Το πνεύμα Τραμπ στην Ελλάδα

Το πνεύμα Τραμπ στην Ελλάδα Facebook Twitter
Το πνεύμα Τραμπ εμπνέει πολιτικές ηγεσίες άλλων χωρών και απελευθερώνει δυνάμεις και ανθρώπους σε πολλές γωνιές του πλανήτη, που έως τώρα κινούνταν στη σκιά. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται παράδοξο και ενδεχομένως ακραίο. Μπορεί να έχουν κάποια σχέση ή να συνδέονται με οποιονδήποτε τρόπο δυο γεγονότα που δεν απέχουν πολύ χρονικά και συνέβησαν στον χώρο του πολιτισμού, σε συνθήκες ελευθερίας της έκφρασης, στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ;

Δηλαδή είναι δυνατό να υποθέσει κάποιος ότι το βίαιο κατέβασμα έργων τέχνης στην Εθνική Πινακοθήκη από έναν ακροδεξιό βουλευτή του κόμματος της Νίκης και η κυβερνητική απόφαση να μην εκτεθούν τα έργα αυτά πάλι να έχει οποιαδήποτε σύνδεση με την απόφαση του Τραμπ να διακόψει τα προγράμματα της National Gallery of Art στην Ουάσινγκτον που αφορούν τη διαφορετικότητα και την ισότητα με το επιχείρημα ότι είναι «παράνομα και ανήθικα»;

Μήπως ένας τέτοιος παραλληλισμός και μια τέτοια σύγκριση αποτελούν ένα ακραίο νοητικό άλμα, μια υπερβολή, μήπως εν τέλει περιέχουν μια μικρή δόση συνωμοσιολογίας; Σε μια πρώτη ανάγνωση, πρόκειται για δυο παράλληλα γεγονότα που χτυπάνε τον πυρήνα του πολιτισμού και αφορούν την ελευθερία της έκφρασης, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά αρκεί αυτό για οποιαδήποτε σύνδεση μεταξύ τους;

Ο τρόπος της διακυβέρνησης Τραμπ είναι πολύ περισσότερα από μια επιβολή του ισχυρού σε θέματα οικονομίας ή γεωπολιτικής, δεν περιορίζεται σε αυτά ο νέος Αμερικανός ηγέτης. 

Η αλήθεια είναι πως όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ περνάνε τα σύνορα της χώρας και λόγω της σημαντικής επιρροής της υπερδύναμης σε πολλαπλά επίπεδα εξαπλώνονται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Κυβερνήσεις υποκύπτουν στις παράλογες και επεκτατικές απαιτήσεις του Τραμπ, ηττημένες χώρες ετοιμάζονται να υπογράψουν ταπεινωτικές συμφωνίες μαζί του, οι οποίες βασίζονται αποκλειστικά στη δύναμη του ισχυρού, καταργώντας τα τελευταία ίχνη Διεθνούς Δικαίου, ακροδεξιοί (ή και κάποιες φορές απλώς συντηρητικοί λαϊκιστές ηγέτες) σε διάφορες χώρες αναθαρρεύουν και μιμούνται θεωρίες και λογικές της νέας διακυβέρνησης των ΗΠΑ, πολλοί επιδιώκουν πολιτικές προσαρμογές που θα τους κάνουν αρεστούς στον νέο ηγέτη της υπερδύναμης, φωνές που θα όφειλαν να μιλήσουν και να αντισταθούν προτιμάνε τη σιωπή, που συχνά θεωρείται ένοχη.

Όμως, ο τρόπος της διακυβέρνησης Τραμπ είναι πολύ περισσότερα από μια επιβολή του ισχυρού σε θέματα οικονομίας ή γεωπολιτικής, δεν περιορίζεται σε αυτά ο νέος Αμερικανός ηγέτης. Επιχειρεί να μπει στον πυρήνα του τρόπου ζωής και του πολιτισμού, της κουλτούρας που έχει διαμορφωθεί και έχει ως βασική κινητήρια σκέψη την ελευθερία έκφρασης, προσπαθεί να ακυρώσει δικαιώματα που θεωρούνταν δεδομένα εδώ και δεκαετίες, να επιτεθεί ισοπεδωτικά σε φορείς που είναι ικανοί να αντισταθούν στις λογικές του, να διαμορφώσει μια νέα αντι-woke κουλτούρα, επαναφέροντας τον κόσμο σε σκοτεινές εποχές, να τρομοκρατήσει όσους τολμήσουν εντός και εκτός της χώρας να αμφισβητήσουν τον ιδεατό κόσμο του MAGA, ο οποίος αποτελεί την δική του βίβλο.

Ο Τραμπ, με τις επιθέσεις του στα πανεπιστήμια και στην ελευθερία διακίνησης ιδεών, στα εναπομείναντα στις ΗΠΑ ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, στην ίδια τη νομοθεσία, στους δικαστές αλλά και στους δικηγόρους, με τις απαγορεύσεις βιβλίων, τις παρεμβάσεις σε χώρους πολιτισμού και την επιβολή της ατζέντας του δεν λειτουργεί απλώς ισοπεδωτικά όσον αφορά τον πολιτισμό της χώρας του αλλά έχει καταφέρει να βρει μιμητές και να φτάσει παντού με κάθε τρόπο η νέα, αλλά πολύ παλιά αντιδραστική αντίληψή του για τον ιδανικό γι’ αυτόν κόσμο.

Το πνεύμα Τραμπ, αν μπορεί να θεωρηθεί δόκιμη μια τέτοια λέξη για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, απλώνεται παντού, χωρίς απαραίτητα να κάνει ο ίδιος κάτι περισσότερο απ’ ό,τι ήδη έχει κάνει στη χώρα του. Το πνεύμα Τραμπ εμπνέει πολιτικές ηγεσίες άλλων χωρών και απελευθερώνει δυνάμεις και ανθρώπους σε πολλές γωνιές του πλανήτη, που έως τώρα κινούνταν στη σκιά.

Ο ακροδεξιός βουλευτής της Νίκης είναι ένας από αυτούς που «απελευθερώθηκαν» και είδαν πως οι ακραίες απόψεις τους δεν βρίσκονται πια στο περιθώριο αλλά τις ακολουθεί ο πιο ισχυρός άνθρωπος του πλανήτη. Το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού που αρνείται να εκθέσει πάλι τα έργα που κατέβασε ο βουλευτής είναι ο δεύτερος μιμητής.

Υπάρχουν αρκετοί ακόμα. Όπως το υπουργείο Εξωτερικών που έδωσε εντολή να αποκαθηλωθεί από το ελληνικό Γενικό Προξενείο της Νέας Υόρκης ένα έργο της Γεωργίας Λαλέ επειδή θεωρήθηκε ότι είναι προσβλητικό για το εθνικό μας σύμβολο, τη σημαία· όπως εκατοντάδες άνθρωποι με μικρή ή μεγάλη εξουσία που παρεμβαίνουν στις παραστάσεις του stand-up κωμικού Χριστόφορου Ζαραλίκου· όπως ο «ιερός πόλεμος» που έχει ξεκινήσει εναντίον της ταινίας Αδέσποτα κορμιά της Ελίνας Ψύκου που μιλάει για το δικαίωμα των γυναικών στη ζωή, στην άμβλωση και στην αξιοπρέπεια στον θάνατο.

Οι μιμητές της λογικής Τραμπ υπάρχουν ήδη και στη χώρα μας και οι φόβοι ότι θα πολλαπλασιαστούν είναι ορατοί. Και για να απαντηθεί το ερώτημα των πρώτων γραμμών του κειμένου, ναι, υπάρχει νοητή σύνδεση μεταξύ των δύο παρεμβάσεων στις ΗΠΑ και την Ελλάδα...

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO. 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Ρεπορτάζ / Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Με τους μισθούς καθηλωμένους και τα κόστη των διακοπών να έχουν ξεφύγει, οι μεγάλες καλοκαιρινές εξορμήσεις που συνηθίζαμε μέχρι πρόσφατα, κατέληξαν σε «long weekends» για πολλούς, ενώ για άλλους ούτε καν αυτό δεν είναι πια επιλογή.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Αθήνα / Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Δήμου Αθηναίων βρίσκεται πλέον το θέμα της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει, κατά πλειοψηφία, στην επαναφορά της κυκλοφορίας οχημάτων και στη μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Ρεπορτάζ / Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ζητάνε την επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι πληροφορίες της LiFO επιβεβαιώνουν τις συζητήσεις για την επιστροφή του Δημητριάδη, αλλά στο κόμμα και όχι στο Μαξίμου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ