έχει αλλάξει τελικά, είναι όσο σκατά ήταν πάντα».

Έγινε μια έκρηξη και είδαμε όλα όσα μισούμε σε αυτήν τη χώρα μαζεμένα ‒ θάνατοι για το τίποτα, όλα τυχαία, το βαθύ κράτος της παρακμής, χαμένα εκατομμύρια παντού, αναθέσεις, διαγωνισμοί σε παράταση, υπάλληλοι σε άδεια, σε μετάταξη, το κράτος ως παράσιτο εις βάρος των πολιτών του. Όλο αυτό με μοναδικό περιτύλιγμα Ελλάδα 2.0 / ψηφιοποίηση / εκσυγχρονισμός. Πώς φτιάχνει όλο αυτό; Πώς αλλάζει; 

Το μόνο που είναι πλέον εμφανές είναι πως υπάρχουν δημοσιογράφοι τους οποίους ο κόσμος λατρεύει να μισεί και λειτουργούν εν γνώσει τους ως «περσόνες» ή και ως τρολ. Δεν είναι δημοσιογράφοι αλλά ρόλοι.

Σημάδι των αλλόκοτων καιρών που ζούμε είναι κι αυτό το beef «θεσμικών» (κάτι σαν τους «συστημικούς», όπως τους αποκαλούσαν οι συριζαίοι επί πρώτων μνημονίων) δημοσιογράφων και entertainers (Είναι ο Λιάγκας entertainer; O Κανάκης;) για την τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας μετά την τραγική κάλυψη του γεγονότος.

Ποιος να μας το ’λεγε πως εν έτει 2023 θα υπήρχε κόσμος που θα σκεφτόταν σοβαρά το «Άρης Πορτοσάλτε ή Αντώνης Κανάκης», κάτι σαν αυτό το παιχνίδι με τα εφιαλτικά υποθετικά σεξουαλικά διλήμματα τα οποία παίζαμε ως φοιτητές.

Το μόνο που είναι πλέον εμφανές είναι πως υπάρχουν δημοσιογράφοι τους οποίους ο κόσμος λατρεύει να μισεί και λειτουργούν εν γνώσει τους ως «περσόνες» ή και ως τρολ. Δεν είναι δημοσιογράφοι αλλά ρόλοι. Αυτό ίσχυε πάντα, όμως πλέον νιώθει κανείς πως δεν συνομιλούν καν με το κοινό αλλά κλείνουν το μάτι σε ένα δυνητικά ιδανικό ακροατήριο πολιτικών, γνωστών και φίλων.

Πέρα απ’ όλα αυτά, όμως, η τραγωδία στα Τέμπη είναι ένα σημείο καμπής γιατί σηματοδοτεί ένα συλλογικό αδιέξοδο. Είναι εμφανές ότι κάτι έχει αλλάξει απροσδιόριστα. Δεν είναι εμφανές ακόμα με ποιον τρόπο ή πού θα οδηγήσει όλο αυτό, αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Αντίστοιχα σημεία καμπής ήταν η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008 και το κίνημα των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα το καλοκαίρι το 2011. Κανείς μας δεν ήξερε τι θα ερχόταν μετά, μόνο ότι κάτι αναγκαστικά θα άλλαζε αργά η γρήγορα με κάποιον τρόπο.

Τα χρόνια της κρίσης άπειροι νέοι (και όχι μόνο) άνθρωποι έφυγαν τρέχοντας από την Ελλάδα και δεν γύρισαν ποτέ. Τις τελευταίες μέρες διαβάζω δεξιά κι αριστερά πάλι τα ίδια «να φύγω από αυτήν την κωλοχώρα», «διώξτε τα παιδιά σας να γλιτώσουν» και αναρωτιέμαι ξανά και ξανά: Πώς φτάσαμε πάλι εδώ;

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ