Ο Τραμπ και η μαύρη μειονότητα

Ο Τραμπ και η μαύρη μειονότητα Facebook Twitter
Μέχρι σήμερα δηλώνει ότι «ποτέ» κατά την προεκλογική του εκστρατεία δεν είπε ούτε υπονόησε καμία ρατσιστική θέση. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


Ο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ
είναι κατηγορούμενος για κακουργήματα αλλά και αδίστακτος παραχαράκτης της όποιας πραγματικότητας. Τέλος του 2023 είναι υπόδικος για 91 αδικήματα διαφόρων ειδών, με κεντρικά την υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος και την υποκίνηση (τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς) εξέγερσης εναντίον του Καπιτωλίου, πράξη που ισούται με την ανατροπή του πολιτεύματος. Όταν χάνει τις εκλογές από τον Τζο Μπάιντεν, εκδηλώνει την ακραία φιλοδοξία να είναι για τρίτη φορά υποψήφιος για την προεδρία της χώρας, γι’ αυτό επικαλείται την κακοδικία που υφίστανται οι Μαύροι Αμερικανοί.

Καταφεύγει στο ψέμα ότι τον συμπαθούν και κλίνουν υπέρ της εκλογής του γιατί έχουν υποστεί από τους θεσμούς την ίδια με αυτόν κακομεταχείριση (που είτε φυλακίζονται χωρίς δίκη και μάρτυρες είτε καταδικάζονται για αδικήματα που δεν έχουν διαπράξει). Το ψέμα είναι γιγάντιο και η αμφισβήτησή του σχετικά εύκολη, όπως δείχνουν ήδη στις αρχές του 2024 δημοσιεύματα στον αμερικανικό και γενικά δυτικό Τύπο που καταγγέλλουν τον ίδιο τον Τραμπ ή/και την οικοδομική εταιρεία του για καλλιέργεια του ρατσισμού και διάδοση της λευκής κυριαρχίας.

Ο Τραμπ συνεχίζει απτόητος να επιμένει ότι συκοφαντείται με στόχο την περιθωριοποίησή του, όπως συμβαίνει με τους Μαύρους Αμερικανούς. Επιμένει ότι, αντίθετα με τις «συκοφαντίες», δεν ήταν και δεν είναι καθόλου ρατσιστής. Όσον αφορά την αθώωση επί χρόνια φυλακισμένων Μαύρων Αμερικάνων για εγκλήματα που δεν είχαν κάνει, βλέπει κι εκεί μια ομοιότητα – κι εκείνον τον κατηγορούν για να τον σπιλώσουν. 

Η αύξηση των ποσοστών του Τραμπ στους Μαύρους Αμερικανούς υπάρχει, όπως και τα πολύ απαισιόδοξα σενάρια προβλέψεων. Σύμφωνα με αυτά, κρίνεται από ανησυχητικό έως και έντονα απειλητικό το να εμφανίζονται στις σημερινές συνθήκες ψηφοφόροι της μαύρης μειονότητας που απλώνουν το χέρι στον Ντόναλντ Τραμπ.

Αρνείται την όποια σχέση με τον ρατσισμό, ακόμα και όταν τον κατηγορούν π.χ. ότι το 1973 είχε δώσει στην οικοδομική εταιρεία του την εντολή να μη νοικιάζει διαμερίσματα σε οικογένειες Μαύρων. Το 1975, απάντησε στους «New York Times» που κατέκριναν έντονα ρατσιστικές δηλώσεις του ότι δεν είναι καθόλου ρατσιστικές, γιατί ποτέ δεν είχε αρθρώσει λόγο ρατσιστικό και όσα σχετικά τού είχαν προσάψει είναι «κατηγορίες ολότελα γελοίες». Συχνά έχει κατηγορηθεί για ακραία ρατσιστικά ψεύδη που στόχο έχουν να σπιλώσουν τη φήμη του Μπαράκ Ομπάμα. Μέχρι σήμερα δηλώνει ότι «ποτέ» κατά την προεκλογική του εκστρατεία δεν είπε ούτε υπονόησε καμία ρατσιστική θέση.

Οι περισσότεροι σχολιαστές (δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, αναλυτές κ.ά., απ’ όλες τις φυλετικές ομάδες) έχουν πλούσιο ρεπερτόριο αποσπασμάτων που τεκμηριώνουν τη ρατσιστική-φυλετική προκατάληψη των λόγων του Τραμπ. Διαπιστώνουν ότι από το 2016 μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τα όρια της αυτοπροβολής του που τον έθεταν υπεράνω υποψίας για κάθε είδος ρατσισμού. Όχι μόνο αποκαλεί τον Τζο Μπάιντεν ρατσιστή αλλά προσθέτει κιόλας ότι «αντίθετα» ο ίδιος «έχει περάσει τη ζωή του δουλεύοντας» υπέρ των «Μαύρων Αμερικανών¹».

Οι περισσότεροι σχολιαστές τονίζουν ότι το ύστατο αυτό ψεύδος είναι απόπειρα να παραπλανήσει τους «Μαύρους Αμερικανούς» ώστε να τον επιλέξουν ως υποψήφιο για την προεδρία της χώρας για τρίτη φορά και ότι αυτό του το σχέδιο «θα αποτύχει». Δεν πρόκειται να τους «κοροϊδέψει τόσο εύκολα», γράφουν, γιατί η αύξηση των ψηφοφόρων του Τραμπ στη μαύρη μειονότητα υπάρχει, αλλά είναι μικρή, πολύ μακριά από την πλειοψηφία.

Αυτό ισχύει· πράγματι, σε ορισμένες Πολιτείες η αύξηση των ποσοστών του Τραμπ στους Μαύρους Αμερικανούς είναι μικρή, της τάξεως του 8%-12%. Πιθανότατα δεν θα τους «κοροϊδέψει τόσο εύκολα», κυκλοφορούν στο διαδίκτυο πολλές και πειστικές προβλέψεις ότι, παρά τη μεγάλη φθορά του Μπάιντεν και των Δημοκρατικών, θα αποτύχει τελικά το όραμα του Τραμπ να ξαναείναι υποψήφιος. Άλλες αντίστοιχες προβλέψεις κρίνουν ότι οι δύο θητείες του Μπαράκ Ομπάμα έχουν τόσο βαθιά επηρεάσει τους πολίτες των ΗΠΑ ώστε είναι αδύνατο να διαμορφωθεί μια κατάσταση στην οποία ο υποψήφιος Πρόεδρος θα είναι τόσο διεφθαρμένος, αμφισβητούμενος, ανάξιος εμπιστοσύνης, ρατσιστής και υπέρμαχος της απομόνωσης της Αμερικής.

Η αύξηση ωστόσο υπάρχει, όπως και τα πολύ απαισιόδοξα σενάρια προβλέψεων. Σύμφωνα με αυτά, κρίνεται από ανησυχητικό έως και έντονα απειλητικό το να εμφανίζονται στις σημερινές συνθήκες ψηφοφόροι της μαύρης μειονότητας που απλώνουν το χέρι στον Ντόναλντ Τραμπ. Τα παραπάνω, φυσικά, συνδέονται και με τη διεθνή τάση αύξησης της ακροδεξιάς – το άμεσο μέλλον εμφανίζεται πολύ σκοτεινό.

[i] «Αντίθετα με τον ρατσιστή Τζο Μπάιντεν, πέρασα όλη μου τη ζωή δουλεύοντας χέρι με χέρι με τους Μαύρους Αμερικανούς, για να δημιουργήσω θέσεις εργασίας, να επενδύσω στις κοινότητές μας, να διευρύνω το φάσμα των ευκαιριών και της ελευθερίας για τους πολίτες κάθε φυλής, θρησκείας και χρώματος. Και θέλω να σας βεβαιώσω ότι ο Μαύρος εργάτης είναι λαμπρός εργάτης. Έχετε προσφέρει πάρα πολλά.», βλ. Washington Post, 27/02/2024.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ