Να μην είσαι ο εαυτός σου

0



ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ που δεν νιώθεις ακριβώς τα πάντα να βαραίνουν πάνω σου. Που γίνεσαι κάτι που ρέει. Μπορεί τα πράγματα να ’ναι έτσι, να ’ναι κι αλλιώς. Δεν πολυνοιάζεσαι.

Συμβαίνει αυτό στους αναγνώστες. Την ώρα που διαβάζουν έχουν το προνόμιο να είναι και να μην είναι. Να υποφέρουν μαζί μ’ αυτούς που υποφέρουν και ταυτόχρονα να απολαμβάνουν τις ηδονές της θέασης μες στο μυαλό των άλλων.

Επειδή η ανάγνωση είναι κάτι που δεν χρειάζεται δικαιολόγηση, ας μην παρεξηγηθώ. Δεν προσπαθώ να εξηγήσω γιατί διαβάζουμε. Ούτε που ξέρω. Μα δεν με νοιάζει κιόλας, τόσο ωραίο που είναι. Έχω σημειώσει όμως τρεις νοσηρές απαιτήσεις, απ’ τις οποίες μας γλιτώνει το διάβασμα.

Μέσα σ’ αυτό το ασφαλές, ήσυχο κουκούλι των βιβλίων μπορείς να αφεθείς και να πεις, χωρίς να σε κρίνουν, ότι δεν έχεις σιγουριές, ότι φοβάσαι, ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται, ότι έχεις χαθεί. Εκεί έχεις την άδεια να νιώθεις.

1. «Να μην είσαι ο εαυτός σου». Δεν θέλω να είμαι ο εαυτός μου όλη την ώρα. Καταρχάς, δεν είμαι σίγουρη ποιος ακριβώς είναι αυτός ο εαυτός. Αλλάζει. Επίσης, με βαριέμαι. Μερικές φορές θέλω να μην είμαι τίποτα. Να ’μαι ένα μάτι πάνω στις γραμμές, που παρακολουθεί τους άλλους ανενόχλητα. Που μπαίνει μες στα σπίτια τους, ξέρει τα έπιπλά τους, τις πιο μύχιες σκέψεις τους, πώς κάνουν σεξ, τι τρώνε, τι τους ανησυχεί απ’ τις ιατρικές τους εξετάσεις.

Μερικές φορές θέλω απλώς ένα ωραίο χοντρό μυθιστόρημα που με απαλλάσσει απ’ το να είμαι εγώ, ενώ ταυτόχρονα σμιλεύει ύπουλα το ποια θα είμαι όταν τελειώσει. 

2. Αγένεια. Δεν ξέρω αν και σε άλλες εποχές οι άνθρωποι ήταν τόσο γαϊδουρινά αγενείς (μάλλον ναι), αλλά τώρα έχουμε καθημερινά αυτές τις εκατομμύρια γραπτές αποτυπώσεις της τυφλής αγένειας στο διαδίκτυο. Σε ένα μουσείο στο μέλλον θα τα βλέπουν και θα τρομάζουν. Το σοκ του να βλέπεις ανθρώπους να ’χουν άλλες θέσεις απ’ τη δική σου. Η αναγκαία υπερβολή, για να ’ρθει η προσοχή. Τα σχόλια που ροκανίζουν σαν ψαράκια τις βάσεις οποιασδήποτε απόπειρας επικοινωνίας.

Όλα αυτά είναι εξαντλητικά στοιχεία της ζωής του χρήστη. Οι αναγνώστες μπορούν να διαβάζουν απόψεις για πολλές σελίδες χωρίς να ταράζονται. Λέγεται δοκίμιο. Είναι τυπωμένο σε χαρτί. Αν έχουν κάποιο σχόλιο, μπορεί να βάλουν ένα οργίλο θαυμαστικό πλάι στην παράγραφο. Μπορεί τη μία μέρα να απολαμβάνουν τα απομνημονεύματα ενός συντηρητικού πολιτικού, την άλλη να διαβάζουν άλλα.

Ίσως η εποχή μας να προσπαθήσει να διαβρώσει αυτό το στυλ αναγνώστη. Τον περίεργο που διαβάζει απ’ όλα. Στην εποχή μας έχουν πέραση όσοι είναι πολύ σίγουροι για όσα λένε και μάλιστα απ’ την αρχή και σταθερά. Πρέπει να ξέρεις με ποιους είσαι. Να μείνεις μόνο μ’ αυτούς και ταυτόχρονα να αγκαλιάσεις όσα σε προσδιορίζουν και να μην τ’ αλλάξεις ποτέ, για να ’σαι κατατάξιμος πάντα. Αλλά αυτό είναι εντελώς ανώμαλο, αν το σκεφτεί κανείς κάπως.

Μερικές φορές, όταν διαβάζω, χαϊδεύω ένα περίεργο αίσθημα ελευθερίας με το μυαλό μου: δεν χρειάζεται να αντιδράσω. Μπορώ απλώς να αφεθώ στη ροή γεγονότων και προσώπων και να είμαι όλα αυτά μαζί. Τώρα, υποτίθεται, πρέπει να ζούμε τις ζωές μας σαν βιογραφικά. Έχουμε ένα σταθερό αφήγημα να εξυπηρετήσουμε, έκανα το Χ, για να κάνω μετά το Ψ. Η μία επιλογή να οδηγεί στην άλλη. Όποιος διαβάζει μυθιστορήματα αναγνωρίζει τη ρηχότητα της ιδέας, αφού οι χαρακτήρες των βιβλίων διαμορφώνονται απ’ την κατάσταση, τις εμπειρίες, την τύχη.

Οι αναγνώστες αυτά τα γνωρίζουν. Οι απόψεις τους είναι πάντα προσωρινές. Όμως, κατά κανόνα, δεν τις φωνάζουν με αγένεια στους γύρω τους, είναι αθόρυβα πλάσματα στον δημόσιο χώρο, με την εκκεντρική συνήθεια να διαβάζουν, αντί να κοιτάνε το κινητό. Ψωνάρες.

3. Θετική ενέργεια. Διάβαζα τις προάλλες Πεσόα. Ένας αφηγητής χωρίς φιλοδοξίες, που δεν ξέρει αν ο κόσμος είναι αληθινός ή όνειρο και που ονειροπολεί περιδιαβαίνοντας στους δρόμους της Λισσαβόνας αντί να κάνει κάτι παραγωγικό. Έχει περίεργους πόνους, δεν κοιμάται καθόλου καλά και περηφανεύεται διαρκώς ότι δεν είναι μόνο ένα πρόσωπο. Τι ωραίο διάλειμμα απ’ την απαίτηση να είμαστε διαρκώς καλά και «θετικοί».

Μέσα σ’ αυτό το ασφαλές, ήσυχο κουκούλι των βιβλίων μπορείς να αφεθείς και να πεις, χωρίς να σε κρίνουν, ότι δεν έχεις σιγουριές, ότι φοβάσαι, ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται, ότι έχεις χαθεί. Εκεί έχεις την άδεια να νιώθεις. Και με έναν παλιομοδίτικο τρόπο τα βιβλία δεν συμμετέχουν στον εορτασμό του μεγαλείου σου. Δεν λένε ότι όλα τα ’κανες καλά. Σου δείχνουν πόσο έχεις αποτύχει, σε πόσο πολλά πεδία. Πόσο στενά μπορεί να είναι μερικές φορές τα ανθρώπινα. Σου λένε: «Δεν πειράζει».

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ολίβια Μάνινγκ

Βιβλίο / Ο αργοπορημένος θρίαμβος της Ολίβια Μάνινγκ

Όσο ζούσε, την είχαν παραγνωρίσει, αλλά στη «Βαλκανική τριλογία» και τη «Τριλογία του Λεβάντε» η Μάνινγκ συνθέτει μια εκπληκτική τοιχογραφία των Βαλκανίων, της Αθήνας και της Μέσης Ανατολής στη δίνη του πιο καταστροφικού πολέμου του 20ού αιώνα. Μιλάμε με την μεταφράστριά της, Κλαίρη Παπαμιχαήλ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πίσω ράφι/ Μισέλ Ουελμπέκ «Ο χάρτης και η επικράτεια»

Το πίσω ράφι / Μισέλ Ουελμπέκ: «Ο χάρτης και η επικράτεια»

Το φθινόπωρο του 2010, χάρη στον «Χάρτη και την επικράτεια», ένα ακόμα «υλιστικό παραμύθι τρόμου» αλλά δίχως ούτε μία σκηνή σεξ, ο Μισέλ Ουελμπέκ απέσπασε το σημαντικότερο γαλλικό λογοτεχνικό βραβείο.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ